zondag 13 april 2014

68 Tastbaar



Tastbaar

Ik kwam deze week weer tot een merkwaardige conclusie en wil dat graag met jullie delen. Misschien kan enige bewustwording de mens nog redden van verdere verarming binnen onze rijke samenleving.

Homo sapiens ofwel de mens heeft gedurende miljoenen jaren in stamverband geleefd. Mensen zijn sociale wezens. Het leven van een mens krijgt waarde door het gebruik van de zintuigen. De zintuigen geven zowel mens als dier de mogelijkheid om waar te nemen.

We zien, horen, ruiken, proeven, en we voelen in de breedste zin van het woord. We voelen o.a. warmte, kou, evenwicht, beweging, druk en energie.

Ik zat in de metro en om mij heen zaten heel veel verschillende mensen. Sociale wezens waarvan de meeste in zichzelf gekeerd zaten te turen op een schermpje en bezig waren met “Sociaalmedia”. Hoe zo “sociaal” dacht ik.

’s Avonds zag ik een reclame spotje waarin ongeveer het volgende werd gezegd: “Wat leuk om een berichtje te ontvangen. Maar nog liever hoor ik je stem.”

Daarover nadenkend besefte ik hoever de verarming van de samenleving al is. Relaties, in welke vorm dan ook, worden met berichtjes in stand gehouden. Koel en afstandelijk.



Afgelopen donderdag ging ik gezellig uit eten met een vriendin. We zien elkaar niet zo vaak. Maar omdat we weer een reisje aan het plannen zijn spraken we af bij Il Siciliano  een klein, nieuw restaurantje bij ons in het centrum.

Het was een waar feest voor alle zintuigen. We zagen elkaar weer, hoorden van elkaar de laatste nieuwtjes, het rook er heerlijk Italiaans en de maaltijd smaakte voortreffelijk. Met een warm gevoel over de gemaakte plannen namen we uren later afscheid.

Het was fijn om elkaar weer te spreken, samen te lachen en de maaltijd te delen.

Sociaalmedia, je ziet elkaars berichtje. Maar de stem en de lach van de ander is niet te horen. Sociaalmedia het smaakt en ruikt nergens naar en zorgt ervoor dat de mens ver verwijderd raakt van de sociale oer gevoelens van de mens.

Misschien kunnen we met elkaar het tij nog keren door elkaar wat meer aandacht te geven. Ga eens langs bij je ouders in plaats van even een berichtje of even bellen. Vraag aan een buurvrouw of buurman eens hoe het ermee gaat. Maak eens wat ruimte voor een goed gesprek met een dierbare of een onbekende en ga eens zonder digitaal schermpje op stap.

Leef alsof het je laatste dag is, prikkel de zintuigen en zie, hoor, ruik en voel elkaar voor het te laat is. Want tijd, woorden en kansen komen nooit meer terug.



Blog in het Spotlight:
Op de site van Marja - Het Boeren Bonte Buiten Leven  kun je deze keer ook lezen hoe leuk het is om mensen te ontmoeten.

Hoe leuk het is om samen iets te ondernemen kun je lezen bij Huize Kipkakel 

Doordenker:
De basis behoeften van de mens schuilen ook nu nog in een oude remedie, rust, ruimte en regelmaat.

Liefs,
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen
door rechts op de link "Volgen" te klikken.

Een reactie op mijn Blog stel ik zeer op prijs.

4 opmerkingen:

  1. Het is wel waar wat je zegt. Ik zit nogal eens in de trein en als je goedemorgen of goedemiddag zegt als je naast iemand gaat zitten, kijken ze je bijna verstoord aan.
    Op de fiets hetzelfde met soms gevaarlijke situaties tot gevolg.
    Ik heb geen social-medium instrumenten, dus ik waai lekker door de wind, geniet van wat ik tegenkom, lees lekker een zinnig stuk weg in de trein en bel mijn familie.
    En intussen heb jij wel prachtige foto's geplaatst! Echt om te genieten.

    Liefs, Gerry

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Interessant stuk! Dank hiervoor!
    Voor het grootste deel ben ik het HELEMAAL met je eens!! Maar.. ik merk ook dat er sommige contacten zijn die door zouden kunnen verwateren ware het niet.. precies.
    Mensen die verhuist zijn, die je door je 'drukke' leven zou kunnen verliezen.
    Dat de jeugd al 'append' opgroeit en niet meer zonder smartphone kan vind ik ronduit zorgelijk.
    Ook aan mijn hoofd wordt gezeurd: waarom heb je nou geen smartphone, dan kan ik je 'appen'....
    Maar als ik dan al die mensen zie, bijvoorbeeld moeders die met een kinderwagen lopen en geen blik overhebben voor hun omgeving, hun kind of het verkeer, dan weet ik zeker dat enige terughoudendheid een zegen is!
    Fijne zondag nog; )!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank je wel voor het noemen van mijn blog.
    Persoonlijk contact is het belangrijkste wat er is, natuurlijk app ik wel eens..maar zelden ..
    een kaartje op de mat... een telefoontje...waardevol!
    En altijd gedag zeggen op straat, gelukkig woon ik in een sociale omgeving!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. bij mij op het dorp zeggen de mensen elkaar altijd gedag ! en mijn mobiel is er een model koelkast zoals mijn twee jongens het noemen , hij gaat aan als ik even weg ben ,bereikbaar voor mijn geliefden , zodra ik thuis ben gaat hij uit ,lekker rustig ! mee gaan met je tijd is niets mee, maar er is een grens! een aantal telefoon providers zegt nu in hun reclame spotjes : "er zit ook een uit knop op je mobiel " daar moet veel mensen maar eens goed naar luisteren !! lieve groet ,Marja

    BeantwoordenVerwijderen