zondag 31 januari 2016

162 Welvaart

Het voorjaar in huis


Welvaart

Hoe je het ook went of keert we maken met z’n allen een vreemde winter mee. Ik woon in een vrij nieuw appartement dat goed geïsoleerd is en de woonkamer ligt op het zuiden. De verwarming is bijna niet aan geweest en dat is mooi, maar ook wel heel vreemd. Het levert in elk geval dit seizoen een mooie besparing op.

Ik lees op dit moment het boek Gouden jaren dat geschreven is door Annegreet van Bergen (2x klik). Het boek werd al in september 2014 uitgebracht en staat al 70 weken in de top-20 van bestverkochte boeken.

Gouden jaren verteld ons het verhaal van de ongekende naoorlogse groei, die ons leven op alle fronten drastisch heeft veranderd.


Lampetkan als vaas


Ik ben geboren in 1952 en behoor ook tot de babyboomers van na WOII. In die winters van toen stonden er ijsbloemen op de ramen en kon je elk jaar sleeën en schaatsen. In mijn warme herinneringen en in mijn kinderogen, mooie winters. Maar nu ik het boek lees bekijk ik het als een volwassene en dat is toch even anders.

In het boek lees ik over het stoken met kolen, de wekelijkse teil met badwater, de boterham met tevredenheid, het wekelijkse loonzakje en over de beroepen die verdwenen zijn.

En ik kan het mij allemaal herinneren, dat is mooi maar ook confronterend. Waar zijn de jaren gebleven? Ik kijk in de spiegel en zie mijn grijze haren en de lachrimpels, ik geef een knipoog. Het is echt waar, ik ben in die gouden jaren opgegroeid en heb die welvaart en die groei aan den lijve ondervonden. Wat goed dat mijn ontwikkeling, mijn opvoeding zo duidelijk in boekvorm is uitgekomen, daar kan ik nog wat van leren.


Het Margrietkookboek (1950) met het "nieuwe" koken 


Het boek Gouden jaren is een feest van herkenning, maar het doet mij ook beseffen dat de naoorlogse periode (na WOII) een explosie van veranderingen te weeg heeft gebracht in de hele maatschappij, er is niets hetzelfde gebleven.

De schrijfster van Gouden jaren, Annegreet van Bergen heeft een economische achtergrond, maar doordat feiten en statistieken worden afgewisseld met anekdotes, foto’s en persoonlijke herinneringen is het een genot om dit boek te lezen. Het boek is verdeeld in verschillende hoofdstukken en de woorden, bovenaan bij de inhoud: Rijker dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden, staan vanaf nu in mijn geheugen gegrift.


Speelgoed uit mijn jeugd.

De deurtjes van mijn geheugen worden geopend en herinneringen dwarrelen naar buiten.

Het zijn ook de verhalen die thuis werden verteld over vroeger. Zo had mijn vader begin jaren vijftig, in de decembermaand een extraatje ontvangen en dus was zijn wekelijkse loonzakje goed gevuld. We woonden bij mijn Oma van moederskant in, er was woningnood. Thuisgekomen versierde mijn vader met de inhoud van zijn loonzakje en knijpers de kerstboom die in onze woonkamer stond, als verrassing voor mijn moeder.

In het boek wordt in verschillende hoofdstukken stilgestaan bij o.a. de eerste levensbehoefte, eten, wonen, huishouden en kleding. Maar ook ontwikkelingen op het gebied van opleiding en opvoeding, communicatie, mobiliteit, gezondheid, werk en vrije tijd komen aan bod.


Televisiekijken (1956)

Wij hadden in de straat een Oma en Opa met de allereerste televisie en op woensdagmiddag mochten alle buurkinderen naar het kinderprogramma met o.a. Dappere Dodo komen kijken. En met gespannen gezichtjes zaten we rond de grote tafel in het midden van de huiskamer te wachten op Tante Hannie die ons aan het eind van het programma uitzwaaiden en dan zwaaiden wij terug.

We eten geen boterham met tevredenheid of met schuifkaas meer en wie eet er nog warm tussen de middag? Nee, tegenwoordig lunchen we thuis of buiten de deur, dat klinkt niet alleen luxer, maar de lunch is ook uitgebreider dan toen.


Onze nieuwe woning met een balkon en een galerij (1959)

In het boek lees ik over de Commissie Krotopruiming en Sanering die in het leven geroepen was en die meldde in 1957 (pas 60 jaar geleden) het bestaan van liefst 145.000 krotten (6 procent van het totale woningbestand).

In 1960 verhuisden wij van een oude woning, met houten vloeren in Rotterdam West naar een hele nieuwe woning in Rotterdam Pendrecht. Een woning op de vierde etage met betonnen vloeren, drie kamers, een luxe badkamer met lavet, er kwam zelfs warm water uit de kraan en een balkon. We hadden daar nog wel een kolenkachel in de woonkamer. In de winter stonden de ijsbloemen op de slaapkamerramen (er bestond nog geen dubbele beglazing) en kreeg je een warme kruik mee naar bed.

Op maandag waste mijn moeder en ze was daar de hele dag mee bezig en als ik tussen de middag uit school kwam waren haar handen rood en gerimpeld van het wassen. Op vrijdag werden de meubelen in de was gezet en alles werd van z’n plaats gehaald, zodat ook de vloer geboend kon worden. Als ik op vrijdag tussen de middag thuis kwam stonden de meubelen in de gang. En terwijl ik dit schrijf kan ik de vrijdagse boenwas nog ruiken.


Gouden jaren

Voor ik ga slapen gaan vul ik mijn wasmachine en zet ik de tijdklok en als ik de volgende dag opsta is de was klaar voor de droger. Terwijl ik de droger aanzet denk ik: Rijker dan we ooit voor mogelijk hadden gehouden.

De huidige tendens is alles groter, mooier, duurder en vooral alles het nieuwste van het nieuwste. Maar dat is geen maatstaf voor geluk, rijkdom maakt niet gelukkig.

Tevreden zijn met wat je hebt en beseffen in welke welvaart wij leven is veel belangrijker. Maar bovenal is gezondheid en lekker in je vel zitten met of zonder al die luxe het grootste geluk dat je kan overkomen.

Er is veel veranderd in de wereld en het is belangrijk om je te blijven ontwikkelen. Maar ik besef des te meer dat ik in die gouden jaren ben opgegroeid en het geluk heb dat ik in dit kleine rijke land de welvarendheid aan den lijve heb ondervonden.


Doordenker:

Leer van het verleden met een blik op de toekomst.



In het Spotlight:

Lezingen Annegreet van Bergen (2x klik)   

Op de site van de schrijfster van het boek Gouden jaren zag ik dat er op donderdag 7 april 2016 om 19.30 uur in De Boekenberg (2x klik)  te Spijkenisse (op de site van De Boekenberg staat op dit moment nog geen agenda voor april) een lezing gepland staat. Raadpleeg voor andere plaatsen in Nederland de site van Annegreet van Bergen.

Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid (2x klik) 

Bij Het Nederlands Instituut voor Beeld en Geluid in Hilversum kun je Tante Hannie nog terugzien zwaaien. Je kunt er inloggen met je eigen geboortejaar en beelden terugzien uit je eigen jeugd. Maar je kunt er niet alleen oude beelden terugzien, maar ook zelf het nieuws lezen, of een tv-show presenteren. Dit is een museum voor jong en oud en voor een hele dag avontuur, zorg dus dat je er al om 10.00 uur bent, want je komt anders tijd te kort.

Dominoes Rotterdam (2x klik) 

Op zondag 20 maart worden cafés, kerken, sportscholen, galeries, metrostations, huizen en mensen met elkaar in een traject van dominostenen verandert de stad Rotterdam voor één dag in een levensgroot bewegend kunstwerk. Bekijk de trailer van Marseille (2x klik)Een onvergetelijk feest dat je niet mag missen, dus zet het in je agenda.


Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 24 januari 2016

161 Toetje

Voorjaar in Holland en Spanje


Toetje

Het is maar wat je van je leven maakt dacht ik afgelopen maandag, toen ik al vroeg op de radio hoorde dat het die dag “Blue Monday” (deprimaandag) was.

In 2005 bedacht de Britse psycholoog, Cliff Arnall die dag, naar zijn zeggen was uit een wetenschappelijk verantwoorde formule gebleken dat de maandag van de laatste volle week van januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. Dat zou te maken hebben met het feit dat goede voornemens mislukt zijn en vakanties ver weg lijken. Bovendien zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek.


Bittere smaken in de straat


Ik sprong uit mijn warme bed en zag buiten een winterzonnetje schijnen. Mijn vakantie lag nog niet zo ver achter mij, mijn voornemens zijn nog niet gestrand en bovendien was het voor mij niet de eerste dag van een werkweek. Wat een geluksvogel ben ik toch, tijd om de slingers op te hangen.

Ik had plannen en daar was ik niet van af te brengen, ik zou mijn droom vorm gaan geven en dus was ik al vroeg op pad.


Stekels langs de weg


Het mooie gevoel van maandag was op slag verdwenen toen zaterdag mijn gezellige marktritueel werd verstoord door het bezoek van een witharige mijnheer uit Limburg, die de boel flink kwam opzwepen en waar de “niet verder nadenkende burger” achteraanloopt. Helaas haalde het natuurlijk ook de media en kwamen “voorbeeldburgers” al schreeuwend met een kind op de arm in beeld bij het NOS-journaal met in de hoofdrol, de witharige mijnheer die heel erg weinig aandacht had voor de burgers waarvoor hij opkomt. Maar helaas wordt dat niet in beeld gebracht.

Met schaamrood op mijn kaken zag ik deze week ook de beelden van varkenskoppen die waren gebruikt in eerdere acties in Nederland, tegen de opvang van vluchtelingen. Schuldigen met hoofdletters zijn naar mijn mening de Media die alles uit z’n verband trekken, maar dat zien mensen niet. Blijkbaar is negatief nieuws het enige dat van belang is tegenwoordig en dat terwijl er ook zoveel positiefs gebeurd.


                                                                                                                   Doordenk-plaatje


Ben ik de enige die zich steeds meer gaat schamen voor wat er in ons mooie land gebeurd?

Gelukkig schijnt het winterzonnetje nog en laat ik mijn leven niet bepalen door de Media of medeburgers die zich als varkens gedragen. Hoewel varkens hele lieve beesten zijn, maar dat kun je tegenwoordig van mensen niet zomaar zeggen.

Menslievend zijn mensen maar met mate tegenwoordig (gelukkig zijn er uitzonderingen).

Van “Bleu Monday” maakte ik een mooie dag en ik stapte al vroeg binnen bij de Cruise-specialist die mij door een collega was aanbevolen. Het toeval was dat de medewerkster die mij hielp van oorsprong uit Sevilla kwam en daar kwam ik weer net vandaan. Het werd een prettig gesprek met héél véél informatie en uiteindelijk boekte ik mijn “gedroomde” Cruise naar Noorwegen.

Holland Spanje

Op die mooie zonnige “Bleu Monday” stapte ik geruime tijd later met een fles bubbels en een dikke brochure de straat op en ik huppelde naar mijn roze “Dinky Toy” (2x klik).  Mijn dag kon niet meer stuk en de hele week door bladerde ik door de gids met mooie reizen. Nog vier maanden en dan vertrek ik vanuit het mooie Rotterdam met de Rotterdam van de Holland America Line richting Noorwegen.

Na die mooie maandag leek de week op rolletjes te gaan, er was een mooie voorstelling, een gezellig etentje met vriendinnen waarvoor ik met plezier kookte en ik kocht ook nog eens een sportieve outfit met een hoge korting. Mijn week was er een met een flinke strik.

Het toetje van de week verdiende een plekje in mijn wekelijks verhaal vonden mijn tafeldames en dus, zoals ik heb beloofd is hier het recept, dat ik weer heb overgenomen van Jamie Oliver, hoewel ik daar mijn eigen draai aan heb gegeven.


Lemoncello Trifle

Lemoncello Trifle

2 Mandarijnen
3 eetlepels Lemoncello
1 pak Lange vingers
500 gram Mascarpone
3 eetlepels Poedersuiker
Citroenrasp (van 1 biologische citroen)
1 Vanillestokje
2 bakjes Frambozen
Pure chocolade (1 reep om te raspen)

-       Pers de Mandarijnen uit en meng dit in een platte bak met lemoncello. Proef of het niet te sterk is, voeg naar smaak nog wat mandarijnen sap of Lemoncello toe.
-       Zoek een mooie schaal uit om je Trifle in op te bouwen.
-       Dip de lange vingers een voor een in het mandarijn/lemoncello mengsel en leg deze onder in de schaal tegen elkaar aan tot je een aansluitende laag hebt.
-       In een andere schaal meng je de mascarpone met wat overgebleven mandarijn/lemoncello (ongeveer 4 eetlepels vocht) en de rasp van de citroen en het vanillemerg en roer dat goed los. Zorg dat alles goed door elkaar gemengd is.
-       Verspreid je mascarpone mengsel over de laag lange vingers en spreid het glad uit.
-       Voeg vervolgens al je frambozen toe en druk ze zachtjes in de mascarpone. Rasp de pure chocolade erover en zet de schaal tot gebruik in de koelkast.
-       Het hoeft niet echt op te stijven, maar de smaken trekken er wat meer in als je het langer laat staan.


Doordenk-plaatje

Als blog-toetje van deze week deel ik mijn laatst gestarte plan in uitvoering.

Ik maak vaak foto’s waarnaast een tekst past en die gebruikte ik regelmatig als b.v. felicitatie op Facebook of in een email. Maar deze week ben ik gestart om een aantal mooie doordenkers in foto’s te plaatsen. In de afgelopen drie jaar zijn dat al ruim 150 doordenkers en sommige zijn te mooi om te laten liggen en dus maak ik er doordenk-plaatjes van.

Een mens moet bezig blijven, stilzitten kan altijd nog, later.

In de komende week zit veel theater, variété, cabaret, en muziek. Ik kan bij voorbaat al genieten van mijn volle agenda en alle leuke vooruitzichten. De Media kan me wat, ik laat me door niemand gek maken, daarvoor is het leven te kort en te kostbaar.

Wat zijn jullie plannen?



Doordenker:

Creativiteit is wanhoop van het betere soort. (Julius Vuylsteke 1836-1903)


Doordenkplaatje


In het Spotlight:

Op Voorne en Putten (2x klik) 

Ik vond een mooie site waarop (bijna) alle evenementen, voorstellingen, festivals op Voorne en Putten te vinden zijn. Ik vind de site de moeite waard om bij mijn favorieten te zetten.
Ik zag daar o.a. dat er op 7 februari van 10.30 – 11.30 uur een Snertwandeling (10 km) wordt georganiseerd vanaf restaurant Aan Zee.

Doe@ding (2x klik)  

Op 4 en 5 maart worden de Doe@ding Demodagen georganiseerd in het Atlashotel te Spijkenisse. Op die dag kun je het allernieuwste op het gebied van papierwerk zien en er zijn demonstraties en workshops van 10.00 -16.00 uur.

Stadsexpo Head Lights in Rotterdam (2x klik)

Zeven iconische wederopbouwgebouwen in Rotterdam krijgen letterlijk smoel. Samen vormen zij een verlichte stadsexpositie die vanaf 20 maart t/m 31 juli in de binnenstad van Rotterdam is te zien. Voor dit project ontwierp Pro Arts Design de kunstwerken in de vorm van gezichten die met laserprojecties en animaties op de gevels tot leven wordt gewekt. Klapstuk op de buitenexpositie is de onthulling van het lichtkunstobject De Nieuwe Rotterdammer op 20 maart op het Schouwburgplein.
De eerste Head Light is al vanaf 5 februari te bewonderen op het Timmerhuis. (2x klik). In dat weekend opent Museum Rotterdam (2x klik). de nieuwe locatie in het Timmerhuis.



Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 17 januari 2016

160 Dromen

Andalusiische droom


Dromen

De regen slaat tegen de ramen en eigenlijk deert het mij niet. De Spaanse zon heeft wonderen verricht, ik bruis van energie en in mijn hoofd borrelen allerlei ideeën.

Ik heb een heerlijke week achter mij liggen en ik heb onder anderen veel tijd doorgebracht met de honderden foto’s die ik tijdens mijn rondreis Andalusië maakte. Ik had toch besloten om een fotoboek te maken, maar dat vergt wel veel tijd en dus maakte ik de reis nogmaals, gewoon aan tafel thuis. Een heerlijke bezigheid met Spaanse zonne-energie nog in mijn body.




Iedereen heeft zo zijn dromen, ik ook en dromen moet je waarmaken.

Alleen kun je pas iets pas waarmaken als het binnen je mogelijkheden ligt. Door mijn verantwoordelijkheden als mantelzorger was ik jaren niet in de gelegenheid om voor lagere tijd op reis te gaan. Pas nu ondervind ik de vrijheid om te gaan en staan waar ik wil en kan ik mijn dromen waarmaken.

Soms wordt je je onverwachts bewust van het geluk, je rijkdom en van de oneindige mogelijkheden die hebt als je vrij bent. 


De Paternosterboom van de zaden worden rozenkransen gemaakt
  

Deze week zat ik te wachten op het metrostation Beurs, na een dagje shoppen in Rotterdam. Als kind genoot ik al van de stations, perrons en de reizigers, niets is mooier dan mensen kijken. Er kwam een man mijn richting uitlopen, hij zag er redelijk netjes uit en ik schatte hem rond de 70. Hij praatte in zichzelf: “Alle mensen zijn gek, volledig gaargekookt”, hoorde ik hem hardop zeggen. Hij liep verder en verbaast keek ik hem na. Bij de vuilnisbak bleef hij staan en het onverwachtse gebeurde, hij bekeek de inhoud ervan kritisch en liep vervolgens naar de volgende bak. De man die netjes gekleed was, zocht duidelijk naar iets eetbaars.

De metro kwam eraan en ik stapte in, heerlijk ontspannen ging ik huiswaarts en dagdroomde onderweg. Wat bezielde die man, wat was hem overkomen, waarom?


Ronda- roze


Thuisgekomen, maakte ik een gezonde lekkere maaltijd, maar gek genoeg moest ik ook aan die man denken. De regen tikte tegen de ramen, was hij dakloos? Hij had blijkbaar niet de mogelijkheid om een lekkere maaltijd te nuttigen, anders zoek je niet in vuilnisbakken en tegelijkertijd was ik me bewust van mijn rijkdom. Ik kende de feiten niet, maar mijn gedachten vulden als vanzelf met zijn verhaal.

Bij wat we zien kunnen we wegdromen, maar onze gedachten kunnen daar fantastische verhalen van maken.


Een van de vele witte Spaanse dorpen


Ik zag deze week de voorstelling van Conny Janssen Danst, I’m here & Album Familiar (2x klik). Een voorstelling die een feest voor het oog was en de livemuziek van Beppe Costa, die ik alleen als acteur kende, liet mij wegdromen naar warme oorden. De rauwe Italiaanse/ Portugese muziek vol passie liet mij niet meer los. Thuisgekomen zocht ik op Spotify de muziek op van Beppe Costa en inmiddels ben ik vast van plan de Cd te kopen. Hoewel ik die nog niet heb kunnen vinden. Wat een fantastische voorstelling, een aanrader om te gaan zien.


Stoeterij Jerez de la Frontera


Misschien is dagdromen een vorm van meditatie, het maakt iets los in een mens.

Ik droom al jaren van een Cruise met de Holland America Line, vertrekkend vanuit Rotterdam naar Noorwegen en om je droom waar te maken moet je in actie komen. Blijven zitten heeft geen zin dan bereik je niets en dus staat mijn besluit vast, in de komende week ga ik mijn droom vormgeven.

De Spaanse zonne-energie heeft iets in mij los gemaakt, de avonturier in mij is wakker geschut. Ik mag geen tijd verspillen, want niemand weet hoe laat het is.

Het is een lied van Youp van ’t Hek, “Niemand weet hoe laat het is” en het wordt door Sjors van der Panne (2x klik) prachtig gezongen en toen ik dat van de week hoorde besefte ik opeens dat je ook moet ontwaken uit je dromen.


Bodega Jerez de la Frontera

Even stilstaan, kan een hele vooruitgang zijn. Maar stil blijven staan, maakt arm.

Inmiddels schijnt de zon weer buiten en lange schaduwen sieren mijn huis. De lente, tulpen, heb ik in de vaas staan en ook de vogels laten weer van zich horen. De natuur ontwaakt en dat maakt mijn dag tot een feestje.

Waar dromen jullie van?

Doordenker:

Wie durft te verdwalen, vindt nieuwe wegen.

Spaanse kruiken

In het Spotlight:

De Nieuwe Stad (2xklik) 

In de stad Rotterdam wordt dit jaar veel georganiseerd in het kader van de Wederopbouw. Het nieuwe Museum Rotterdam het Timmerhuis, Rodezand 26 te Rotterdam opent van 6 februari t/m 18 mei 2017 de tentoonstelling "De Nieuwe Stad", dat aansluit op het festival “Rotterdam viert de Stad”.

Over de wederopbouw is ook een prachtig boek (2x klik) verschenen.


Festival “Rotterdam viert de Stad” (2x klik) 

Op de site va Rotterdam viert de Stad vind je naast alle manifestaties en de agenda, verhalen van Rotterdammers. Natuurlijk deelt ook Burgemeester Aboutaleb zijn verhaal over de stad. Een mooie site om dit jaar bij je favoriete te zetten.


Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 10 januari 2016

159 Schoon

Ronda en Cadiz


Schoon

Daar ben ik weer en ik moet zeggen, ik heb jullie gemist. Het jaar is nog maar net begonnen en ik heb al zoveel te delen. Het is een wijs besluit gebleken om al die feestdagen op reis te gaan en ik kan dan ook op een mooie reis terugkijken.

Schoonheid zit vanbinnen zeg ik altijd en het mooie is, dat het de waarheid is gebleken.

Met een warm zonnetje op mijn huid bracht ik de laatste dagen van het jaar door, samen met voor mij wildvreemde mensen. Sterke persoonlijkheden, die net als ik alleen op reis waren ieder met een eigen rugzakje. Het ene rugzakje zwaarder dan het ander, maar er was absoluut geen sprake van een treurig gezelschap. Het was een mengeling van leeftijden, vrouwen, mannen, werkenden en gepensioneerden.

Een rondreis Andalusië, een reis door het laatste stukje van Europa met aan de overkant Afrika.


Spaans handwerk

In 1972 was ik ook in Andalusië, twintig was ik, nog een groentje op reisgebied en samen met familie vloog ik voor de allereerste keer naar Spanje. De vliegvakanties waren in opkomst, het was toen een luxe om naar Spanje te gaan. Wat was dat toen spannend en wat een avontuur, maar dat is alweer 44 jaar geleden.

Er is veel veranderd, het reizen is veranderd, het land is veranderd en ik ben veranderd.

Ik heb van deze reis veel geleerd en heb ook met eigen ogen gezien dat de strijd tussen de Arabische- en Westerse wereld niet van deze tijd is. Het is een strijd die al eeuwenlang duurt. De belangrijkste publiekstrekkers in Andalusië zijn paleizen, stuk voor stuk sprookjes uit 1001 en één nacht en kerken die op de fundamenten van Moskeeën zijn gebouwd. Gigantische bouwwerken, aan de buitenkant grijze muren en binnen die muren een schoonheid, waarvan ik nog steeds sprakeloos ben.


Tuinen Alcazar Sevilla

Natuurlijk heeft ook in Spanje de tijd niet stilgestaan, de ezeltjes van toen (44 jaar geleden) hebben plaatsgemaakt voor vierwielaandrijvers en de wegen zijn net zo goed als in Nederland, mede dankzij de Europese Unie.

Het was heerlijk om nieuwe mensen te ontmoeten en te horen wat eenieder zoal in zijn pakket heeft. De schoonheid die mensen bij zich dragen zit vanbinnen en je kunt hoe dan ook niet aan de buitenkant vermoeden wat een ander voor kwaliteiten heeft en dat is altijd weer verrassend om te ontdekken. Mijn medereisgenoten kan ik moeilijk anders omschrijven als een kleurenpalet van o.a. Bosbouw, Flikken Maastricht, Onderwijs, Rechtbank, Verslaafdenzorg, Kunstacademie en Gezondheidszorg. Mensen met een verhaal en die zullen mij altijd blijven fascineren, wie of wat ze ook zijn.


Achter de grijze muren van het Alcazar in Sevilla I

De reis was prachtig, maar het weer was ook een feestje. Ook in Andalusië zijn de temperaturen hoger dan normaal, net als in  Nederland. ’s Morgen had je nog wel een vest of jasje nodig, maar als de zon eenmaal aan de horizon stond was het genieten. Toen we op de laatste dag vertrokken naar Malaga leek het er even op dat het zou gaan regenen. Maar onderweg trok alles weer open en eenmaal in Malaga stond de barometer al snel op 25 graden (in de zon).

Toen ik besloot om het roer met de feestdagen helemaal om te gooien, had ik geen idee wat het mij uiteindelijk zou brengen. Maar dat het warme zonlicht op je huid in de koude decembermaand zoveel effect zou hebben had ik nooit kunnen vermoeden. Het heeft de pijn verzacht, de tranen gedroogd en mij van nieuwe energie voorzien.


Achter de grijze muren van het Alcazar in Sevilla II

Ook heeft deze reis mijn vertrouwen in de toekomst versterkt. De strijd tussen de Arabische- en Westerse wereld heeft altijd bestaan en zal nooit verdwijnen. Dat is mij heel duidelijk geworden de afgelopen weken. De wereld is door alle mogelijkheden via het internet kleiner geworden, maar daarmee is de angst wereldwijd gegroeid en daar helpt de media graag aan mee.

Het mooie van met vreemden reizen is dat je soms een spiegel voor krijgt. Toen iemand mij vroeg of ik snel bang was, dacht ik daarover na en kwam tot de conclusie dat ik eigenlijk stevig in mijn schoenen sta. Een mooie constatering, eigenlijk is het weleens goed om jezelf tegen te komen.

Thuis zit ik “schoon” aan tafel met honderden foto’s en beleef ik telkens opnieuw die mooie reis. Niet alleen een reis door het mooie Andalusië, dat jullie zelf moeten gaan zien, want in woorden is de schoonheid van het land niet te beschrijven. Maar deze reis was ook een reis naar mijzelf, een reis die het vuur in mij heeft opgestookt en de reis die mijn binnenste heeft opgeschoond.


Cadiz

Het leven moet worden geleefd en het leven blijft een bron van levenslessen, een onuitputtelijke bron zolang je er maar voor openstaat.

Het jaar 2016 is nog vers en ligt als een schoon vel papier voor mij. 

Ik ben gestart met mijn 4e jaargang en dat is iets waar ik trots op ben. Ik heb nog genoeg foto’s om collages van te maken en hoop dat ik jullie ook dit jaar genoeg kan blijven inspireren.

Ik wens jullie voor 2016 gezondheid, liefde, geluk en wijsheid toe.


Doordenker:

Verwondering is het begin van alle wijsheid.


Alhambra in Granada

In het Spotlight:

Escher in het Paleis (2x klik) 

Na het schoons dat ik zag in het mooie Andalusië begrijp ik maar al te goed waardoor Escher geïnspireerd raakte tijdens zijn reizen. Ik ben dan ook vast van plan nogmaals een bezoek te brengen aan Escher in het Paleis in Den Haag, omdat ik denk dat ik zijn werk nu nog beter begrijp. Hoewel? Ga je ook eens verbazen over het werk van Escher.

International Film Festival Rotterdam (IFFR) (2x klik) 

Is een van de grootste evenementen in Nederland en een van de grootste publieksfilmfestival ter wereld. Dit jaar wordt het International Film Festival Rotterdam van woensdag 27 januari t/m zondag 7 februari 2016 gehouden. Kijk op de site naar alles wat je moet weten over het IFFR.


Spanje toen en nu


Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey