198 Prioriteit

Herfst in beeld

Prioriteit

Deze week begon ik aan het geplande ontspullen, vastbesloten om tussendoor ook van het nazomerzonnetje te genieten. In Den Haag waren de nieuwsgieren uit alle hoeken van het land, naarstig op zoek naar de meest strategische plek voor de jacht op een journalistieke trofee.

Het was de 3e dinsdag van september, Prinsjesdag een dag van tegenstrijdigheden.

Het volk, de fans stonden al bij het krieken van de dag langs de route, deze keer voor de Glazenkoets, de Goudenkoets staat in de "garage". Het was alsof men kwam kijken of het glazenmuiltje paste, net als in het sprookje over Assepoetser. Feestelijk uitgedost en glanzend in de septemberzon werden hun helden opgewacht.

Meesters in de schilderkunst om trots op te zijn

Uit de peilingen is echter gebleken dat het gros van de mensen kijkt naar de hoedjes en naar welke jurk Maxima draagt. Dat zegt veel over het niveau van en de interesse en het vertrouwen in de politiek.

Naar mijn mening was het dit keer een grote verkiezingscampagne, de met lucht gevulde ballon werd nu al, 6 maanden voor de verkiezingen opgelaten. De nieuwsgieren pikten naar de luchtballon en al snel waren de positieve zinnen omgezet in negatieve berichten, als een donkere wolk voor de zon.

Natuurlijk gaat niet alles goed, maar waar we veel te gemakkelijk overheen stappen is dat we zoveel hebben om wel trots op te zijn.

Ik had andere prioriteiten deze week, maar ook hier binnenshuis gaat niet alles altijd van een leien dakje. Ik schoot al lekker op met ontspullen toen de telefoon ging, er zat een kink in de kabel of de klus, het witten en behangen een week verzet kon worden. Normaal ben ik wel van afspraak is afspraak, maar buiten lachte de nazomerzon mij hartelijk toe en dus werd de klus een weekje uitgesteld. 

Topprestaties bereik je als je idealen nastreeft

Het gaat zoals het gaat en daar maak je dan gewoon het beste van.

Ik had meer speling qua tijd, maar ik bracht dinsdagmiddag al de eerste dozen met spullen en kleding weg voor hergebruik.Ik plaatste wat advertenties op Marktplaats en omdat het weer nog steeds zomers was, maakte ik plannen voor de volgende dag.

Van een donkere wolk boven Den Haag was woensdag zeker geen sprake toen de Paralympische helden werden gehuldigd. Helden, want dat zijn al die Paralympische medaillewinnaars zeker met 62 medailles waarvan 17 gouden. Zij verdienen een veel grotere hoofdrol in de sport het hele jaar door, ook om lotgenoten meer te stimuleren om te gaan sporten.

Het wordt tijd dat we de schouders rechten en onze trots meer tonen, zo slecht gaat het niet in ons kleine landje. Uit onderzoek is gebleken dat kinderen in Nederland behoren tot de gelukkigste in de wereld. 

Vertrouwen en trots in balans

Mijn plannen gingen op de schop, maar mijn stemming zeker niet. Soms moet je van de nood een deugd maken en dat gaat mij steeds beter af. Ik pakte de fiets voor een tochtje naar Oud-Beijerland, maar helaas miste ik de boot. Ook dat bracht mij niet van mijn stuk, ik genoot van het zonnetje en wachtte een uurtje op de volgende. Op zo’n moment is het gewoon een kwestie van omdenken. Volop genieten zonder tijd te verspillen.

Na een ontspannen boottochtje kwam ik uiteindelijk toch aan de overkant terecht en een onverwachts gezellige lunch met mijn nicht maakte die mooie na zomerdag nog gezelliger. Maar op dat moment wist ik nog niet dat ik mijn hoofdrol nog moest spelen die dag.

Literaire helden

We namen afscheid en vervolgens fietste ik terug naar het fietspontje. Ik zette mijn fiets op slot en vast en nam plaats op een bankje buiten op het dek. Varen is altijd heel relaxed, maar daar kwam snel verandering in toen ik aan de overkant kwam. Ik zocht mijn fietssleuteltje, normaal gesproken doe ik die altijd in mijn rechter broekzak, maar daar zat het niet en ook niet in de linker broekzak.

Ondertussen had ik door mijn gedrag de kijkers gewonnen, ik begon mijn fietstas uit te pakken. De schipper zocht ondertussen de bankjes af en de nieuwe passagiers zochten ook al snel mee. Met een hoofd als een boei, pakte ik de fietstas weer in. Vaar anders nog maar even een rondje mee, zei de schipper. Achteloos ging mijn hand naar mijn kontzak en tot mijn grote verbazing voelde ik daar mijn fietssleuteltje. Pfff… dat was even een slikken.

Ik stamelde: ik heb h ’m gevonden, haalde de fiets van het slot en bood mijn excuses aan voor het oponthoud. Goedemiddag!

Onderweg naar huis fietste ik langs de medepassagiers van het fietspontje, die mij nariepen: Toch gevonden! Ik stak mijn duim op en fietste verder zonder uitleg te geven. Aandacht is mooi, maar ik had wel even genoeg aandacht gehad die middag.

Helden op niveau 

In Den Haag kregen de bestuurders van het land ook alle aandacht, blijkbaar waren de nabeschouwingen minder belangrijk dan een uitspraak van enige weken geleden en de nieuwsgieren zaten er bovenop. Pleur op!

Gênant gedrag van onze volksvertegenwoordigers en de leiders van ons land, om daar zoveel tijd aan te verspillen. Maandelijks worden de dames en heren dik betaald van onze belastingcenten en tijd kost geld, er zijn toch wel belangrijker zaken te behandelen. Alles staat nu al in het teken van de komende verkiezingen en ik vrees dat het de komende zes maanden zo zal blijven, alsof er geen hogere prioriteiten zijn in de wereld.

Ik zou ze dit willen zeggen: dames en heren in politiek Den Haag, geef op z’n minst het goede voorbeeld, als leiders en volksvertegenwoordigers is dat een van jullie hoofdtaken. En als de nieuwsgieren zich dan ook nog voorbeeldig gaan gedragen en een positieve bijdrage zouden leveren, in plaats van angst en verdeeldheid te zaaien, misschien kunnen we dan weer leren om elkaar meer te respecteren.

De balans tussen positief en negatief

Wees trots op wat je wel heb en blijf niet hangen in wat je niet hebt, daar wordt niemand gelukkig van.

Gelukkig staat het nazomerzonnetje nog steeds hoog aan de hemel en dat maakt veel goed. Alleen de bladeren die van de bomen dwarrelen verraden dat het nu echt herfst is en dat kan niemand tegenhouden.


Welke rol speelde jij deze week?


Doordenker:


Geloof in wonderen ze bestaan, maar reken er niet op.

We kunnen niet zonder bruggenbouwers

In het Spotlight:

Sinds jaar en dag is oktober Woonmaand en dus heb ik hier wat wooninspiratie evenementen op een rijtje gezet.

VT wonen & designbeurs (klik)

Heb je ook klusplannen en wil je inspiratie opdoen dan kan dat op het grootste woonevenement van Nederland van 27 sept. t/m 2 oktober in de RAI in Amsterdam. Bekijk de nieuwste woontrends, de hipste kleuren en de hotste items, het kan de eerste stap zijn naar veranderingen in je eigen interieur.

Excellence Woonbeurs(klik)

Ook in Rotterdam Ahoy kun je wooninspiratie opdoen. Van 6 t/m 9 oktober kunt u genieten van het mooiste woon & lifestyle event met een veelzijdig aanbod op het gebied van interieur, kopen, verbouwen en exclusieve kunst.

Dutch Design Week (klik)

In Eindhoven kun je van 22 t/m 30 oktober de jaarlijkse Dutch Design Week beleven. Negen dagen lang presenteert DDW op 100 locaties processen, experimenten, ideeën, antwoorden en oplossingen van 2500 designers. Ga je eens verwonderen, verbazen en vergapen en wees ook eens trots op de Nederlandse Designers die de wereld veroveren.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey

197 Koorts

Kleuren van de herfst

Koorts

De week is alweer om, soms gaat de tijd sneller dan mijn gedachten en dat was zeker de afgelopen week het geval. Wat een hitte en daarmee bedoel ik niet alleen het weer. De griep overviel mij en dus bracht ik die bloedhete week ook nog eens koortsig door.

De natuur besloot dat wij het met z’n allen wat rustiger aan moesten doen, misschien om ons voor te bereiden op wat komen gaat. Misschien wel een strenge winter. Een oud gezegde is: Veel noten op het harde hout, maakt de winter lang en koud. En ik weet niet of het je is opgevallen maar er hangen hier heel veel kastanjes in de bomen.

Trompenburg Tuinen Rotterdam

Gelukkig gaat Moeder Natuur haar eigen gang en daar kan niemand ook maar iets aan veranderen. Een filmpje dat ik in 2015 zag over Moeder Natuur (klik) is mij altijd bijgebleven, vooral die laatste woorden zijn blijven hangen.

Het is wonderlijk hoeveel kleur er nog te vinden is buiten in het zonnetje, ook door al die regen die deze zomer is gevallen. En als je met open vizier de natuur in trekt kan het je niet zijn ontgaan, er wordt koortsachtig gewerkt ter voorbereiding op de winter. De bijtjes slurpen de laatste bloemen leeg en de laatste vlinders fladderen dansend op de zwoele wind om nog wat zonne-energie te verzamelen.

Tuinen van Appeltern

De boombladeren beginnen al te kleuren en de eerste blaadjes dwarrelen al door de blauwe lucht.

Mijn favoriete jaargetijde is de lente, maar direct daar achteraan de herfst. In beide jaargetijden zijn het de geuren die de schoonheid vergroten. Moedernatuur omarmt ons in al haar schoonheid, haar knuffel is een warme glimlach. Ik hou van die warme nazomerdagen en als ik de weerberichten voor de komende week bekijk zal het nog even zo blijven.

Maar gelukkig wel met iets mindere temperaturen en daar ben ik wel heel blij mee.

Schoonheid en verval

Want gek genoeg heb ik deze herfst, de lente in mijn hoofd. Ik ben mij aan het voorbereiden op de grote voorjaarsschoonmaak in september. De afgelopen weken heb ik afspraken gemaakt met de behanger/schilder, behang en zonwering uitgezocht en heb een planning gemaakt. Eindelijk heb ik mijn lang gekoesterde wens vormgegeven, de slaapkamer, de gang, de badkamer en het toilet worden onder handen genomen.

Deze bezige bij gaat zich ook op de winter voorbereiden.

Bezige Bij en dartelende vlinder

In de komende week ga ik eens lekker ontspullen, alles uit de kasten en van z’n plaats en weg doen wat overbodig is. Niet weggooien, maar weggeven voor hergebruik, zodat ik ook nog een beetje milieubewust bezig ben.

Soms krijg ik zomaar het gevoel dat wij steeds beter ons best doen om van Moeder Natuur te houden, recyclen is helemaal hot. Met enige verbazing zag ik deze week dat er zelfs roofvogels worden ingezet tegen ongewenste drones. Natuurlijk gedrag van de vogels wordt hierbij ingezet. Goed of slecht nieuws, het geeft te denken, maar er is in elk geval geen sprake van luchtvervuiling.

Achter een verveloos hekje een regenboog aan kleuren

Ik kan heel slecht tegen rommel en dus is zo’n klus voor mij wel even een houtje bijten. Maar als ik eenmaal de eerste stap heb gezet, dan ben ik niet meer te houden. Als alles over een week of twee weer op z’n plaats staat en de muren en plafonds weer fris en helderwit zijn, dan weet ik zeker dat ik de winter met open armen tegemoet kan treden.

Met de schouders eronder ga ik net zo koortsachtig aan werk als de bezige bijen in de natuur, maar tussendoor hoop nog wel even te nazomeren.

Moeder Natuur hangt de slingers op

Ik weet niet of je het filmpje van Moeder Natuur (klik) hebt bekeken, maar de laatste tekst in het filmpje ben ik niet vergeten: De natuur kan zonder ons, maar wij kunnen niet zonder de natuur.

Met die woorden in mijn achterhoofd ga ik deze week milieubewust aan de slag en ik hoop dat jullie die woorden ook nooit meer vergeten.

Waar ga jij de herfst opsnuiven?

Doordenker:

Zelfs in de herfst kun je de lente voelen.

Herfst, je ruikt, je voelt en je ziet het

In het Spotlight:

Trompenburg Tuinen (klik) 

Als je de herfst wil zien moet je zeker eens een bezoek brengen aan de Trompenburg Tuinen in Rotterdam. Het zal je verbazen hoeveel rust je midden in de stad kunt ervaren. De kleuren van de herfst kom je er zeker tegen.

Diergaarde Blijdorp (klik) 

Misschien zou je er niet direct aan denken, maar de tuinen in Diergaarde Blijdorp zijn zeker in deze tijd de moeite waard. De dieren zijn er natuurlijk ook bijzonder, maar laat zeker de tuinen niet aan uw aandacht ontsnappen.

Botanische tuin Delft (klik) 

De Botanische Tuin van de TU in Delft is al in 1912 aangelegd als “Cultuurtuin voor technische gewassen”. Als de monumentale bomen kleuren, lijkt de natuur de slingers op te hangen. Een bijzondere plek om eens te bezoeken.

Hortus Leiden (klik) 

De Hortus Botanicus in Leiden is de oudste Botanische tuin van Nederland. Aangelegd in 1590 en uitgebreid in de eeuwen daarna is de Hortus hét groene hart van Leiden. Hier kweekte Carolus Clusius de eerste grote tulpencollecties van Europa. Bezoekers komen van over de hele wereld en dus moet je ook hier zeker de herfst eens gaan ervaren.

Tuinen van Appeltern 

In Appeltern vindt je het grootste tuin-ideeënpark van Nederland en ook dat is een mooie plek om de herfst te gaan opsnuiven. Je vindt er alle kleuren van de regenboog en je kunt er leuke ideetjes voor je eigen tuin op doen.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

196 Utopie

Onopgeloste zaken?

Utopie

Voor mij liep een meisje aan de hand van haar moeders getatoeëerde arm, althans ik ga ervan uit dat het haar moeder was. Ze keek ondeugend achterom en stak ineens haar tong uit. Ik liep verder en dacht na over het voorval. Ik ben ook een gek mens.

Het zaadje was gepland en langzaamaan groeide mijn verhaal.

Het is de inspiratie die het zaadje laat groeien, maar dat is niet het enige. Thuisgekomen maakte ik aantekeningen, soms doe ik dat om niet te vergeten wat ik wil schrijven. Losse aantekeningen, die later als de steentjes in een mozaïek aan elkaar worden geschoven, net zolang tot ik tevreden ben.

In de afgelopen week kwam ik veel verloren tijd tegen, die mij deed beseffen hoe laat het was.

Een Arbo-vrij tijdperk

Ik was op weg naar het zwembad, toen ik het meisje en haar moeder tegenkwam en in het zwembad begreep ik haar ineens. Terwijl ik mijn baantjes trok en mijn medezwemmers een duik zag nemen, besefte ik plotseling dat ik tot de onbeschreven soort behoor. Het soort mens dat met uitsterven wordt bedreigd, ik heb geen tattoos, mijn vel is onbeschreven als een blanco vel papier.

Het deed mij denken aan een cabaretvoorstelling waarin de letters HOME onder de loep werden genomen, die tegenwoordig overal voor het raam staan. De vraag in die voorstelling was: weten de bewoners anders niet dat ze thuis zijn? 

Het postkantoor

Waarom laat je een tekst op je lijf tatoeëren, op plekken waar je er zelf helemaal niets van ziet en waarvan de kleine letters door de jaren heen vanzelf uitgroeien tot hoofdletters. Dat was iets om over na te denken en ik zwom verder. Misschien ben ik op dat punt ouderwets, ik ga graag met de tijd mee. Maar ik pas voor wat betreft die beschreven vellen.

De afgelopen week ging ik naar het Openluchtmuseum in Arnhem, ik was er ooit eerder in de jaren ’80 en het mag duidelijk zijn dat er veel was veranderd. De grootste verrassing was de Rotterdamse Tram die langs de Amsterdamse wijk, de Jordaan rijdt. De oude boerderijen, de plaggenwoning en de Zaanse Schans kon ik mij nog goed herinneren. Hoewel het plaatje nu veel completer was mede door de weelderige begroeiing. Of was ik er destijds in een ander jaargetijde, dat zou natuurlijk ook kunnen.

De Rotterdamse Tram in Arnhem rijdt langs de Amsterdamse Jordaan

Het was een prachtige dag, maar ook een confronterende dag omdat ik mijn jeugdherinneringen tegenkwam, de jaren die achter mij liggen in een museum. Ik kwam verloren tijd tegen en dat was heel bijzonder, maar ook wel even slikken. Ik kwam tot het besef dat mijn jeugd geschiedenis is en ik duidelijk in de tweede helft van mijn bestaan ben aanbeland.

Dat kleine meisje dat ik samen met haar moeder tegenkwam groeit waarschijnlijk op in een familie dat helemaal weg is van Tattoos en zij weet niet beter. Waarschijnlijk zal zij ook op jonge leeftijd al een tattoo laten aanbrengen.

Mijn jeugd in beeld

 

Ik groeide op in een tijd waarin alleen zeelieden een tatoeage (klik) hadden en de mensen die Auschwitz (klik) hadden overleefd. Maar met name die laatste tattoos, de registratienummers werden over het algemeen niet zichtbaar gedragen, dat was te pijnlijk.

Ik Googelde even en dat leerde mij dat 80 procent van de dragers van een tattoo, spijt krijgt en dat het verwijderen van een tattoo een pijnlijke aangelegenheid is.

Op de terugreis naar huis voelde ik mij trots omdat ik ben opgegroeid in een tijd waarin veel hervormingen werden doorgevoerd. Een roerige tijd waarin het gewoon was om op de barricade te staan. In de jaren ’60 werd de wederopbouw afgerond, hoewel de woningnood nog schrijnend was. Geleidelijk aan kwam binnen het huishouden de koelkast, de wasmachine, de telefoon en de televisie. En het was met name de televisie die ons hele leven ging beïnvloeden, het interieur werd anders de tafel als middelpunt verdween en we kregen een bankstel.

En na de televisie volgde het bankstel

De afgelopen twee dagen heb ik wat op de bank gehangen, snotverkouden met griepverschijnselen. Het zet mij weer even met beide benen op de grond, even luisteren naar mijn lijf en pas op de plaats. Sommige dingen die je overkomen veranderen nooit denk ik met een glimlach.

Belangrijk is goed huizen in je eigen vel en het maakt niet uit of dat een beschreven of onbeschreven vel is.

Het leven is geen rechte weg en ook dat kleine meisje, aan de hand van haar moeder zal uiteindelijk worden wie ze is. Maar gek genoeg komt het besef dat je met het groeien der jaren steeds meer jezelf wordt, pas in de tweede helft van je leven en die bewustwording maakt mijn leven heel waardevol.

Op de barricade

Ik ben een Babyboomer (klik) en hoewel daar veel over gezegd en geschreven wordt, kan ik daar niets aan veranderen en dat zou ik ook niet willen. Ik behoor tot een belangrijke generatie, de protestgeneratie (klik) worden wij Babyboomers ook wel genoemd. Over mijn generatie is nog veel te vertellen en dat beloofd wat de voor de komende jaren.

Ik draag de titel Babyboomer met trots en zal dat altijd blijven doen. Ik stond aan de wieg van immense veranderingen in de wereld en zal daar altijd met een rechte rug aan terugdenken.

Elke generatie zal gaan voor een betere wereld, maar uiteindelijk zal dat denkbeeld weer worden ingehaald door de tijd.

Waar ben jij trots op?

Doordenker:

Een Utopie is nooit te bereiken.

Banken beloofde gouden bergen

In het Spotlight:

Museum van de twintigste eeuw (klik)

Het Museum van de twintigste eeuw vindt je in Hoorn en zoals de site het noemt een feest van herkenning. De tentoonstelling De Wonderjaren ’50 en ’60 is nog tot 2 oktober te zien.

Lijn 10 (klik)   

In Rotterdam kun je ook nog rijden in de tram uit mijn jeugd. Tramlijn 10 rijdt o.a. ook de Rotterdamse Bijnamen Tramtour (klik) . Waarbij de bijnamen van alle hoogtepunten in de stad worden toegelicht.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

195 Oogst

Witte varianten sieren mijn tafel

Oogst

We hebben afscheid genomen van de oogstmaand, de maand augustus, de herfstmaand is begonnen. De zomer heeft daar nog helemaal geen zin in en eerlijk gezegd ik ook niet. Ik ben nog niet toe aan warme herfstkleuren. Die bonuszomer maakt de maand september mooier dan ik had durven dromen.

De appels hangen blozend in de bomen als ik bij De Buytenhof (klik) in Rhoon arriveer op mijn fiets.

Appels plukken

Ik doe het al een aantal jaren als de tijd er rijp voor is, dan ga ik mijn eigen appels plukken. Onbespoten en warm van de zon zijn ze het lekkerst. Je moet er iets voor doen en misschien geeft dat wel de meeste voldoening. Ook samen met wat vriendinnen is het een feest om eerst wat te eten en te drinken op het terras van de theeschenkerij en daarna de boomgaard in te gaan.

De Buytenhof in Rhoon

Als klein meisje ging ik samen met mijn moeder weleens logeren, bij een zus van mijn Oma. Tante Teun woonde op een boerderij, een gemengd bedrijf zouden ze dat nu noemen. En als we er in het voorjaar waren mocht je kiezen, eigen gerookt spek of aardbeien op brood. Aardbeien waren mijn favoriet en dan kreeg ik een schaal mee en mocht ik zoveel plukken als ik lustte. Het was er een paradijsje, luilekkerland in kinderogen. Maar op de boerderij was beslist geen luxe te vinden, maar dat zie je als kind niet.

Ik bewaar mooie herinneringen aan het plukken van fruit en die liefde is nooit overgegaan.

De Zoete Kers in Serooskerke (Walcheren)

Deze week ging ik weer eens terug naar de plek waar ik ook graag kwam samen met mijn moeder, Boomgaard De Zoete Kers (klik) op Walcheren. Ik parkeerde de auto en met mijn camera liep ik eerst de wandelroute (15 min) door de boomgaard.

Toen ik er jaren geleden voor het eerst kwam, ook in september, lag het voor de boerderijwinkel vol met pompoenen. Honderden verschillende pompoenen lagen te pronken in de herfstzon. Het was een streling voor het oog. Destijds had ik nooit eerder zoveel verschillende pompoenen bij elkaar gezien.

Halverwege mijn wandeling kwam ik op een hemelsbreed veld. Diepgroen met geel en witte bloemen die naar het licht rijkten. Enigszins verscholen zag ik ze liggen, nog in de groei, blozende pompoenen en kalebassen. Een gigantisch veld, een wildernis vol bloemen en sierlijk fruit. Ik kon mijn cameralens er niet vanaf houden.

Als eieren zo groot

In de jaren ’80 begon mijn vader aan een moestuin. Hij had totaal geen verstand van moes-tuinieren, maar alles is te leren zei hij en dat hebben wij destijds geweten. Want juist onbekende groente en fruitsoorten hadden zijn voorkeur. Ik denk er nog vaak aan terug nu het moes-tuinieren door de grootgrutter die op de kleintjes let weer op de kaart is gezet. In mijn vaders moestuin ook pompoenen en niet van die kleintjes. Het werden enorme exemplaren van wel vijftig centimeter doorsnee en ontilbaar zwaar. Ze werden in stukken gehakt en uitgedeeld aan iedereen die er nieuwsgierig naar was.

Mijn moeder had geen idee wat je ervan kon maken, er was ook niet zoveel over te vinden destijds. We hadden nog geen Google en dus waren we afhankelijk van kookboeken en dat was een hele zoektocht. Ik maakte in die tijd mijn eerste pompoensoep, die ik nu nog steeds in de herfst maak.

Het groeiproces

Pompoensoep

1 liter bouillon (voor vegetarische soep kun je een groentebouillon gebruiken)

500 gram Pompoen

2 zoete uien

2 flinke theelepels kerrie

1 groene paprika

30 gram boter of olie

1 theelepeltje rietsuiker (of bruine suiker)

Harissa (Marokkaanse kruidenpasta bij AH te koop)

Peper/ nootmuskaat

Verse dille/ bieslook/ peterselie

Bloem kleine eetlepel (hoe meer bloem, hoe dikker de soep)

Kook in de bouillon de pompoen gaar en pureer de pompoen als die gaar is. Fruit ondertussen de gesnipperde zoete uien, paprika en de kerrie in de boter. Roer daarna de bloem door de massa en voeg de bouillon/ pompoenmassa toe en laat alles 5 minuten zachtjes doorkoken

Maak de soep af met een lepeltje Harissa, de verse kruiden en eventueel nog wat Worcestersaus sauce. Als extra vulling kun je ook kleine witte boontjes toevoegen.

De soep is lekker met stevig donkerbruin brood.

Smullen maar!

Pompoenen en kalebassen zijn er in veel meer soorten dan dit dozijn

Iets dichter bij (mijn) huis is ook een veelheid aan pompoenen en kalebassen te vinden bij Kwekerij Roest (klik) in Vierpolders. De Pompoenfair is al achter de rug, maar ook zonder fair is een bezoekje aan kwekerij Roest de moeite waard. En als je pompoenrecepten (klik) zoekt, dan moet je zeker eens op de site kijken.

Ik koos dit jaar voor de witte pompoenvarianten die samen met Tilantia (klik) op mijn tafel staan te pronken, het is een mooie herinnering aan die eerste “zomerse” herfstdag in september.

Dwalend door die boomgaard besefte ik het belang van herinneringen, de schoonheid van herinneringen maken het leven lichter. Waar je levensboom ook heeft gestaan, je kunt er een leven lang vruchten van plukken.

Waar pluk jij de vruchten van?

Doordenker:

Ook van bittere wortels pluk je zoete vruchten.

Boomgaardwandeling

  

In het Spotlight:

Bram Ladage Aardappeloogstdag (klik) 

Ze zijn wereldberoemd in Rotterdam en omgeving, de frietjes van Bram en op 12 september wordt de aardappeloogst voor de 5^e keer gevierd in Mijnsheerenland midden tussen de aardappelvelden op zichtafstand van Rotterdam.

Rotterdamse Kost (klik)    

In het Museumpark vindt je op 15,16,17 en 18 september 2016 het beste van Rotterdam op 1 locatie voor jonkies en oudjes en voor iedereen daar tussen. Je kunt uitbuiken bij een theaterstuk, dineren onder het genot van muziek, kunst kijken of een workshop volgen.

Fruitcorso Tiel (klik) 

Op 17 september is het jaarlijkse Fruitcorso in Tiel, een gratis evenement waarbij u Fruit kunt zien zoals u het nog nooit heeft gezien. Appels, peren, noten, paprika’s en druiven sieren de wagens van de corsostoet, die uit een groot aantal wagens bestaat. Op 17, 18 en 19 september zijn ook de expositiedagen, waarbij u de wagens op uw gemak kunt bekijken en de Foodfair kunt bezoeken.

Oogstmarkt Rotterdam (klik) 

Omdat de Rotterdamse Oogstmarkt ook heel veel lekkers uit eigen regio te bieden heeft, stuur ik jullie de link met de agenda. Op de eerste zaterdag van de maand vindt de Oogstmarkt plaats in Rotterdam Noord op het Noordplein en op de laatste zaterdag van de maand in Rotterdam West op de Heemraadssingel.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey