zondag 16 juli 2017

235 Harnas





Het was een wisselvallige week en ik belandde (schrik niet) in de bajes en dat laatste was ook nog eens mijn eigen schuld.

Deze keer de laatste foto’s van mijn lange zomervakantie en als je mij de afgelopen weken hebt gevolgd dan kun je niet ontkennen dat het een mooie reis was. De terugreis vanuit Spanje ging door Frankrijk en Luxemburg, waar de natuur ons ook met open armen verwelkomden.

In de Ardèche belandde wij op de kleine Camping L’Albanou in Saint Julien en Saint Alban. Het klonk mij als poëzie in de oren en het bleek een prachtige plek midden in de natuur aan de oever van een smal riviertje. Een familiebedrijfje en de dochter, die Engels sprak kwam ons bekend voor, vanaf die eerste ontmoeting was zij voor ons Yvette, uit de serie “Allo Allo!”. Er was een restaurantje bij de camping, althans een lange tafel buiten onder een overkapping, waaraan je bestelling werd geserveerd. De tafel was vol toen wij kwamen en dus werd onze bestelling op onze camperplaats geserveerd door, jawel, onze “Yvette”.



Saint Julien en Saint Alban


Door een klein blauw deurtje kon je van de camping af en liep je zo de vrije natuur in. De wilde fruitbomen, bloemen en vlinders maakten het paradijselijk plaatje compleet.

De laatste overnachtingen van de vakantie brachten we door op een camping die bekend was van het programma “Ik vertrek” (2014). Camping Um Gritt is gelegen direct aan een riviertje en omgeven door bergen. Hoog boven ons, de torens van Chateau Bourscheid een stenen burcht en dat lokte de avonturier in mij naar boven.

Hoewel ik niet de juiste wandelschoenen bij mij had, besloot ik toch de klim naar boven te wagen. Dat was echt een hele klim, eerst langs de rivier en daarna door een prachtig en machtig woud met hemelhoge bomen. Ook hier was de lente nog duidelijk zichtbaar, het was een kleurige en geurige wandeling en met enige trots bereikte ik de top.

Wandelen is goed voor de mens in alle opzichten, het is goed voor je conditie en het maakt het hoofd helder. Wandelen heeft een meditatieve werking.



Fladderende natuur


Mijn gedachten dwaalden af naar een tijd waarin ridders in harnassen werden gehesen en te paard op pad gingen, wellicht het pad waarop ik nu liep. Gelukkig zat ik niet in een plaatharnas (klik) zoals in de late middeleeuwen. Het was al warm genoeg zonder harnas, bovendien liep ik liever in vrijheid rond. Een harnas lijkt mij een zekere vorm van vrijheidsberoving.

Het was een behoorlijke klim, door een dichtbegroeid woud en eenmaal boven kwam ik op een weg uit. En het kasteel??? Weg! Ik zag geen torens, geen muren, er was geen Burcht te bekennen, alleen een autoweg. Had ik voor niets uren geklommen?

Ik besloot een stukje langs de weg te lopen die ook naar boven ging, het uitzicht was prachtig en eenmaal door de bocht, verschenen de muren van het grootste kasteel van Luxemburg. Op de binnenplaats een eenvoudig terrasje, ik was bekaf en kon wel een drankje gebruiken. Er kwamen meer wolken, het was al half in de middag en ik moest nog terug. Ik besloot om het kasteel maar niet vanbinnen te bezichtigen, wat ik achteraf wel jammer vond. Maar als je alleen wandelt moet je geen risico’s nemen.



Chateau Bourscheid


Het weer mag dan wisselvallig zijn, ik geniet van deze heerlijke zomer. De warme zomerdagen worden door frisse zomerbuien onderbroken en dat zorgt er ook voor dat de natuur prachtig blijft. Kijk maar eens om je heen, in de tuinen staan de hortensia’s en rozen in volle bloei, die houden ook wel van een buitje.

Maar die stevige buien ondermijnden wel mijn plannen voor de afgelopen week om in het hoge noorden te gaan kamperen. Uitstellen was geen optie, want ik had al kaarten gereserveerd voor een voorstelling die ik vorig jaar was misgelopen en nu weer te zien was. Dus ging ik op zoek naar een Air B&B en dat werd uiteindelijk toch een klein hotelletje in Oosterwolde in Friesland.



Hemelhoge bomen


Hebben jullie het boek, Het Pauperparadijs (klik) van Suzanna Jansen gelezen? Dat boek geeft je inzicht in een stukje Vaderlandse geschiedenis dat nog steeds, onterecht, vrij onbekend is. Het is een verhaal over mensen die echt bestaan hebben, de voorouders van de schrijfster van het boek. Het boek werd in 2008 uitgebracht, het werd onverwachts een bestseller en er zijn inmiddels 250.000 exemplaren verkocht.

Voor ik het boek had gelezen was mij vrijwel niets bekend over de oorsprong van de gestichten in Veenhuizen (Drenthe) en dat terwijl zeker een miljoen inwoners van Nederland afstammen van de Paupers in Veenhuizen. Nadat ik het boek had gelezen, heeft het verhaal mij nooit meer losgelaten.



Lindebloesem is heel aantrekkelijk


Vorig jaar genoten meer dan 40.000 bezoekers van Het Pauperparadijs, een theaterspektakel dat gebaseerd is op het gelijknamige boek. Ik ontdekte dat vorig jaar te laat, ik baalde daarvan. De voorstelling was een groot succes en gelukkig keerde de voorstelling dit jaar terug, dat mocht ik deze keer beslist niet missen.

Kijk hier de trailer van het theaterspektakel Het Pauperparadijs (klik) 

En zo trok ik de afgelopen week naar de voormalige Koloniën der Weldadigheid (klik) , waarvan één gesticht (1823) nog steeds bestaat en is ingericht als Gevangenismuseum. Op de binnenplaats zag ik na mijn bezoek aan het museum, ’s avonds de bijzondere voorstelling, die ik voor geen goud had willen missen. Een voorstelling die ons ook laat zien dat het onderwerp nog steeds actueel is. Schuld en boete is immers van alle tijden, net als de nobele gedachte om armoede de wereld uit te helpen.



Wilde vruchten


Zo’n 200 jaar geleden werden er 100.000 wezen en arme gezinnen, landlopers en paupers naar de Koloniën van Weldadigheid gestuurd. Meer dan één miljoen mensen stammen hiervan af. Wil je weten of jij ook familie had in de Koloniën? Dat kan! (klik) 

De woorden die mij destijds in het boek raakten, waren de woorden die mij ook nu weer ontroerde: Vertel nooit dat je uit Veenhuizen komt, want dat zal je eeuwig blijven achtervolgen. 

Er is door de eeuwen heen niets veranderd, vervang in die zin Veenhuizen maar eens in vluchteling of moslim. Die wetenschap zal ook hen altijd blijven volgen, dat harnas raken zij nooit meer kwijt.

Het is de waarheid en niets dan de waarheid, ik zat de afgelopen week in de bajes. Maar gelukkig loop ik weer vrij rond. Vrijheid blijheid, mij kun je niet in het harnas jagen.


Welk boek is jou bijgebleven?



Doordenker:

Trek dat harnas uit, voel je vrij.


De kleurijke natuur


In het Spotlight:


Inmiddels hebben al bijna 100.000 bezoekers deze bijzondere voorstelling gezien en tot 14 augustus kun je de voorstelling nog bezoeken in Veenhuizen.
Een paar dagen geleden werd bekendgemaakt dat de voorstelling in de zomer van 2018 ook te zien zal zijn in Amsterdam in theater Carré.


Een mooi festival in Rotterdam waarin oude tijden herleven is “Ketels aan de Kade”. Op 12 en 13 augustus 2017 komen in de straatjes en aan de kade van historische Delfshaven oude ambachten tot leven en kun je troubadours horen spelen in de openlucht Herberg. In de marktkraampjes mooie streekproducten, jenever, gerookte paling en meer. Kortom dit festival moet je zeker noteren in de agenda en mag je niet missen.


Ik hou van een lekkere film en als je die dan ook nog eens buiten onder een zomerse sterrenhemel kunt zien, dan is dat een onmiskenbaar een fantastische avond. Van 9 t/m 27 augustus is er weer een Pleinbioscoop in het Museumpark in Rotterdam. Dit jaar is er ook weer een korte film competitie en nieuw dit jaar is het kinderfilmprogramma. Op 20 juli, dat is in de komende week, wordt het filmprogramma bekend gemaakt. Zorg dat je er een keer bij bent en zet de data in je agenda.






Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey

4 opmerkingen:

  1. Dat was zeker een mooie reis. Ik vond het leuk om mee te kijken.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik vind wandelen vooral heerlijk om het hoofd 'leeg' te maken, en als je loopt zie je weer heel andere dingen dan vanaf een fiets of uit de auto. En wat leuk dat je naar het Pauperparadijs geweest bent, volgens de recensies is het inderdaad erg goed. Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Een heerlijk blogbericht, jouw verhalen, het wandelen, de mooie foto's, de voorstellingen en het gevangenismuseum, heel herkenbaar voor een Noordeling, ik heb genoten. Bedankt, groetjes Pauline

    BeantwoordenVerwijderen
  4. prachtige streek
    en je hoeft niet eens zo ver te gaan om te genieten van wat de natuur te bieden heeft

    BeantwoordenVerwijderen