zondag 28 juni 2020

354 Oppepper




Nog even en het eerste halfjaar zit erop, de eerste helft van 2020 staat in ons geheugen gegrift en komt in de geschiedenisboeken. Ik weet niet hoe het met jullie is gegaan, maar ik ben gelukkig gezond gebleven en ben tot op heden de dans ontsprongen.

Ik ben de maanden goed doorgekomen en heb dagelijks gelopen en gefietst, hoewel dat wel in de buurt was. Tijdens het lopen maakte ik foto’s en fotocollages. Ik beleefde de lente heel intens. Ik zag meer, hoorde meer en zelfs mijn neus werd vaak verrast. Alle zintuigen werden scherper. Zelfs mijn creatieve brein werd steeds actiever. Bovendien heb ik de afgelopen maanden heel veel gelezen.

Het weer zat gelukkig mee en dat was wel heel erg fijn. Inmiddels is de lente het land uit en hebben we de zomer met open armen ontvangen.




Hoewel na al dat ophokken van mensen er verhitte demonstraties ontstaan en er veel “deskundigen” schreeuwend bij elkaar komen. De ene maatregel spreekt de ander tegen en iedereen weet het beter. Wetend dat niemand weet hoe het wel moet, vertrouw ik alleen op mijn eigen voorzichtigheid en blijf ik hopen dat ik het gevreesde monster nergens tegenkom.

Toch bemerkte ik met mijn altijd positieve instelling een keerpunt, ik ontdekte dat zelfs lezen kan gaan vervelen. Huh…

Van mijn ondernemende energieke levensstijl is weinig meer over, de dagelijkse sleur, “de waan van de dag”, thuis en in de buurt begon mij op te breken. De donkere wolken, zowel buiten als binnen stapelden en ik zag de bui al hangen. Ik zocht in de online shops naar een liefdevol “schop onder je kont” pakket, tegen beter weten in want dat is nergens te koop.

Ik kon wel een oppepper met meer dan vier P’s gebruiken.




Vanmorgen stond ik op en dacht: Moeilijk betekent niet onmogelijk. Het betekent dat je hard moet werken aan een ander patroon en blijven vertrouwen op je eigen voorzichtigheid. Het roer moet om, ik ben de kapitein en ik laat mijn schip niet zomaar zinken, ook al zijn de mogelijkheden beperkt.

Een mooi begin voor de tweede helft van 2020, dat werd mijn doel.

Ik had al drie maanden geen blog meer geschreven en dus werd het tijd om weer eens te schrijven, gewoon vanuit mijn hart de dingen benoemen en dat werd mijn oppepper. Aan fotocollages geen gebrek, mijn wandelingen hebben voldoende mooie plaatjes opgeleverd met Moeder Natuur in de hoofdrol.

De laptop kwam weer eens op tafel en ik begon ….




Beginnen was niet zo moeilijk, de letters kwamen als vanzelf op het scherm, maar omdat ik het zelf altijd leuk vind om leuke uitstapjes te maken, deel ik ook graag wat ik wil gaan doen de komende week. Een uitdaging want er waren nog geen plannen en ik was niet meer op de hoogte van welke films er draaiden in de bioscoop. Ik had die interesse losgelaten omdat het bezoeken van een bioscoop niet of moeilijk mogelijk was.

Vanmorgen kwam als bij toverslag een interessante film langs op sociale media, een die ik graag bij jullie onder de aandacht breng: La Bonne Épouse (trailer). Dat lijkt mij een heerlijke Franse film met in de hoofdrol actrice Juliette Binoche, die de meeste van jullie ongetwijfeld kennen van de film Chocolat.

De eerste stap is gezet, de afspraak is al gemaakt.




Maar ook deel ik graag iets van mijn leesplezier. Ik las de afgelopen maanden boeken waarin heden en verleden elkaar kruisten, boeiende familieverhalen zijn tegenwoordig mijn favoriet. Al voor de crisis had ik de zes delen van de Zeven Zussen gelezen en het wachten op het zevende deel duurt voorlopig nog wel even. Inmiddels heb ik ook alle andere boeken van Lucinda Riley gelezen en dus ging ik op zoek naar iets anders.

Ik ontdekte de boeken van de Duitse bestsellerschrijfster Corina Bomann (klik), een schot in de roos, ik ben inmiddels verslingerd aan haar boeken en heb er al vijf gelezen:

De jasmijnzussen

Het klaprozenjaar

De maneschijnsonate

De stormroos

De rozentuin




Het zijn stuk voor stuk boeken die je niet meer kunt neerleggen als je erin bent begonnen. Prachtige romans, boeiende en ook spannende familieverhalen met daarin ook een stuk geschiedenis.

Haar laatste boek is in februari 2020 uitgekomen, het eerste deel van De vrouwen van de Leeuwenhof - Agneta’s Erfenis. Het prachtige Zweedse landgoed de Leeuwenhof is het decor van de levens van drie heel verschillende vrouwen, die alle drie op hun eigen manier hun weg door het leven proberen te vinden op zoek naar een gelukkige toekomst. De recensies zijn veelbelovend. Het volgende deel “Mathilda’s geheim” komt in oktober 2020 uit en deel 3 “Solveigs belofte” volgt pas in februari 2021. 

Ik wacht nog even met de verhalen van de Leeuwenhof, want na dat eerste deel moet je nog heel lang wachten op het volgende.




En terwijl ik die laatste zin schrijf, bedenk ik dat geduld niet mijn schoonste zaak is. Misschien moet ik mijn geduld eens gaan trainen.


Doordenker:

Je mag elke dag opnieuw beginnen.



Samen gaan we de tweede helft van 2020 tegemoet, wat zijn jullie plannen?





Ik wens jullie een fijne dag, doe voorzichtig, wees positief en deel je geluk.


Lieve groet,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey