Afscheid
De maand augustus is ten einde en dat was bepaald geen
warme zomermaand. In de natuur zie je de herfst al binnensluipen. Maar er zijn zo van die gelegenheden waar je ondanks het
slechte weer een heel warm gevoel van krijg.
Maanden geleden besloot ik om te stoppen met werken, een
beslissing die ik eigenlijk snel had genomen nadat het financiële plaatje
bekend was. Maar na 46 jaar werken is dat wel een ingrijpende beslissing. De
trouwe lezers weten net zo goed als ik, dat ik voldoende om handen heb om mijn
vrije tijd te vullen, geen minuut heb ik daarover getwijfeld.
Maar je laat toch heel veel achter je als je stopt met
werken, er breekt dan een nieuwe fase in je leven aan.
Bij mijn laatste werkgever heb ik 35 jaar gewerkt en door
de jaren heen zijn collega’s mij zeer dierbaar geworden. Er zijn dan ook hechte
vriendschappen ontstaan en er is veel lief en leed gedeeld en dat schept een
band.
In de maatschappij van nu wordt door de huidige bestuurders
de waarde van hechte collegialiteit onderschat en dat vindt ik een slechte
ontwikkeling. Immers een warme handdruk voelt prettiger aan dan een ijskoude
handdruk.
Het fruit krijgt al kleur
Afgelopen dinsdag was het zover, tijdens een informeel
afscheid nam ik afscheid van de collega’s waar ik het kortst mee had gewerkt en
daarna “vierde” ik mijn nieuwe start met diverse generaties collega’s. Huidige
collega’s waar ik lang mee heb gewerkt, maar ook collega’s die reeds afscheid
hadden genomen om uiteenlopende redenen. Het was een ware reünie, een warm bad,
zoals één van mijn collega’s het noemde.
Twee van mijn dierbare collega’s hadden een act voorbereid,
waarin de dankbaarheid van klanten werd benoemd. Geweldig als mensen dat voor
je over hebben en die waardering stel ik zeer op prijs.
Er werden mooie woorden gesproken en er zijn mooie
woorden op papier gezet. Ik ben onnoemelijk verwent met heel veel cadeaus en
ging naar huis met mijn armen vol bloemen. Thuisgekomen viel ik stil na het
lezen van al die mooie woorden in een herinneringsboek. Het was werkelijk om
naast je schoenen te gaan lopen van trots.
Oogsten bij De Buytenhof in Rhoon
Ook ik had mijn woorden op papier gezet, ik was blij dat
ik dat goed had voorbereid en heb kunnen zeggen, wat ik nog had te zeggen. Ik had
er een sprookje van gemaakt, het sprookje van de jonge vrouw die 35 jaar
geleden begon bij een klein bedrijf en waarvan door de jaren heen de muiltjes
begonnen te knellen. Duidelijk taal en wie de schoen past trekke hem aan.
Het was fijn om uit te spreken wat mij dwars zat in de
huidige trend binnen het bedrijf en ook fijn om je collega’s nog een hart onder
de riem te steken.
De dagen erna zat ik in een “Flow”, er kwam weinig uit
mijn handen en ik liep met een brede glimlach rond. Het dagje sauna bracht mij
helemaal in een “Zen”-stemming en ik liep de hele week op wolken.
Maar het wordt tijd om te landen en weer terug te keren naar
de realiteit, want het leven gaat door en ik moet mij voorbereiden op mijn vlucht
naar Rome.
Wat heb ik door de jaren heen fijne mensen om mij heen
gehad. Mensen die mij inspireerden, mensen die ik waardeerden en waar ik veel
van leerden. Samen hebben wij heel veel bereikt en dat zal nog jaren zichtbaar
blijven, wat de huidige veranderingen ook met zich mee gaan brengen.
De warme herinneringen zal ik blijven koesteren en wat de
toekomst mij zal brengen weet ik niet, maar die herinneringen neemt niemand mij
af, die hebben een plek in mijn hart.
Mensen maken mensen en daarvan moeten wij ons altijd
bewust blijven.
De zomer neemt afscheid, de herfst is in aantocht
Doordenker:
Beter onvolmaakt en echt, dan gemaakt volmaakt.
In de Spotlight:
Het nieuwe cultureel seizoen begint en dan begint het bij
mij altijd te kriebelen, er is zoveel te zien en te bezoeken. In Rotterdam
start het nieuwe seizoen met “24 uur Cultuur” op 13 en 14 september 2014. Zorg dat je vooraf bekijkt op de site wat je wil
zien, vooraf goed plannen is mijn advies.
Het RO theater heeft weer een fantastisch programma het komende seizoen. Wat leuk en
betaalbaar is, zijn de openbare repetities die je kunt bezoeken voordat de
voorstelling in Première gaat. Een absoluut een aanrader!
Jaarlijks bezoek ik de Familievoorstelling die het RO
theater rond Kerst en Nieuwjaar op de planken zet. De bekroonde voorstellingen “Lang
en Gelukkig” en de “Woef Side Story” waren fabelachtig leuk en Arjan Ederveen
en Pieter Kramer hebben ook dit jaar weer een voorstelling geschreven gebaseerd
op de klassieker “Cyrano de Bergerac” en de voorstelling “De zere neus van Bergerac” is vanaf 27 november te zien.
In mijn woonplaats Spijkenisse is de voorstelling “De
zere neus van Bergerac” ook te zien in het nieuwe Theater De Stoep op 2 april 2015.
Liefs
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey
U kunt mijn Blog blijvend volgen door rechts
op de link "Volgen" te klikken.
op de link "Volgen" te klikken.
Een reactie op mijn Blog stel
ik zeer op prijs.