zondag 27 september 2015

146 Leef

Tuinen van Trompenburg


Leef

En het werd herfst, de zon scheen en het was stralend herfstweer, mooier konden we de zomer niet uitzwaaien. Voor mij stond deze week in het teken van afsluiten en opnieuw beginnen met haar woorden in mijn hoofd zette ik een punt en maakte ik een punt.

Een eerste verjaardag vieren na een overlijden is eigenlijk heel ongebruikelijk. Maar ik had het haar beloofd. De locatie voor haar 90ste verjaardag had ze zelf uitgekozen en na haar vertrek zou ik haar geboortedag vieren zoals gepland met de hele familie, nichten en neven.

Het werd een fantastische avond en de manier die ik had gevonden om haar erbij te laten zijn, werd warm ontvangen. Ze was erbij en wij genoten van een heerlijke maaltijd, van een prachtige locatie en vooral van elkaar. Haar leven werd die avond gevierd en er werd een sierlijke punt gezet achter de “Story of her live”.


Herfstkleuren Oostvoorne


De herfstzon tovert al prachtige kleuren in de natuur en elk jaar vind ik dat fascinerend. De mooiste plaatjes kun je schieten van wat in feite afsterft, van dat wat eigenlijk lelijk is genieten we nu het meest. Al schrijvend bedenk ik, dat wat lelijk is ook trendy is, denk maar eens aan Vintage en Brocante, hoe minder gaaf, hoe mooier. Is het de vergankelijkheid waar wij van houden?


Herfst bij zorgboerderij De Buytenhof


Haar laatste woorden aan mij: Leef je eigen leven, veel geluk…..

Ik mis haar, het is nog vers en het zingen in de auto is anders als je alleen zingt. Er is één lied dat wel kan horen, maar ik moeilijk kan zingen, omdat ik haar stem hoor die voor mij zingt. Het is een lied van Guus Meeuwis en we zongen het samen voor elkaar en naar elkaar:


Jou gelukkig zien

Ik zal alles voor je doen
Als je maar gelukkig bent
Ik kan alles doen en laten
Als je maar gelukkig bent

Ik kan in stilte van je houden
Je omhelzen als het moet
Als je maar gelukkig bent
De blauwe lucht herkent
Dan is alles goed

Ik wil jou gelukkig zien
Ook al is het niet met mij
Ik zie je zo graag lachen
Ook al is het niet met mij
Er zal iemand van je houden
Een liefde die jou verdient
Ik wil jou gelukkig zien

Ik zal er voor je zijn
Alle dagen van je leven
Tot er straks een ander is
Die brengt wat ik je niet kon geven

Ik wil jou gelukkig zien
Ook al is het niet met mij
Ik zie je zo graag lachen
Ook al is het niet met mij
Er zal iemand van je houden
Een liefde die jou verdient
Ik wil jou gelukkig zien

Ben ik dan helemaal tevreden
Nee liever liep ik aan jou hand
Die strijd is gestreden
Maar tevergeefs
Zolang ik leef

Ik wil jou gelukkig zien
Ook al is het niet met mij
Ik zie je zo graag lachen
Ook al is het niet met mij
Er zal iemand van je houden
Een liefde die jou verdient
Ik wil jou gelukkig zien

Ik wil jou gelukkig zien
Ik wil jou gelukkig zien


Warme herfstkleuren binnen en buiten


Leef je eigen leven, dat is niet nieuw voor mij dat heb ik eigenlijk altijd gedaan en dat is ook wat mij gelukkig maakt. Maar haar mooie woorden klinken nog vaak door in mijn hoofd en wat nog mooier is, ik heb er ook een punt van gemaakt, deze week ben ik gestart met een cursus van 12 weken.

De natuur bereidt zich voor op de winter en kleurt alles in warme tinten, maar moedernatuur kleurt de mens grijzer met het klimmen der jaren, hoewel we dat zolang mogelijk proberen verbergen verliezen we uiteindelijk de strijd. De natuur is sterker dan de mens en dat wordt vaak vergeten.

De natuur heeft binnen onze familie ook al veel terrein gewonnen, van mijn moederskant is haar generatie volledig afgereisd. Op die gedenkwaardige avond deze week, zag ik dat grijs inmiddels de hoofdkleur is binnen mijn familie. De natuur is ons aan het inhalen, maar levenslust en energie zit gelukkig in onze genen en dat vind ik een prachtige conclusie.


Herfstopbrengst


Tijdens een herfstwandeling met mijn camera overdenk ik mijn leven. Ik ben opgegroeid als enig kind van geweldige ouders en nu ben ik wees en wandel ik als Remy door de wereld het avontuur tegemoet. Maar ik heb een fantastische, warme familie die ik altijd zal blijven koesteren. Ik leef mijn eigen leven, een leven vol avontuur. Mijn hoofd zit altijd vol met ideeën en zolang de natuur daar geen vat op krijgt blijf ik plannen maken. 

Het leven is te mooi om stil in een hoekje te blijven zitten.

Omringt door al de bloemen en cadeautjes die ik kreeg, schrijf ik mijn wekelijks verhaal en ook daar geniet ik van. Bij het teruglezen bedenk ik dat jullie nog met één vraag zitten. Want de mens is nieuwsgierig, de natuur laat dat volgens mij het langst ongeschonden. Nieuwsgierigheid kan een drijfveer in het leven zijn en dat is een mooie eigenschap, mits je in nieuwsgierigheid niet doorslaat naar bemoeizucht.


Kleuren bij De Buytenhof


Ik maakte een punt deze week, door aan een cursus Aquaslank te beginnen, een cursus naar een fitter en gezonder leven. Geen lijntraject of gekke diëten, maar een cursus gezond eten in de juiste hoeveelheden onder begeleiding van een diëtiste en naast alle adviezen, Aquajogging. Ik was al aan het banenzwemmen en combineer dat nu met Aquajogging. Bijkomend resultaat moet mij een lichter en gezonder leven opleveren.

De cursus duurt 12 weken en dat betekent dat ik, als alles goed verloopt een stuk lichter naar Andalusië zal vliegen. Tengo muchas Ganas.

Leef, want zoals Youp ooit zong: Niemand weet hoe laat het is.



Hoe heb jij deze week een punt gemaakt of een punt gezet?



Doordenker:

Alleen een gelukkig mens kan anderen gelukkig maken.


Trompenburg Tuien & Arboretum Rotterdam


In het Spotlight:


Bij treurig herfstweer ga ik graag naar de film in mijn favoriete bioscoop met mijn Rotterdampas, want dat scheelt in de prijs. Filmhuis Lantaren Venster is de meest relaxte bioscoop van Rotterdam op een prachtige, trendy locatie. Een absolute aanrader op dit moment is de film Holland, natuur in de Delta (klik), een film die je op een groot doek moet gaan zien en die je niet mag missen.

  
Op 9 en 10 oktober, nemen diverse comedians uit binnen- en buitenland de Wilhelminapier en Katendrecht weer over met alle vormen en soorten stand-up comedy. Festival locaties zijn Theater Walhalla, Kantine Walhalla, Kaapse Brouwers, Fenix Food Factory en Hotel New York. Kijk op de site voor de programmering.


Maak met mooi weer eens een wandeling door de prachtige tuinen van Trompenburg aan de Honingerdijk. Deze tuinen zijn altijd onvergetelijk mooi, maar in herfstkleuren fabelachtig en onvergetelijk.


Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 20 september 2015

145 Bad



Badeendjes


Bad

Ik laat een week van tegenstellingen achter mij, een week van zon en regen, een week van vreugde en verdriet. Een week van geboorte en overlijden. Zo is het leven en daar moeten we iets van maken.

Wat dachten jullie bij het lezen van de titel, aan een warm bad waar je heerlijk in kunt liggen of aan iets wat slecht of verkeerd is? Tegenstellingen, is het glas half vol of half leeg. Het zegt iets over je persoonlijkheid, maar volgens mij heeft het ook te maken met de stemming waarin je verkeerd.



Kouwe kikker


Het land barst van de tegenstellingen en dat is niet zo gek want iedereen heeft zo z’n mening en dat mag hier in Nederland. Hoewel sommige hun mening wel heel duidelijk laten gelden. We vergeten te vaak dat Nederland een warm bad is en dat als je hier geboren wordt, je van geluk mag spreken.

Terwijl duizenden mensen te voet op de vlucht zijn naar het vrije Westen, lees ik in de krant dat er een alternatieve Nobelprijs is uitgereikt aan een Nederlandse taalwetenschapper. Hij ontdekte samen met twee vakgenoten dat de uitroep “huh” of een variatie daarop in elke taal voorkomt. Een andere wetenschapper heeft aangetoond wat wij mensen met katten, olifanten en andere zoogdieren gemeen hebben dat we allemaal onze blaas legen in 21 seconden. Wat is het nut van een dergelijk onderzoek en wat hebben we daaraan?



Spetterende Pelikaan


Duizenden mensen zijn te voet op de vlucht en hebben alles achtergelaten en ik lees in de krant dat er miljoenen Chinezen computerverslaafd zijn. Dan denk ik, zijn er daarom zo weinig Chinese restaurantjes over? China wil dat de Wereldgezondheidsorganisatie WHO de aandoening erkend. Welvaart eist zijn tol, maar is dit levensbedreigend?

Ik lees in de krant een interview met vluchtelingen die zijn opgevangen in de tot noodopvang verbouwde sporthal van de Erasmus Universiteit in Rotterdam. Deze vluchtelingen noemen de sporthal een warm bad na hun vlucht naar Europa. 

Van het leven moet je zelf iets maken, maar wat nou als er geen gelegenheid is om van je leven iets te maken. Dat alles wat je bezit door oorlogsgeweld wordt weggevaagd. Is dan je glas half leeg of half vol? Ben je slecht omdat op zoek gaat naar een beter leven?



Een warm bad of een koude douche?


De aanleiding om als titel “Bad” te kiezen was iets totaal anders en is veel luchtiger.

Terwijl ik aan mijn conditie werkte en baantjes zwom in het zwembad, overdacht ik de tegenstellingen die ik deze week tegenkwam. Ik genoot van mijn vrijheid, ik leef een onbekommerd leven. Hoewel dat later niet zo onbekommerd bleek te zijn. Moe en voldaan nam ik na het banenzwemmen nog even een warm bubbelbad en een warme douche en toen kwam ik tot de conclusie dat ik mijn badlaken was vergeten.

Terwijl vluchtelingen snakken naar een warme douche stond ik drijfnat in een badhokje, zonder badhanddoek. De gedachte die bij mij op kwam op dat moment waren ronduit gek te noemen. Ik moest namelijk denken aan Blijdorp, waar ik vorige week een Neushoorn een bad zag nemen. Dieren nemen ook regelmatig een bad, misschien geen warm bad, maar toch. Maar een ding stond vast ze gebruiken nooit een handdoek. Ik ben langer dan normaal in het badhokje gebleven, ik moest even drogen.



Neushoorn in bad Diergaarde Blijdorp


Een mens kan nog veel leren van dieren. Is het daarom Dierenrijk en Mensdom?

Wat mij ook zal overkomen in het leven, ik zal altijd een oplossing zoeken voor mijn problemen. Of dat nou iets kleins is of iets groots. Als mijn vrijheid wordt bedreigt zal ik zeker niet het noodlot afwachten en blijven zitten, dan loop ik net zolang tot ik de vrijheid weer vindt. Iedereen verdient een warm bad.

Wat zou jij doen als je van je vrijheid wordt beroofd?

Doordenker:
In angst wordt de mens zich bewust van zijn vrijheid. (Jean-Paul Sartre, schrijver, Filosoof en Nobelprijswinnaar Literatuur 1964)


Herfstlicht


In het Spotlight:

Bang (klik)

De woorden van Sandra hebben mij geraakt en aan het denken gezet. Vanuit angst kunnen mensen heel verschillend reageren. Jou angst is mijn angst niet en dat maakt zij heel goed duidelijk.


In mijn speurtocht naar leuke evenementen of festivals kwam ik terecht op de site van Ahoy. De buitenevenementen lopen immers ten einde en dus moeten we binnen activiteiten opzoeken. Op 24 en 25 oktober is er een Mega Vlooienmarkt in Ahoy en dat kan voor de liefhebbers een leuk dagje snuffelen opleveren.

Van Waveren (klik)

Op 2 oktober gaat het nieuwe stuk “Van Waveren” bij het RO theater in première. Een Familiekroniek over de opkomst en de dramatische ondergang van een Nederlandse familie. Het is een samenwerkingsproject van Simon van der Aar en regisseur Alize Zandwijk.
Van der Aar vond jaren geleden op het Amsterdamse Waterlooplein een tas vol geluidsbanden. Het waren telefoonopnames van Guido van Waveren, de jongste telg van de familie Van Waveren. Op basis van deze tapes en interviews met familie en vrienden van Guido maakte hij een indrukwekkende film De Van Waveren Tapes.
De voorstelling "Van Waverenvan het RO theater verteld wat voorafging aan die documentaire. De aankondiging heeft mij nieuwsgierig gemaakt.


Nummer 150 in zicht.
Mijn blog nummer 150 komt in zicht en daar wil ik iets speciaal van maken. Misschien met een Meet and Greet? Maar andere ideeën zijn van harte welkom. Heb jij een idee?


Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 13 september 2015

144 Omweg

Via een omweg bereikte ik mijn doel

Omweg

De weken gaan snel en deze week bracht ik de laatste doos met artikelen naar een mooie bestemming. Wel via een omweg, maar je kunt met een beetje googelen tegenwoordig alles vinden.

Het ging om een doos met brillen en twee paar hoortoestellen. Het ene paar pas een paar maanden oud, veel plezier had ze er niet van gehad. Samen met een collectie oude brillen van mij had ik toch een A4-box kunnen vullen.

Via Google had ik Eye Clarify gevonden een organisatie die oude brillen, gewone, - lees, -en zonnebrillen verzamelen voor de minderbedeelde mensen over de hele wereld. Een mooi initiatief en ik las op de site de verhalen, er waren inzamelpunten door het hele land. Ik vond een inzamelpunt in Rotterdam vlak bij het Centraal Station. Ik maakte een afspraak en ging met mijn kijk- en hoortoestellen op pad.


Wie verre reizen maakt, kan veel verhalen


Natuurlijk kost het even moeite om alles een mooie bestemming te geven, maar het geeft voldoening en het is beter voor het milieu dan weggooien.

Hoewel het openbaar vervoer niet meewerkte die ochtend kwam ik toch nog redelijk op tijd bij het inzameladres aan. Een gewone flat aan het Weena en de jonge, hartelijke vrouw die de deur opende vertelde enthousiast over Eye Clarify. Ze had in Gambia een project bezocht, eigenlijk bij toeval had ze met eigen ogen kunnen zien hoe goed alles daar terechtkwam. Jullie vragen je natuurlijk af hoe je daar bij toeval komt, maar ze werkte bij de KLM, regelmatig vloog ze de wereld over.

Wie verre reizen maakt, kan veel verhalen en dat bleek inderdaad zo te zijn
.

Wereldreis zonder paspoort

Ik ben zelf niet zo’n wereldreiziger, maar aangestoken door haar enthousiasme besloot ik de wereld in te trekken. Het was prachtig weer en de nazomer gaf mij de energie die ik nodig had voor mijn reis. Gelukkig had ik mijn camera meegenomen en een appeltje voor de dorst en na een fikse wandeling kwam ik bij mijn bestemming. Een paspoort had ik niet nodig, mijn Rotterdampas was voldoende om die middag de wereld rond te trekken.

Bij de oude ingang moest ik denken aan mijn kinderjaren, op een oude foto sta ik op een trapje in die prachtige tuin in mijn zondagse mantelpakje. Aan de oude ingang en de oude gebouwen, die zijn ontworpen door Sybold van Ravesteyn is niet veel veranderd. Hoewel de uitkijktoren wel ontbreekt, maar er zijn plannen voor de herbouw.


Diergaarde Blijdorp in de jaren '50 (links) en rechts de foto's van nu 

Achter die oude hekken lag de wereld aan mijn voeten en daar had ik geen lange vlucht voor nodig.

Diergaarde Blijdorp is naar mijn mening de mooiste dierentuin van Nederland, waar je door bamboebossen door verschillende werelddelen kunt wandelen. Een van de doelstellingen van de diergaarde is het stimuleren en steunen van natuurbehoud. Een dierentuin met een missie en de dieren vermenigvuldigen zich gestaag. Er zijn heel veel jonge dieren te zien, ijsberen, gorilla’s en een olifantje dat op 20 augustus van dit jaar geboren is.

In mijn kindertijd was er vanaf de ingang een lange laan met aan beide zijde, een lange rij met papagaaien op een schommel, met aan één poot een ketting. De andere dieren zag je getraumatiseerd heen en weer lopen in hun kleine hokken. En de publiekstrekker toen in de jaren vijftig, waren chimpansees die aan een tafeltje aten, gezeten op een stoeltje. Het voederen van de dieren was ook nog niet verboden. Terwijl ik dit schrijf begrijp ik niet dat we daar toen zo anders tegenaan keken.


De vlindertuin adembenemend mooi


Gelukkig is er veel veranderd en is er veel aan al dat dierenleed gedaan. Nu zie je geen dieren meer heen en weer lopen, ze hebben tegenwoordig allemaal veel ruimte. Maar wat wel is gebleven is de prachtige tuin met de statige oude bomen, bomen die er ook al in mijn jeugd stonden, aangevuld met heel veel bamboebossen. Bij elkaar een oase van rust midden in de stad Rotterdam.


Flora en fauna midden in de stad


Elk jaar breng ik wel een bezoek aan Blijdorp, maar eigenlijk altijd in het voorjaar. Maar op die prachtige na zomerdag, waarop de zonnestralen alles een gouden randje gaf, genoot ik van mijn bezoek en het terras bij het Aziëhuis, terwijl ik leeuwen hoorde brullen. Voor mij geen lange vliegreis naar een verre bestemming. Nee, ik pak gewoon de metro voor een heel relaxte wereldreis.


De zogende jonge ijsberen, de wasberen en het wasberenverblijf


Met een goed gevulde camera kwam ik vroeg in de avond thuis met een tevreden gevoel, want via een omweg heb ik de juiste weg gevonden en heb ik mijn doel bereikt. Mijn missie is volbracht en alles heeft een bestemming gekregen. Mooie had ik het niet kunnen afsluiten.

Eenmaal in droomland, zag ik inheemse stammen dansend in de warme zon van Afrika met op hun neus een zonnebril uit Spijkenisse.

Hoe bewust ben jij met het milieu bezig?


Doordenker:

Niemand verdwaald op een rechte weg. (Goethe)


De mooiste dierentuin van Nederland Diergaarde Blijdorp


In het Spotlight:


Op 19 en 26 september is het Landelijke Appelplukdag fruittelers laten op die dag zien met hoeveel zorg en vakkundigheid er fruit wordt geteeld. Er zijn naast zelfpluk ook op veel locaties demonstraties en activiteiten gepland. Kijk op de site voor een locatie bij jou in de buurt.


Echt Rotterdams vertier kun je op 17 t/m 20 september beleven in het gezellige Euromastpark. Een evenement met het allerbeste uit Rotterdam, je vindt er restaurants, muziek, theater, exposities en Rotterdammers. Kijk op de site voor het volledige programma.


In de Kunsthal kun je vanaf 20 september t/m 7 februari de werken van Keith Haring zien. Natuurlijk is er veel meer dan dat te beleven o.a. een Luisterroute met Mike Boddé. Misschien een leuk idee voor een regenachtige herfstdag.



Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

zondag 6 september 2015

143 Panorama

Alle hens aan dek


143 Panorama

De week is weer om en ik kon maar aan één woord denken, panorama. Een betere titel kon ik deze keer niet bedenken. Panorama is volgens Wikipedia een ander woord voor, presentatie, schilderij, foto, uitzicht.

Aan het begin van de week zag ik mijn collega’s van het theater De Stoep weer terug, het cultureel seizoen staat aan start en dus werden de agenda’s gevuld en de planning voor de komende maanden gemaakt. Het beloofd weer een mooi seizoen te worden en wat is dat een heerlijk vooruitzicht.

Om mijn Yin en Yang weer in balans te krijgen ben ik weer gaan zwemmen en had ik een Shiatsumassage, de meridianen moeten weer gaan stromen. Maar ook had ik deze week een fotoshoot, dat was na 2 jaar ook hard nodig. Zo kom ik ook in Figuratieland weer een beetje in de picture. En bovendien plukte ik tussen de herfstbuien door appels bij De Buytenhof in Rhoon.

Varen richting Noordzee vanuit de Europoort (boven) en  de Nieuwe Waterweg (onder)


Maar het hoogtepunt deze week was toch wel mijn “Cruise” vanuit de Europoort naar Rotterdam tijdens de Wereldhavendagen. Het weer was wisselvallig, maar hoe dichter wij bij Rotterdam kwamen hoe vaker we de zon zagen en een mooie bijkomstigheid waren de prachtige wolken. Wat een waanzinnige ervaring, ik had het voor geen goud willen missen.

Het bracht ook herinneringen boven, want ooit boekte ik een zelfde tocht als verrassing voor mijn ouders. Maar door een hevige storm viel die tocht destijds in het water, het schip kon door de storm niet uitvaren en het bleef die dag aan de kade in de Europoort liggen.


De nieuwe en oude Botlekbrug en de skyline van Spijkenisse (links), de landtong bij Rozenburg (rechtsboven) en Pernis (rechtsonder)


De Rotterdamse havens doen mij altijd aan mijn vader denken. Hij werkte vanaf zijn dertiende jaar (1935) in de haven, bij hetzelfde bedrijf als waar zijn vader, mijn grootvader werkte. Zo ging dat in die jaren, je stapte zonder morren in de voetstappen van je vader en je bleef daar tot aan je pensioen.

Hij werkte in de scheepsreparatie en als klein meisje nam hij mij vaak mee als er grote schepen in de werf lagen of in het dok. Daar waar in mijn jeugd de hazen heersten, staat het nu vol met containers en zijn er havens bijgekomen. Maar de geur van smeerolie zal mij altijd aan mijn vader doen denken en waarschijnlijk hebben heel veel Rotterdammers een vergelijkbare herinnering.

Heyplaat een bijzonder dorp aan de  Maas


Vanuit de Europoort ging het schip bij Rozenburg een eindje richting Noordzee om vervolgens de Nieuwe Waterweg te volgen richting Rotterdam. Het wisselvallige weer gaf Hoek van Holland een woeste aanblik en de golven sloegen op de pier. De aanblik van de duinen deden mij aan Panorama Mesdag denken.

Ik ken de omgeving op mijn duimpje, maar toch deed het mijn bloed harder stromen. Misschien zit het mijn in de genen, het varen geeft mij altijd rust. Ik genoot van de harde wind, het wisselvallige weer, de prachtige wolken en met mijn camera van de prachtige panorama’s. Ik dronk tussendoor even koffie om op te warmen, want het was best fris, maar ik had me erop gekleed en dus stond ik het grootste deel van de dag aan dek.

Wereldhavendagen Rotterdam 2015


Het was machtig om Rotterdam aan de horizon te zien, de zon liet zich steeds meer zien en het bovendek werd steeds drukker. Normaal mag je het bovendek niet betreden, maar tijdens de Wereldhavendagen worden de grenzen verlegd.

Bij het horen van de scheepshorens en met de Stad inzicht slikte ik een brok in mijn keel weg en kreeg ik tranen van ontroering in mijn ogen. En toen wij uit Rotterdam vertrokken, zag ik naast Hotel New York aan de Wilhelminakade het restaurant Ketelbinkie en er ontstond in mijn hoofd een “Oorwurm”,een wijsje dat de hele dag in mijn hoofd bleef hangen:


Toen wij uit Rotterdam vertrokken
met de “Edam”, een ouwe schuit
met kakkerlakken in de midscheeps
en rattennesten in ’t vooruit,
toen hadden wij een kleine jongen
als “Ketelbink” bij ons aan boord
die voor de eerste keer naar zee ging

en nooit van haaien had gehoord…
die van zijn moeder aan de kade
wat schuchter lachend afscheid nam
omdat ie haar niet durfde zoenen
die straatjongen uit Rotterdam…


Er is veel veranderd sinds die tijd en de havens zijn gemoderniseerd en gegroeid. Maar één ding is hetzelfde gebleven, de Maas is nog steeds een getijde rivier en het water zal altijd terug naar zee stromen.



Rotterdam, Manhattan aan de Maas



Met de zilte zeelucht in mijn haren ging ik het laatste uur van dek en zocht ik een warme plek binnen. De wind was in kracht toegenomen en de golven sloegen woest tegen de golfbrekers. Varen geeft rust en ik kon mijn ogen bijna niet openhouden. Een paar kakelende dames die niets van de reis zagen, maar roddelden over een vriendin hielden mij bij de realiteit, droomland was voor later.

Het was een heerlijke week en er zullen er vast nog meer volgen, want van mijn Bucketlist is nog lang niet alles afgestreept.


Waar gaat jou bloed harder van stromen?


Doordenker:

Niets droogt sneller op dan een zee van tijd.



De Cruiseterminal met cruiseschip de Rotterdam van de Holland America naast het gebouw De Rotterdam van Rem Koolhaas
Vanaf deze kade vertrokken in de jaren '50 veel Nederlanders naar Amerika om daar een beter bestaan op te bouwen (!)



In het Spotlight:

In de Bak festival 


Op zondag 27 september krijgt iedereen voor de laatste kans om zich te melden aan de gevangenispoort van de Noordsingel, de voormalige gevangenis in Rotterdam. Het is de laatste keer dat je de gevangenis in de oorspronkelijke staat kunt zien, daarna zal het gebouw verbouwd. Er zijn op die dag diverse activiteiten voor jong en oud. Noteer het in je agenda en laat dit festival niet aan je voorbij gaan.

Paleis Huis ten Bosch 

Paleis Huis ten Bosch is tijdelijk te bezichtigen, daarna wordt het gerenoveerd, maar er is een stormloop op de entreekaarten. Ik hoop dat het mij nog lukt om er naar toe te gaan, want de Oranjezaal is zeker de moeite van een bezoek waard.

Aan Zee 

Op 9 oktober is de landelijke “Dag van de Duurzaamheid” en bij mijn favoriete restaurant Aan Zee in Oostvoorne kun je op die dag betalen met houtblokken. Ja, je leest het goed. De houtblokken worden gebruikt in eigen keuken om de oven en de houtgrill op te stoken. Lees meer over duurzaamheid bij Aan Zee op de site.

Stichting Vluchteling 

Natuurlijk is mij alle ellende rondom vluchtelingen niet ontgaan. Ik had een prachtige week, maar realiseer me bij het zien van al die vluchtende mensen hoe goed wij het hier in Nederland hebben.

Ook ik zou een betere wereld zoeken als ik in een oorlogsgebied zou opgroeien. Alles achterlaten getuigt van moed, maar ook van radeloosheid.

En tegen al die (on)mensen met negatieve reacties in dit land, die zelf alles hebben zou ik het volgende willen zeggen: Dit land is niet van jou en ook is het niet mijn bezit. Maar het is wel ONZE planeet.

Steun Stichting Vluchteling giro 999


Katendrecht (rechts) Hotelschip het SS Rotterdam, een monumentaalschip gebouwd in 1959 bij de RDM op Heyplaat '


Liefs,
Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey