zondag 29 maart 2015

121 Luchtig

Hollandse wolken

Luchtig

Wat een luchten deze week, echte Hollandse wolken tegen een prachtig blauwe lucht. In het weekend was het wel even anders, dikke tranen tegen de ramen en door het grauwe grijs verscheen geen enkel zonnestraaltje. Het is lente, maar dan moet je het wel gaan zoeken.

We werden opgeschrikt door weer een onwerkelijke vliegramp, dit keer een actie van één persoon. Het is bijna niet te bevatten wat zich in dat vliegtuig, vlak voor de Crash heeft afgespeeld. Ik dacht gelijk aan de ouders van de piloot die nu niet alleen een zoon verloren, maar ook een zoon hadden verloren die de dood van velen anderen had veroorzaakt. Hoe verwerk je dat, ik denk nooit.

De bomen lopen uit en als het weer het even toelaat ga ik naar buiten. De vogels fluiten alweer vroeg een hele riedel en er is overal beweging. Het kriebelt en krioelt in struiken en gewassen. Als het weer dan ook even zijn best zou doen, dan zou alles perfect zijn. Tenminste als je geluk hebt.

Geluk, dat moet je hebben in het leven en geluk zit niet het hebben van veel geld, hoewel dat natuurlijk wel gemakkelijk is. Nee, geluk is vooral het hebben van een goede gezondheid en het normaal kunnen functioneren en daar wordt ik mij steeds meer bewust van.

Luchtige lente

Ik zag deze week de film “Stil Alice”, Julianne Moore speelt een prachtige, realistische rol van een nog jonge, intelligente vrouw waarbij Alzheimer wordt geconstateerd. Vreselijk om te beseffen dat je jezelf volledig gaat verliezen en dat je nog redelijk bij zinnen een zelfdoding voorbereidt. Het vechten tegen je ziekte en de gevolgen ervan dat moet heftig zijn.

Met alle bezuinigingen in de zorg vallen er steeds meer steken en de gaten die daardoor ontstaan hebben desastreuze gevolgen en de gaten worden almaar groter. In de psychische zorg worden mensen aan hun lot over gelaten en in de ouderenzorg worden mensen los gelaten die dringend hulp nodig hebben en als je werkt in de zorg kom je door te hoge werkdruk ook in de problemen. Maar ziekmelden doen mensen niet uit angst om hun baan te verliezen.

Steeds meer muren worden er opgetrokken en steeds meer mensen lopen tegen muren aan.

In de film zag je een intelligente vrouw die niet verder wil leven omdat ze niet kan accepteren dat ze zichzelf steeds meer verliest. Ik vraag me af hoe dat met die piloot is gegaan, waren er signalen? Waarom respecteren we niet van mensen die niet verder willen, dat zij er op een humane manier uit kunnen stappen?

Het is bepaald niet iets om luchtig over te doen, maar ik vraag het me wel steeds vaker af hoeveel tijdbommen er rondlopen. Horen we niet steeds vaker over rampzalige acties, waar onschuldige mensen de dupe van worden. Hoeveel slachtoffers moeten er nog vallen eer de hoge heren, die de regels bepalen bij zinnen komen?

Moeder Natuurgaat gewoon haar weg

De regen klettert tegen de ramen, het is lente en ik denk aan een lied van Boudewijn de Groot “Verdronken Vlinder”. Ik beluister het en hoop dat alle vlinders onder ons die dreigen te verdrinken, iemand naast zich treffen die er voor ze is. Een luisterend oor, een warme schouder om op te steunen en nog meer hoop ik dat het tij zal keren.

De lucht zal vanzelf opklaren en de zon zal weer gaan schijnen, maar hoe vanzelfsprekend is dat? In een indrukwekkend filmpje dat ik deze week zag, waarin “Moeder Natuur” ons toespreekt werd mij duidelijk dat de natuur zich niet laat sturen. Moeder Natuur zegt: “Ik kan zonder mensen, maar mensen kunnen niet zonder mij” en dat geeft te denken.

Bedenk ook dat mensen niet zonder mensen kunnen. Dus reik een helpende hand waar dat nodig is en sta hulp toe als je die nodig hebt.

Gelukkig zingt de merel in mijn straat weer het hoogste lied, hij is vast gestuurd door Moeder Natuur om ons te laten weten dat de lente er echt aankomt. Weer of geen weer!

Doordenker:

We zijn allemaal amateurs, want het leven is te kort om professioneel te worden. (Charlie Chaplin)

Het kriebelt en krioelt

In het Spotlight:

Op 2e paasdag 6 april wordt de eerste Swanmarket van 2015 weer in het Museumpark in Rotterdam georganiseerd. Op de leukste Lifestyle markt van Rotterdam vindt je handgemaakte sieraden, accessoires, fashion, vintage, kids items, betaalbare kunst, interieur items en food.

Op 12 april gaat de 35e NN Marathon Rotterdam weer van start en daar moet je zeker een keer in je leven bij geweest zijn, als deelnemer of als aanmoedigend publiek. Geen andere Marathon in Nederland kan de sfeer in Rotterdam evenaren. Kijk op de site voor de route en plan van te voren waar je wil gaan kijken.

Rotterdamse uitjes (ook andere plaatsen)
Ik vond bij het surfen een leuke site waar iedereen veel plezier van kan hebben, waarop ook tabbladen staan met uitjes in andere steden. Zoek je een leuke trip voor jou en je familie, vrienden of collega’s kijk dan zeker eens bij de Rotterdamse Uitjes of uitjes in een van de andere steden.

Op 25 april a.s. is er een Minimarkt met Brocante in Oirschot waar ook Happy Earl Grey aanwezig zal zijn met eigen werk. Wij hopen op mooi weer en natuurlijk op liefhebbers van Brocante en op fans.

Lichtpuntjes in de natuur

Fijne week.

Liefs
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen
door rechts op de link "Volgen" te klikken.
Een reactie op mijn Blog stel ik zeer op prijs.

zondag 22 maart 2015

120 Ongeverfd

Thee , tijd en Anemonen

120 Ongeverfd

Het is lente, maar wat een gure koude wind gisteren en ik ben ook nog kletsnat geregend. Ik had de lente liever anders gezien. Maar wat in het vat zit…..

Het was een confronterende week en ook een week van weerzien.

Dat weerzien met oud collega’s is als van ouds gezellig en heel fijn. Bijkletsen en updaten, we gaan gewoon verder waar we eerder uit elkaar gingen. We hebben zoveel jaren samen gedeeld en dat vlak je niet even weg. Het zijn dierbare momenten en ik hoop dat we dat nog lang blijven doen.

Confronterend? Nou dat was het zeker, maar als ik de situatie ga beschrijven is het gewoon een gevalletje, jezelf tegenkomen.


Anemonen in het voorjaar

Ik ging met de metro richting Rotterdam, het was druk en ik moest staan. Een jonge vrouw keek mij aan en zei: “Mevrouw komt u maar hier zitten”, eerst keek ik nog achterom maar het was voor mij bedoeld. Heel attent natuurlijk, want zo vaak wordt er niet meer opgestaan voor een “oudere”. Maar dit keer voor mij en zo oud voel ik me nou ook niet. Echter op de terugreis stond weer iemand voor mij op, thuisgekomen ging ik eens voor de spiegel staan.

Ik was altijd blond, maar door een allergie kon ik mijn haren niet meer verven. Ik loop er dus ongeverfd en grijs bij. Maar de groep grijzende wordt steeds groter en dus zit ik daar verder niet mee. Ik ga elke 6 weken naar de kapper, als mijn haar goed zit dan ben ik daar tevreden mee en mijn natuurlijke kleur vind ik zelfs mooi.

Toen ik later in de week wat stond te stuntelen bij de supermarkt omdat ik mijn handen vol had, schoot een jongeman mij te hulp. “Zal ik u even helpen mevrouw”, zei hij en ik keek hem wat verontwaardigd aan. Ze zeggen tegenwoordig “mevrouw” tegen mij. De jaren worden zichtbaar en dat terwijl ik toch nog altijd jonger wordt geschat. Maar ook daarin groei ik natuurlijk het “jong” zijn voorbij. Thuisgekomen keek ik nog maar eens in de spiegel en glimlachte.


Blauwe bessen en Anemonen

Op mijn kaartje staat: “Een glimlach kan je dag veranderen” en dat heb ik deze week ook ervaren.

Voor mijn conditie probeer ik regelmatig te zwemmen en toen ik donderdag mijn baantjes zwom in een zwembad met veelal vaders met kinderen overkwam mij het volgende. Een klein jongetje zwom mij tegemoet en gooide zijn speelgoed in mijn richting en riep: “Meisje….., jij bent een meisje!” en met een brede glimlach gooide ik zijn speelgoed terug. De zon brak door en ik zwom de rest van mijn baantjes als een jonge blom. Ja, een glimlach kan je dag echt veranderen.

In het theater waar ik werk speelde deze week “The Sound ofMusic” en in de flyer las ik dat de musical dit jaar als 50 jaar bestaat. Ik zag de film op mijn 12e in de bioscoop en dat is dus al "50 jaar" geleden.

Jong willen we allemaal blijven en als je geluk hebt kun je daar heel ver in meegaan. Maar de tijd tikt door en is niet te stoppen, de klok stilzetten is geen optie. Voor altijd jong, Bob Dylan zong het nummer “Forever Young” al in 1973. De wil om jong te blijven is van alle tijden.


Het is lente!

De cosmetische industrie verdient er goud aan. Maar van optrekken, wegzuigen of opspuiten wordt een mens ook absoluut niet mooier. Ik schrok laatst van het gezicht van Monique van der Ven. De mooie actrice die ooit bekend werd door haar rol in de film Turks Fruit   (1973) heeft door cosmetische ingrepen een emotieloze uitdrukking gekregen. Je kunt alles wel glad blijven strijken, maar aan handen en houding zijn de jaren ook af te lezen. Is het niet beter om de jaren te accepteren en om jezelf te blijven vraag ik me steeds af.

Als ik mijn vrienden en oud collega’s weerzie en zie hoe goed de jaren ons staan, dan ben ik trots op het feit dat we zoveel hebben gedeeld. Immers dat wat je meedraagt, de herinneringen, de Ups en Down’s hebben ons gevormd. Het zijn juist de ervaringen in het leven die ons vormen en die ons op latere leeftijd mooier maken.

Ik keek vanavond in de spiegel en met een glimlach om mijn mond heb ik mij voorgenomen om de confrontatie aan te gaan. Ik ga van mijn leeftijd profiteren, maar ik beloof jullie ik zal er geen misbruik van maken.

Kijk jij ook met een glimlach in de spiegel?

Doordenker:

Je leeftijd verbergen, is je herinneringen uitvlakken.


Pastelkleurige Anemonen


In het Spotlight:

Vergeet niet dat op zondag 29 maart de klok wordt verzet naar de Zomertijd. Mijn moeder had altijd een mooi ezelsbruggetje. In het voorjaar gaat de klok een uur vooruit en in het najaar gaat de klok een uur achteruit.


Rotterdam is European City of the Year 2015 maar zonder die rampzalige dagen en het bombardement, 75 jaar geleden had Rotterdam er heel anders uitgezien. Dit jaar worden daaromtrent veel bijzondere evenementen georganiseerd die je absoluut niet mag missen. Noteer tijdig de data ’s in je agenda want dit mag je niet missen.



Op vrijdag 27 maart wordt Museum Rotterdam 40’ – 45’ NU geopend en op 28 maart zal het voor publiek geopend zijn, die zaterdag is het museum gratis toegankelijk voor publiek. De experience van het bombardement van Rotterdam op 14 mei 1940, dit jaar 75 jaar geleden, in het hart van het museum moet volgens de recensies bijzonder indrukwekkend en aangrijpend zijn. Mijn ouders hebben dat bombardement meegemaakt en in de hedendaagse wereld maken andere mensen dat ook nog dagelijks mee. Ik ga deze tentoonstelling zeker zien.


De Aanval – mei 1940 van 30 april t/m 25 oktober

In Rotterdam wordt van 10 tot en met 14 mei 1940 onafgebroken strijd om de stad gevoerd. Deze bewogen dagen komen vanaf 30 april 2015 weer tot leven in de voormalige Onderzeebootloods bij de Heyplaat. De expositie De Aanval – mei 1940, vijf dagen strijd om Rotterdam wordt gedomineerd door de grote, dreigende vorm van een Heinkel, de bommenwerper die de stad verwoestte. Enorme projecties, persoonlijke verhalen en originele objecten laten de strijd vanuit drie perspectieven zien. Kijk op de site voor de openingstijden en arrangementen, deze tentoonstelling kun je het best bereiken met de Waterbus.



Rond het thema “75 jaar oorlog in de stad” zal er een nieuw pop-up Rotterdams Theaterfestival in april/ mei/ juni op meer dan 12 locaties te zien zijn. Het Rotterdams Centrum voor Theater zorgt dat er meer dan 200 mensen meedoen aan dit gloednieuwe theaterfestival, waarin de oorlog van toen en van nu centraal staan. Hou de site voor alle bijzonderheden in de gaten.



Een heel ander evenement van “hoog” niveau zijn de Rotterdamse Dakendagen van 11 juni t/m 14 juni 2015. Op ze Rotterdams gezegd: “Je ken het dak op!”. Er zijn dakconcerten, dakactiviteiten voor het hele gezin en je kunt natuurlijk waanzinnig genieten van het uitzicht met of zonder camera. Ook dit mag je niet missen.


Fijne week.

Liefs
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen
door rechts op de link "Volgen" te klikken.
Een reactie op mijn Blog stel ik zeer op prijs.

zondag 15 maart 2015

119 Pas-sie

Rechts, het Blauw thuis en links het Delfts blauw in het Gemeente Museum Den Haag

Pas-sie

Wat een week en wat een drukte, ik besef steeds meer wat een geluksvogel ik ben. Het was een week vol passie, veel kunst en heel veel theater. Wel druk, maar dat heb ik mezelf aangedaan en dus de komende week relaxen. Hoewel, ik ben een Ram en dus staat stilzitten niet in mijn woordenboek.

De treinreis ging deze week richting Amsterdam naar het Rijksmuseum. Je kunt alles van te voren thuis voorbereiden en dat scheelt wachten. Wachten, dat is niet zo mijn ding en dus is die voorbereiding voor mij ideaal. Maar ook ga ik niet op stap zonder mijn OV-pas.

Er is zoveel over geklaagd en gezeurd over die OV-pas nadat de strippenkaart verdween. Maar eerlijk gezegd vind ik die OV-pas ideaal. In elke stad kun je zo gebruik maken van het openbaar vervoer en dus ga ik nooit op stap zonder mijn pasje. Of zoals we in Rotterdam zeggen mijn “pas-sie”.

Links, Delfts blauw in het Gemeente Museum  en  rechts het blauw thuis

En zo stapte ik op de Amsterdamse tram naar het Rijksmuseum voor de tentoonstelling de “Late Rembrandt” en die tentoonstelling was werkelijk bijzonder. Zoveel van de Meester samen te zien, daar wordt je stil van. Ik heb geen favoriet, maar blijf mij verbazen over de techniek die Rembrandt gebruikte. De sieraden lijken echt op zijn schilderijen en dat maakt zijn werk fabelachtig mooi. De vaak snelle streken op het doek tonen zijn passie voor het schilderen.

Met mijn OV-“pas-sie” kwam ik deze week ook in Rotterdam voor een indrukwekkende voorstelling van het RO-theater. Ik was al eerder bij de openbare repetitie van de voorstelling “LEGER”, over het trauma van de oorlog. Maar nu bij de volledige voorstelling was ik weer onder de indruk en tot tranen geroerd, al dagen klinken de woorden door in mijn hoofd.

“Jij zult het nooit begrijpen. Jij ziet de beelden niet, ruikt de geuren niet. Ik beschrijf aan jou een foto, maar voor mij is het de hele wereld. Wil je echt weten, hoe erg het is? Wil je echt dat ik een poging doe? Wil jij voelen wat ik daar heb gevoeld?” (Gijs Naber als Berk)

De passie waarmee dit stuk wordt gespeeld door Gijs Naber en Herman Gillis is voelbaar en eigenlijk mag je deze voorstelling niet missen. Ga zien wat een vredesmissie ook met een mens kan doen.

Het blauw thuis

Ik zag deze week ook de musical “Billy Elliot” in Scheveningen. Het verhaal kende ik, ooit zag ik de film die prachtig was. Maar ook deze voorstelling, die van een heel andere order was dan de voorstelling die ik hiervoor beschreef, is geweldig. De passie waarmee kinderen in deze voorstelling dansen en spelen is ongelofelijk. Dit zijn absolute sterren, hoe jong ze ook zijn.

Ik had geen OV-“pas-sie” nodig om naar theater De Stoep te gaan in mijn eigen woonplaats voor de voorstelling “Ali Baba” van Theater Terra. Ook hier spatte de passie van de planken, deze familievoorstelling was een betoverend sprookje voor jong en oud.

Mijn portemonnee staat bol van de “pas-sies” (pasjes) en dat is eigenlijk hoogst irritant. Een betaalpas, een OV-pas, een Rotterdam-pas, een Supermarkt-pas een Drogist-pas, een pas voor dit en een pas voor dat. We kunnen niet meer zonder en dat zal waarschijnlijk ook nooit meer veranderen.

In mijn foto’s deze keer mijn passie voor blauw. En of dat nou echt Delfts is of gewoon nep, dat maakt mij niet uit. Blauw, ik hou ervan en ook dat zal altijd zo blijven.

Linksboven, eigen werk en blauw in een warenhuis in London

Doordenker:

Men hoeft de wereld niet rond te reizen om te begrijpen dat de hemel overal blauw is. (Goethe)

In het Spotlight:

Op de site van Bertiebo schrijft ze over “Op de Thee”, een tentoonstelling in de Princessehof  in Leeuwarden. Om de sfeer te proeven moet je zeker even het bijbehorende filmpje van “Op de Thee” bekijken. Het ziet er zo veelbelovend uit, misschien moet ik vóór 31 mei toch nog richting Leeuwarden reizen.

De leukste markt van Rotterdam de Swan Market staat 6 april a.s. weer gepland in het Museumpark. De Swan Market is dé Lifestyle markt van Rotterdam en die mag je niet missen. Noteer de datum alvast in je agenda.

Op 12 april a.s. wordt de 35e Marathon vanRotterdam georganiseerd. Die dag staat heel Rotterdam bol van energie. Kijk op de site voor de route.

Blauw, in de hoofdrol thuis (rechtsboven werk van eigen hand)


Fijne week.


Liefs
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen
door rechts op de link "Volgen" te klikken.
Een reactie op mijn Blog stel ik zeer op prijs.

zondag 8 maart 2015

118 Perfect

Perfect, het is maar wat je wil zien

Perfect

Wat een heerlijk lenteweekend hebben we(bijna) achter de rug en dat terwijl het nog begin maart is. Dat beloofd wat. Hoewel het spreekwoord zegt: Aprilletje zoet geeft nogal eens een witte hoed. Maar daar gaan we dit jaar maar niet van uit, wellicht wordt het een perfecte lente.

Vandaag 8 maart 2015 is het Internationale Vrouwendag, een dag die alweer voor de 108e jaar wordt gevierd. Op deze dag wordt wereldwijd stilgestaan bij onder andere economische en politieke prestaties van vrouwen. 

Perfect geregeld, maar wat hebben we daaraan, hoor ik jullie denken? Het is goed om stil te staan bij het feit dat vrouwen niet overal de vrijheid hebben die wij hier kennen. Voor die vrijheid is en wordt nog steeds geknokt en ik heb daar alle respect voor.


Langs de Maas

Perfect, mooi woord. Maar wat is perfect en is perfect wel wat wij willen?

Deze week liep ik langs de Maas met mijn camera. Ik ben een geboren Rotterdammer en hoewel ik er al lang niet meer woon blijf ik Rotterdammer in hart en nieren. Op weg naar de Fenix Food Factory liep ik de oude kade af.

Ook hier op die oude kade is vaak gestreden vroeger door havenarbeiders, die de barricade op gingen voor meer loon en een beter leven. 

Tijdens het slenteren langs de kade denk ik altijd aan mijn vader die, in het gebouw dat nu Hotel New York is, vroeger met zijn boterhamtrommeltje tussen de middag genoot van het uitzicht op de Maas. Hij werkte in de haven, in de scheepsreparatie en wist tot op hoge leeftijd alles te vertellen over de haven. Ik ben ermee opgegroeid.


Ouwe meuk met een heerlijke vulling

Er zijn nog veel overblijfselen te vinden aan de kade want, ouwerwets wordt weer nieuwerwets. In de loodsen waar je de Fenix Food Factory vindt, zijn juist de oude vervallen ornamenten de “must haves” van deze tijd. In de loodsen geen mooie nieuwe inrichting, maar Vintage en eerlijk is eerlijk, het is “perfect”. Ik hou van die “Ouwe meuk”.

Perfect is wat ze er verkopen, pure en heerlijke producten zo van het land of uit eigen bakkerij. Smakelijke kazen, worsten, bieren en wijnen. Gewoon, “Ouwe meuk” gevuld met de lekkerste dingen. “Rotterdamser ken eigenlijk nie”, als we maar gewoon blijven.

Buiten op de kade schoot ik weer mooie plaatjes van die “Ouwe meuk”, maar ook van de nieuwe architectuur en of je dat nou perfect vindt of niet, je kunt er niet meer omheen. Maar hoe dan ook, Rotterdam blijft mijn stad en de stad van mijn vader.


Perfect, puur en heerlijk

Dit lied dat Jaap Valkhoff ooit schreef heeft nog steeds een mooie toepasselijke tekst:

Langs de Maas, sta ik vaak in gedachten
Langs de Maas droom ik menige droom
'k Hou van dokken en kranen
Van silo's en granen
En ik hou van een schip op de stroom

Langs de Maas kan ik uren staan wachten
Want m'n hart raakt in vuur en in vlam
Voor de deinende boeien
De scheepshoorns die loeien
Voor de Maas en voor mijn Rotterdam

Ik hou van de haven
Daar kan ik mij laven
Aan de rijkdom die elk schip met zich nam
Ik hou van de kaden
Met rijkdom beladen
Want mijn rijkdom, dat is Rotterdam

Langs de Maas, sta ik vaak in gedachten
Langs de Maas droom ik menige droom
'k Hou van dokken en kranen
Van silo's en granen
En ik hou van een schip op de stroom

Langs de Maas kan ik uren staan wachten
Want m'n hart raakt in vuur en in vlam
Voor de deinende boeien
De scheepshoorns die loeien
Voor de Maas en voor mijn Rotterdam

Ik hou van de luchten
En al de geruchten
Van de haven met z'n eeuwig gedruis
Ik zal nooit gaan varen
Op woelige baren
In de haven, daar voel ik me thuis

Langs de Maas, sta ik vaak in gedachten
Langs de Maas droom ik menige droom
'k Hou van dokken en kranen
Van silo's en granen
En ik hou van een schip op de stroom

Langs de Maas kan ik uren staan wachten
Want m'n hart raakt in vuur en in vlam
Voor de deinende boeien
De scheepshoorns die loeien
Voor de Maas en voor mijn Rotterdam



Herinneringen

Op de barricade staan mensen niet zo snel meer tegenwoordig. Hoewel op dit moment de jongeren, de studenten weer strijd leveren. Het tij keert wellicht en dat is goed, want alleen dan kan onrecht uit de wereld worden geholpen. Perfect zal het nooit worden, maar het is een nobel streven.

Perfectie, volmaaktheid is volgens Wikipedia een filosofisch concept. Maar ik vind juist dat het niet perfecte, perfect is en kan juist daar heel erg van genieten.

Wat is voor jou perfect?

Oude en nieuwe achitecteur in Rotterdam

Doordenker:

Soms moet je veranderen om jezelf te blijven.

In het Spotlight:

Deze week start de 80e Boekenweek en krijg je bij aankoop van een boek, een boek cadeau. Op 15 maart kun je gratis met de NS treinen als je het Boekenweekgeschenk bij je hebt. Ik koop deze week in elk geval “Als je het licht niet kunt zien” van Anthony Doerr voor op mijn e-reader.

Op 11 en 12 april wordt de Verzamelaarsjaarbeurs in Utrecht weer georganiseerd. Op de site van Sophie Sweet Vintage vindt je leuke tips en prachtige foto’s. Deze beurs is voor liefhebbers van "Ouwe meuk” een aanrader.

De Kunstroute Spijkenisse wordt dit jaar op 18 en 19 april georganiseerd en dit jaar doen er 46 kunstenaars mee die op 35 locaties te bezoeken zijn. Deze week werd in de Kopspijker in Spijkenisse centrum een galery geopend waar nu al werk van deelnemende kunstenaars te zien is en dat is zeker een bezoek waard.

Noteer de data in je agenda zodat je het niet kunt vergeten.

Ik wens jullie een mooie lenteweek.

Liefs
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen
door rechts op de link "Volgen" te klikken.
Een reactie op mijn Blog stel ik zeer op prijs.

zondag 1 maart 2015

117 Geduld

Romantische mode in de 19e eeuw

117 Geduld

Mooi, vandaag sluiten we de maand februari af, de dagen zijn al langer en daar wordt ik altijd heel gelukkig van. De lente staat voor de deur en langzaam aan druppelen de eerste signalen binnen over spectaculaire projecten die voor het komende festivalseizoen op het programma staan. Maar er zijn ook mooie tentoonstellingen die tegen het eind lopen en die ik nog wil zien.

Zo is er in het Gemeente museum in Den Haag de tentoonstelling “Romantische mode” die tegen het eind loopt. Dus besloot ik maandag onverwachts, laat in de ochtend richting Den Haag te vertrekken. Het was druk omdat het ook schoolvakantie was en ik dacht dat het op maandag wel mee zou vallen.

Immers half Nederland heeft de afgelopen week een moestuintje gekregen van de kruidenier die op de kleintjes let en een moestuin kost tijd, weet ik uit ervaring.


Mister Darcy meets Eline Vere

Maar het liep anders dan gepland, aangekomen bij het Gemeente museum in Den Haag stond ik voor een gesloten deur, op maandag gesloten stond er op het bord. Het ernaast gelegen Museon en het Omniversum waren wel open, maar daar krioelden het van de gezinnen en dat was bepaalt niet wat ik zocht.

Het weer was mooi en de prachtige huizen in de buurt nodigden uit tot een lange, Haagse wandeling langs prachtige panden, waar Romantische mode vast gedragen was in de 19e eeuw. Het was jammer dat ik mijn camera was vergeten, het zat bepaald niet mee maandag.


Toen ik later op de dag weer richting huis liep zag ik in de etalages de nieuwe voorjaarsmode, de “Romantische mode” in lieve kleurtjes van onze tijd. In een kiosk kocht ik een modeblad, met romantische lente- en zomermode en bedacht dat ik misschien weer eens mijn eigen zomergarderobe moet gaan maken.


Strikjes, strookjes en lintjes

Plannen genoeg, zo was ik ook van plan een serie miniatuurtjes te tekenen en schilderen. Ik had een drietal witte, mini lijstjes bij Ikea gekocht om uit te proberen en het resultaat was erg leuk. Ik besloot om nog een voorraad lijstjes te kopen zodat ik voorlopig vooruit kon. Maar je kunt weleens iets plannen dat volledig onderuit gehaald wordt. Zoals wel vaker bij Ikea waren de lijstjes niet meer in wit te vinden en de nabestelling die de aardige Ikea medewerkster voor mij via de computer plaatste zou de volgende dag binnen zijn. Maar of dat witte lijstjes zouden zijn kon ze niet garanderen en U raadt het al, er kwamen geen witte lijstjes binnen.

Leuke actie natuurlijk van die moestuintjes en erg leuk dat kinderen daarbij kunnen zien dat niet alles vanzelf groeit. Een beetje bewustwording kan geen kwaad. Hoewel, hoeveel van de tuintjes gaan uiteindelijk groente of fruit opleveren. Heeft de hedendaagse mens nog wel zoveel geduld om te wachten op het uiteindelijke product?

Toen ik besloot zaterdag weer richting het Gemeente Museum in Den Haag te vertrekken naar de tentoonstelling “Romantische mode” ontdekte ik dat de tentoonstelling niet zoals ik dacht tot 1 maart liep, maar tot 22 maart a.s. Ik besloot toch te gaan en ik was niet de enige. Maar ik ben een geduldig mens (op z’n tijd) en dus sloot ik aan achter een lange rij en wachtte geduldig tot ik naar binnen kon.


Glanzende zijde en fijne katoen

Het wachten werd beloond en ik stond ademloos, oog in oog met prachtige japonnen en ook mannenmode in een schitterende entourage. “Mister Darcy meets Eline Vere” stond er boven de deur naar de zalen met Romantische mode. Fantastisch om al die charmante mode bij elkaar te zien. Wat had men in de 19e eeuw eindeloos geduld om er iets moois van te maken. Hoelang deed men over het maken van een japon? Dat kon ik nergens vinden, misschien vond men dat van ondergeschikt belang.


Lieve mode in fijne stoffen

Toen ik op 16 jarige leeftijd ging werken in de mode, bij magazijn “De Bijenkorf”, maakten ik ook veel kleding zelf en had zo mijn eigen ontwerpen. Maar ik had zeker niet het geduld wat men in de 19e eeuw had. Al die rimpeltjes, strookjes en kantjes werden met de hand verwerkt, waarschijnlijk door slecht betaalde krachten, bedacht ik terwijl ik daar rond liep. Het viel mij ook op dat er veel pastelkleuren waren, kleuren die nu ook in de winkels hingen. Toeval?


Zo schoon als in deze zalen zullen de dames er niet bijgelopen hebben met zo'n sleepje

Naast bovenkleding was er ook wat onderkleding te zien. De crinolines had men hoog gehangen, en daarbij wat prenten en teksten. Waarvan één tekst van Conrad Busken Huet (1865):
“Hoe zeven personen, waaronder drie crinolines, zich plaatsen zullen om onzen kleinen disch, is een probleem, welks oplossing, hopen wij, bevorderlijk zal zijn aan de algemene vrolijkheid.”


De Crinolines en het corset

Tja, praktisch was de kleding in de 19e eeuw natuurlijk niet. Wij hebben dan toch een wat eenvoudiger dracht. Gelukkig wel, dacht ik bij mezelf en rondom mij waren alle medebezoekers veelal gemakkelijk gekleed. De tijden zijn veranderd en ook het gedrag en het geduld van de mens is veranderd. Het zou ook niet meer passen in de hedendaagse tijd, waarin alles snel, snel moet.

Geduld is een schone zaak, maar ik zie mezelf ook geen romantische jurk van dat kaliber meer maken. En wat die moestuintjes betreft, ook daar zullen de meeste startende “Boeren” het geduld niet voor op kunnen brengen. Het gros van Nederland kijkt liever in gemakkelijke kleding op de zondagavond, lui onderuitgezakt naar “Boer zoekt vrouw” met de beruchte groenteboer en haalt de gemakkelijke maaltijd liever kant-en-klaar bij de supermarkt.

Ik geloof niet dat de bloempotjes en de zaadjes, het “geduld” bij de hedendaagse mens zal laten groeien. Of heb ik het helemaal mis?

Boven een panoramafoto van een van de zalen

Doordenker:

Opvoeding is een kwestie van liefde, geduld en wijsheid. En de laatste twee groeien waar de eerste heerst.

In het Spotlight:

Deze week maakte Mart Visser en Edith Dohmen van modeblog “Stylehas no Size” bekend samen te gaan werken. Er worden modellen gezocht met een maatje meer voor de nieuwe collectie van Mart Visser. Dus als je ambitie in die richting hebt zou ik zeker even een kijkje nemen.

De afgelopen week werd ook bekend gemaakt dat de Voetgangers- Maastunnel, het decor wordt voor de opera Orpheus van Telemann. De rol van Eurydice zal worden vertolkt door Wendy Roobol die van oorsprong uit Spijkenisse komt. De Opera is te zien op 16, 19, 23, 25, 26 april en 3 mei kijk voor meer informatie op de site over de Opera in de MaastunnelRotterdam. 

Op 7 maart is de Rotterdamse Museumnacht kijk op de site van de Rotterdamse Festivals voor alle activiteiten.

Fijne week.

Liefs
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen
door rechts op de link "Volgen" te klikken.
Een reactie op mijn Blog stel ik zeer op prijs.