zondag 30 maart 2014

66 Verhalen



Verhalen

Vandaag was het zover ik had een afspraak met twee studenten die ik niet kende maar waar ik alleen nog mailcontact mee had gehad.

Zoals jullie in mijn nummer 56- Generatiekloof hebben kunnen lezen was ik benaderd door een student productontwerper aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam die mij had gevraagd om een bijdrage te leveren aan zijn afstudeerproject.

Zijn wens was persoonlijke verhalen te verzamelen over prettige dagelijkse bezigheden en bijzondere momenten die plaatsvonden in het Rotterdam van toen. Dat was het uitgangspunt voor zijn eindexamenproject. Omdat het hem opviel dat de huidige generatie steeds meer vrije tijd besteedt met internet en straks niet meer weet hoe vrije tijd kan worden ingevuld zonder internet. In zijn project wil hij laten zien dat niet-digitaal helemaal niet “duf” is.

Mijn nieuwsgierigheid wint het altijd en zeker als het om een verzoek gaat waar ook mijn belangstelling naar uit gaat en dus zei ik ja. Op zijn verzoek schreef ik vooraf een stuk over mijn jeugd.

Het werd een lang stuk van wel 5 A4tjes met daarin foto’s uit mijn jeugd en wat het mooie daaraan was dat ik besefte hoe relaxt die tijd was. Ook zag ik, wat eigenlijk in de snelheid van de tijd aan mij voorbij was gegaan, de ontwikkeling die wij door hebben gemaakt in de jaren vijftig en zestig. Ik dook in mijn eigen verhaal en dat gaf ook mij nieuwe perspectieven.
 



Vanmiddag stond hij, Rein Reitsma bij mij op de stoep samen met zijn compagnon, Freek Boon, die student fotografie is aan de Willem de Kooning Academie. Ik had zijn opdracht goed begrepen en het door mij geleverde stuk met foto’s werd bijzonder gewaardeerd.  

Het gesprek was leuk en ontspannen en het fotoboek uit mijn jeugd werd met andere ogen door de “Vintage-generatie” bekeken. Vooral de kleding en de meubelen op de foto’s trokken de belangstelling. Met veel plezier kwamen de verhalen op gang en de tijd vloog om.

Er werden veel foto’s geschoten van de voorwerpen die ik nog uit die tijd bewaar en ook werden er portretfoto’s van mij geschoten. De tijd vloog om en we namen enthousiast afscheid en hij kan nu gepassioneerd als hij is, aan de slag. Er rest hem nog twee en halve maand om alles af te ronden en dan komt er een tentoonstelling bij de Willem de Kooning Academie en waarschijnlijk ook nog op andere plekken in Rotterdam.

Ook voor mij was dit een enorme leuke ervaring en ik ben heel erg nieuwsgierig naar het resultaat. Als bij mij de uitnodiging op de mat valt zal ik dat zeker met jullie delen.

En terwijl ik dit schrijf bedenk ik dat ik vroeger vaak vroeg: “Oma, vertel nog eens van vroeger” en dan hing ik aan haar lippen.
 
 
Blog in het spotlight:

Madelief schrijft dit keer een heel leuk stuk over spreekbeurten.

Bij Pauline vind je dit keer een recept van de Librije’s gehaktballen en kun je heerlijke recepten vinden.

Doordenker:

Het lijkt wel of mensen vergeten zijn om te genieten van eenvoudige dingen.

 

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

 

U kunt mijn Blog blijvend volgen 

door rechts op de link "Mijn blog volgen" te klikken.

Ik stel het zeer op prijs als u hieronder een reactie achterlaat.

zondag 23 maart 2014

65 Erfenis



Erfenis

Ik was in Vlissingen, de stad waar mijn grootvader is geboren in 1896. Maar ook de geboortestad ook van een van de grootste zeehelden van de Nederlandse geschiedenis Michiel Adriaenszoon de Ruyter die er in 1607 werd geboren.

Op 1 februari 1917 werd mijn grootvader in dienst genomen van de Koninklijke Marine in Vlissingen en lopend vanaf het station langs de haven besef ik dat ook hij hier moet hebben gelopen.

Ik heb veel van hem meegekregen, zijn nalatenschap koester ik ook al is het in waarde geen kostbaar bezit. Maar voor mij is het van onschatbare waarde.



Mijn Opa schreef tijdens de lange zeereizen met een vulpen zijn belevenissen op en ik heb nog drie van zijn boekjes in mijn bezit. Hij begint het eerste boekje, dat in 1919 is geschreven, met de volgende woorden: “Daar ik geen beroepsschrijver ben, zal een ieder wel begrijpen dat het hier neergeschreven wel niet onberispelijk zal zijn.”

Het fascineerde mij altijd, die boekjes. Het gaf mij inzicht in het leven van toen, aan boord van een schip. Inzicht in de klassenverschillen en de verveling aan boord als ze dagen op zee zaten. Ook schrijft hij over het overlijden van zijn moeder en zijn verdriet, omdat het zo’n lieve vrouw was. Hij schrijft daahij dat zijn “meid”, later mijn Oma, hem aan de kade uitzwaaide.

Hij trouwde met zijn grote liefde in 1922 en er werden drie kinderen geboren en toen er in de crisisjaren geen werkt te vinden was besloot hij weer te gaan varen en vertrok voor een paar jaar naar Curaçao. Zijn gezin achterlatend, maar wel met brood op de plank.

Zijn laatste boekje dat in 1928 is geschreven is volledig op rijm en het bevat ook een brief aan zijn kinderen.

Toen ik mijn allereerste computer kocht besloot ik, de slecht te lezen boekjes (Oudnederlands) te herschrijven en dat heb ik gedaan en op zijn geboortedag in 2001 heb ik vol trots, zijn kinderen en hun kinderen, het ingebonden boekje kunnen overhandigen.

Niet veel later bezocht ik Pompeï in Italië en toen ik terug was kreeg ik van een neef een souvenirboekje over Pompeï dat mijn Opa ooit van zijn reizen had meegebracht. Het was niet echt mooi. Maar het was bijzonder te zien dat mijn foto’s overeenkwamen met de plaatjes in dat souvenirboekje uit 1919.



Het was alsof ik op dat moment, dat souvenir als dank voor het maken van de boekjes persoonlijk van mijn Opa ontving. Het heeft geen waarde maar het is mij heel dierbaar.

Zoals ik al eerder schreef, ik heb veel van mijn Opa meegekregen. Het creatieve heb ik absoluut van hem evenals mijn twee rechterhanden. Ook ik ben geen beroepsschrijver, maar ik beleef veel plezier aan het schrijven van mijn wekelijkse blog en het maken van de fotocollages die erbij passen.

Toen ik de afgelopen weken eens terug las wat ik zoal had geschreven, besefte ik hoe leuk het eigenlijk is om je “leven” terug te kunnen lezen. Toen ik niet lang daarna zo wandelde door Vlissingen begreep ik ook hoe groot het voorrecht is om een geschreven erfenis te bezitten van je voorouders.

Veel mensen beseffen niet dat het in het leven niet gaat om bezit van geld. Maar dat klein, emotioneel bezit van veel grotere waarde is.

Mijn grootvader Johannes Willem, wat zou hij trots zijn als hij wist dat zijn kleindochter, die ook geen beroepsschrijver is, vijfennegentig jaar later ook regelmatig schrijft. Niet meer met een vulpen maar op haar notebook.

Want met je tijd meegaan ook dat heb ik van hem.



Blog in het Spotlight:

Op de site van Anna kun je alles lezen over de historie van Zeeuwse vissertruien. De foto's en de verhalen zijn bijzonder.

Op de site van Jeanet vind je dit keer alles over de Zeeuwse knoop en laat ze ook een gehaakte moderne variant zien.

Doordenker:

Iedereen is van de Wereld en de Wereld is van iedereen (De Dijk)

Liefs
Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn blog volgen door rechts
op de link: “Mijn blog volgen” te klikken.

zondag 16 maart 2014

64 Even Centraal

Tekst ergens in het station: Check ik in, blijkt dit helemaal geen hotel te zijn.

Even Centraal

Er is veel over gezegd deze week en er was veel van te zien. Maar het blijft een fascinerend bouwwerk en dus nog even Centraal.

Het nieuwe Centraal Station van Rotterdam. Ik durf te stellen dat er is geen enkel station in Nederland dat zo mega groot is en bovendien zoveel humor en Rotterdamse nuchterheid uitstraalt.

Tekst ergens in het station: Als je het van twee kanten bekijkt, is deze kant eigenlijk net zo centraal als de andere.

Het is niet mijn eerste bezoek maar het is de trots van elke Rotterdammer en zoals ik al eerder heb geschreven ik ben en blijf een Rotterdammer, ook al ben ik er al jaren niet meer woonachtig. Rotterdam is en blijft mijn Stad.

Overal bezoekers met camera’s het gebouw heeft een charisma waar je niet omheen kun. De kracht die het uitstraalt van buiten en van binnen is voelbaar.

Tekst ergens in het station: Je kunt overal daar zijn, maar hier ben je hier.

Ik ben er nog lang niet uitgeknipt en er zullen nog vele foto’s volgen en ik zou het uit willen schreeuwen: “Dit moet je gezien hebben!”

Tekst ergens in het station: Ik zei toch dat de toekomst futuristisch zou worden.

Ooit schreef Frederique Spigt een prachtig lied over Rotterdam met o.a. deze tekst:

Huizen hoog, een grijze mast
Het oog wakend op ons gericht
Zo schoon, ’t beeld van deze stad
Alsof zij van binnenuit wordt verlicht
Een zwaan die rust, ’t wiegen nimmer staakt
Daar de god der zee bij haar zijn roes uitslaapt
Rotterdam, gestolen schat
Rotterdam, stad zonder hart
Rotterdam, gestolen stad

Dit lied is nu een historisch lied want de stad heeft weer een kloppend hart gekregen en dus Frederique is het tijd voor een nieuw Rotterdams lied. Een lied waarin het gezond kloppend hart in doorklinkt.

Tekst ergens in het station: Loop gerust door terwijl je even stiltaat bij vooruitgang. 
Loop ik hier ff 1e klas zeg.

Blog in het Spotlight:

Hotterdan is een Rotterdams Modeblog gemaakt door Kay en zeker leuk om eens een kijkje te nemen.

Leuke en lekkere adressen vindt je op het Foodblog waar Stefan je de weg wijst door Luilekkerstad Rotterdam.

Doordenker:
Er is nooit een tweede kans, voor de eerste indruk.

Liefs
Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn blog volgen door rechts
op de link: “Mijn blog volgen” te klikken.


zondag 9 maart 2014

63 Plannen

Deuren in Schiedam

Plannen

Toen deze week de laatste hand werd gelegd aan mijn project thuis besefte ik ineens dat aan alles, maar dan ook echt alles een creatief proces vooraf gaat. Hoe klein of groot een project ook is het begint met denken.

Een creatief proces borrelt dagen door je hoofd en het laat je niet los. Het groeit en het groeit en het is zoals De Dijk zong:

Als het golft dan golft het goed
Niet te stuiten, niet te sturen
Duurt het dagen, duurt het uren
Als het golft dan golft het goed

Als je weet wat je wilt begint het meten en rekenen, is het haalbaar en hoe pak je het aan. Vanuit het creatief denken en na veel rekenen, want meten is weten en dan volgt het plannen. 

Want als het golft dan golft het goed.

Door de eeuwen heen is het niet anders, elk bouwwerk start in iemands hoofd en daarna aan de tekentafel. Hoewel die tekentafels plaats hebben gemaakt voor het digitaal ontwerpen. Maar nog altijd begint het met een creatief proces.

Torentjes en daken in Leiden

Architectuur is van alle tijden of het nou de deuren in Schiedam zijn of de torentjes of daken in Leiden of waar dan ook. Iemand heeft het bedacht ooit is het begonnen met een ontwerp en is het uiteindelijke resultaat voor iedereen zichtbaar.

Zo is er ook ooit een creatief proces begonnen voor het Nieuwe Centraal Station van Rotterdam dat deze week officieel wordt geopend door onze Koning en het mag er zijn, het is enorm wat er na jaren is ontstaan en het wordt geheel volgens de planning geopend.

Het Nieuwe Centraal Station geeft de stad Rotterdam allure en het straalt kracht uit. Je moet het op de foto zetten als je ervoor staat daar kom je niet onderuit, zo imposant is het geworden. Rotterdam mijn geboortestad is klaar voor de toekomst.

Het staal van Rotterdam - Centraal Station

Plannen en rekenen, want tijd is geld en veel vrije tijd heeft een creatief mens met een baan tegenwoordig ook niet meer. Alles hangt en staat met een goede voorbereiding en dan is daar na hard werken het uiteindelijke resultaat.

Mijn project thuis loopt ten einde (lees ook nummer 56 en 57) en het resultaat mag er zijn. Ik ben er heel blij mee, eindelijk een mooie werkplek die ik in zijn geheel kan laten verdwijnen achter een schuifwand.

Een werkplek waar ik in het vervolg met veel plezier mijn fotocollages kan maken en mijn blog kan schrijven.

Mijn nieuwe werkplek thuis

Blog in het spotlight:

Gerben van Stadslente schreef een blog over het nieuwe Centraal Station in Rotterdam.

Deze week schrijft Saskia van Little Sweet Things over een oude bouwtekening van 1892 die zij in bewaring heeft.

Doordenker:
Creatieve mensen hebben geen rommel, ze hebben wel overal ideeën liggen


Liefs
Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn blog volgen door rechts
op de link: “Mijn blog volgen” te klikken.

zondag 2 maart 2014

62 Portret

Brocante Koeiensteyn Rockanje 

Portret

Ze is volwassen geworden, ik ken haar al jaren. Toen ik haar voor het eerst zag als leerling was ze nog verlegen en moest nog veel leren. Ik ken alleen de verhalen over haar ouders, zus, broer, haar vriendinnen en vriendjes. Maar zij heeft mijn vader nog gekend en ook met mijn moeder heeft ze een goede band.

Ik zie haar vaker dan de meeste van mijn familieleden.

Door de jaren heen zijn haar interesses veranderd. Maar haar karakter is nog steeds hetzelfde. Ik heb haar zien veranderen van een ietwat verlegen jonge meid in een jonge vrouw met een brede belangstelling.

Zaterdag sprak ik haar weer en voor mij keek ik in het gezicht van een volwassen vrouw. Ik vergelijk haar maar even met een boom die door de jaren heen is geworteld, in omvang toegenomen en met jaarringen die zich vermenigvuldigen.

Niet dat ze daarmee zit want het zijn juist de jaren die een mens goed staan.

Ik zie in de vrouw aan de andere kant steeds meer haar moeder en dat is waar zij trots op is. Met het klimmen der jaren gaan ze elkaar steeds beter begrijpen en waardeert ze ook steeds meer hoe haar moeder is.

Brocante Koeiensteyn Rockanje 

De hang naar vroeger, de weemoedige herinneringen aan haar jonge jaren herkent ze in de winkeltjes met Brocante die tegenwoordig de grond uit rijzen en waar zij zo van houdt. Warme herinneringen naar wat ooit was, wie herkent het niet.

Samen met de jonge vrouw, die ik al zo lang kent, bespreek ik het komend weekend onder het genot van een kopje koffie en de vrouw aan de andere kant zit er net zo gezellig bij. Wat de jonge vrouw en ik gemeen hebben is het genieten van het leven, gezelligheid staat hoog in het vaandel.

Het is een relaxte zaterdagochtend en elke zes weken zien we elkaar weer, tegenwoordig hooguit drie kwartier. Dan maken we een nieuwe afspraak en nemen afscheid en met de haren in de wind stap ik naar buiten.

Sommige mensen hebben er een hekel aan en zitten er op hete kolen. Maar ik zie een bezoek aan de kapper bij Andy's altijd als een time out en geniet daarvan.

Brocante Koeiensteyn Rockanje 

Blog in het Spotlight:

Bij Vintage- House kun je zien hoe mooi oud met nieuw is te combineren.

Sophie van Sophie Sweet Vintage  heeft voor de liefhebbers weer de agenda geplaatst met de komende Crafty markten in Nederland en in België.

Doordenker:
Koester de herinneringen, maar blijf niet in het verleden hangen.

Liefs
Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn blog volgen door rechts
op de link: “Mijn blog volgen” te klikken.
Een reactie op mijn blog hieronder stel ik zeer op prijs.