zondag 30 oktober 2016

203 Pittig


 Wintertijd

Pittig

Buiten was het grijs, een mooie dag om te schrijven en foto’s uit te zoeken. Het was een roerige week, alle emoties kwamen langs. Wat liggen verdriet, liefde en humor toch dicht bij elkaar, het leven kent veel wonderlijke, mooie momenten.

De afgelopen week ben ik ook eens lekker gaan kokkerellen, een fijne hobby waar ik echt tijd voor moet maken.  Zeker als je dan het plan hebt om er ook over te gaan schrijven is dat een nogal ingewikkeld proces. Koken met de camera in de aanslag is geen eenvoudige opgave en bovendien moet alles er ook nog mooi uitzien als het volledig is bereid en ook dat wil niet altijd lukken.

Het is nog even oktober, Halloweenmaand en al die kleurige pompoenen in de winkels doen mijn handen jeuken. Het recept van mijn meest favoriete Pompoensoep (klik) heb ik al vaker met jullie gedeeld en dus probeerde ik een ander recept. Maar de ovenschotel die ik in oktober altijd wel een keer maak zal ik deze keer ook verklappen.



Geviulde pompoenbloemen zijn delicaat van smaak


Pompoenen zijn er in veel kleuren en maten, ze kunnen dik en lomp zijn maar ook prachtige slanke vormen hebben. De schoonheid van de pompoen zit echter, net als bij de mens vanbinnen. Warm van kleur en verrassend van smaak, die ik met niets anders zou kunnen vergelijken. Het is een lekkernij waar iedereen, ook kinderen gek op zijn.

Nog steeds durven veel mensen deze fabelachtige groente niet op tafel te zetten, maar misschien haal ik met deze recepten wat mensen over de streep.

Pompoenen zijn zeer oude cultuurgewassen (klik) en familie van de kalebassen en komkommers. Pompoenen werden in Midden- en Zuid-Amerika al tussen 9000 en 7000 jaar v. Chr. verbouwd. In de 16e eeuw werd de pompoen voor het eerst in Europa geïntroduceerd.

Er zijn veel traditionele recepten waarin pompoenpuree verwerkt wordt, zoals pompoentaart, pompoensoep en pompoenbrood. Maar ook de oliehoudende zaden van de pompoen worden geroosterd gegeten. Naast de oliehoudende zaden zijn ook de steeltoppen en de pompoenbloemen eetbaar, deze worden gefrituurd of gevuld.



Gewone pompoen kan wel 45 kg zwaar worden


Deze keer maakte ik een fluweelzachte Pompoensoep uit de Allerhande met gegrilde groenten, waaraan ik mijn eigen draai gaf, die ook geschikt is voor de vegetariërs onder ons. Eenvoudig te maken en heerlijk van smaak.

Pompoensoep

1 flespompoen
600 gr. Bospeen (geschild)
Olijfolie
2 rode uien
2 flinke tenen knoflook
1 sinaasappel
1 blik 100% Kokosmelk (400 ml)
2 groentebouillonblokjes
Ras el Hanout (Marokkaanse kruiden)
Peper en eventueel zout
125ml zure room
95 gram hazelnoot
Bieslook
Bakpapier
Blender of keukenmachine

Verwarm de oven voor op 220 °C. Halveer de flespompoen en schep met een lepel de zaden en draden eruit, maar laat de schil zitten. Leg de pompoen, de geschilde wortelen zonder groen op een met bakpapier geklede bakplaat en besprenkel met olijfolie. Leg de ongepelde uien ernaast. Bak alles in 45 minuten gaar, maar voeg halverwege de tijd ook de teentjes knoflook toe.

Ondertussen kun je met een scherp mes de schil van de sinaasappel, zorg dat het witte vlies er ook af is. Snijd de partjes vruchtvlees los van de vliezen.
Verhit een droge koekenpan en rooster de hazelnoten in ongeveer 3 minuten en laat ze afkoelen. Hak de hazelnoten grof en snijd de bieslook fijn.

Neem de groente uit de oven en laat het wat afkoelen. Schep het vruchtvlees van de pompoen met een lepel uit de schil en pel de ui en de knoflook. Doe alles in de blender samen met de helft van de kokosmelk en pureer alles fijn. Schenk de puree in een soeppan. Snij de wortels in kleine stukken en doe het samen met de sinaasappel in de blender met de andere helft van de kokosmelk en pureer alles fijn. Doe ook deze puree in de pan. Voeg de bouillontabletten en 600ml water toe. Breng alles aan de kook en breng alles op smaak met de Ras el Hanout, peper en eventueel zout.

Serveer de dampende soep met een lepel zure room, bestrooid met hazelnoten en bieslook.


Linksboven de pompoensoep met Ras el Hanout 


Misschien ken je Ras el Hanout (klik) niet, maar het is mijn meest favoriete kruidenmengsel. Ik koop het altijd bij het kruidenvrouwtje op de markt. Maar ook bij de supermarkt vind je het bij de kruiden. Ook in kip- of stoofgerechten is Ras el Hanout het een heerlijk kruid, dat je zeker eens moet gaan ontdekken.

Dit weekend ging de klok weer terug en spreken we van wintertijd, hoewel de herfst nog steeds mild is. Maar bij wintertijd horen stevige maaltijden, stampotten, stoof- en ovenschotels. Wat een heerlijk vooruitzicht al die geuren van de winterkeuken in huis.

Laat je eens verrassen door mijn favoriete Pompoenovenschotel, heel gemakkelijk te bereiden en een echte lekkernij. Ik maak het al jaren en het is altijd een succes.



Pompoen ovenschotel in de maak


Pompoen ovenschotel (4-5 personen)

750 gr Pompoen
500 gr. Gehakt (of een vegetarische variant)
5 eieren
3 Uien (zoete, maar andere kan ook)
4 sneetjes brood
200 gram gekookte rijst
50 gr. Rozijnen
100 gr Gedroogde abrikozen
2 flinke teentjes knoflook
¼ lt. Slagroom
1 ½ eetlepel Ras el Hanout (of Kerrie)
Cayennepeper (of gewone)
Eventueel zout
Olijfolie

Pel de uien en snipper deze grof en de knoflook fijn. Snij de Pompoen door. Verwijder de pitten en draden, schil de pompoen en snij deze in blokjes. Haal de korstjes van het brood en snij het ook in blokjes, Was de abrikozen en rozijnen en snij de abrikozen in reepjes.

Verhit de olie in een wok, fruit de uitjes en de knoflook in ±3 min. Voeg het gehakt toe en bak het in ±5 minuten rul. Voeg dan de gekookte rijst en de blokjes pompoen toe en bak het ±5 min. mee. Neem de pan van het vuur en schep de abrikozen, de rozijnen, Ras el Hanout (of kerrie), cayennepeper (of gewone peper), het brood en eventueel zout door de roergebakken massa en schep alles in een ovenschotel.

Klop de eieren en de slagroom met een vork los met wat peper en eventueel zout en schenk dat over het mengsel in de ovenschotel. Dek af met aluminiumfolie.

Tip: Tot hier kun je de schotel voorbereiden en eventueel later afbakken.

Bak de ovenschotel afgedekt in het midden van de voorverwarmde oven op 200 °C in ±75 minuten, verwijder daarna de folie en bak af in 45 minuten.


Butternut squash of flespompoen, die ik voor de ovenschotel (links) gebruikte


Ook na de maand oktober en na het feest van griezels en kriebels is de Pompoenovenschotel een heerlijk gerecht. Pompoenen zijn immers de hele winter te verkrijgen.


Als de klok weer wordt verzet is het gevolg ook de lange donkere avonden, waarin de kaarsjes weer aangaan en we lekker gaan loungen bij een mooie film of met een lekker boek. Een lekkere snack is dan ook altijd fijn als tussendoortje, maar maak die ook eens zelf.

Deze week maakte ik een saucijzenbroodje, gevuld met kip en pompoen, ze waren zo gemaakt met een restje pompoen en het bladerdeeg dat ik in de vriezer had. Misschien is dit ook een leuke, verrassende traktatie tijdens de komende feestdagen



Pompoen-saucijzenbroodje


Pompoen-saucijzenbroodjes (4 personen)

300 gr. kipgehakt (of ander gehakt)
½ flespompoen
2 eieren
20 gr. Paneermeel
Ras el Hanout
1 theelepel Harissa (kruidenpasta te koop bij AH)
Eventueel zout.
8 plakjes roomboter bladerdeeg (diepvries)
Bakpapier

Verwarm de oven voor op 200 °C en laat het bladerdeeg ontdooien.

Snijd de schil van de pompoen en verwijder de pitten en draden met een lepel. Rasp het vruchtvlees met een grove rasp en meng het met het gehakt en 1 ei. Voeg de paneermeel toe, de Ras el Hanout en de Harissa en maak op smaak met eventueel zout. Kneed alles goed door elkaar en vorm 8 rolletjes.

Verdeel de plakjes bladerdeeg (vergeet niet de folie te verwijderen) over de met bakpapier beklede bakplaat en leg de rolletjes met het gehakt-pompoenmengsel op ⅓ van de rand. Vouw het deeg over het gehakt en druk de randjes voorzichtig dicht met een vork.

Tip: Tot hier kun je de broodjes voorbereiden en eventueel later afbakken.

Bestrijk de saucijzenbroodjes met het losgeklopte ei en bak ze goudbruin in het midden van de voorverwarmde oven in 20 minuten (in de airfryer kun je ze afbakken op 180 °C in 18 minuten).

Voor de feestdagen kun je natuurlijk ook een kleiner formaat maken of een andere vorm bedenken.


Gewone pompoen is er in lichtgeel, oranje en groen


Lekker eten brengt mensen dichter bij elkaar en ook het koken van lekkers brengt emotie met zich mee. Lekkers maakt een feestje nog feestelijker, koude winteravonden warmer en troost in zware tijden. Als je met liefde kookt is dat te proeven en als je met liefde, samen kookt zal dat nog meer effect hebben.

Tijd is vaak een excuus om niet te koken en kant en klaar te kopen. Maar je kunt ook heel goed voor twee dagen koken. Een eenvoudige ovenschotel kun voorbereiden en op een later tijdstip in de oven schuiven. Als je groenten verstandig inkoopt en daarmee bedoel ik geen kant en klaar gesneden groenten, dan kun je daar binnen een paar minuten heerlijke roerbakschotels van snijden, even wassen en in een wok roerbakken. Zo heb je in een mum van tijd iets lekkers op tafel staan.

Bovendien is weten wat je eet, veel gezonder dan alles wat door fabrieken in massa’s wordt bereid en veel goedkoper dan alles wat je kant en klaar koopt. Nog veel groter is de schade die we bij ongezond eten en door het eten van veel vlees en vis aan het klimaat toebrengen.



Oranje Hokkaido pompoen (links)


Het zijn pittige tijden en dat besefte ik deze week bij het zien van de trailer van: Before the Flood (klik) een film met Leonardo di Caprio. Hij verkent als activist de verwoestende gevolgen van klimaatverandering.

In het programma RTL Late Night was Marianne Thieme te gast en naar aanleiding van de film: Before the Flood, herhaalde zij de woorden uit die film: Het klimaatprobleem ligt op ons bord, we eten te veel vlees en vis. Kijk als je het niet gezien hebt ook even terug naar: RTL Late Night (klik)   

In ons mooie landje heerst welvaart en overvloed, bij de een wat meer dan bij de ander, maar toch. Er is maar één aarde en daar moeten wij het mee doen, wij kunnen niet zonder Moeder Natuur. In een eerdere blog heb ik al eens de boodschap van Moeder Natuur (klik) vermeld en die kan niet vaak genoeg worden herhaald.



Pattison, witte pompoen


Goede voeding, we kunnen niet zonder, maar alles onbewust naar binnenschuiven moet afgelopen zijn. Ook de volgende generatie moet daaraan werken, maar daarvoor hebben wij, de huidige generatie een voorbeeldfunctie. Kinderen moeten al vroeg leren hoe belangrijk voeding is.

Gelukkig zie je wel iets veranderen in de voedingsmaatschappij, maar nog steeds onvoldoende. We moeten echt iets veranderen aan ons bestaan en aan een betere wereld kunnen we binnen onze eigen muren, ook al is het op kleine schaal, echt een steentje bijdragen.

Een pittige boodschap aan het eind van deze lekkere blog, maar we moeten ons veel meer bewust worden van de uiteindelijke gevolgen. Er is maar één aarde en daar moeten wij beter voor zorgen.

Zorg jij al goed voor Moeder Aarde?


Doordenker:

Het is tegenwind die de vlieger doet stijgen.


Prachtige kaarten van Maartje van den Noort  met kruipers en kriebels,
gekocht bij World of Wouda in Geervliet  http://www.worldofwouda.nl


In het Spotlight:


De film: Before the Flood is zondag 30 oktober 2016 om 22.00 uur helemaal te zien op National Geographic Channel. Neem de film op en kijk er in volle bewustzijn naar, samen met het hele gezin en praat daar aan tafel eens over, bij een verstandige maaltijd.


Ik groei altijd een beetje van al de complimenten die over mijn foto’s krijg. Er komt nu een nieuw programma bij RTL4, Het perfecte plaatje is een nieuw programma over fotografie met BN’ers. Ik ben er erg benieuwd en hoop er ook nog iets van te leren.





Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey


zondag 23 oktober 2016

202 Stemming

Moeder Natuur ziet alles

Stemming

De lindenbomen in mijn laan staan er goudkleurig bij in de zon en als “Jan de Wind” een hoestbui krijgt, dwarrelen de gouden blaadjes langs mijn raam. De herfst is heerlijk. Hoewel het deze week onstuimig weer was, is de temperatuur nog steeds zacht. Ik zag zelfs nog wespen vliegen, de insecten zijn nog actief.

Ik zat in de metro achter een paar leuke jonge knullen. Lekker als een kat achter glas te spinnen in de zon en hoorde hun geanimeerd praten. Ik luisterde, een gesprek over levels, oorlog voeren, wapens kopen en landveroveren. De een had veel geld gewonnen en de ander vroeg raad, hij verloor steeds meer. Een gesprek over een onechte wereld, agressief en wreed, ver weg van de werkelijkheid.


Blowing in the Wind


Als ik ‘s avonds relaxed op de bank alle wreedheden in de wereld zie, de schreeuwers hoor, die wereldleiders willen worden en daarna ook nog eens wordt geconfronteerd met de arrestatie van een Killerclown, kan ik maar een ding denken. Waar is het mis gegaan met de mens, dit is krankzinnig.

Is domheid, stupide een epidemie geworden, een ziekte waar nog geen oplossing voor is.

Niet veel later hoor ik in een praatprogramma: Dieren zijn slimmer dan mensen, ik spitste mijn oren. Wie denkt dat de mens de eerste was die een piramide bouwde, het wiel uitvond of klittenband heeft bedacht heeft het mis. De natuur is ons in alle fronten voor, vertelde Midas Dekker en daar gaan we in zijn nieuwe programma: Het ei van Midas (vanaf 12 december op NPO2), meer van zien.

Zoiets blijft bij mij hangen en ik moest denken aan wat ik ooit, jaren geleden een oude dame hoorde zeggen: Het is dierenrijk en mensdom.


Hefstrood


Alles heeft een oorsprong, er komt veel overgewaaid uit Amerika en iemand sprak de angst uit dat ook onze politiek de schreeuwers van Amerika zal volgen. Ik mag hopen van niet, want schreeuwers hebben nooit veel goeds gebracht in de wereld.

Ook het fenomeen Killerclowns is vanuit Amerika overgewaaid. Waanzin!

Eind oktober nadert en 31 oktober is het Halloween en iedereen denkt dat het een uit Amerika overgewaaide feestdag is, maar ook in Groot-Brittannië en Ierland wordt het feest groots gevierd. Maar waar komt het oorspronkelijk vandaan.

De naam Halloween is afgeleid van Hallow-e’en oftewel All Hallows Eve (Allerheiligenavond), de avond voor Allerheiligen (klik) ,1 november. In de Keltische kalender begon het jaar op 1 november, dus 31 oktober was voor de Kelten oudejaarsavond. Het Keltische Nieuwjaar of Samhain is het Ierse woord voor november.

Maar Samhain was voor hen ook om een andere reden bijzonder. De Kelten geloofden dat op die dag de geesten van alle gestorvenen van het afgelopen jaar terugkwamen om te proberen een levend lichaam in bezit te nemen voor het komende jaar. Op het eiland Groot-Brittannië werd Halloween vooral door de Kelten gevierd. De geesten die uit dode mensen op zouden rijzen, werden aangetrokken door voedsel voor hen neer te leggen voor de deur. Om de boze geesten af te schrikken droegen de Kelten maskers.


Wonderen wereld


Toen de Romeinen Groot-Brittannië binnenvielen, vermengden ze de Keltische traditie met hun eigen traditie, die eind oktober de viering van de oogst betrof en ook het eren van de doden op Allerheiligen. Pas in de tweede helft van de negentiende eeuw, toen grote groepen Ierse en Schotse immigranten Amerika binnenkwamen maakte het feest Halloween zijn opgang in Amerika. En pas in de VS dook toen de bekende Jack-o’latern-pompoen op, die in de hele wereld wellicht het bekendste gezicht van Halloween is.

Uiteindelijk is de Keltische oudejaarsdag en het oogstfeest bij de Romeinen vermengt met het angst zaaien vanuit de huidige tendens. Agressief als een Killerclown en schreeuwend als toekomstige wereldleiders.

Denkend aan die jonge knullen in de metro, die bleven hangen in hun levels, oorlog en landveroveren, probeer ik te begrijpen waarom je de werkelijkheid wil ontvluchten en agressie als vermaak kiest. Waarom wil je anderen angst aanjagen, wat is daar de lol van.

Waar zijn die woorden ooit ontstaan dierenrijk en mensdom?


De natuur past zich aan 


Wanneer een kind geboren wordt, onschuldig, puur en mooi staan we even stil bij het wonder der natuur, het kleine mensje. Maar op weg naar volwassenheid, het opgroeien gaat het mis en vergeten we wat wij van nature zijn. Geen mens wordt slecht geboren, oorzaak is de plek waar je wordt geboren, wat je meekrijgt in je jeugd en met welke bagage je rugzak wordt gevuld en ook niet onbelangrijk welke levensweg je inslaat.

Schreeuwende wereldleiders leggen soms de oorlog even stil om op adem te komen en om de gewonden te verzorgen. Ik heb dat nooit gegrepen, alsof je even wegloopt van je computerspelletje voor een kop koffie, om vervolgens na de koffie weer wat bommen te gooien. Schreeuwende wereldleiders, bedorven en onbetrouwbaar hebben in het verleden veel ellende voortgebracht en brengen ook in de toekomst geen goeds.

Misschien wordt er ooit een geneesmiddel gevonden voor de ziekte “Stupide”, want domheid moet echt de wereld uit.

De natuur, puur, mooi en onschuldig kan mij altijd weer verwonderen. Alles heeft zijn ritme en in de herfst sterft alles een beetje, nog even een paar hoestbuien van “Jan de Wind” en de lindenbomen in mijn laan staan er kaal en kil bij. Maar het mooie is dat de natuur zich telkens weer hersteld en aanpast.


Kleine lichtpuntjes


Ik groeide op in de tijd van de Flowerpower, een stroming die ook uit Amerika kwam. In die roerige jaren ‘60 en vroege jaren ’70 werd geprotesteerd tegen de oorlog in Vietnam en honger en armoede in de wereld. In die tijd schreef Bob Dylan “Blowing in the Wind” (klik) . In dit lied worden filosofische vragen aan de orde gesteld over vrede, oorlog en vrijheid. Het lied is uitgegroeid tot het lijflied van de beweging voor de burgerrechten en vredesbeweging in de jaren ’60 van de twintigste eeuw.

Op 13 oktober 2016 werd aan Bob Dylan de Nobelprijs voor de Literatuur (klik) toegekend omdat hij de Amerikaanse liedtraditie met nieuwe dichterlijke expressiemogelijkheden heeft uitgebreid. Maar tot op heden heeft hij nog geen reactie gegeven.

Blowing in the Wind


How many roads must a man walk down
Before you call him a man?
How many seas must a white dove sail
Before she sleeps in the sand?


Yes, and how many times must the cannon balls fly
Before they're forever banned?
The answer, my friend, is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind

Yes, and how many years can a mountain exist
Before it's washed to the sea?
Yes, and how many years can some people exist
Before they're allowed to be free?

Yes, and how many times can a man turn his head
And pretend that he just doesn't see?
The answer, my friend, is blowin' in the wind
The answer is blowin' in the wind

Yes, and…

Alles heeft zijn ritme en na die roerige jaren ’60 volgden een periode van welvaart en groei. Ups en downs zijn er altijd geweest en zullen er ook in de toekomst zijn, ik blijf vertrouwen op de goede afloop.

Al schrijvend zijn er steeds meer vragen en het antwoord is: Blowing in the Wind. Ik hou mij vast aan de kleine lichtpuntjes die er zeker ook zijn. De mens maakt deel uit van de natuur en na de herfst en de winter, wordt het steeds weer lente en zomer.

Ieder kan op kleine schaal een steentje bijdrage voor een beter wereld, ik doe dat op mijn manier en wat doe jij?



Natuurlijk evenwicht

In mijn 200e blog van twee weken geleden heb ik lezers uitgedaagd om te schrijven en een reactie achter te laten. Wat ik probeer te bereiken met mijn blog is redelijk geslaagd heb ik begrepen. Iemand noemde het, schrijven met een diepere laag en dat vind ik een mooi compliment. Er waren reacties die mij raakte, reacties die mij verraste en lovende woorden over mijn foto’s. Heerlijk om dat van jullie te horen, dat motiveert mij om door te gaan en dat is mooi, want geluk is het enige dat zich vermenigvuldigd als je het deelt.

Het was moeilijk om een keus te maken uit al die mooie reacties en ik heb dus niet één maar twee Happy Earl Grey-pakketjes gemaakt om te verloten en de namen in een hoed gedaan voor de trekking.

En dan nu tromgeroffel en applaus voor de beide winnaressen: Petra en Jolanda.

Van harte gefeliciteerd Petra en Jolanda, ik stuur jullie nog persoonlijk een berichtje waarop je je adres kunt achterlaten, zodat ik het pakketje aan jullie kan sturen.




Herfstzon

Doordenker:

Verbeter de wereld, begin met een glimlach.



In het Spotlight:


Op 12 en 13 november kun je weer volop snuffelen in de Jaarbeurs in Utrecht en wellicht vind je daar nog een single uit lang vervlogen tijden van Bob Dylan. Voor verzamelaars is de jaarbeurs op die twee dagen de plek waar je zeker naartoe moet. Kijk op de site voor alle bijzonderheden.


Na het succes van vorig jaar wordt er op 14 en 15 november een Brocante markt aan de Ring in Hellevoetsluis georganiseerd. Een gezellige markt waar je van romantisch tot industrieel stoer Brocante kunt vinden.




Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey

zondag 16 oktober 2016

201 Verschijning


Herfststilleven

Verschijning

Het is zaterdag, mijn innerlijke storm is gaan liggen en de rust in huis is weergekeerd. Als ik vroeg in de ochtend opsta is het buiten donkergrijs, een echte herfstdag en eerlijk gezegd vind ik dat heerlijk.

Ik sprong niet zoals gewoonlijk direct onder de douche, maar krulde mijn benen op de bank en met een kop koffie en een blad begon mijn dag heel relaxt. Ik heb eens gelezen dat je ook eens van gebaande paden moet af te wijken en daar was het een mooie dag voor.

De week zat vol ontmoetingen, humor, warme muziek en een bijzondere verschijning.


Stiltewandeling


Deze week viel het mij op dat het dagelijks leven veel chaotischer en commerciëler is dan wij met z’n allen denken. De dagen van de week zijn tegenwoordig niet meer zoals ze vroeger waren, het is niet gewoon zaterdag of zondag of wat voor dag in de week dan ook. 

Op 7 oktober 2016 was het de Dag van de Ouderen, maar ook de Dag van de Lach. Is dat toeval of een bewuste keuze, vraag ik mij dan af. Op 10 oktober was het de dag van de Duurzaamheid en op 11 oktober was het Wereldmeisjesdag en Coming-Out dag.

Op zoek naar meer informatie kwam ik een lijst tegen op Wikipedia van alle Nationale en Internationale themadagen (klik). Ik schrok van de veelheid aan themadagen die bestaan. En na het zien van die lijst moest ik aan een liedje denken, Het Dorp van Wim Sonneveld (klik) met dit refrein:


Wat leefden ze eenvoudig toen
In simpele huizen tussen groen
Met boerenbloemen en een heg
Maar blijkbaar leefden de verkeerd
Het dorp is gemoderniseerd
En nou zijn ze op de goeie weg
Want ziet, hoe rijk het leven is
Ze zien de televisiequiz
En wonen in betonnen dozen
Met flink veel glas, dan kun je zien
Hoe het bankstel staat bij Mien
En d’r dressoir met plastic dozen


Het tuinpad van een onbekende


En zijn wij op de goeie weg, dat is een vraag die bij mij bovenkomt. Alle problemen, minderheden, ziektes e.d. hebben inmiddels wel een themadag gekregen. Maar naar mijn mening is de mensheid steeds meer vervreemd van gevoel voor elkaar. Ons innerlijk instinkt is veranderd en naar mijn mening niet ten goede.

Voor alle duidelijkheid, ik ben absoluut niet tegen modernisering. We moeten vooruit en niet blijven staan, maar we drijven te ver af van onszelf in de chaos van de huidige tijd.

Deze week ontmoette ik op straat een vrouw, ze sprak mij aan en eerlijk gezegd ik herkende haar niet direct. Aan mijn gezicht, dat altijd boekdelen spreekt, zag ze dat ik haar niet herkende. Haar dochter was twaalf jaar geleden verhuisd naar de woning die ik destijds verliet. Natuurlijk wist ik dat nog. Samen met haar man woonden zij destijds ook in mijn straat, hardwerkende mensen die beide onregelmatige diensten draaiden en altijd aan het werk waren. Haar man was 4 jaar geleden onverwachts overleden op zijn werk op 61-jarige leeftijd, precies op die dag zouden ze met vakantie zijn gegaan.

Natuurlijk luisterde ik naar haar verhaal, maar tegelijkertijd besefte ik, dat ik die leeftijd al was gepasseerd. Wat is het jammer dat je pas in de tweede helft van je leven beseft dat werken en geld niet het belangrijkste in het leven is.

Zaterdag lees ik opgekruld op de bank een artikel over het geluk van stilte. Dat begint met: Iedereen is altijd maar bezig en bereikbaar, een moment van stilte en nietsdoen is een zeldzaamheid geworden. En ik denk, is dat niet juist waar het is misgegaan in de huidige tijd.


Stoofpeertjes


Diezelfde ochtend zet ik rustig de stoofpeertjes op het vuur, dat kost tijd. De geuren in huis zijn de geuren van de herfst en in stilte lees ik verder. Buiten is het grijs en binnen behaaglijk, alles is fris, schoon en opgeruimd. Dat geeft mij rust en ruimte, die dag bewandel ik eens een ander pad.

Aan het begin van de week gebeurde er iets bijzonders. Ik stond in de keuken en de zon scheen op de ramen (die ik zelf niet aan de buitenkant kan zemen). Ik zag vanuit de keuken een vreemde vlek op het raam, waarvan ik dacht dat het aan de binnenkant zat. Met een doekje ging ik erop af en toen zag ik tot mijn grote verbazing een vreemde afdruk aan de buitenkant van het raam.


Einde van een vogelvlucht


Dat moet een klap geweest zijn en in mijn fantasie zag ik een witte vredesduif, maar toen ik beter keek zag ik duidelijk dat er een meeuw tegen het raam was gevlogen. Aan zijn leven was waarschijnlijk in vogelvlucht een eind gekomen. Aan de linkerkant zag ik nog een afdruk, misschien waren het er twee geweest die spelend in de wind achter elkaar aanvlogen. Het was een vreemd verschijnsel, dat deze week alweer snel werd weggewist door de glazenwasser. Gelukkig had ik de foto nog.

Ik nam uitgebreid de tijd voor de lunch en met wat kastanjechampignons, een ui, tomaatjes en wat verse kruiden maakte een feestelijk herfstboterham klaar. Buiten klaarde het al aardig op en terwijl ik van mijn paddenstoelen-lunch genoot brak de zon door. De laatste woorden in het artikel dat ik las over stilte waren: De onrust verdwijnt, stilte en ontspanning komen ervoor in de plaats. Het was tijd om naar buiten te gaan.


Mijn favoriete kruiden in de keuken: Baharat, knoflook en gember


Die avond moest ik werken in ons mooie theater De Stoep. De Rootsriders zijn bekend om hun Bob Marley tribute en dat werd een prachtige avond vol van warme muziek en tropische klanken, waarbij al bij de eerste noten het dak eraf ging.

Eén liedje heeft zich als een oorwurm in mijn hoofd genesteld, Tree Little Birds (klik) :

Rise up this mornin’
Smiled with the risin’sun
Tree little birds
Pitch by my doorstep
Singin’ sweet songs
Of melodies pure and true
Saving’, (this is my message to you)

Don’t worry about a thing
Cause every little thing gonna be alright
Singin’ don’t worry about a thing
Cause every little thing gonna be alright

Wat gebeurd, gebeurd en er gebeuren nou eenmaal dingen die je niet kunt veranderen, verspil daaraan geen energie, dat is verspilling van tijd en voor verspilling van tijd is het leven te kort.


Herfstlunch: Boterham met champignons, ui, tomaat, peterselie, salie, tijm, knoflook en gember


Het zijn de kleine dingen die het leven waardevol maken en daar moet je doorlopend bewust van blijven. En als je je nu nog afvraagt waarom, dan is dit mijn antwoord: Blijf niet hangen in ergernissen, de tijd tikt weg en je weet nooit hoe laat het is.

Vandaag 16 oktober 2016 is het Wereldvoedseldag en dat is mooi om bij stil te staan, maar helaas hebben slachtoffers van honger daar erg weinig aan. Ik vrees dat wij honger nooit de wereld uitkrijgen zolang geld, macht en oorlog een hoofdrol spelen in de wereld.

Don’t worry about a thing, Cause every little thing gonna be alright.

Heeft dit je aan het denken gezet of blijf je tijd verspillen?

Doordenker:

Wees stil als een berg en stroom als een rivier.


Herfstkleuren


In het Spotlight:

Vier de herfst in de natuur.

Maak eens alleen een herfstwandeling in stilte, zo kom je dichter bij de natuur en hoor je meer dan je zou verwachten. Of maak samen met je gezin een stilte-wandeling, maak daar een spel van, met een beloning aan het eind van de wandeling. Mooie wandelingen vindt je o.a. op de site van de ANWB(klik) 

In de herfstvakantie biedt Natuurmonumenten leuke activiteiten in de natuur. Ga eens met de boswachter op pad of luister naar het burlen van de herten op de Veluwe. Maar een handje helpen in de natuur is ook mogelijk. Er is voor iedereen wel iets te vinden op de agenda van Natuurmonumenten (klik)  en heel handig, je kunt per provincie de activiteiten vinden op de site.

Ook Staatsbosbeheer (klik) is actief in de herfstvakantie. Bezoek de Kabouterweek of ga eens spoorzoeken. Je vindt er alles over op de site.





Reminder:
Op mijn mijlpaal, mijn 200e blog kun je nog tot 21 oktober 2016 reageren om mee te dingen naar het Happy Earl Grey pakket.


Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey