zondag 29 december 2019

350 Finish






De klok tikt de laatste uren van dit jaar weg, het laatste weekend ligt ook bijna achter ons en dat alles bijna ongemerkt. Tijd verdwijnt als sneeuw voor de zon.

Met het ritme van de klok en de Top 2000 op de achtergrond koos ik de foto’s voor mijn laatste wekelijkse blog, doordenkers van ooit. Zoals ik vorige week al aankondigde stop ik ermee en ik probeer zo tijd vrij voor andere dingen waar ik nu niet aan toe kom. Als ik terug kijk en zie wat ik het afgelopen jaar allemaal heb ondernomen, dan lijkt het er bijna op alsof ik extra tijd heb kunnen inkopen. Maar helaas is dat voor niemand mogelijk, de klok tikt gewoon in hetzelfde ritme verder en wat geweest is komt nooit meer terug.




Toen ik vorige week schreef dat nummer 350 de laatste zou worden, kreeg ik mooie, lieve reacties van mijn trouwe lezers. Maar toch blijf ik bij mijn besluit, vorig jaar twijfelde ik nog vlak voor de jaarwisseling en ging toch nog een jaartje verder. Deze keer gaat het echt gebeuren, hoewel ik in mijn agenda aan het eind van het eerste kwartaal deze notitie heb staan: Bloggen?

Het is slechts een notitie in mijn agenda, ik beloof niets.




Toen ik in januari 2013 begon met wekelijks schrijven had ik niet kunnen bedenken dat ik het zeven jaar vol zou houden. Die eerste schrijfsels waren ook eenvoudiger dan wat ik de laatste jaren deelden en het aantal foto’s is door de jaren heen ook gegroeid. Pas in 2014 begon ik met de doordenkers en met de rubriek: In het Spotlight, vooral dat laatste was altijd een tijdrovende klus omdat het ook nog enigszins bij mijn verhaal moest passen. De lat werd, door mijzelf steeds hoger gelegd en dus koste het mij ook steeds meer tijd.



Maar terugkijkend heb ik er veel van geleerd en leuke blogcontacten door het hele land mee opgebouwd. Die blogcontacten zal ik zeker gaan missen, hoewel ik natuurlijk wel blogs blijf lezen.

Ik denk er ook weleens aan om iets te gaan organiseren met de vaste blogcontacten, wandelingen door de stad of iets dergelijks. Maar dan denk ik het volgende moment pfff… waar haal ik die tijd dan weer vandaan. Toch is het idee leuk en wie weet krijgt dat in de toekomst nog eens vorm.




Voor het laatst kijk ik eens naar de statistieken, dat blijf ik leuk vinden.
Ik zie in de statistieken dat Bertiebo (klik) het meest van allemaal mijn blog bekeek en ook heel erg vaak reageerde, maar ook Vlasleeuwenbekje (klik), Busybessy(klik) staan in de top 3. Het aantal volgers en viewers groeide. Viewers vanuit alle hoeken van de wereld en die top 3 bestaat uit, Nederland bovenaan, maar daarna volgen Amerika en Rusland. Of al die cijfers werkelijk kloppen is altijd maar de vraag, maar ik vind het toch leuk om te zien en ben er ook trots op.

In Blogland valt heel veel te ontdekken en daaraan zal nadat ik stop niets veranderen.




Maar zoals Boudewijn de Groot ooit zong (1973):

Wat geweest is is geweest (klik)

Iedere nieuwe lente
Is alles nieuw voor mij
Want de winter is dood
Het oudjaar is voorbij




Ik zal zeker niet vergeten met hoeveel plezier ik wekelijks mijn verhaal deelde met jullie. Ik wil mijn trouwe viewers, kijkers en lezers bedanken voor alle aandacht die ik kreeg, voor al jullie mooie complimenten, kritiek en de vaak lieve reacties. 

Ik laat het nu los, ik laat het gaan (klik) 


Doordenker:

Met het verleden op zak creëer ik mijn toekomst.



In het Spotlight:

Alvast wat tips voor in het nieuwe jaar, zet de data in je agenda en mis vooral deze evenementen niet.

Internationaal Filmfestival Rotterdam IFFR van 22 januarit/m 2 februari 2020 (klik) 








Rotterdam ontdekken kan natuurlijk het hele jaar door, maar boek ook eens een excursie bij de Urban Guides (klik) 


 Nummer 350 Finish

Geniet van die laatste dagen van 2019 en deel je geluk, want alleen door geluk te delen kan het zich vermenigvuldigen. Ik wens jullie een heel fijne jaarwisseling.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 22 december 2019

349 Zoet






De waterkoker maakt een borrelend geluid, het kookpunt is bijna bereikt. Ik pak een theezakje en dat vraagt aan mij: Wat is jouw grootste wens? Ik denk na en eigenlijk weet ik geen antwoord te bedenken. Je bent een verwent nest, zeg ik hardop tegen mijzelf, maar toch blijft de vraag knagen.


Verdienen is het nieuwe vieren

Terwijl de zoetgevooisde commercials de huiskamer in zweven en Nederland zich opmaakt voor die laatste feestelijke dagen van het jaar, krijg ik bij al die zoete schijnvertoningen toch steeds meer aversie tegen al dat commerciële gedoe. De grootgrutters geven miljoenen uit aan die commercials, tranentrekkende gezelligheid stralen ze uit, maar schijn bedriegt. Alles wordt ingezet om de klant te verleiden, pikken wat je pakken kan (klik) Het is eigenlijk een oud verhaal in een nieuw jasje, alles draait om winst maken.

Diezelfde grootgrutters openen hun deuren ook gewoon met kerst, om te verdienen, niet omdat ze met een warm gevoel aan de feestdagen van hun personeel denken. 

Met een kerstpakket maken zij dat laatste weer goed... toch?


Verrassende creaties van afval plastic 

Ik was deze week op bezoek in Eindhoven en dat werd een leuk cultureel uitje. Een oude Philipsfabriek op Strijp-R, dat vlakbij het bekende Strijp-S is gelegen, is sinds 2010 het imperium van sloophoutkunstenaar Piet Hein Eek (klik). Het is een supertoffe plek en buiten het feit dat de meubelmakerij nog steeds bestaat en te bezichtigen is, vind je hier ook zijn showroom, een prachtige designwinkel, een expositieruimte en zijn restaurant en er wordt momenteel ook gewerkt aan hotelaccommodatie.

Het restaurant is een heerlijke, lichte en relaxte plek met opvallende oude meubelstukken. Kortom een fijne plek om bij te kletsen en iets te eten en te drinken.


Gezien bij Piet Hein Eek - Kunst van afval

Tijdens het bijkletsen kwamen natuurlijk ook de feestdagen voorbij en mijn gevoel bleek niet alleen mijn gevoel te zijn. De slogan “niemand mag met kerst alleen zijn”, is bedacht door zakkenvullers, grootgrutters die zoveel mogelijk willen verdienen. Feit is dat er ook mensen zijn die liever alleen zijn met kerst, maar dat wordt vaak niet begrepen.

Mensen die eenzaam zijn mag je niet alleen laten zitten. Maar dat is een heel ander kerstverhaal. Want waarom zitten juist die eenzame mensen het hele jaar door wel alleen en waarom is daar alleen met kerst aandacht voor?


Kerstscherven

De meeste familieconflicten ontstaan tijdens de feestdagen, als ze er al niet waren. De dennenhoutenboog is gespannen en de verwachtingen piek-hoog. Verplichtingen worden vaak opgelegd en verwachtingen door anderen ingevuld en als dat niet volgens de kerstplanning verloopt en de tenen te lang zijn, gaan die ongemakkelijke kerstglitterschoenen knellen. Een pijnlijke kwestie. 

En met een te kort lontje kan er al snel helsvuurwerk ontstaan. De gigantische knal die dan volgt kan nog jarenlang gehoorschade geven en scherven kun je bijeenrapen en lijmen, maar het blijft een beschadiging.

Niemand is een heilig boontje, respecteer dat van elkaar, dus… Doeslief!


Heilige bonen koffie 

Dit jaar vertrek ik niet naar warme oorden met de feestdagen, ik schuif gezellig aan op eerste kerstdag bij familie en dat wordt ongetwijfeld een leuke dag. Maar de tweede kerstdag heb ik uitgeroepen tot “2de Snertdag”, een ordinair samenzijn met vrienden. Een foute kerstdag met een pan Erwtensoep, ordinaire Hollandse hapjes en spelletjes. 

Afzeggen mag en aanschuiven ook, niets moet en (bijna) alles mag, niet omdat het moet, maar omdat het mag.


Snert-kerstboom

Ik ben niet de enige die geen kerstbal geeft om de december-"feest"dagen, ik ben echt een lentekind. En gelukkig zat er al wat lente in mijn week, niet echt maar toch.

Deze week zag ik de film April, May, June (trailer) een prachtig verhaal over een bijzondere familie. Een moeder met drie dochters van verschillende vaders en een autistische zoon. Ieder persoon in de film is totaal anders en is belast met zijn eigen rugzakje. Een film met heel veel humor, maar ook met een intens diepe emotionele kant. Een film waarover je nog heel lang kunt napraten. Het verhaal is prachtig, de rollen schitterend neergezet en wie het aan het eind kan drooghouden is van Belgisch hardsteen.

Echt een film die je niet mag missen, het is een juweeltje, een film die in 2020 vast in de prijzen gaat vallen.


Winter-winstbejag

De langste dag ligt nog vers achter ons, de winter ziet er nog niet heel winters uit. De dagen gaan gelukkig alweer lengen en als ik daaraan denk, zie ik in gedachten de lammetjes al dartelen. De laptop staat naast de witte tulpen die ik gisteren kocht, de lente heb ik dit jaar al vóór kerst in huis gehaald.

Nog even en er ligt een fris nieuw jaar voor ons, als een wit vel papier dat nog moet worden gevuld met een verhaal. 

Die laatste week van het jaar gebruik ik de laatste jaren om iets van verwachtingen op papier te zetten voor het komende jaar. Hoewel ik al een van mijn wensen, een reis naar de Noordkaap en de Lofoten heb geboekt in de maand juni. 

Het zijn geen echte voornemens, maar wensen en dat werkt voor mij het best.


Alles veranderd- herinnering aan 18 december 2009

Maar ik heb ook een voornemen en dat is om na nummer 350 te stoppen met bloggen en ik weet echt wel dat voornemens niet altijd uitkomen. Maar het lijkt mij ook heerlijk om wat meer tijd vrij te maken voor andere nieuwe dingen.

Ineens denk ik aan wat het theezakje mij vroeg en ik weet het ineens, mijn grootste wens is: TIJD!

Tijd is een goede raadgever en van raadgevers kun je leren en daar ben je nooit te oud voor.


Doordenker:

Na elk einde volgt een nieuw begin.


Stationsplein Rotterdam

In het Spotlight:


Kerst in Rotterdam (klik) 

Kerst in Den Haag (klik) 





Geniet van de komende dagen en deel je geluk, want alleen door geluk te delen kan het zich vermenigvuldigen. 

Ik wens jullie een fijne kerst.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 15 december 2019

348 Projectie






Een week voorbij en een week voor de boeg en die laatste zal ook weer omvliegen, daar kan niemand iets aan veranderen. December en januari kunnen mij niet snel genoeg gaan, het liefst knip ik ze er tussenuit. Maar ook dat zal niemand ooit kunnen realiseren en dat is maar goed ook want naar ieders wens krijgen we het nooit.

Deze mooie doordenker sprak Gremdaat (klik) deze week in de DWDD: Als je kon zegt is kan al voorbij.

Mooie woorden aaneengeregen tot een doordenker. Ik ben er gek op en dat is niet nieuw voor mijn vaste bloglezers. Maar wat mij vaak verbaasd is dat er zoveel van dit soort verrassende uitspraken je pad kruisen. Ook tijdens een gesprek hoor of spreek ik zelf iets uit waarvan ik denk, dat zou ik op moeten schrijven. Helaas komt direct opschrijven niet altijd uit en vaak ben je de uitspraak later allang weer vergeten. En wellicht zouden dat soort doordenkers, als je echt alles gaat opschrijven, gek-makers worden.


Het Mauritshuis en het populaire Puttertje


Woorden kunnen maken en breken, binnenkomen of juist een muur optrekken, iets moois of heel lelijks voortbrengen. Maar woorden komen ook te pas of te onpas, soms zijn ze moeilijk te vinden en soms overbodig. Je kunt woorden hebben of weglaten en een stilte laten vallen. Wellicht is dat laatste het meest waardevolle.

Elke week weer ga ik op zoek naar een passende titel bij mijn verhaal. Een woord dat bij het geheel past en waarmee ik een verhaal tot een geheel kan weven. Soms ligt dat voor de hand en soms is het even zoeken. Maar deze week kwam het zomaar onverwachts uit de hoek tijdens een dagje Den Haag.


De bovenste etage van het Mauritshuis


Ik bezocht deze week het Mauritshuis (klik) in Den Haag, een van Nederlands mooiste musea. Maar wist je dat het Mauritshuis officieel het Koninklijk Kabinet van Schilderijen is?

Het vierkante gebouw is in Hollands-classicistische stijl gebouwd en staat bovengronds op een hoge sokkel en is gelegen naast het beroemde Torentje (klik). De gevel heeft een kroonlijst, aan elke zijde gedragen door een kolossaal orde van Ionische zuilen. Van buiten is het prachtig, maar ook binnen is het schitterend. In het museum voornamelijk kunst uit de Gouden Eeuw. Tot de vaste collectie behoren o.a. De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp van Rembrandt, Het meisje met de Parel van Johannes Vermeer, De Stier van Paulus Potter, Het Puttertje van Carel Fabritius


Het indrukwekkende interieur van het Mauritshuis


Maar deze keer ging ik naar de tijdelijke tentoonstelling met werken van Nicolaes Maes (klik), hij wordt ook wel een van Rembrandts origineelste leerlingen genoemd, de tentoonstelling is nog tot 19 januari 2020 te zien.

Grappig genoeg was Nicolaes Maes ook een inspiratiebron voor Pieter de Hooch waarover ik schreef in 346 Levenskunst (klik) , daarin schreef ik ook over Het Puttertje, het schilderij uit het gelijknamige boek en de film: The Goldfinch (trailer) Het schilderij Het Puttertje hangt ook in het Mauritshuis en daar heb ik deze keer wat langer naar gekeken met in gedachten het verhaal uit het boek. Ik geloof ook niet dat ik de enige was die daar zo stond, ik zag later in de museumwinkel ook het boek liggen en heel veel artikelen met de afbeelding van het kleine vogeltje. Soms wordt een schilderij uit de Gouden Eeuw ineens populair, denk ook maar aan het Meisje met de Parel dat ook in het Mauritshuis hangt.


Nicolaes Maes (rechts)  en het Chirurgijnsgilde


Maar voordat ik bij het Mauritshuis aankwam liep ik vanaf het station door de stad. Ik vind Den Haag altijd een heerlijke stad om te dwalen. Ik liep over de Lange Poten (klik) en ik besloot bij de Wiener Konditorei koffie te drinken, daar was ik al heel vaak langsgelopen, maar was de drempel nog nooit overgegaan. Maar eenmaal de drempel over stapte ik terug in de tijd en kwam er onverwachts een mooi “Gelukzoekers”-verhaal tegen.

Ik schreef al eens eerder dat gelukszoekers van alle tijden zijn o.a. in 325 Zichtbaar (klik) en in 344 Keigoed (klik) en ook deze keer werd dat bevestigd.


De slapende oude vrouw van Nicolaes Maes


In de Wiener Konditorei bestelde ik koffie met traditionele apfelstrudel, de verleiding was niet te weerstaan. Op de kaart las ik in het kort de geschiedenis van de Wiener Konditorei (klik) waar zelfs Juliana eens koffiedronk.

De Joodse banketbakker Willy Prager vluchtte in 1934, als 25-jarige jongeman uit Wenen. Hij vond hier werk in de zaak aan de Poten, die hij later zou overnemen. Zijn taart was al snel wereldberoemd in Den Haag. Maar er zit ook een bitter randje aan het mooie, zoete verhaal. Het Joodse gezin van oprichter Willy Prager werd in de Tweede Wereldoorlog vermoord. Alleen Willy zelf overleefde.

Het was smullen op dat nostalgische plekje, zowel van de taart als van de geschiedenis.


De verleiding van de Wiener Konditorei


Zo’n verhaal blijft aan mij plakken en dus zocht ik thuis verder naar de story van de Wiener Konditorei en ik kwam een mooi filmpje tegen uit het programma Kassa: Een begrip in Den Haag (filmpje), waarin de huidige eigenaar de kleinzoon van Willy Prager de geschiedenis verteld en ik vond ook een artikel uit het AD met de kop: Een Haags Begrip sinds 1934 (klik) 

De dag in Den Haag had niet beter kunnen beginnen, maar dat het verrassend zou eindigen wist ik toen ook nog niet en dat laatste heeft alles met de titel te maken.


Is dit het gezin van Nicolaes Maes? Dat is nog steeds de vraag.


Lopend naar het Maurishuis zag ik een aankondiging hangen: The Hague Highlights (klik) tot 21 december 2019 van 18.00-22.00 uur op donderdag, vrijdag en zaterdag. Wat had ik een mazzel die dag. Want het was donderdag en op die dag was er een fantastische lichtshow te zien, een videoprojectie op de Ridderzaal en op het Mauritshuis.

Achteraf kan ik het beamen het was werkelijk fantastisch om te zien.


Rembrandt in Den Haag


In het donker op het plein van de Ridderzaal werd de titel van vandaag geboren en het woord projectie heeft meer inhoud in dit geheel dan je misschien zou vermoeden.

Projectie (klik) in het kort volgens Wikipedia: Projectie is o.a. een term uit de psychologie. Van projectie kan sprake zijn wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders.


De Ridderzaal door projectie verlicht


Soms is dus wat men zegt, schreeuwt, schrijft en in de media deelt toe te schrijven aan projectie en dat zegt dus meer over de mens dan je op het eerste gezicht zou denken. 

Zelfs een enkel woord kan een doordenker zijn. Woorden, je kunt erop voortborduren, maar je kunt er ook een eind aan breien, zoals ik nu doe.


Doordenker:

We denken te veel en vragen te weinig.


Het Meisje met de Parel in projectie


In het Spotlight:


Nog meer verhalen als die over Willy Prager van de Wiener Konditorei zijn te lezen in het boek: Joodse Huizen dan in 2017 is uitgekomen. Het is een boek met verhalen van vooroorlogse bewoners uit verschillende plaatsen in Nederland is nog te koop en ik denk dat ik dat maar eens ga doen.


Op Plein 1940 in Rotterdam, het plein waar het beeld van Zadkine staat achter het Maritiem museum, wordt voor de derde keer op rij het IJsvrij-festival georganiseerd. Bij IJsvrij kun je schaatsen op de romantische ijsbaan, drink je warme chocolademelk, eet je een echte Zweedse hotdog en geniet je van het culturele programma vol met muziek en theater. Over dat laatste vindt je alles op de site.


Tijdens Winterwijck beleef je Plaswijckpark in gezellige winterse sferen. Speel een potje Curling of leef je uit op de langlaufbaan. Maar vergeet ook je schaatsen niet voor een pirouette op de overdekte schaatsbaan van 500m2 en als je toch je schaatsen vergeet, dan zijn ze ook te huur. Lekker opwarmen kan natuurlijk in het poffertjesrestaurant.


De kikker is een fragment uit het enorme schilderij: De Stier


Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 8 december 2019

347 Niettemin







De donkere ochtend, het grijs dat plaats maakt voor de zon en de lange schaduwen die daardoor ontstaan, veranderen mijn omgeving. Van donker naar licht, ik kan daarvan genieten. Misschien is het zelfs een vorm van meditatie, als ik er verder over nadenk, wordt het bijna filosofisch.

Het zijn de schaduwen die diepte geven aan het leven.

Er zat weinig beweging in de afgelopen week, onverwachtse wendingen veranderen soms je plannen. Je kunt daarin blijven hangen, er een punt van maken, maar zo zit ik niet in elkaar en dat zouden meer mensen moeten doen. Gewoon vanuit je gevoel handelen, niet zeuren en zeiken, maar gewoon doen.

Het komt zoals het komt en zo gaat het ook altijd bij mij met schrijven.

Die bovenkamer van mij borrelt en bruist altijd van de ideeën. Niet dat ik er altijd iets mee doe, maar het komt mij wel heel vaak goed van pas. Een creatief brein is een waardevol bezit en eigenlijk onmisbaar voor de mens. Terwijl ik schrijf denk ik daar ook weer verder over na en even googelen leidt dan ook tot de geboorte van dit verhaal.

Het is als een optelsommetje, wat cijfers samen geven een uitkomst en bingo…


Kunsthal


Laatst zag ik in de Kunsthal het werk van de Franse modeontwerper Theirry Mugler (klik) en verbaasde mij over de enorme creativiteit die eraf spatte. Hij ontwierp o.a. voor Cirque du Soleil, maar ook sterren als o.a. Diana Ross, Liza Minnelli, David Bowie en Beyonce droegen zijn creaties. Je kunt hem zelf geen schoonheid noemen, maar zijn creaties daarentegen zijn opzienbarend. De tentoonstelling is ook prachtig opgesteld en uitgelicht en dat komt alles ten goede.

Theirry Mugler werd in Straatburg geboren en zijn passie bracht hem ertoe zich meer te concentreren op tekenen op school.


Rode creaties


Tekenen op school, juist daar begint het ontwikkelen van het creatief brein. Ik vond daar een duidelijk filmpjes over met een heldere uitleg. Kunst op school?! (klik) en Kunsteducatie is broodnodig (klik) voor het kinderbrein. Als je beide filmpjes hebt gekeken, dan kun je het niet meer ontkennen. Maar het is ook onmogelijk om te zeggen dat je niet van kunst houdt.

Een creatief brein verrijkt je leven, een leven lang, dat is wetenschappelijk aangetoond.


Glitter en glamour


Niettemin is en blijft kunst een ondergeschoven kindje, maar waarom?

Er zijn zoveel fantastische belevenissen vanuit kunst ontsproten. Wellicht beseffen nog steeds veel te weinig hoe belangrijk kunst in ons dagelijks leven is. Sta je er weleens bij stil dat o.a. de muziek die we horen, het boek dat we lezen, de film die we zien, het huis waarin we wonen, de bank waarop we zitten en de kleding die we dragen, voortkomen uit een creatief brein? Kunst is horen en zien, niet zwart wit, maar kleurig en ieder ziet en hoort op zijn of haar manier. 

Kunst verbindt en maakt de tongen los. Kunst is pure emotie.


Film-creaties


Maar wist je dat ook meditatie je creativiteit verhoogt.

Het effect van een korte meditatie werd onderzocht (klik) bij de Erasmus Universiteit Rotterdam. Dat onderzoek is gedaan bij studenten die werden verdeeld in drie groepen, een groep mindful-meditatie, een groep “nep”-meditatie en een groep die direct begon aan de brainstorm. Bij mindful-meditatie is het belang te focussen op het huidige moment, de focus op het hier en nu, de oefening duurde 10 tot 12 minuten. De mindful-meditatiegroep kwam uiteindelijk met meer ideeën in de brainstorm naar voren dan de twee andere groepen. Mooie conclusie toch.

Niet zo gek dat staren naar de horizon en luisteren naar de branding van de zee, mij altijd veel inspiratie geeft. Een stiltewandeling door de natuur levert vaak meer dan ontspanning, want in de stilte van het denken hoor je de antwoorden.

Natuurlijk googelde ik weer en vond winterse beelden en 4 minuten meditatie (klik) , dus tijd om er even te voor gaan zitten. Doe je mee?


Draagbaar???


Ik zag de film Mi Vida (trailer) een mooie film voor babyboomers en een mooi staaltje levenskunst. Want ook een fijn leven creëren is een kunst en daarvoor heb je toch voor een groot deel zelf de touwtjes in handen. De boodschap: Beeldvorming en wat anderen vinden, laat dat los en maak je droom waar. Je bent nooit te oud voor verandering, dus waarop en waarvoor wachten?

Ik hou het dit keer kort, ik moet de deur uit om mijn creatief brein te voeden en dat kan niet wachten. 

Maar nog één vraag: Hoe ziet het voedingspatroon van jullie brein er eigenlijk uit?


Doordenker:

Geen richting hebben brengt je precies waar je moet zijn.


Moet je horen, luister eens...


In het Spotlight:


Op zoek naar een leuk uitje voor de komende feestdagen. Geen punt, er zijn genoeg veelbelovende kerstkrakers.



Jaarlijks vanaf half december is er bij Theater Rotterdam een Familievoorstelling te zien. Inmiddels is dat al een lange feestdagen-traditie. En ik ben een echte fan van de regie van Pieter Kramer, die ook dit jaar Repelsteeltje regisseert. Het zijn verrassende voorstellingen, doorspekt met humor voor jong en oud. Grappen en grollen waar je nooit genoeg van krijgt.
Dit jaar Repelsteeltje en de Blinde Princes (klik) De voorstelling is van 14 dec. t/m 5 jan. 2020 te zien in Rotterdam en daarna gaat de voorstelling het land in.



Rondom het decor van feeëriek Londen en met de kerstkiloknaller Last Christmas (klik)  Een heerlijke kerstfilm met muziek van George Michael, daar wil toch iedereen bij wegdromen.



De trailer ziet er in elk geval leuk en ontspannen uit en als je de eerste film niet hebt gezien, dan kun je die op 17 dec. 2019 op tv zien. Leuk om daarna Huisvrouwen deel 2 te gaan zien.



Ook een film waarvan ik denk dat het de moeite waard is om te gaan zien. Over familiebanden die in moeilijke tijden extra hard worden aangetrokken en waarvan je de touwtjes niet altijd zelf in handen hebt. Een film met een diepere boodschap, die past bij de kerstgedachten. Er zijn voor elkaar!



Ruim 130 schilderijen en tekeningen van beroemde meesters als Rembrandt, Rubens en Va Gogh verhuizen van 7 december 2019 t/m 29 maart 2020 naar de Kunsthal in het kader van “Boijmans bij de Buren”. In deze expo kun je kennis maken met de vrije en intieme kant van de grote meesters.

Ook de creaties van Theirry Mugler zijn nog tot 8 maart 2020 te zien in de Kunsthal.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey