174 Verbinding

Verbinding

Waar blijft de tijd, verbaasd kijk ik achterom naar waar de dagen zijn gebleven. Er gebeurd zoveel in een week dat het soms niet te bevatten is. Het was een week met een lach en een traan, afscheid nemen en verwelkomen, een week van hollen en stilstaan.

Om een mooi blog te maken heb ik tijd nodig, want alleen met aandacht maak je alles mooier. Dat laatste is een motto van een, ons allerbekend Zweeds warenhuis, maar ik vind het passend ook in mijn verhaal.

Tijd is wat alles verbindt, tijd is die we nodig hebben om te plannen, tijd is kostbaar en schaars. Dat blijkt wel als je wil afspreken met een aantal ex-collega’s/vriendinnen. Dat is geen gemakkelijke opgave. Een dagje uit plannen is voor mij geen moeilijke opgave, wat dat betreft heb ik inspiratie genoeg. Maar om met acht dames op een lijn te komen voor een gezellige dag, dat valt niet mee.

Dag met een gouden randje

Een uitje naar de grote stad, mijn stad Rotterdam met acht vrouwen, waarvan er nog drie werken en vijf inmiddels het werken bij een werkgever achter de rug hebben. Maar druk zijn we allemaal, want dat is nou eenmaal wat wij vrouwen een leven lang blijven doen. Het is het tutututu- gen van Truus de Mier.

Hoe dan ook het blijft een hele klus om met acht mensen tegelijk af te spreken

Mede dankzij de moderne, digitale wereld maak ik voor het plannen met de dames tegenwoordig gebruik van Afspreken.nl (klik) een handige site waar je diverse data kunt invullen en de diverse emailadressen, vervolgens kunnen je daarop aangeven of je wel of niet kunt op de voorgestelde data. Sinds we van deze site gebruikmaken is het wat inzichtelijker geworden. Een handige tip voor mensen die met datzelfde probleem worstelen.

Luilekkerland aan de Maas - Fenix Food Factory 

Maar zaterdag was het zover en hoewel de weervoorspellingen wat nat klonken, viel het achteraf gezien heel erg mee. We konden zelfs nog op een terrasje van de zon genieten.

Bij metrostation Wilhelminaplein hadden we afgesproken en vandaar liepen we richting het enorme gebouw de Rotterdam, van Rem Koolhaas. Op de 7^e etage van Hotel NOW kun je in de bar/café heerlijk koffiedrinken en heb je prachtig uitzicht over de Maas en de skyline van de stad Rotterdam. Daar begon ons uitje, met een gouden randje kan ik wel schrijven, de koffie werd in gouden kopjes heel stijlvol geserveerd.

We liepen verder langs de kade verder en daar lag het Cruiseschip De Rotterdam van de Holland America Line klaar voor vertrek. Mijn hart ging sneller kloppen, over een week of vijf ben ik passagier op datzelfde schip.

Wereld smaken - Fenix Food Factory

Na de koffie liepen we richting Rijnhavenbrug, die in de volksmond de Hoerenloop wordt genoemd. De Fenix Food Factory (klik) was ons volgende doel. Ik ben er al vaak geweest maar elke keer ontdek ik weer iets anders. Het is een ratjetoe van verschillende vintage stoelen tafels en aanverwanten, maar de producten die er verkocht worden zijn een waar feestje te noemen. Het brood van Jordy’s ruik je als eerste bij binnenkomst en bij de Kaapse Bierbrouwers ruik je het brouwen van bier. Het oude pand waarin de Fenix Food Factory is gevestigd is een walhalla voor je ogen, je neus en je smaakpapillen. De lunch gebruikten we op deze mooie bijzondere plek, luilekkerland aan de Maas.

Samen een dagje eropuit verbindt. De verhalen die je samen deelt tijdens de maaltijd, maken zo’n uitstapje telkens weer bijzonder.

Watertaxi Rotterdam

Een mooie dag Rotterdam kun je niet completer maken, dan met een tochtje over de Nieuwe Maas. Na de lunch liepen we terug richting de Wilhelminakade, naar de Watertaxi, voor de overtocht van Zuid naar de Leuvenhaven. Waar we om 14.30 uur werden verwacht voor een CityCruise (klik) van 1 ½ uur met een tenderboot.

Als je ooit in Rotterdam bent moet je zeker eens de watertaxi (klik) nemen, het is de snelste verbinding tussen Zuid en Noord Rotterdam. De watertaxi kun je natuurlijk vooraf reserveren, er zijn diverse opstapplaatsen in de stad. Maar tegenover de Fenix Food Factory, aan de zijkant van Hotel New York is een opstapplaats waar je altijd direct kunt opstappen.

De foto’s zeggen genoeg, het was een topdag. Met een glaswijn in de zon op een terras op het lichtschip dat aan de Wijnhaven ligt, proosten we op de geslaagde dag. Natuurlijk doen we het nog eens over met ons cluppie. Hoe moeilijk het plannen van zo’n dag ook is, het is het waard om daar tijd in te steken.

City Cruise

Tijd is wat alles verbindt, maar door tijdgebrek is mijn wekelijkse blog deze keer wel erg laat. Er kwamen onverwachtse leuke verrassingen op mijn pad, daardoor verliep mijn hele programma vandaag anders dan ik van plan was. Het leven bestaan uit keuzes maken en hoewel ik mijn blog daardoor niet op tijd kon publiceren, heb ik geen spijt van de keuze die ik vandaag maakte.

Vandaag heb ik weer mooie herinneringen aan mijn leven kunnen toevoegen en daar kun je nooit spijt van hebben.

Waar heb jij absoluut geen spijt van?

Doordenker:

Spijt is verstand dat te laat komt.

Rotterdam op z'n mooist

In het Spotlight:

Miniworld Rotterdam (klik)

Miniworld Rotterdam organiseert in de meivakantie van 4 t/m 7 mei de Rotterdamse Verhalen vierdaagse, het thema is Rotterdam viert de Stad en alle evenementen in de stad zijn in het klein te zien en de verhalen erom heen te horen. Lees er meer over op de site.

Roets in Rotterdam (klik) 

Op TV Rijnmond is een 13- delige documentaireserie te zien over de geschiedenis, het heden en de toekomst van de stad Rotterdam verteld door haar bewoners. Lees er meer over op de site.

Rotterdamse Dakendagen (klik)  

Van 10 t/m 12 juni worden de Rotterdamse Dakendagen georganiseerd. Vorig jaar was het een groot succes en ik vond het een ervaring om nooit te vergeten. Raadpleeg vooraf de agenda op de site en plan waar je het dak op wil. Vanaf deze week kun je al kaarten bestellen. Noteer de data nu alvast in je agenda en zorg dat je dit evenement niet mist.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

173 Wennen

Vlissingen

Wennen

Ik heb van het zonnetje genoten deze week en heb daar al een aardig kleurtje door gekregen. Ik heb de smaak van het fietsen inmiddels weer te pakken, ik fiets als het even kan en het weer het toe laat steeds grotere rondjes.

Ik ben een echter “HEB-er” aan het worden en de kilometerteller is de 350 kilometer inmiddels gepasseerd. Nu vraag je je natuurlijk af wat een HEB-er is, dat is gewoon wat ik ervan maak, ik ben een “Happy E-Biker”. Wat een uitvinding de e-bike, dat had ik jaren eerder moeten ontdekken toen ik nog werkte en elke dag die hoge brug over moest. Het kost een paar centen, maar dan heb je naast beweging ook een voertuig waarbij je een duwtje in de rug krijgt. Die ellendige, hoge brug ga ik nu fluitend over.

Vlissingen

De Krentenbomen bloeien weer net als elk jaar rond deze tijd en daar bewaar ik mooie herinneringen aan.

Het is voor mij vandaag een speciale dag, de eerste verjaardag zonder mijn moeder en dat is wennen. Aan haar heb ik alles te danken, zij kende mij vanaf mijn allereerste ontstaan. Omdat het dit keer, voor mijn gevoel een heel andere verjaardag zou worden, besloot ik om het niet te vieren en mijn heil ergens anders te zoeken.

Gewoon even een time-out om deze speciale dag door te komen.

Zand, strand en duin

Het is ook nog steeds wennen om volledige vrijheid te hebben, omtrent mijn gaan en staan en geen rekening meer te hoeven houden met het thuisfront. Aan mijn baan als mantelzorger is een einde gekomen en dat is na zoveel jaren zorg nog steeds een vreemd gevoel. Het is geen zwaar gevoel, het is eerder een vorm van bewustwording, loslaten en opnieuw beginnen.

Even helemaal niets, de wind door mijn haren, meeuwen om mijn hoofd, de zon die mij omarmd en het geluid van de branding.

Zeeuwse voorouders

Zeeland, mijn voorouders waren Zeeuwen, mijn grootvader werd geboren in Vlissingen en is daar opgegroeid en ging toen hij daar de leeftijd voor had varen als matroos bij de Marine. Hij heeft drie dagboeken nagelaten, die ik in mijn bezit heb en in een van die boekjes schreef hij over het overlijden van zijn moeder tijdens zijn verlof. Ook hij zocht de zee op als troost, wellicht zit dat ook in mijn genen.

De zilte zeewind verzacht en heeft een helende werking, dat is de kracht van moederaarde, het geeft je energie.

Ook een e-bike is even wennen, want ook al krijg je een duwtje in de rug, er moet wel getrapt worden. En natuurlijk moet je de accu in de gaten houden, zeker als je de kabels niet meeneemt op lange tochten. Dat is mij nog niet overkomen, maar toen ik deze week bij harde tegenwind door de polder fietste, stond ik daar in gedachten wel even bij stil.  Volgende keer neem ik de kabels wel mee.

Je moet altijd zorgen voor voldoende energie, want als die opraakt dan ben je nog niet jarig.

Hoor je het ruisen der golven

Aan het zand onder mijn voeten, het geluid van de branding en de meeuwen om mijn hoofd hoef ik nooit te wennen. Dat zou elk mens in zijn medicijnkastje moeten hebben. Als dat zou kunnen, wat zou de wereld er dan anders uitzien.

Lopend langs de branding ben ik vast van plan deze zomer op mijn e-bike naar Zeeland te fietsen, maar dan gaan de kabels mee, want dat is een héél eind fietsen. Ik moet dat maar eens goed gaan voorbereiden. In gedachten loop ik verder langs het Zeeuwse strand en neurie ik een liedje van lang geleden:

Zomer in Zeeland (Saskia en Serge 1971)

Ochtend in Zeeland, een dorp aan de duinrand

Een klein hotel door groen omgeven

Ochtend in Zeeland, de zon van de zeekant

Ontvouwt een dag van lokkend leven

Ogen die stralen en zwijgend vertalen

Gedachten verward en dooreen geweven

Ochtend in Zeeland, een ochtend alleen voor

Ons beiden, beiden

Zomer in Zeeland, een spoor in het duinzand

Een stukje grond in groen verborgen

Zomer in Zeeland, met jouw hand in mijn hand

Een enkel woord, een plan voor morgen

Duinen en stranden en strelende handen

Die niets willen weten van aardse zorgen

Zomer in Zeeland, een Zomer alleen voor

Ons beiden, beiden

Avond in Zeeland, een liefde in Zeeland

Een kleine tuin met koele bomen

Avond in Zeeland, met sterren in Zeeland

Een zwoele nacht vol warme dromen

Dagen en weken van stilte verstreken

Kan aan dit geluk ooit een einde komen

Leven in Zeeland, een leven voortaan voor

Ons beiden, beiden

De zee geeft en de zee neemt

Een prachtige tekst van lang geleden over het mooie Zeeland, waarbij je als vanzelf in de relaxmodus komt.

Ik geniet nog even van de zonsondergang, morgen weer inpakken en op huis aan, plannen maken voor mijn volgende avontuur.

Welke provincie is jou dierbaar?

Doordenker:

Niets droogt sneller op dan een zee van tijd.

De natuur gaat zijn gang

In het Spotlight:

Zeeuwse Visserstruien (klik) 

Al geruime tijd volg ik een blog over Zeeuwse Visserstruien. Het leuke is dat de geschiedenis, de verhalen en de truien in verschillende motieven nu te zien zijn in een tentoonstelling in het Visserijmuseum in Breskens tot 30 oktober 2016.

Het Zeeuwsmuseum (klik) 

Al lange tijd stond het Zeeuwsmuseum in Middelburg op mijn lijstje, er was nog steeds niets van gekomen. Eindelijk ben ik er nu geweest en ik kan het jullie aanraden vooral als je geïnteresseerd bent in kleding en in de Zeeuwse klederdrachten.

Zeeuwse Bolus (klik)

En als je in Zeeland bent dan eet je natuurlijk een Zeeuwse Bolus bij de koffie. Het is een zoete, plakkerige lekkernij. Nadat dit jaar het Brabants Worstenbroodje op de Werelderfgoedlijst is geplaatst, zijn ook de Zeeuwen druk bezig om de Zeeuwse Bolus op die lijst te krijgen. Ik kocht ze bij een Zeeuwse bakker, maar ik vond voor jullie op 24Kitchen het recept van de Zeeuwse Bolus (klik). Eet smakelijk!

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

172 Basic

Verse muntthee

Basic

Ik kan tevreden terugkijken op de afgelopen week en eigenlijk dankzij al die regenbuien en wind. Maar gelukkig schijnt de zon weer en kunnen we het terras weer op.

Ik vond de rust om weer eens ouderwets lekker te prutsen en na het snuffelen in patroonboeken vond ik wat ik zocht, blouses voor de zomer, voor mijn vakantie. De radio lekker aan, meezingen, wat lapjes her en der en de naaimachine op tafel. Op zo’n moment laat ik de boel de boel en ga ik helemaal op in mijn creativiteit.

Die kriebels had ik al vrij jong, als kind zat ik de (rest)lapjes van mijn moeder al om mijn poppen te spelden. Als puber was ik gelukkig met een mooie lap, naald en draad en dan maakte ik de leukste, eigen creaties voor als ik in het weekend uitging.

Patchwork hobbykarton, ik kan er kinderlijk blij van worden

Ik denk dat het in de genen zit, want ik heb dat van huis uit meegekregen.

En ik ben het niet verleerd en heb er bij tijd en wijle nog steeds plezier in om iets te fabriceren. Maar de tijden zijn veranderd, stoffen- en fourniturenwinkels zijn er (bijna) niet meer. Voor het kopen van mooie, bijzondere stoffen bezoek je tegenwoordig een stoffencircus of een stoffenspektakel, dat een keer in de paar maanden in de buurt neerstrijkt. Of je moet het treffen en iets leuks op de markt kunnen vinden.

Ooit verkocht ik zelf stoffen bij de Bijenkorf, je kunt het nu niet meer voorstellen, maar daar verkochten we hele deftige brokaat, fijne zijde en prachtig kant van soms honderden guldens per meter. In de derde week van januari en juni was er jaarlijks uitverkoop, dan kocht ik de prachtigste, afgeprijsde stoffen en creëerde mijn eigen design soms van echte zijde.  

Toen ik deze week aan een jurkje begon, bleek ik niet de juiste kleur garen te hebben en omdat de stiksels zichtbaar zouden zijn was een alternatief niet bijdehand. Ik besloot om even naar de enige winkel in mijn dorp met een klein assortiment fournituren te gaan. Maar het assortiment garen was schaars en daar kon ik niet slagen.

Een bloese rijker

Back to basic is een trend, maar dat je nergens in de wijde omgeving een klosje garen in de juiste kleur kunt vinden is wel heel basic. In geen enkele andere winkel verkochten ze het gewone garen dat ik zocht. Uiteindelijk heb ik een vriendin gebeld om te vragen of zij nog een winkel in de buurt kende. Nee, ze wist ook geen winkel meer te bedenken, kom maar even langs, zei ze. In haar voorraadje vond ik de draad die ik nergens kon vinden.

Wat bof ik toch met zo’n creatieve, naald en draad vriendin in mijn omgeving.

Mooi die nieuwe tijd, de winkels in de straat verdwijnen en we worden haast gedwongen om via webshops te kopen. Maar voor mij is dat nog steeds geen optie, ik wil kleding echt zien, voelen en passen. Uit al die mooie plaatjes kan ik geen keuze maken en van heen en weer sturen van pakketjes word ik echt niet gelukkig.

Terwijl ik langs de lege winkels in mijn buurt liep kwam ik een man tegen, hij was op zoek naar een winkel waar ze postzegels verkochten. Bij de supermarkt die op de kleintjes let waren de postzegels op. Hij liep met een enveloppe in zijn hand die op de bus moest en zocht naar een postzegelverkooppunt, als naar een speld in een hooiberg. Weet U waar de boekenwinkel zit, vroeg hij mij en het was vijf over vijf.

Out of the Box denken

We hebben hier een prachtig winkelcentrum waar de een voor de andere winkel sluit, waar zeker zes telefoonwinkels en zes drogisterijen zijn gevestigd. Maar als je een eenvoudig klosje garen zoekt of direct een postzegel nodig hebt kom je bedrogen uit.

Met “Out of the Box” denken kom je wel een heel eind, zo kwam ik enige tijd geleden een gouden tip tegen op internet, voor als je patroonpapier op is. De enorme puinzakken van Action bieden dan uitkomst, je knipt de zak open en je hebt prima patroonpapier. Het werkt perfect en is helder doorschijnend, daardoor kunt je het patroon eenvoudig overnemen. Bovendien is het sterk en het kan niet inscheuren.

Van puinzak naar kledinghoes

Helaas is de laatste zak op de rol behoorlijk kreukelig en dus niet zo gemakkelijk te gebruiken als patroonpapier, maar daar heb ik ook een doel voor gevonden. Bij het opruimen van de winterjassen knipte ik in het midden van de gesloten kant van de zak een hoekje en dan heb je een perfecte kledinghoes.

We zijn het een beetje verleerd en misschien is het ook uit de tijd, maar hulp vragen is altijd een optie. Uit ervaring weet ik dat je met een beetje rondbellen ook de rode draad kunt vinden en bovendien is samen iets delen wel zo leuk.

Fournituren uit de oude doos

Inmiddels schijnt de zon weer en ben ik een jurkje en blouse rijker, tijd om aan het volgende kledingstuk te beginnen. Want ik ben ondanks al die manco’s in onze huidige samenleving niet te stoppen.

Oude tijden komen niet meer terug en dat is maar goed ook, want met achterom blijven kijken kom je er niet. De ervaring heeft mij wel geleerd dat alles vanzelf weer modern wordt, dus wie weet is het ouderwetse winkelen over een jaar of vijf, of tien weer helemaal hip. Tot die tijd red ik het wel, alhoewel het wel behelpen is.

Hoe shop jij het liefst?

Doordenker:

Zonder garen blijft de naald werkloos.

Ouderwets wordt vanzelf weer nieuwerwets

In het spotlight:

Stoffenspektakel (klik)

In Rotterdam is het Stoffenspektakel al geweest maar wellicht komt het nog bij jou in de buurt, raadpleeg daarvoor de kalender voor het voorjaar 2016. Neem eens een dagje vrij, maak er een vriendinnen dag van en laat je inspireren.

Stoffencircus OUTLET 2016 (klik)

In juni en juli wordt het Stoffencircus OUTLET georganiseerd en als ik de berichtgeving mag geloven is dat een waar paradijs voor goedkope stoffen en toebehoren. Kijk op de site voor plaats en data.

Swanmarket (klik)

Een bron van inspiratie is voor mij ook altijd de Swanmarket, waar kleine zelfstandige leuke (vaak zelfgemaakte) artikelen verkopen. Een must voor elke creatieveling en als je er eenmaal een bezoek gebracht hebt, ga je zeker nog eens terug. Waarom, gewoon omdat er een hedendaagse hippieachtige sfeer heerst, ontspannen en kleurig. In Rotterdam op 17 april in het Museumpark. Kijk voor de data in Utrecht, Den Haag en Antwerpen op de site.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

171 Bewaren

Herinneringen aan mijn moeder

Bewaren

Een week is zo voorbij en dat verbaasd mij telkens weer. Dat komt natuurlijk ook omdat ik altijd actief ben en altijd wel plannen heb. De tijd gaat snel, zeker als we de klok ook nog eens een uur naar voren zetten.

Terwijl ik de afgelopen week mijn kasten aan het opruimen was, had ik de radio aan en daar hoorde ik voor het eerst een nieuw woord dat mij deed opveren. Ik was trendy bezig, besefte ik. Nou ga ik altijd wel graag met de tijd mee, maar van “ontspullen” had ik nog niet eerder gehoord, terwijl er in de Flow al een artikel had gestaan, hoorde ik.

Voorjaarsfrisheid

In mijn hoofd ben ik mijn slaapkamer al aan het opknappen, maar zover is het nog niet omdat ik eerst eens wat spullen moet opruimen. Ik wil meer ruimte om mij heen en minder ditjes en datjes. Dus heb ik in de afgelopen weken een heel aantal spullen weggedaan. Het is een heerlijk gevoel en het geeft ook ruimte in je hoofd op de een of andere manier.

Ik hoorde dat nieuwe woord, althans voor mij nieuw, op de radio: Ontspullen en mijn oortjes waren gespitst. We worden gelukkiger van dingen doen, dan van dingen bezitten. Toen ik daar even over nadacht besefte ik dat het echt zo is en dus vulde ik nog wat dozen.

Terwijl ik verder ging met mijn kast ruimen kwam ik het sieradenkistje van mijn moeder tegen, die acht maanden geleden voorgoed is afgereisd en dacht aan haar terug met een glimlach. Ze was gek op sieraden, geen heel kostbare sieraden, maar ze zijn mij heel dierbaar. Ik liet alles een voor een door mijn handen gaan. Bij het opruimen of anders gezegd, ontspullen denk ik zeker niet aan de “schatkist” van mijn moeder.

Het leven heeft kleur nodig

Ontspullen is dus in, zonder dat ik dat wist en bij het googelen zag ik zelfs dat het heel populair is. Meer leven met minder, ik kan mij daar wel in vinden. Je kunt geen heel mensenleven alles blijven bewaren en blijven verzamelen tot alles bomvol staat, dat is gewoon niet gezond.

Toen ik deze week met de generatie van mijn moeder, de generatie van mijn moeder bezocht, kwam dat bij mij aardig binnen. Tweelingen, de zussen van mijn vader en in eerste instantie de vriendinnen van mijn moeder. Negentig jaar, de een nog gezond en actief en de ander is de herinneringen aan mooie tijden verloren. Ze lag in bed, precies zoals mijn moeder haar laatste dagen in bed lag. Het was voor mij confronterend, maar voor “haar andere helft”, zoals mijn tante dat altijd zegt, ook heel emotioneel en moeilijk.

Uit de doos met herinneringen, mijn Poeziealbum

Er zijn van die dingen die je niet weg kunt doen, omdat het een emotionele waarde heeft. En als je de dozen met die spullen opent, komen de herinneringen boven.

Het overlijden van mijn vader is dit jaar al tien jaar geleden, in zijn laatste weken zei hij over zijn verzameling postzegels: Neem het maar mee, verkoop het, het is voor jou. Het is geen waardevolle verzameling, maar het gaat niet om waarde in het leven, het gaat om emotie. Als ik de doos open met zijn postzegels, dan zie ik hem zitten aan tafel met zijn catalogus en zijn zegels.

Het opent de deurtjes met herinneringen in mijn hoofd en die ruimtes wil ik niet ontspullen.

Polderfietstocht

Thuisgekomen van mijn moedersgeneratie borrelen herinneringen boven, we hebben het weer over ooit gehad, over hoe het vroeger als kind in het gezin was waar mijn vader opgegroeide en over mijn moeder. Maar ook over mijn jeugd en de vakanties in De Hoek, verhalen die ik al zo vaak heb gehoord, maar waar ik niet genoeg van kan krijgen. Omdat ik maar al te goed besef dat het voorbij gaat, te snel voorbij gaat en daar kan niemand iets aan veranderen.

Je ontdoen van spullen die je kwijt wil geeft ruimte en dat is heerlijk, maar wat als de herinneringen gaan vervagen en er alleen een leegte in je hoofd overblijft. Ik wil er niet te lang bij stilstaan, want het lijkt mij verschrikkelijk, zeker omdat ik besef dat het kostbaarste wat ik bezit mijn herinneringen zijn.

Verkwikkende lente

Gelukkig werd het weer steeds beter deze week en fietste ik de zware gedachtes in de polder van mij af. De huppelde lammetjes en jonge ganzen leerden mij de vrolijkheid van het leven te waarderen. Want hoe je het ook bekijkt, het leven moet je vieren, want voor je het weet ben je zelf een herinnering.

Ik “ontspul” of ruim nog wel even verder alvorens ik mijn slaapkamer make-over vorm ga geven. Het moeilijkst is de juiste kleur te kiezen, want kleur is ook belangrijk in een mensenleven. Bewust ontspullen is heerlijk, maar aan ontkleuren begin ik zeker niet in mijn leven.

Ik bewaar wat voor mij nog emotionele waarde heeft nog maar in de dozen vol herinneringen.

Ben jij al aan het ontspullen?

Doordenker

Herinneringen zijn van onschatbare waarde en in geen schatkist te bewaren.

Met een ganzenveer werd ooit geschreven

In het Spotlight:

Deze keer in het kader van de voorjaarsschoonmaak en mijn zoektocht naar het voor mij nieuwe woord: Ontspullen.

Wonderlijk Werken (klik)

Ik vond een mooi stuk (2011) op de site van Wonderlijk Werker over ontspullen en over het leven met minder. Waarvan de laatste zin mijn trof en mij anders naar het leven laat kijken:

Ik heb niet zoveel nodig. Ik heb het al. Hier vanbinnen. Het is het belangrijkste bezit dat je ooit zult hebben: je gezondheid, je energie, je aandacht, je aanwezigheid.

Ontspullen-trend (klik)

De Ontspullen-trend is goed voor kringloopwinkels, lees ik tijdens mijn zoektocht naar het woord: Ontspullen. Een boeiend artikel op de NOS-site die weer verwijst naar de hoofdredacteur van Flow, Astrid van der Hulst die daarin zegt: “Boeken die je al een jaar op de plank hebt staan, ga je nooit meer lezen. Die kunnen weg.”

Precies dat denk ik ook bij het opruimen als ik een jaar ergens geen gebruik van gemaakt heb.

De spullen van Astrid (klik)

En zo kwam ik ook terecht bij: De spullen van Astrid, dezelfde Astrid van der Hulst schrijft dus een blog over ontspullen. Een leuke blog waaruit verrassend genoeg blijkt dat zij geen leeg huis heeft.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey