zondag 26 augustus 2018

286 Misbaksel





We zijn weer een week dichter bij de herfst, op sommige plekken in het bos ruik je het zelfs al en dat is toch een vreemde gewaarwording als het nog augustus is. Maar Moeder Natuur gaat gewoon haar gang en daar kan geen mens tegenop.

Op mijn eettafel ligt altijd een notitieboek en daar schrijf ik elke week mijn ideeën voor toekomstige blogs in. Soms zijn dat enkele woorden, een mooie zin uit een boek of gewoon een tekst die mij te binnen schiet. Elke week een pagina vol krabbels, waar ik als ik ga schrijven iets van probeer te brouwen.




Bakt een bakker ook misbaksels?


Ik sloeg het boek vanmorgen open en bovenaan stond geschreven “misbaksel”, ik keek daar eens lang naar en heel vreemd, maar hoe langer ik keek hoe gekker het woord. Ik ging eens kijken bij de synoniemen:

Misbaksel: 
1             Gedrocht, mislukking, mispunt, monster, mormel, onmens, ploert
2             Wanproduct, monstrum

Ik had het duidelijk niet voor niets opgeschreven en bij nader inzien was het wel een grappige titel.




Een reisje Schotland, thuis op de bank


Zoals ik vorige week al schreef had ik acht e-books cadeau gekregen bij mijn aankoop bij Bruna en het eerste boek waaraan ik begon te lezen was direct al een topper. Ik kon het niet wegleggen, het moest uit en dat is het inmiddels ook.

Het boek: Café Zon & Zee van Jenny Colgan (klik) is een heerlijk vertelde, geestige roman met een flinke dosis romantiek en eilandgevoel. Eindeloze, lege stranden, prachtige natuur, waarom zou je zo’n plek verlaten? Maar Flora is jong en weet zeker dat het goed is om het kleine Schotse eiland te verruilen voor de anonimiteit van de stad. Maar als ze voor haar werk ineens terug moet naar huis, staat ze oog in oog met haar luidruchtige familie en met haar verleden. Thuis vindt ze het kookschrift van haar overleden moeder en dan ontdekt ze haar liefde voor koken en bakken. In een leegstaand stoffig roze pandje aan de haven opent ze een pop-up restaurantje. Ze moet een keuze maken, waar ligt haar toekomst.




Bepaald geen misbaksel


Het is een hartverwarmend, charmant en sfeervol verhaal, maar wel met (dik makende) gevolgen.

Er werd zo lekker in dat boek gekookt en gebakken, ik kreeg gewoon inspiratie om ook te gaan bakken. Bovendien had ik die avond afgesproken en een zelfgebakken presentje in een mooie verpakking, is dan altijd een leuke en lekkere verrassing.

Ik had nog Koopmans mix voor Kokosmakronen staan, dat leek mij wel wat en ik las even snel op de verpakking wat ik nodig had. Gelukkig waren er nog eieren en ik had er maar twee nodig. Ik pakte de beslagkom en de mixer, lag de ingrediënten klaar en verwarmde de oven voor. Alles onder controle tot zover, althans dat dacht ik. De mix ging in de kom en de twee eieren erbij en kloppen maar. Maar het zag er heel anders uit dan de vorige keer en toen ging er een lichtje branden. Ik had even snel op de verpakking gekeken, maar niet verder dan mijn neus lang was, ik had alleen de eiwitten moeten gebruiken.




Het licht ging aan


Er ging een lichtje branden, er dreef iets boven in mijn herinnering, iets uit mijn jeugd.

Mijn moeder bakte ook altijd heel graag en haar recepten en vooral de handgeschreven kladjes in haar kookboek, zijn mij heel dierbaar. Ik was nog een klein meisje toen ze een cake bakte die mislukte, wat daar de oorzaak van was weet ik eigenlijk niet. Maar die cake was de lekkerste die ze ooit had gebakken. Later vertelde ze telkens opnieuw, dat ik als klein meisje altijd aan haar vroeg om mislukte cake te bakken.

Maar die bijzondere cake van mijn moeder werd nooit meer gebakken.

Met dat verhaal in mijn hoofd ben ik toch met het mislukte beslag aan de slag gegaan en met een lepel schepte ik hoopjes beslag op het bakpapier met ruimte ertussen voor het uitlopen. Ik schoof de bakplaat in de oven en was benieuwd naar het resultaat. Ondertussen maakte ik opnieuw beslag, want gelukkig had ik nog twee eieren en nog een pak Kokosmakronen-mix in voorraad.



Heerlijke misbaksel


Verrassend genoeg mocht het resultaat van mijn misbaksels er zijn, er kwamen heerlijk geurende kokos-eierkoeken uit de oven na twintig minuten. De smaak was heerlijk en mijn “mislukte” variant op de kokosmakron ga ik zeker nog eens bakken, want het waren de lekkerste eierkoeken die ik ooit heb gegeten.

De echte kokosmakronen zagen er uiteindelijk ook prachtig uit en op een mooi glazen bordje, verpakt in folie met een strik was het een erg lekker en leuk presentje.

Toen ik de volgende ochtend met een dikke koortslip in de spiegel keek zag ik er monsterlijk uit. “Misbaksel”, zei ik tegen mijn spiegelbeeld en schreef toen dat woord in mijn notitieboek. De dag daarop stond er een afspraak gepland bij de tandarts, goeie timing dacht ik. De lip klopte, de koorstuitslag leek nog steeds te groeien en dus belde ik de tandartsassistente voor een nieuwe afspraak.



Herkansing

Synoniem voor misbaksel, mislukking, gedrocht, monster, onmens, ploert.

Bij die laatste twee dacht ik aan de man waarnaar iedereen op jacht is en die na twintig jaar schuldig blijkt te zijn aan de moord op een kleine onschuldige jongen. Wat een onmens, wat een ploert. Ik vraag mij ook af of hij nog meer op zijn geweten heeft. Ik hoop dat ze hem levend terugvinden, hoewel ik daar mijn twijfels over heb. Hij is sluw als een vos, kent de natuur op zijn duimpje en bovendien heeft hij alle tijd gehad om zijn vlucht volledig voor te bereiden.

De dader is gevonden, maar de roofvogel is gevlogen.

Ik zag de afgelopen week de film: The Happy Prince (klik)  de film verteld over de laatste drie jaren (1897-1900) in het leven van Oscar Wilde (klik) na zijn vrijlating uit de gevangenis. Zijn laatste jaren brengt hij in armoede en in ballingschap door in Frankrijk. Oscar Wilde werd in 1895 beschuldigd van sodomie (klik) en uiteindelijk gearresteerd en veroordeeld tot twee jaar gevangenisstraf voor grove onzedelijke handelingen met jonge jongens van lagere afkomst.

De film viel mij tegen, ik had meer over zijn leven en zijn werk verwacht te zien. Maar het was meer een tragische intieme reis door het hoofd van Oscar Wilde aan het einde van zijn leven. Was er nog iets positiefs over de film, hij was wel heel goed gecast, maar ik het is beslist geen aanrader.



Kip met het koppie erbij


Soms heb je van die missers, maar deze week leek er vol mee te zitten.

Ik probeerde een vlekje op mijn eikenhouten eettafel weg te werken en omdat het niet lukte gebruikte ik, als een kip zonder kop, een schuursponsje. Dat had ik natuurlijk beter niet kunnen doen, maar toen was het leed al geschiedt en ik kon mezelf wel schieten. Wat een stomme handeling. Wat een mispunt, dacht ik toen ik mijn hoofd weer ging gebruiken en naar het schuursponsje keek.

Gelukkig had ik alle “ingrediënten” in huis, schuurapparaat, lak en kwast. Ik stak de handen uit de mouwen en ben de hele eettafel gaan schuren en daarna gaan lakken. Het blad is weer als nieuw, niemand die het ziet, er is geen vlekje meer te zien.

Vallen is niet erg, blijven liggen wel en dat is een mooie les.

Misbaksel, het blijft een vreemd woord, maar wel een woord dat als een laatste puzzelstukje, op zijn plek viel deze week.


Wanneer vond jij jezelf een mispunt?



Doordenker:

Van fouten kun je leren.




Hotdogs, mormels uit de film Dick Trom


In de Spotlight:


Op 2 september 2018 wordt de oude haven in Rotterdam voor de zesde keer omgetoverd tot de meest sfeervolle plek in Rotterdam. Nieuw en gevestigd talent geven kleur aan die idyllische plek. Ga nazomeren, kijken en luisteren naar de bijzondere optredens op die historische plek tussen de wolkenkrabbers.



Ontdek de grootste haven van Europa op 7, 8 en 9 september 2018. Dat kan midden in de stad, maar ook in de wijde omgeving met een boeiende excursie. Er is heel veel te zien en heel veel te ondernemen, gewoon met beide benen op de grond, op het water en zelfs in de lucht. Het is te veel om hier te benoemen en dus is het wijs om vooraf te plannen. Raadpleeg de site en ontdek wat je niet wil missen.



Op 15 en 16 september komt voor het eerst het POW! WOW! festival naar Rotterdam. Het is ’s werelds bekendste Street art festival. Het begon ooit in Hawaï en na een aantal succesvolle edities op het eiland, breidde POW! WOW! zich uit naar locaties als Los Angeles, Taiwan, Hong Kong en Japan. Met trots dit jaar de eerste Europese editie in de stad Rotterdam. Dat mag je gewoon niet missen, dus zet het in je agenda en lees er meer over op de site.






Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 19 augustus 2018

285 Affaire






Wat een mooie week ligt er achter ons, prachtige wolkenluchten en heerlijk Hollands weer. Een stralend zonnetje, af en toe een buitje en een aangename temperatuur, mij hoor je niet klagen na al die hitte.

Toen ik een paar weken geleden op zoek ging naar leesvoer, omdat ik nog een boekenbon had liggen, kwam ik het boek: De vintagewinkel van Stephanie Lehmann tegen. Er zijn zo van die boeken die je direct al op het oog boeien en dit was zo’n “parelmoerknoopje”, om maar even in de vintagetermen te blijven.

Gisteren sloot ik het boek of hoe zeg je dat anders bij een e-book. Ik heb het boek in een adem uitgelezen en ik moet weer even bij zinnen komen.


Oude en nieuwe tijden, een mooi weefsel.


Amanda, eigenaresse van kledingboetiek Astor Place Vintage, krijgt van een oude dame een kist kleding aangeboden. Het lijkt een routineklus totdat ze een ingenaaid dagboek vindt in een bontstola. Het dagboek onthult het leven van Olive Westcot, een jonge welgestelde vrouw die in 1907 vanuit de provincie naar New York verhuisde. Ze droomt ervan om kledinginkoper te worden bij een groot warenhuis. Voor die tijd was dat ongepast voor welgestelde dames. Naarmate Amanda meer leest over Olive, ontdekt ze dat haar leven en dat van Olive veel meer met elkaar zijn verweven dan ze had kunnen denken.

Twee vrouwen, twee levens en een verschil van 100 jaar, een eeuw en gek genoeg zag ik ook parallellen met mijn eigen leven.


Links: Mijn eerste werkplek, De Bijenkorf op de Coolsingel in Rotterdam


Op 2 september 2018 (de 1e viel op zondag) is het precies een halve eeuw geleden dat ik als leerling verkoopster begon in Magazijn De Bijenkorf. Ik droomde als klein meisje al van het werken in een winkel, maar niet zomaar een winkel en zeker geen supermarkt. In 1968 solliciteerde ik bij Magazijn De Bijenkorf in Rotterdam. Maar ik moest eerst door de strenge selectie zien te komen en als ik werd aangenomen volgde er een opleiding van een jaar en aan het eind van dat jaar moest je ook nog een examen afleggen. Een Bijtje werd je niet zomaar, had mijn grootmoeder mij vooraf al verteld. Wat was ze trots toen ik werd aangenomen.

Confronterend om te schrijven, dat het al een halve eeuw geleden is. Pfff, al zo oud!


Rechts: Het boek dat werd uitgegeven ter gelegenheid van het honderd jarig bestaan.


De tijden zijn veranderd, hoewel De Bijenkorf (klik) nog steeds bestaat en zijn status heeft behouden, zijn de meeste warenhuizen ter ziele gegaan in ons land. Ik weet nog hoe groot de schok was toen Modemagazijn Gerzon eind jaren zestig failliet ging. Warenhuizen met een lange geschiedenis, veelal begonnen als familiebedrijven, zijn verdwenen, het straatbeeld is daardoor ook volkomen veranderd.

Gelukkig is er nog heel veel terugvinden over de verdwenen warenhuizen en dat roept herinneringen op. Ken jij ze nog?







Mooie oude warenhuizen met rijkversierde lichthallen kennen wij in ons land niet meer. Hoewel in het pand van De Bonnetterie in Den Haag nog wel iets van de vergane glorie terug te zien is. In Londen, Parijs en Praag heb ik nog wel mooie oude warenhuispanden gezien, maar in slechts enkele panden zitten nog de oorspronkelijk zaak.


Wat dof is poetsen we graag op


In New York ben ik nooit geweest, maar na het lezen van het boek weet ik dat ook daar het straatbeeld sterk veranderd is. De tijd staat nergens stil, de uren tikken nog steeds op dezelfde manier weg als honderd jaar geleden.

In het boek las ik een mooie doordenker: Als je niet bijblijft, raak je achterop.

Met het boek De Vintagewinkel schets Stephanie Lehmann een hartverwarmend verhaal dat je laat wegdromen naar het New York van 100 jaar terug, waarin ze een vooruitstrevende jonge vrouw portretteert, die tegen de normen en waarden van haar tijd durfde in te gaan.


Oude foto's maken de herinneringen levendig


Het verleden kent veel parallellen met onze tijd, hoewel niets gelijk is gebleven. Er bestaan nog steeds standsverschillen en er zijn nog steeds verschillen in het belonen van vrouwen ten opzichte van mannen met dezelfde baan. En wat de affaires op de werkvloer betreft, ik denk dat die door de eeuwen heen ook zullen blijven bestaan.

Toen het boek uit was ben ik eens gaan snuffelen in mijn oude foto’s. Mijn grootmoeder moet ongeveer dezelfde leeftijd gehad hebben als Olive Westcot in het boek. De mode en de hoedjes uit het boek De Vinagewinkel, had ik mijn grootmoeder ook zien dragen. Wat fijn om die plaatjes weer eens terug te zien en nog even rond te dwalen in die “goeie ouwe tijd”.


In het midden: Mijn grootmoeder samen met haar moeder


Vintagewinkeltjes en marktjes zijn heel populair. Ik hou ervan om tussen ouwe meuk te dwalen, ook al koop ik niets. We romantiseren het verleden natuurlijk veel te veel, want niet alles was rozengeur en maneschijn in het verleden. Alles lijkt achteraf altijd mooier dan de werkelijkheid was.

Schoonheid van vroeger is meestal schone schijn, wat dof is poetsen we graag op.

Toen ik deze week bij Bruna mijn aankoop afrekende kreeg ik een cadeaukaartje. Ik kocht een cadeautje en kreeg een cadeautje voor mijzelf. Kwam dat even goed uit, acht gratis te downloaden e-books en alle acht boeken had ik nog niet gelezen.  

Met een fijn boek kun je wegdromen naar alle hoeken van de wereld, zonder te reizen, zonder een stap te verzetten.



Welk bijzonder warenhuis met een mooie historie ken jij?



Doordenker:

Het leven is een kwestie van tijd.


Dwalend over marktjes vindt je voetstappen van welleer


In het Spotlight:


Op 26 augustus 2018 van 11.00 – 17.00 uur kun je de Swan Market bezoeken aan de Parkkade in Rotterdam. Een prachtige historische locatie midden in de stad, dat zal de sfeer zeker ten goede komen.


Op 15 september 2018 is er in Mijnsheerenland een Brocante Markt in Franse stijl, ruim 200 deelnemers met spullen van toen tonen hun mooiste schatten en unieke vondsten. Op het terrein zijn Foodtrucks met culinaire lekkernijen en natuurlijk is er livemuziek.


Ik vond op mijn zoektocht naar vintage- en brocantemarken een leuke site met de naam: Meuk is Leuk, de naam zegt al genoeg. Je vindt op die site een agenda met allerlei verschillende marktjes door het hele land, erg handig omdat je kunt selecteren per provincie en op soort markt. Kijk zelf maar, er is nog genoeg te ontdekken.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 12 augustus 2018

284 Leven






De temperatuur is inmiddels zeker gehalveerd, hoewel de warmte in huis nog blijft hangen. Conclusie na al die warmte, mijn lijf gaat absoluut niet beter functioneren op extreme zonne-energie. In tegendeel, ik kom voor mijn gevoel nu pas weer tot leven.

Mijn energie gaat juist bij mindere temperaturen weer stromen.


Fladderaars


Ik zag deze week treurige beelden vanuit Australië, waar het al ruim een jaar niet meer heeft geregend. De gefilmde schapenboer ziet daar dagelijks schapen sterven van de droogte. Wat een ellende en niemand kan daar iets aan veranderen. Wat valt er hier in ons kleine landje te klagen, in vergelijking met die Australische beelden.

In de wereld van kruipers en kriebelaars lijkt het weer geen enkele invloed te hebben. We staan er niet vaak bij stil, maar wij zijn echt de sterkste niet op aarde.


Kille kruipers


Ik denk dat ik nog nooit zo blij met regen ben geweest en dan heb ik nog niet eens een tuin. En tussen de buien door is het nog steeds heerlijk weer, ik kom weer tot leven. De zomer vordert gestaag, nog even en de scholen beginnen weer. Met september in zicht begint het bij mij te kriebelen, er moeten plannen worden gemaakt.

Het wordt tijd om in actie te komen en de agenda voor het komende seizoen te vullen.


Zoemers met bontjas


Er staan natuurlijk al heel wat mooie culturele evenementen en voorstellingen in mijn agenda, daar moet je altijd vroeg bij zijn. Maar er is meer, zo ga ik o.a. in september appels plukken als vrijwilliger op de zorgboerderij en start ik in diezelfde maand met een cursus Art Journaling (klik) Maar naast al dat leuks moet er ook weer meer beweging komen, dus ga ik weer starten met banen zwemmen en daarnaast is het de bedoeling om weer aan Yoga te beginnen.

En dan zijn er nog reisplannen voor de maand december, dat klink ver weg, maar dat is al over vier maanden. Ik moet nog een definitieve keuze maken, maar de richting staat wel vast, bestemming het zuiden.


Vliegende kriebelaars


Ik hoorde de afgelopen week op de digitale zender een mooi passend nummer van de Rotterdamse band De Wannabiez (klik) 

Het leven is mooi
Sta d’r effe bij stil
Soms looppie te snel
En dan missie te veel


Kleurige kriebelaar


Rotterdamse nuchterheid en als je luistert, een en al vrolijkheid, maar er zit wel wat in. 

Soms loop ik te snel, plan ik te veel en kom ik aan het eind van de week opeens tijd te kort. Maar alles is beter dan duimendraaien, dat weet ik zeker.

Alles doet er toe (klik) zingt Herman van Veen: Alles doet ertoe, ook wat er niet toe doet, dat doet ertoe. En zo is het, alles doet ertoe!


Fladderende schoonheid


Het is zondagochtend en ik reis vandaag af naar het hoge noorden, bestemming Friesland. Een uitgebreid verhaal zat er deze keer niet in, de foto’s moeten het goedmaken. Volgende week doe ik iets meer mijn best.


Wat staat er op jouw planning komend seizoen?


Doordenker:

Tijd is er niet om te doden, maar om te leven.


Glibberige springers


In het Spotlight:


Tot 26 augustus 2018 is er weer Pleinbios in het Museumpark in Rotterdam, het programma staat op de site. Als het weer meewerkt, is de openluchtbios heerlijk om eens mee te maken. Neem je stoeltje mee of huur er een en ga genieten.


Op 15 en 16 september komt voor het eerst het POW! WOW! festival naar Rotterdam. Het is ’s werelds bekendste Street art festival. Het begon ooit in Hawaï en na een aantal succesvolle edities op het eiland, breidde POW! WOW! zich uit naar locaties als Los Angeles, Taiwan, Hong Kong en Japan. Met trots dit jaar de eerste Europese editie in de stad Rotterdam. Dat mag je gewoon niet missen, dus zet het in je agenda en lees er meer over op de site.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

zondag 5 augustus 2018

283 Hitteplan







Er komt niet veel uit mijn handen, het hitteplan is weer van kracht. Ik liep wat (met een T) en ik fietste wat en verder werd er veel gelezen en veel gedronken. Maar wat eten betreft, staat kokkerellen op een laag pitje. Wat kan het leven eenvoudig zijn.

Ook het schrijven is mij eigenlijk te veel, achter de laptop zit ik met de ventilator naast mij. Maar heel veel zin om te schrijven ontbreekt, ik pas het hitteplan toe en deze keer doe ik iets minder mijn best.

Op mijn balkon geniet ik van mijn Mediterrane planten, die volop, maar nog nooit zo weelderig bloeiden. Over mijn Oleander vertelde ik jullie al eerder in nummer 273 Rafels (klik) . Vorig jaar verschenen er in het najaar peulen in de plant en in het voorjaar kwamen de zaden tevoorschijn. Ik heb in april verschillende zaden gedeeld met lezers, vriendinnen en familie en toen ik terugkwam van mijn lange vakantie zaaiden ik ze zelf ook in een bloempot.


Oleanders in diverse kleuren tijdens de reis


Tijdens mijn vakantie kwam ik veel Oleanders tegen in diverse verschillende kleuren, als struiken maar ook als meters hoge bomen.

Ik had werkelijk geen idee of het zaaien van een Oleander zou gaan lukken, dus werd het een leuk experiment. Inmiddels zijn de zaden ontkiemd en de plantjes groeien als kool in de zinderende zomerzon. De moederplant (twee meter hoog) kijkt er trots op neer. Ik zal haar kleintjes koesteren en wellicht worden het dan ooit over een aantal jaar ook van die joekels van bomen.

Ik heb nog wat zaden over, dus als jij er nog wat van wil hebben stuur mij dan even een berichtje.


Oleander zaaigoed


We chillen de dag door en de nieuwslezer vertelde ons dat het hitteplan van kracht was. Maar kent iedereen dat plan, weet iedereen wat je moet doen bij oververhitting en hoe herken je dat eigenlijk. Hoewel iedereen weet dat je voldoende moet drinken, betwijfel ik of iedereen echt op de hoogte is. Op de site van de GGD Rotterdam vond ik wat gezondheidsadviezen bij een hittegolf (klik) en deel dat graag met jullie, want een van de regels in het hitteplan is: Let goed op uzelf en op anderen.

Hoewel we veel moeten drinken is wat we eten natuurlijk ook van belang, maar ik hou het eenvoudig.


Mediteraanse bloeiers


Pittig eten is lekker als het warm is en ik heb de verse pureesoep in mijn buurtsuper, die op de kleintjes let, ontdekt. Een bak met verse groente en kruiden, waarmee je in 15 minuten een heerlijke verse soep maakt. Lekker, gemakkelijk, gezond en heel eenvoudig om te bereiden.

Een bak is voldoende voor drie kommen soep en zo maak je het:
In een pan olie verhitten en de groente aanfruiten in 2 minuten. Breng ondertussen 500ml water aan de kook, volgens het recept 400ml, maar dan vind ik de soep te dik. Voeg de bijgeleverde bouillonpoeder toe aan de groente en het kokende water en laat het geheel met de deksel op de pan 13 minuten pruttelen op een laag vuur. Voeg in de laatste minuten de verse, bijgeleverde kruiden toe. Pureer de soep met een staafmixer tot de gewenste dikte.

Er zijn verschillende smaken, mijn voorkeur: Pompoen wortelsoep, die je met het toevoegen van twee teentjes knoflook en een klein blikje linzen nog pittiger en steviger maakt.


Pompoen-wortel pureersoep


Deze zomer lees ik enorm veel, het is zo’n beetje het enige waar je het niet warm van krijgt in je luie stoel. Omdat ik toe was aan nieuw leesvoer zocht ik naar boeken met als onderwerp Rotterdam. Omdat de historie van mijn geboortestad mij altijd blijft boeien.

In het verleden schreef ik al eens over het boek De LegeStad van Simone van der Vlugt (klik) , dat een verhaal verteld over het grote bombardement in WOII. Het gaf mij enigszins inzicht over het leven van mijn ouders, die in die jaren jong waren en in Rotterdam woonden, veel hebben ze nooit gesproken over die traumatische ervaring uit hun jeugd.

Een ander prachtig boek over de historie van de Rotterdamse Diergaarde Blijdorp, geschreven door Tania Heimans, is Het Huis met de Leeuwen (klik) . Weinig mensen weten dat er ooit aan de voorzijde van het Centraal Station in Rotterdam een diergaarde lag. Het boek leert ons de geschiedenis kennen een uitgestrekte tuin vol exotisch leven, een lustoord voor de elite. In die tuin stond het huis van de laatste diergaarde-directeur en zijn gezin. Het bombardement van mei 1940 maakte een tragisch einde aan de diergaarde.

Elke Rotterdammer en liefhebbers die stad zou deze twee boeken eigenlijk moeten lezen.


Een must have


Maar op mijn zoektocht naar nieuw leesvoer met historisch Rotterdam in de hoofdrol, kwam ik op een boek dat mij direct al gretig maakte. Een boek geschreven door Tanya Commandeur: Uit liefde, mijnheer Tuschinsky (klik) . Het boek verteld het verhaal van Abraham Tuschinsky en zijn zwagers, Hermann Ehrlich en Hersch Gerschtanowitz. Hij opende in 1912 een exclusief theater voor film in de Hoogstraat in Rotterdam.

Ik hou van de stad Rotterdam, maar ook heel veel van theater en films, dus was dit boek voor mij een must have.

Inmiddels heb ik een kwart van het boek gelezen en ik vind het nu al een juweeltje. Mijn grootouders waren in die jaren jong en woonden in de stad Rotterdam. Ik weet niet of ze ooit in het Thalia Tuschinsky theater in Rotterdam zijn geweest in het begin van de 20e eeuw. Maar ik herken in het boek de Rotterdamse straatnamen en het verhaal voegt voor mijn gevoel toch echt weer iets toe aan mijn persoonlijke familiegeschiedenis.


Poeh wijsheid in de bios


Toen ik vorige week de film Mama Mia in de plaatselijke bioscoop zag, viel mijn oog op de affiche van de nieuwe Poeh-film van Disney. De uitspraken van Poeh zijn natuurlijk altijd zo klaar als een klontje, maar deze is wel heel treffend in deze tijd. Boven aan de affiche stond: “Onderschat nooit hoe belangrijk het is om niets te doen.” Wijze woorden van Winnie de Poeh, zeker met deze hitte.

Hoewel ik aan het begin van mijn schrijven van plan was het niet te lang te maken en het hitteplan ook op mijn wekelijks verhaal toe te passen, ben ik toch nog een heel eind gekomen.

Ik laat het hierbij deze week en wil jullie sterkte wensen met de hitte, waaraan nog geen eind lijkt te komen. Misschien moeten we massaal gaan trommelen en een regendans doen, hoewel ik en waarschijnlijk ook jullie daar nu even de puf niet voor hebben.

Moeten staat op een laag pitje momenteel, hoewel ik heel nodig verder moet lezen in het boek waarover ik jullie vertelde.


Maak je vooral niet druk, want dat doen anderen al voldoende.



Welk boek zou ik ook moeten lezen?



Doordenker:

Niksen, moet je doen.


Luieren, lezen en drinken volgens het hitteplan


In het Spotlight:


Noteer nu alvast in je agenda. Op 11 en 12 augustus 2018 staan de Ketels weer aan de Kade in Delfshaven in Rotterdam. Ga terug naar de Middeleeuwen, tijdens dit mooie festival met marktkramen, proeverijen, troubadours, demonstraties oude ambachten en een openlucht Herberg. Een must voor elke levensgenieter.


Als het weer mooi blijft dan is een avondje film in de openlucht wel heel erg leuk om eens mee te maken. Van 8 t/m 26 augustus 2018 is er weer Pleinbios in het Museumpark in Rotterdam, het programma is inmiddels bekend. Neem je stoeltje mee of huur er een en ga genieten.


Op 15 en 16 september komt voor het eerst het POW! WOW! festival naar Rotterdam. Het is ’s werelds bekendste Street art festival. Het begon ooit in Hawaï en na een aantal succesvolle edities op het eiland, breidde POW! WOW! zich uit naar locaties als Los Angeles, Taiwan, Hong Kong en Japan. Met trots dit jaar de eerste Europese editie in de stad Rotterdam. Dat mag je gewoon niet missen, dus zet het in je agenda en lees er meer over op de site.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey