zondag 29 december 2013

53 Jaargang


Jaargang

De zon schijnt heerlijk naar binnen en vanuit mijn nieuwe draadloos fenomeen klinkt de Top 2000. De kerst ligt weer achter ons en hoewel ik de dagen hoestend en proestend doorgekomen ben waren het mooie dagen.

Het is nu zover ik heb mijn eerste jaargang geschreven en mijn voornemen om een heel jaar wekelijks te “bloggen” heb ik tot een einde gebracht. Nou ja, tot een einde?

 In het weekend na kerst ben ik mijn eerste jaargang eens terug gaan lezen. Wat is het leuk om te lezen wat mij het afgelopen jaar heeft beziggehouden. Ik was zelf verrast over wat het jaar mij heeft opgeleverd en ik geef toe dat het schrijven mij heeft verrijkt.

De aanleiding voor het gaan schrijven van een blog was eigenlijk de aanschaf van mijn allereerste Smartphone en alles wat ik bij het gebruik tegenkwam. Enkele maanden daarna ontdekte ik de Tablet en ik trok de wijde “digitale wereld” in.

Langzaam aan werd voor mij het “bloggen” een ontlading aan het eind van de week. In het begin nog eenvoudig opgesmukt met een enkele foto. Maar naar mate ik enthousiaster werd groeide ook het aantal foto’s en ontdekte ik het maken van de fotocollages. Eindelijk kwamen mijn mooie foto’s, waarvan ik er zoveel heb tot z’n recht.



En wat het schrijven en fotocollages maken nog leuker maakte waren de reacties die ik kreeg. Het is leuk te horen dat mensen zich herkennen in wat ik schrijf en mooi ook dat het mensen aan het denken zet.

Toen ik twee weken geleden schreef dat ik mij ging beraden of ik na een jaar schrijven nog verder zou gaan, kreeg ik van heel wat mensen te horen dat ze elke week naar mijn blog uitkeken. Vorige week vroeg iemand mij nog of ik al wist of ik door zou gaan want het zou zo jammer zijn als ik stopte, ze keek er elke week naar uit. Erg leuk om te horen.

En de spanning stijgt en ik hoor in mijn fantasie tromgeroffel……………

Ik moet eerlijkheidshalve bekennen dat ik eigenlijk ook niet meer zonder kan en er heel graag mee door wil gaan. Er zijn nog zoveel foto’s en ik heb nog zoveel te vertellen over de gewone dingen die er toe doen. Ik kan niet meer stoppen of nou ja, misschien ooit.

Het hoge woord is eruit ik ga verder en ga het 2e jaargang in bruisend van energie.

Mijn voornemen is om te werken aan een andere lay-out en ga daar eens over nadenken. Uw ideeën zijn natuurlijk welkom en ik nodig u uit om te reageren op mijn blog. Wat mist u nog op mijn site en wat zou beter kunnen.

Eén ding staat vast de fotocollages blijven en hoewel de sneeuw deze winter op zich laat wachten heb ik al mijn sneeuwfoto’s eens bijeengebracht om toch een wintersfeertje te creëren voor dit nummer.



Ook wil ik elke week proberen een blog in de spotlights te zetten. Want bloggen is wereldwijd populair en de sites kun je in een handomdraai vertalen en zijn dus goed te lezen. De wereld om ons heen kun je gewoon in huis halen, er is nog zoveel te ontdekken.

Kijk maar eens naar de Zweedse site van HWit Blogg met prachtige foto’s.

Een Poolse blog is Hanulkowydom met totaal andere foto’s en een totaal ander sfeertje.

En bij Home Shabby Home  een Italiaanse blog zijn ook weer prachtige interieur foto’s te zien.

Voor deze week waarin we Oud- en Nieuwjaar vieren heb ik een hele mooie passende tip die niets kost:

Een glimlach is het mooiste sieraad dat je kunt dragen.

Ik wens u deze week een heel mooie jaarwisseling, doe voorzichtig met vuurwerk en voor het nieuwe jaar wens ik u vóór alles gezondheid, het allerbelangrijkste in ons leven.

Heel veel geluk voor 2014.

Liefs,
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey



U kunt mijn Blog blijvend volgen door rechts 
op de link "Mijn blog volgen" te klikken.
Ik stel het zeer op prijs als u hieronder een reactie achterlaat.

zondag 22 december 2013

52 Terugblik




Terugblik

De tijd van terugblikken en de balans opmaken is aangebroken en dat is voor mij een mooie aanleiding om ook eens verder achterom te kijken.

Gewapend met de camera trok ik erop uit de afgelopen week en het was prachtig weer. Op weg naar Rotterdam, mijn geboorte stad bedacht ik dat mijn moeder mij in december altijd meenam naar de Coolsingel.

We gingen dan met de tram als het al wat donkerder werd naar het centrum. Voor een klein kind een nachtelijk avontuur. Ik zie het nog voor me. De etalages van de Bijenkorf waren elk jaar de trekpleister van de stad. Prachtig verlicht en geen enkel ander warenhuis had zulke mooie, altijd bewegende etalages. Het was een sprookjesachtige ervaring en elk jaar waren de etalages weer mooier dan het jaar ervoor.

Ik besloot de metro naar het centrum te nemen “de stad” waar ik mooie kerstherinneringen aan heb.


Vlak voor kerst nam mijn moeder mij jaarlijks mee in het donker naar een volgend “nachtelijk” avontuur. Het ontsteken van de Noorse Kerstboom op de Coolsingel voor het stadhuis waarbij kerstliederen werden gezongen. De Kerst- volkszang op de Coolsingel rondom de Noorse Kerstboom die wel tot de hemel reikte. Althans dat leek zo als klein meisje.

Ik stapte bij het stadhuis uit de metro en hoewel het kleine meisje van toen al een aardige vrouw van 60+ is keek ik met weemoed naar de boom die bij het Stadhuis stond. De lichtjes hingen mager in de takken. Hij was niet zo mooi als in mijn herinnering. Bovendien was het niet donker en de kerstzang ontbrak. Er was weinig terug te vinden van mijn herinneringen.

Ik liep richting Bijenkorf en ook daar vond ik niets terug van mijn jeugdherinneringen. Gek genoeg was de etalage gevuld met vintage artikelen uit de jaren vijftig. Hilarisch genoeg dus toch nog iets uit mijn jeugd, bedacht ik.


Het was prachtig weer en wat in Rotterdam nog wel hetzelfde is gebleven is de Maas en dus besloot ik mijn wandeling langs de Maas voort te zetten en dat leverde prachtige plaatjes op.

En zoals in het lied dat Jaap Valkhoff ooit schreef liep ik: 

Langs de Maas, sta ik vaak in gedachten 
Langs de Maas droom ik menige droom 
'k Hou van dokken en kranen 
Van silo's en granen 
En ik hou van een schip op de stroom


De decembermaand zal nooit meer zo zijn als in mijn jeugd. Maar ik zal ondanks dat ik al langer buiten Rotterdam woon altijd een Rotterdammer blijven.

Het is een tijd van terugblikken, omkijken en weer doorgaan en dat is wat ook elk jaar weer 
hetzelfde zal blijven.

Probeer de komende feestdagen te genieten van elk moment, maak er het beste van wat er ook gebeurd. Maak de balans op en maak vervolgens plannen voor het nieuwe jaar. Het leven is te kort om lang stil te blijven staan.

En heb je even tijd kijk dan eens naar de Blog van:

Suzan die in Italië woont en waar ik een vakantiegevoel bij krijg en waar je prachtige nostalgische prentjes kunt vinden.

Waar ik ook een vakantiegevoel van krijg is de site van Mirjam die een huis in de provence heeft.

Of kijk eens bij Huize Kipkakel met prachtige foto’s waar Hannie je laat zien hoe je een mooie krans kunt maken.

Tip: Vermijd stres, voor je het weet zijn de feestdagen weer voorbij.
  
Fijne feestdagen en liefs,
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen door rechts op de link "Mijn blog volgen" te klikken.
Ik stel het zeer op prijs als u hieronder een reactie achterlaat.

zondag 15 december 2013

51 Inzicht




Inzicht

Terwijl ik dit schrijf wisselen op de radio de reclamespotjes van luxe auto’s en oproepen van noodfondsen elkaar af. Buiten is het 8 graden en vanmorgen zong er een merel alsof het voorjaar was. Naast de tafel waaraan ik zit staat de kerstboom te schitteren, de warmte in huis is voelbaar.

Ik heb het jaar bijna rond geschreven en doe dat nog steeds met plezier. Al mijn voornemens van december 2012 heb ik vervuld. Hoewel ik dan nog wel de komende twee weken een blog moet schrijven.

Wat een rijkdom besef ik en dat terwijl er zoveel leed is in de wereld en niet alleen ver buiten onze grenzen. Niet ver van hier zamelen vrijwilligers goederen in voor de voedselbank, waar steeds meer mensen worden aangemeld.


Terwijl het ene deel van ons welvarende landje wakker ligt van de zorgen, koopt de andere helft van de altijd mopperende Hollanders de winkels leeg. De supermarkten liggen vol met vette reebouten, malse konijnen, dikke kalkoenen, enorme beenhammen van vetgemeste varkens en zo kan ik nog wel even doorgaan.

Tegenstrijdigheden die mij doen inzien dat ik bewuster moet leven. Daardoor besef ik ook steeds vaker dat alles niet vanzelfsprekend is en dat de waarde van het bestaan heel kostbaar is en met geen goud te koop.

De maand december is een emotionele maand, een maand van besef en van inzicht.

Ook ik draag mijn steentje bij en doneer aan goede doelen en geef mijn bijdrage af bij de voedselbank. Maar is dat genoeg?


Hoe vaak maakt U een praatje met zomaar iemand, zomaar voor de aardigheid?

De wereld om ons heen wordt steeds harder en afstandelijker. Kunnen we dat tij nog keren en is menslievendheid, een mens nog aan te leren. Het klinkt haast als poëzie en het lijkt een sprookje.

Het begin is er, het begin is je bewust te zijn van de behoefte van een mens. Wellicht een mooi voornemen voor het nieuwe jaar. Elke dag driemaal daags een dosis menslievendheid.

 Maar vergeet daarbij ook niet om diervriendelijk te zijn. Het mag met Kerst best ietsjes minder, een kleiner stukje vlees van een dier dat een goed leven heeft gehad, kan daar al een begin van zijn.

Of je nu parelhoen, struisvogel, kip, varken, koe of welk dier dan ook wil eten met Kerst, kies en eet bewust.


Nog twee weken en dan is het jaar om en dan heb ik het hele afgelopen jaar elke week een blog geschreven. Of en hoe ik ermee verder ga weet ik nog niet. Maar ik ga de komende twee weken in elk geval bedenken wat ik me voor het komend jaar ga voornemen. Iets voornemen is mij welgevallen en dus is dat alvast een mooi streven.

Blog’s in de Spotlights:
Verrassende kunst zien of wil je eens iets anders om je feestje een speciaal tintje te geven dan moet je zeker is een kijkje nemen bij Ferdinand Schonberger een schilder met passie.  

Voor Kringloop plezier met passie moet je eens een kijkje nemen bij Crea-cycle van Margriet Verlinden 

Een mooie blog met inspirerende foto’s is de site van Margarita van Stipje 

Tip: Hou het rustig de komende feestdagen met een eenvoudig diner zonder stres voorkom je dat de sfeer gespannen wordt.

Liefs,
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen door rechts op de link "Mijn blog volgen" te klikken.
Ik stel het zeer op prijs als u hieronder een reactie achterlaat.

zondag 8 december 2013

50 Goud



Goud

Het was voor mij een drukke, Bourgondische week en ik kan volmondig zeggen dat ik deze week het leven heb gevierd. Nu draait de wasmachine op volle toeren en schrijf ik nog “even” een blog en nog wel de vijftigste. Van uitgezakt op de bank zitten is nog geen sprake, zoals in het lied van Toontje Lager: “Zoveel te doen, ik heb nog zoveel te doen” kom ik ook deze avond wel door.

Natuurlijk werden we deze week opgeschrikt door het overlijden van de grootste held van onze tijd Nelson Mandela. Ondanks dat we allen wisten dat het einde dichtbij was, schrok ik er toch van. De “Grootvader” van de wereld, onze held is niet meer. Er verschenen prachtige beelden en citaten in de media. Deze man en wat hij heeft betekend mag nooit worden vergeten. Nelson Mandela verdient naar mijn mening een standbeeld in goud.

Eerdaags verschijnt er in de bioscoop ook een film over het leven van Nelson Mandela dat die is gemaakt zal geen toeval zijn. Ik heb al een trailer gezien en die zag er veel belovend uit. Dus die ga ik zien zodra de film wordt vertoond.


Zoals ik al schreef was het voor mij een enerverende week die bol stond met activiteiten. In het kort begon ik creatief, had  twee keer een gezellig etentje, bezocht twee keer het theater, ging met een vriendin een dag treinen en bezocht Maastricht, ik bezocht samen met mijn moeder een tante van negentig, die wij al heel lang niet hadden gezien, won ook nog eens twee prijzen in de postcodeloterij, deed de nodige huishoudelijke taken en heb bovendien ook nog eens gewerkt. En vooral dat laatste was van groot belang anders kan ik dat leuks natuurlijk niet doen.

Dat treinen had nogal voeten in aarde. Omdat mijn vriendin in Brabant woont en ik in Zuid Holland treinen we tegenwoordig nogal eens een dag. De treinkaart aanbiedingen van o.a. Kruitvat en AH zijn inmiddels populair bij ons.

De voorpret is leuk, een datum prikken en dan maar plannen. Deze keer zouden we naar Amsterdam. Alleen heb je de plannen van NS niet in de hand en de werkzaamheden aan het spoor gooide ook dit keer weer roet in het eten en dus gooiden we de plannen om. We gingen naar Maastricht afgelopen zaterdag.


We spraken af dat ik vanaf Rotterdam CS de trein naar Eindhoven zou nemen om 8.15 uur. Alleen waren koperdieven mij voor en de trein zou niet verder gaan dan Breda. Wat, waarom en hoe verder?

Naast mij zat op het perron een jonge vrouw die voor het eerst alleen met de trein naar Eindhoven ging. Ze kwam zoals later bleek uit Indonesië en was drie jaar in Nederland en zij woonde in Maassluis. Ze wist zich geen raad en we raakte aan de praat. We zouden samen verder reizen zodat ook zij uiteindelijk in Eindhoven haar vriendinnen zou kunnen ontmoeten. Vandaar uit zouden zij samen reizen naar een vriendin in Sittard.

Gelukkig heb je dan op zo’n moment een mobiele telefoon. Ik belde mijn vriendin en we spraken af in Den Bosch, alleen kon ik daar alleen komen via Utrecht.

Samen met mijn pas, op het perron in Rotterdam verworven “treinvriendin” vertrokken wij naar Utrecht alwaar we overstapten op de trein naar Den Bosch en Eindhoven. Diezelfde trein zou rechtstreeks doorgaan naar Sittard en naar Maastricht.

Gelukkig heb je dan op zo’n moment een mobiele telefoon. Ik belde mijn vriendin en ook mijn “reisvriendin” belde haar vriendinnen om het treinstelnummer door te bellen. Het was door al die chaos op het spoor gigantisch druk en dus was het spannend of we elkaar op tijd zouden vinden om daarna vervolgens met diezelfde trein naar Maastricht te reizen.

Bij het naderen van station nam ik hartelijk afscheid van mijn “treinvriendin”. Haar naam was Elly, hoe was het mogelijk. Bestaat toeval eigenlijk wel?


Mijn vriendin en ik vonden elkaar al snel en veel later dan gepland kwamen we in Maastricht aan. Wij hadden een korte maar heerlijke vriendinnendag die we in een klein Italiaans restaurantje beklonken.

De terugreis verliep gelukkig voorspoedig en ik vroeg mij af of “Indonesische Elly” haar vriendinnen had gevonden en of zij net zo’n leuke dag had gehad als ik.

Er valt hoop ik nog veel in mijn leven te vieren en ik zal er zelf alles aan doen om de slingers op te hangen.

Dit keer heb ik voor jullie maar één blog gespot:

Ik was verrast door de decoraties van Geninne’s art blog en die zijn zeker de moeite waard om eens te bekijken. 

Tip: Laten we de wijsheden van Nelson Mandela niet vergeten o.a.

-                     Als je iets goed ziet, geeft dan een compliment.
     Als je iets ziet wat fout is, bied dan je hulp aan.

-                     Het lijkt altijd onmogelijk totdat het klaar is.

-                     De goedheid van een mens is een vlam die wel verborgen, maar niet gedoofd  kan worden.

Liefs,
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog volgen door links boven op de link aanmelden te klikken.
U kunt hieronder reageren zodat ik daar weer van kan leren.
(klik daarvoor op: Opmerkingen)

zondag 1 december 2013

49 Troost

V.l.n.r. boven Rotterdam, Dordrecht en onder Rotterdam, Leiden, Sneek
Troost

Hoewel mijn voorkeur, zoals de naam van mijn blog al doet vermoeden, uit gaat naar een heerlijke kop thee is het onderwerp deze keer “Koffie”. Het bakkie “Troost” dat door vele cafeïneverslaafden onmisbaar is in het dagelijks leven.

Deze week bezocht ik het plaatselijke theater samen met een vriendin waar ik ooit Berlijn en Barcelona mee bezocht. Onder het genot van een kop koffie haalden wij herinneringen op aan die reisjes en maakten we plannen voor een volgende keer. We genoten daarna van een fantastisch dansvoorstelling, “How long is now” van Conny Janssen danst. Het is telkens weer geweldig om de schoonheid van dans te aanschouwen en te waarderen.

Thuis bekeek mijn, inmiddels grote collectie digitale foto’s en ontdekte ik dat ik inmiddels heel wat kopjes koffie had geschoten door de jaren heen. Ook tijdens de reisjes naar Berlijn en Barcelona.

 V.l.n.r. boven Berlijn, Dordrecht, Goes en onder Barcelona, Rome en Spijkenisse

Zo kwam ik kiekjes tegen van diverse bakkies met en zonder lekkers in Nederland en ver daarbuiten. Te leuk om voor mezelf te bewaren bedacht ik.

Het is eigenlijk een vreemde verzameling voor een theeliefhebber. Maar ik ken ook mensen die digitale kiekjes van ouderwetse vuilnisbakken verzamelen. Je kunt met je camera op zak van alles verzamelen. Het kost niets en het is een blijvende herinnering. Wat leven we toch in een waanzinnige tijd.

Ik heb ook nog geprobeerd om te achterhalen waar de uitdrukking “bakkie troost” vandaan komt. Immers in deze waanzinnige tijd kun je ook alles opzoeken. Maar dat was nog niet zo eenvoudig. Er zijn zoveel uitdrukkingen over koffie te vinden.

 V.l.n.r. boven Dordrechts, Brugge, Dordrecht en onder Rhoon, Rockanje, Sneek

Over een “bakkie-pleur” vond ik, dat het lang gebruikelijk was om aan het eind van de avond “ter ontnuchtering” een kopje koffie werd geschonken. Dat was tegelijk een hint aan de gasten dat de avond voorbij was. Het werd dan ook wel “oprotkoffie” genoemd.

Maar zo las ik ook dat het woord “pleur” in ieder geval in geen enkel (etymologisch) woordenboek is aangetroffen. Wel, pleuris, wat komt van pleuritis en duidt een borstvliesontsteking aan. Ook merkte iemand op dat er een link kan zijn met: 'pleurer', huilen, vocht, dus bakkie troost.
Hoe dan ook door de jaren heen genieten velen dagelijks van het “bakkie troost” lekker ouderwets gezet of met het koffiezetapparaat naar eigen keuze. Maar vaak met wat lekkers vergezelt. Zelf drink ik mijn koffie zwart en zonder suiker.
V.l.n.r. boven Dordrecht, Arnhem en onder Ameland, Dordrecht en Dordrecht
Waar ik me deze week ook bewust van werd is dat mijn fotocollages ver buiten de Nederlandse grenzen worden bekeken. Ik kreeg een compliment van Sue Marrazzo helemaal vanuit Pennsylvania.
Het blijft leuk speuren in het Blog- wereldje en dit keer heb ik de volgende Blog’s in de Spotlights:
Kijk eens op de site van Geri Meftah hoe leuk het is om je kerstballen, -vogeltjes of -sterren te aquarelleren.
Via Geri kwam ik op de site van Les Guirlandes met prachtige foto’s en gezellige verhalen van Barry die in een klein dorpje vlakbij Rotterdam woont.
En via de site van Les Guirlandes kwam ik op een Scandinavische blog van Idémakeriet met leuke kerst- knutsel ideeën en prachtige inspirerende foto’s.
Tip: Blijf in de meest emotionele maand van het jaar nuchter en met beide benen op de grond.
Liefs,
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog volgen door links boven op de link aanmelden te klikken.

U kunt hieronder reageren zodat ik daar weer van kan leren.
(klik daarvoor op: Opmerkingen)