Als oude bomen....
Reiziger
De wereld is behoorlijk in beweging en dat is op elk moment
van de dag te volgen, maar of wij het ware verhaal horen is nog maar de vraag. Feit
is dat veel mensen door al die negatieve berichten diepongelukkig en angstig
zijn.
Ik ben niet zo snel bang en laat mij niet zo snel meeslepen
in de onrust in de wereld. De geschiedenis leert ons dat er door de eeuwen heen
altijd beweging, oproer en volksverhuizingen zijn geweest op onze planeet. Daar
kunnen wij als individu weinig meer aan doen dan onze stem laten horen en
petities tekenen.
De afgelopen week besloot ik op een mooie ochtend mijn
rugzak in te pakken en op stap te gaan en niet veel later zat ik in de metro
naar het centrum van Rotterdam.
Werelds Rotterdam
En als ik door de stad loop gaan mijn gedachten van heden naar
verleden. De stappen die je in je leven zet zijn belangrijk, maar pas in de 2e
helft van je leven besef je dat. Toen ik in Rotterdam werd geboren was de
wederopbouw nog in volle gang en nadat ik het boek: De Lege Stad van Simone vande Vlugt (klik) had
gelezen besefte ik hoe leeg die stad nog moet zijn geweest toen ik in 1952
werd geboren. Gek genoeg was ik mij daar in mijn jeugd nooit van bewust. Ik kende
de stad alleen met als kloppend hart, het bouwen aan de nieuwe stad en dat
eigenlijk al mijn levenlang.
Ik maak een reis door de tijd en ik besef dat we eigenlijk
allemaal reizigers zijn.
De wereldreis die ik op die bewuste ochtend voor ogen heb,
begint in het centrum van Rotterdam en lopend naar de mooiste dierentuin van
Nederland zie ik de dikke, oude kastanjes staan. Ik praat niet met bomen, maar
als bomen konden praten zouden ze dan dat kleine meisje van toen nog herkennen.
Ik glimlach bij die gedachten en loop op mijn doel af.
Diergaarde Blijdorp aan de Van Aarsenlaan in Rotterdam
Elke beweging begint met een stap en elke stap brengt mij
dichter bij mijn doel. De tuin uit mijn jeugd herken ik uit duizenden, de oude
ingang aan de Van Aarsenlaan heeft nog steeds hetzelfde hek. Hoewel er aan de
andere kant van de dierentuin een moderne, grotere ingang is gemaakt met een enorme parkeerplaats,
is de oude ingang mij nog het meest dierbaar. Diergaarde Blijdorp (klik) bezoek
ik nog elk jaar en achter het hek van de oude ingang, is een laan die naar de
Rivierahal loopt, daar stonden in mijn kinderjaren aan weerszijde Ara’s op een
standaard met een kettinkje aan hun poot. Ook herinner ik mij nog het apenhuis
waar de Chimpansees te eten kregen aan een tafel met stoeltjes. Ik ben dat
nooit vergeten.
Gelukkig zijn de tijden veranderd en hebben de dieren
(bijna) allemaal de ruimte en een zekere vrijheid, hoewel daarover natuurlijk
ook nog altijd discussie is. Ik slenter graag door die tuin van mijn jeugd en
waar ik tegenwoordig oog in oog kan staan met de dieren zonder hekwerk. Daardoor schiet ik op
mijn wereldreis van één dag foto’s, waarover ik mij later op de dag verbaas.
De Victoriahal
Wist je dat Diergaarde Blijdorp ook 21 waardevolle en
unieke rijksmonumenten herbergt? Een groot deel is in de loop der jaren
gerestaureerd, gemoderniseerd en onderdeel gaan uitmaken van de
landschappelijke inrichting. De uitdaging is en blijft om de monumenten aan te
passen aan de eisen van de moderne tijd, met behoud van het oorspronkelijke
karakter. Dat maakt de Diergaarde qua inrichting heel bijzonder.
De Rivierahal is tegenwoordig een binnenspeeltuin, er waren
bijna geen kinderen op die doordeweekse dag in februari. Ik genoot van de
heerlijke rust en wandelde door naar de Victoriahal die er ook nog is, maar
duidelijk nog gerenoveerd moet worden. Daar hingen twee kleine jongens over de
rand van de vijver en viste, net als ik vroeger had gedaan met hun kleine
handjes naar de visjes.
Heemraadsingel Rotterdam
Ik zocht later op de dag thuis naar oude foto’s waarop ik
plaatsen herken van mijn stad, plaatsen die nu nog steeds bestaan en waaraan ik
dierbare herinneringen bewaar. Zoals de Euromast in aanbouw, het houten
bruggetje op de Heemraadssingel.
Wij zijn allemaal tijdreizigers en de herinneringen aan je
jeugd bepalen voor een groot deel je leven.
Die gedachten doen mij ook pijn omdat ik deze week Het Vergeten Kind (klik) steunde
en de petitie tekende. Jaarlijks worden er 7.000 kinderen, samen met een ouder,
noodgedwongen opgevangen in vrouwen- en maatschappelijke opvang. Ze zijn
dakloos of zijn slachtoffer van mishandeling, verwaarlozing of seksueel
misbruik en dat gebeurd in ons kleine, rijke, mooie en welvarende Nederland.
Inwoners van Blijdorp
Maar de wereld kent ontelbare vergeten kinderen, de ellende
is veel groter dan die jaarlijkse 7000 in ons eigen land, het is maar net waar
je wordt geboren.
Als de herinneringen aan je jeugd zo waardevol zijn en een
groot deel van je leven bepalen, hoe moet dat dan zijn als je met pijnlijke
herinneringen de 2e helft van je leven bereikt, die vraagt houdt mij
al dagen bezig. Ik kan het mij niet voorstellen, omdat ik een schatkist vol aan
mooie jeugdherinneringen bezit en helaas kan ik al de kinderen van de wereld
geen mooiere herinneringen geven. Maar ik besef des te meer dat ik van geluk mag spreken dat mijn wiegje in Nederland stond.
De Euromast (links in aanbouw)
Ik slenterde terug door het mooie Rotterdam, de moderne
architectuur heeft iets wonderbaarlijks. Ik hou van de plekken waar ik ook nog iets
van de oude stad terugvind, maar volmondig en trots durf ik te zeggen dat de
wederopbouw is geslaagd.
Als ik bij het Centraal Station nog wat plaatjes schiet met
mijn camera verschijnen er twee vrolijke meisjes voor mijn lens die breed
lachend poseren. Ik lach terug en als ik een praatje met ze wil maken, zegt een van de tieners verrast: O, Nederlands!
We waren beiden verrast en ik dacht: Wat zijn mensen toch
mooi.
Wat verraste jou deze week?
Doordenker:
Wie met niets tevreden is, bezit alles.
De koning van Blijdorp en zijn vrouwen
In het Spotlight:
Ik bezocht de site van het RO-theater en vond een
voorstelling die ik zeker ga zien. De volgende woorden raakten mij: Hoe kijken
we naar gruwelijke nieuwsbeelden? Waarom rouwen we collectief bij de ene foto
en klikken we door bij de andere? En na de volgende zin, wist ik het zeker:
Dagelijks worden we geconfronteerd met een bombardement aan beelden. En de
vraag blijft hangen, welke rol nemen wij als toeschouwers in.
De voorstelling is vanaf 1 maart 2017 te zien (kijk voor speellijst
op de site).
De beurs is een platform voor de nieuwste limited editions
van bekende en opkomende ontwerpers, je vindt er werken in verschillende
ontwerpdisciplines en materialen. OBJECT is een beurs met design, ambachten,
mode, kunst en architectuur en een must voor liefhebbers, verzamelaars, professionals
en andere design gelijkgestemde mensen. OBJECT 2017 kun je bezoeken op 11 en 12
februari op het SS Rotterdam, het voormalig vlaggenschip van de Holland Amerika
Line. Kijk op de site voor verdere informatie.
Blijf positief, geniet van het leven en deel
je geluk.
Liefs,
Elly Embregts
©Happy Earl Grey
Wat heb je een prachtig blog met persoonlijke logs en prachtige foto's.
BeantwoordenVerwijderenwie met niets tevreden is bezit alles,
BeantwoordenVerwijderendat is een mooie, mensen worden steeds hebberiger...
kunnen minder delen, terwijl er zoveel is, sterven er mensen van honger,
ik begrijp dat niet,
zolang er zoveel vuurwerk de lucht in gaat kunnen de uitkeringen naar benden, ja ook de mijne...
prachtig blog met mooie foto's.
ik werd verrast door iemand die ik dacht te kennen...
kwam erachter dat ze nóg kouder is dan ik dacht... wreed...
Geen verrassingen de afgelopen week, of het moet zijn dat het zonnetje zo lekker op m'n rug scheen donderdag, toen ik op het terras aan het werk was.
BeantwoordenVerwijderenHelaas nog steeds niet het bericht van overlijden van mijn voormalige, 93-jarige buurvrouw uit Poortugaal. Ik schrijf 'helaas', want zij verlangt zo naar de dood en ze ligt daar maar in een Hoogvliets verpleeghuis.
Tot mijn schande ben ik nog nooit in Blijdorp geweest, 't wordt de hoogste tijd. Heb onlangs wel een prachtig boek over de Diergaarde gelezen: Het huis met de leeuwen van Tania Heimans. Een echte aanrader. Ken je het?
Fijne week, hartelijke groet
Wat leuk, je oude en nieuwe foto's! Ik ben er nog nooit geweest. Ik ben niet zo dol op dierentuinen.
BeantwoordenVerwijderenEn de foto van de Krokusjes? Uit je eigen tuin al?
Ik zag er vandaag ook eentje in onze tuin. Nog niet open maar al duidelijk te herkennen aan de kleur!
De Lente komt er weer aan!
Fijne week.
Groetjes Thea♥
Een mooi verhaal, Elly. We moeten er inderdaad allemaal zelf iets van maken.
BeantwoordenVerwijderenLeuk ook die oude foto's erbij!
Een mooie overpeinzing. Ik ga er van de week nog aan terugdenken. Groetjes Hetty
BeantwoordenVerwijderenMooie tekst ook aan het eind, wie met niets tevreden…..
BeantwoordenVerwijderen