66 Verhalen

Verhalen

Vandaag was het zover ik had een afspraak met twee studenten die ik niet kende maar waar ik alleen nog mailcontact mee had gehad.

Zoals jullie in mijn nummer 56- Generatiekloof hebben kunnen lezen was ik benaderd door een student productontwerper aan de Willem de Kooning Academie in Rotterdam die mij had gevraagd om een bijdrage te leveren aan zijn afstudeerproject.

Zijn wens was persoonlijke verhalen te verzamelen over prettige dagelijkse bezigheden en bijzondere momenten die plaatsvonden in het Rotterdam van toen. Dat was het uitgangspunt voor zijn eindexamenproject. Omdat het hem opviel dat de huidige generatie steeds meer vrije tijd besteedt met internet en straks niet meer weet hoe vrije tijd kan worden ingevuld zonder internet. In zijn project wil hij laten zien dat niet-digitaal helemaal niet “duf” is.

Mijn nieuwsgierigheid wint het altijd en zeker als het om een verzoek gaat waar ook mijn belangstelling naar uit gaat en dus zei ik ja. Op zijn verzoek schreef ik vooraf een stuk over mijn jeugd.

Het werd een lang stuk van wel 5 A4tjes met daarin foto’s uit mijn jeugd en wat het mooie daaraan was dat ik besefte hoe relaxt die tijd was. Ook zag ik, wat eigenlijk in de snelheid van de tijd aan mij voorbij was gegaan, de ontwikkeling die wij door hebben gemaakt in de jaren vijftig en zestig. Ik dook in mijn eigen verhaal en dat gaf ook mij nieuwe perspectieven.

 

Vanmiddag stond hij, Rein Reitsma bij mij op de stoep samen met zijn compagnon, Freek Boon, die student fotografie is aan de Willem de Kooning Academie. Ik had zijn opdracht goed begrepen en het door mij geleverde stuk met foto’s werd bijzonder gewaardeerd.  

Het gesprek was leuk en ontspannen en het fotoboek uit mijn jeugd werd met andere ogen door de “Vintage-generatie” bekeken. Vooral de kleding en de meubelen op de foto’s trokken de belangstelling. Met veel plezier kwamen de verhalen op gang en de tijd vloog om.

Er werden veel foto’s geschoten van de voorwerpen die ik nog uit die tijd bewaar en ook werden er portretfoto’s van mij geschoten. De tijd vloog om en we namen enthousiast afscheid en hij kan nu gepassioneerd als hij is, aan de slag. Er rest hem nog twee en halve maand om alles af te ronden en dan komt er een tentoonstelling bij de Willem de Kooning Academie en waarschijnlijk ook nog op andere plekken in Rotterdam.

Ook voor mij was dit een enorme leuke ervaring en ik ben heel erg nieuwsgierig naar het resultaat. Als bij mij de uitnodiging op de mat valt zal ik dat zeker met jullie delen.

En terwijl ik dit schrijf bedenk ik dat ik vroeger vaak vroeg: “Oma, vertel nog eens van vroeger” en dan hing ik aan haar lippen.

 

 

Blog in het spotlight:

Madelief schrijft dit keer een heel leuk stuk over spreekbeurten.

Bij Pauline vind je dit keer een recept van de Librije’s gehaktballen en kun je heerlijke recepten vinden.

Doordenker:

Het lijkt wel of mensen vergeten zijn om te genieten van eenvoudige dingen.

 

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

 

U kunt mijn Blog blijvend volgen 

door rechts op de link "Mijn blog volgen" te klikken.

Ik stel het zeer op prijs als u hieronder een reactie achterlaat.