153 Ondertussen

Roodborstje en Mistletoe (Maretak)

153 Ondertussen

Het was een prachtige week in Bourgondisch Zuid Limburg en het was wonderlijk te ervaren dat we in de maand november konden genieten van zonovergoten terrasjes.

Toen ik op vrijdag de 13^e weer huiswaarts ging regende het, maar gelukkig liet de zon zich onderweg alweer zien. Ik kwam veilig thuis en dan verdwijnt het relaxte gevoel als sneeuw voor de zon als je thuis uitpakt. Wat kan een mens in korte tijd een puinhoop veroorzaken.

Maar de zooi die ik op dat moment thuis maakte was niets vergeleken met wat er later op de dag zou gebeuren.

Herfstkleuren in Limburg

Terwijl de wasmachine op volle toeren draaide bekeek ik in de avond de foto’s en ondertussen stond de tv aan. Umberto stelde zijn gasten voor, waaronder Leo Bormans, ambassadeur van geluk. Ik wist niet dat het bestond, maar later bleek hij een wel heel passend betoog te houden over geluk, angst en hoop.

Terwijl ik de foto’s die ik had gemaakt in Zuid Limburg binnenhaalde van mijn camera naar mijn laptop, kwam er een donkere wolk mijn huiskamer binnen. De eerste beelden verschenen van de aanslagen in Parijs, die op dat moment nog in volle gang waren. Als een donderslag bij heldere hemel dringt de realiteit door, het is vrijdag de 13^e en héél véél onschuldige mensen zijn het slachtoffer geworden van barbaren.

Larixen rijken naar de blauwe hemel

De ambassadeur van geluk, Leo Bormans komt aan het woord bij Umberto aan tafel en zijn betoog (klik) raakt mij. Zijn woorden blijven hangen: Angst is de grootste bedreiging van geluk. Angst is het tegenovergesteld van hoop en als wij ons laten verlammen door angst dan komt er niets meer van ons terecht. Mensen hebben een enorme veerkracht, er is altijd oorlog en bedreiging geweest.

Het geeft te denken, maar is de dreiging nu niet anders dan in voorgaande oorlogen?

Wat een timing dat hij juist die avond bij Umberto aan tafel zat. Zijn bemoedigende woorden gaven mij kracht, helemaal toen ik de beelden later nog eens terugkeek.

Het aantal slachtoffers groeide en schrikbarende beelden vulden mijn huiskamer. De verhalen in de krant troffen mij misschien nog meer toen ik het verhaal las van een van de theaterbezoekers, een Nederlander die het overleefde. Ik lees hoe mensen doelbewust in het theater werden neergeschoten.

Jaarmarkt in Gulpen 

Op weg naar het theater, waar ik werk als ouvreuse, bedenk ik hoe kwetsbaar de mens is en denk daarna ook aan de bemoedigende woorden van Leo Borman.

Die avond zag ik de voorstelling: Maar Ondertussen (klik) van Paulien Cornelisse. Ook haar woorden maken iets bij mij los, zij laat ons inzien dat er altijd wel iets ondertussen gebeurd. Maar we zijn ons daar niet van bewust. Het is een voorstelling die mij aan het denken zet en die nog lang in mijn hoofd blijft zitten.

Want er gebeurd altijd wel iets ondertussen, wat of waar we ook mee bezig zijn, op welke plek op de wereld dan ook.

Lange wandelingen maken het hoofd helder

Ik genoot van de lange boswandelingen in Zuid Limburg en ondertussen maakten barbaren elders in de wereld plannen om angst te zaaien. Je kunt het je niet voorstellen, maar het is de waarheid. Terwijl ik deze woorden op mijn scherm zie besef ik dat er altijd een dreiging, van wat dan ook zal zijn en tegelijkertijd besef ik dat er altijd hoop is op betere tijden.

De altijd drukke Jochem Myjer schreef op de dag nadat de aanslagen waren gepleegd en de wereld in brand leek te staan een prachtig betoog op Facebook (klik). Het was tevens de dag dat de Sint in Meppel zou aankomen. Zijn oproep, laat kinderen alsjeblieft nog even geloven dat de wereld niet verrot is, werden binnen 15 uur al ruim 350.000 keer gedeeld en de teller loopt nog steeds door.

Hier lijkt alles vredig

Barbaren zijn er altijd geweest, maar vergeet niet dat het een minderheid is die angst wil zaaien. Angst is een slechte raadgever en hoop is het enige dat de mensheid kan redden.

Tijdens mijn wandelingen door de bossen, verbaasde ik mij over de bloeiende kamperfoelie en over een fladderend Koolwitje in november. De kracht van Moeder Natuur is onbeschrijfelijk en ik dacht aan een filmpje dat ik ooit zag.

Moedernatuur (klik voor het filmpje) is sterker dan de mens.

Ik probeer positief te blijven en hoop dat Moedernatuur mij die kracht blijft geven.

Doordenker:

Het laatste wat sterft is hoop. (A. Grunberg)

Moedernatuur hangt de slingers op in november

In het Spotlight:

Hippies (klik) 

Die aanslagen houdt mensen bezig en dat is niet zo gek. Maar ik probeer me hoe dan ook aan positieve reacties vast te houden. Met een glimlach las ik de oproep op de site van Puur Arnika: Laten we een nieuwe groep hippies beginnen en laten we onze krachten bundelen. Imaging (klik) 

Swanmarket (klik) 

Ik sluit even af met iets gezelligs om de dag een beetje te kleuren. Volgende week 22 november wordt er in de Van Nelle Fabriek weer een Swanmarket georganiseerd. Ik vind het nog steeds een leuke markt om inspiratie op te doen. Maar je kunt er natuurlijk ook leuke Sint- of Kerstcadeautjes kopen.

Vijlen in Zuid Limburg

Blijf positief en geniet van het leven, want het kan zo voorbij zijn.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey