241 Ruimte

De zon heeft ons weer verwarmd de afgelopen week en dat laat het bloed weer harder stromen. Onverwachtse wendingen maken mijn leven één groot avontuur en daar hou ik van.

Ik heb de uitgang in het behangdoolhof eindelijk gevonden en er is een einde gekomen aan mijn zoektocht. Maar nu de zon schijnt staan mijn plannen ineens weer in de schaduw, nog even genieten van de zomer nu het nog kan en hup, naar buiten.

Het is een festival van niveau en een al heel lange traditie, in Het Park in Rotterdam was vorige week “De Dag van de Romantische Muziek” en wellicht zijn er mensen die denken: Ik hou daar niet van, maar het is echt een unieke ervaring om daar eens bij te zijn. Mijn foto’s geven je een indruk van het festival van vorige week zondag.

De Dag van de Romantische Muziek Rotterdam

Het is warm en druk op de piazza en zodra ik buiten stap voel, ruik en beleef ik de stad. Op de Mercato Vecchio staan fruit- en groente verkopers en de geur van het zoete zomerfruit vermengt zich met de menigte. Ik hou van Florence en het is een waar genoegen om hier onverwachts rond te dwalen, zo vrij als een vogel, ook al is er door de drukte niet zo heel veel ruimte meer vrij.

Rotterdam 2017??? Het moet niet gekker worden

Tijdens de zinderende zomerdagen blijven de luiken gesloten en is het huis donker en koel. Als ik in de vroege ochtend de luiken open denk ik aan het gedicht dat op de eerste pagina stond:

Ik ben verlost en kan me niet bevrijden

Ik heb houvast en raak toch van de wijs

Ik voel me levend en gestorven beide:

Ach, liefde is zowel hel als paradijs!

Francesca Petrarca (1303 – 1374)

Het hoogste punt biedt je een adembenemend uitzicht over de stad. Het is als een fresco, uitgevoerd in oranje bruine en zachtgele tinten, een en al daken, kerktorens en kloosters en de Arno beweegt zich als een zilveren lint langs de stad. Prachtig!

Er is veel tijd en aandacht besteed om op De Dag van de Romantische Muziek goed voor de dag te komen

We vervolgen onze weg naar Bologna, naast mij voel ik beweging en dan hoor ik ergens ver weg: “Is deze plaats vrij?”, ik kijk enigszins verward op.

De vrouw die naast mij in de Rotterdamse metro kwam zitten begrijpt het, als ik haar vertel dat ik helemaal in mijn boek opging. “Wat lees je”, vroeg ze belangstellend en ik vertel haar over mijn boek. Het boek: Ginevra, is een historische roman, geschreven door Simone van der Vlugt (klik) . Het is een prachtig Italiaans liefdesverhaal.

Florence 1394. De zestienjarige Ginevra wordt stapelverliefd op de intelligente Antonio, maar wanneer hij Ginevra’s vader om haar hand vraagt weigert die. Er doen geruchten de ronde over de verlichte ideeën die Antonio eropna houdt. Ginevra ziet slechts één uitweg, er vandoor gaan met haar grote liefde. Ze komen echter niet ver en haar vader dwingt haar te trouwen met een rijke weduwe. Maar dan breekt de pest uit en niemand is zijn leven nog zeker.

Aanrader!

De vrouw naast mij in de metro las ook graag het werk van Simone van der Vlugt en het boek: De Lege Stad, had zij in een adem uitgelezen. Over dat boek schreef ik ooit in blognummer 126 Geraakt (klik) , het is een boek dat over het bombardement in Rotterdam gaat.

De vrouw, was van mijn leeftijd en was ook geboren in Rotterdam, ook haar ouders hadden nooit veel gesproken over die rampzalige dag in de Rotterdamse geschiedenis.

Het gaat niet alleen om muziek, maar zeker ook om zien en gezien te worden

Ik had mijn digitale boekenkast maar in mijn tas gestopt, want ook toen de vrouw was uitgestapt, kon ik de weg naar Florence niet meer terugvinden. Mijn gedachten gingen uit naar de schrijfster van die prachtige boeken, die door zoveel fans wordt geprezen. Wat moet dat toch een fantastische ervaring zijn, als er zoveel mensen worden geraakt, door de letters die je als auteur in één boek samenvoegt en je lezers daar telkens weer over praten.

Een historische roman, romantische muziek en een park vol mensen en dan toch nog genieten van de ruimte die Het Park midden in de stad ons biedt.

En alles mag, niets is te gek

Zoals ik aan het begin al schreef bezocht ik De Dag van de Romantische Muziek, maar als je denkt dat daar alleen klassieke klanken te horen zijn, dan heb je het mis. Op een klein veld streek ik neer bij het UkeleleParadijs (klik) en dat was een feest voor jonge en oude oren. Het kampvuur ontbrak eraan, maar het was het ultieme country-kamp-gevoel bij het horen van de Ukelele klanken. En het leuke was dat iedereen kon meespelen, Jan & Els van het Ukelele Paradijs hebben een bijzondere manier gevonden om iedereen te leren om op de Ukelele te spelen. Een geluksmoment kan zo puur zijn, dacht ik als Amuzikaal mens toen ik op die plek om mij heen keek.

Ukelele plezier met het Ukelele Paradijs

Het Ukelele Paradijs is een mooie organisatie, die op uitnodiging ook scholen bezoekt en daar geweldige Ukelele-lessen organiseren. Het is een organisatie met een droom, een eigen pand in Rotterdam en daarom zijn ze dringend op zoek naar sponsoren. Willen jullie hun droom helpen verwezenlijken, kijk dan op de site (klik) en koop ook een baksteen.

Als jullie deze blog lezen ben ik geheel onverwachts weer op pad gegaan, naar de ruimte die Drenthe biedt. Gewoon omdat het kan en niets mij tegenhoudt. Zodra ik terug ben in de loop van de week, haal ik mijn klusplannen weer uit de schaduw en ga ik met frisse moed weer verder.

Je kunt best uitstellen tot morgen, als je morgen maar weer verder gaat daar waar je was gebleven.

Welk boek vergeet jij nooit?

Doordenker:

Gun ook een ander de ruimte om dicht bij zichzelf te blijven

Het huiswerk is mooi gemaakt voor dit speciale festival

In het Spotlight:

Wereldhavendagen (klik) 

Op 1, 2 en 3 september 2017 kunt je overal in en rondo de stad Rotterdam de Wereldhavendagen ervaren. Het programma is inmiddels bekend en er zij weer bijzondere excursies te maken. Tip: Reserveer nu al een excursies om teleurstellingen te voorkomen. Maak die dagen gebruik van het openbaar vervoer en van de diverse vaarmogelijkheden die op die dagen mogelijk zijn.

Cat Love in de Kunsthal (klik) 

Als je een kattenliefhebber bent dan mag je deze tentoonstelling niet missen. Cat Love is in de Kunsthal te zien van 6 september t/m 14 januari en is zowel voor jong als oud een aanrader.

Kedi in Lantaren Venster (klik) 

Nog een aanrader voor kattenliefhebbers, de film Kedi (klik voor de trailer) is een aandoenlijke en knuffelbare documentaire over het kattenbestaan in Istanboel. Kedi is nu te zien in mijn favoriete filmhuis, Lantaren Venster in Rotterdam, maar vast ook bij jullie in de buurt

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey