242 Kijk

Het is zondag laat in de middag en in Rotterdam komt er een einde aan de 40^e Wereldhavendagen editie. Ook dit jaar bezochten honderdduizenden bezoekers verdeeld over drie volle dagen dit werelds-evenement. Dit jaar was ik er niet bij, soms loopt dat zo, je kunt nu eenmaal niet overal tegelijk zijn.

In de afgelopen week belandde ik vrij onverwachts in het land van Bartje (klik), ik was in Drenthe.

De zomer loopt ten einde

Bartje Bartels is de hoofdfiguur uit de boeken van Anne de Vries (klik). Het is een jongetje dat opgroeit in een arm Drents landarbeidersgezin en dat zich steeds minder wil schikken naar zijn lot. Bartjes beroemd geworden uitroep als moeder bruine bonen opschept en vader oproept tot gebed: “Ik bid niet veur brune bonen” is exemplarisch. De boeken van de Vries over Bartje zijn in het Duits, Zweeds, Fins, Deens, Noors, Tsjechisch en Hongaars vertaald. In 1972 bewerkte Willy van Hemert (klik) de verhalen naar een dramaserie voor televisie. Het werd een legendarische serie die mijn generatie zeker nog duidelijk voor ogen zal staan.

De zomer zit nog in de lucht en de natuur is op dit moment prachtig. Door alle Hollandse zomerbuien is het gras nog heldergroen en er bloeien nog volop zomerbloemen. De maïs staat hemelhoog, de bramen kleuren naar een diep donkerpaarse kleur en de paddenstoelen schieten als paddenstoelen uit de grond. Augustus ligt achter ons en september is klaar om de herfst met open armen te ontvangen. Kortom het was genieten van die onverwachtse dagen in Drenthe.

Paddenstoelen schieten uit de grond

Er werd gewandeld en gefietst, maar ik kwam wederom tot de conclusie dat ik anders de wereld in kijk als ik aan de wandel ben. Fietsend moet je op een andere manier alert zijn. Bovendien is het gemakkelijker fotograferen als je loopt, maar bij het maken van veel foto's gaat dat ten koste van het aantal kilometers. En gek genoeg zie ik dan thuis bij het bewerken en collages maken van de foto’s weer andere verrassingen, die ik niet eerder had gezien. Maar daar kom ik later nog even op terug.

Je kunt kijken en kijken

Het werden dagen met een nostalgisch randje, een feest van herkenning met babyboomers onder elkaar.

In Cultureel en historisch Streek- en Handkarrenmuseum De Wemme in Zuidwolde is naast de vaste collectie dit jaar een leuke tentoonstelling over de roerige jaren zestig te zien. Al voor we naar binnen gingen zagen we het spandoek, “Beter langharig, dan kortzichtig”.

In de jaren ’60 breekt een nieuwe tijd aan en de bestaande orde wordt overhoopgegooid. Jongeren schoppen aan tegen alles wat volgens hen hard aan verandering toe is. De haardracht en kleding veranderd, de houding tegenover seks wordt losser, ook door de komst van de pil. Nozems, hippies en provo’s trekken door hun outfit en ideeën veel aandacht en de uitdrukking “Langharig werkschuw tuig” werd geboren. Het straatbeeld en de muziek veranderde drastisch. Ook binnenshuis zijn er complete veranderingen door o.a. de komst van televisie, de koelkast, wasmachine en telefoon. De welvaart nam toe, alles moest anders en er werd heel veel anders.

Museum De Wemme

Een bezoek aan een museum vol herinneringen maakt los wat je ergens op zolder nog hebt liggen, in je persoonlijke bovenkamer wel te verstaan. Maar het kijken naar je eigen historie toont ook de andere kant van de medaille, het klimmen der jaren en dat doet je beseffen hoe snel de tijd wegtikt.

Maar het land van Bartje had naast museum “De Wemme” nog veel meer onverwachtse verrassingen in petto.

Orvelte

Toen we een dag later museumdorp Orvelte bezochten waren we daar duidelijk niet alleen. In het prachtige museumdorp kwamen die dag vanuit de hele wereld leden samen voor de 54ste Internationale van de BSA-ownersclub (klik). Er waren oude en wat nieuwere BSA-motoren te zien, de avond ervoor had Benny Jolink de leden toegezongen. Natuurlijk liepen we een rondje langs de motoren en ik herkende, gezien de gemiddelde leeftijd van de BSA-owners, de nozems, hippies en provo’s van de jaren ’60.

BSA-owners onder elkaar

In Orvelte (klik) is natuurlijk veel meer te zien, je stapt er terug in de tijd. Het levendige monumentendorp bestaat uit een verzameling aan Saksische boerderijen en rustieke gebouwen. Het ademt de sfeer uit van een 19^e -eeuws Drents esdorp. Wij brachten o.a. een bezoek aan de bakkerij, de Pannenkoeken-professor en zagen de herder met hond de schapen hoeden. In de winkeltjes artikelen uit lang vervlogen tijden, de geuren van toen maken de beleving nog reëler. Maar, en dat verbaasde mij, in het plaatselijke restaurant stonden de bruine bonen van Bartje niet op de menukaart.

Stillevens in Orvelte

Er werden veel herinneringen van zolder gehaald en je mag het oubollig noemen, maar ik kan daar heel erg van genieten. Eenmaal thuis kijk ik naar de gemaakte foto’s en of jullie iets bijzonders is opgevallen weet ik niet, maar mij verbaasde het dat ik het ter plekke niet had ontdekt.

De dames in het groen

De kalveren stonden mij verbaasd aan te kijken bij het maken van de foto’s, een voor een kwamen ze dichterbij, koeien zijn altijd nieuwsgierig. De een was nog mooier getekend dan de ander, na al die jaren vind ik de oorbellen die ze dragen nog altijd belachelijk. Ze zijn nog mooier zonder die gele labels, maar ik besef maar al te goed, wat ooit was komt nooit meer terug.

Ik kijk thuis naar mijn foto’s en zie tot mijn grote verbazing een sneeuwwit hartvormige tekening in de vacht van een van de dames.

Kijk, je kunt kijken en kijken, maar wat je ziet is niet altijd datgene wat je echt ziet.

Hadden jullie het gezien?

Doordenker:

Zie niet wat je denkt te zien, maar zie wat er is.

Mooie meid met een bijzondere kop

In het Spotlight:

Rotterdamse Uitdagen (klik)

Het cultureel seizoen staat weer aan start en tijdens de Rotterdamse uitdagen die van 8 t/m 10 september worden georganiseerd kun je een heel weekend lang bekijken en beleven wat er in Rotterdam allemaal op cultureel gebied gaat gebeuren. Rotterdamse theaters, musea en andere culturele instellingen presenteren een voorproefje van wat ze allemaal te bieden hebben in het nieuwe seizoen.

Film-tip: Tulip Fever (klik) 

De film die ik in de komende week zeker ga zien is Tulip Fever, een film van de makers van Shakespeare in Love. De film vertelt het verhaal over ware liefde en speelt zich af tijdens de tulpenmanie in Amsterdam tijdens de zeventiende eeuw. Een tijd waar tulpen meer waard zijn dan goud.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey