277 Thuis

In ben er weer, maar zijn jullie er ook? Komen jullie nog langs na al die tijd, daar ben ik altijd heel benieuwd naar en dat blijft elke keer spannend.

Na een lange vakantie van zo’n zeven weken weer thuis en wat heb je dan een rotzooi. Ineens staat het huis volledig op z’n kop en alle radertjes draaien gelijk op volle toeren. Het is alsof je een pot honing bent waar op bijen afkomen, in de mallemolen van het leven, draai je zo weer rondjes mee.

Met de wasmachine aan, want ook die draait weer zijn rondjes, begin ik te schrijven.

Reizen is ontdekken

Maar waar begin ik en welke foto’s gebruik ik, vooral dat laatste is altijd moeilijk kiezen. En met kiezen heb ik altijd wel moeite, maar dat terzijde. Natuurlijk iets over het reizen en mijn mooie wandelingen, het fietsen en de boeken die ik las. Maar ik zag deze week ook al weer films die de moeite waard waren en er was een werkelijk opvallend bericht in het nieuws dat is blijven hangen.

Als ik ervoor ga zitten dan struikelen de gedachten door m’n hoofd en moet ik mezelf tot de orde roepen. Maak een keuze, spreek ik mezelf toe en ik begin.

Bloesembomen onder een grijze deken

Natuurlijk eerst even over die lange vakantie en die begon vanuit Nederland naar onze eerste stop, camping Ettelbruck (klik) in Luxemburg. De lucht was grijs en het regende, maar desondanks aten we buiten onder de overkapping van de kleine bistro op de camping met een vest aan. De volgende ochtend was het nog steeds grijs weer. Maar de natuur was prachtig en de camping lag in een prachtig wandelgebied, dus maakte ik daar mijn eerst ochtendwandeling door de groen, gele heuvels en langs prachtig bloeiende bloesembomen.

We trokken verder naar de Franse Ardennen en streken neer in Val de Vesle (klik) een klein plaatsje aan de oever van een smalle rivier. Het weer liet nog wel te wensen over, het was nog steeds behoorlijk fris. In het zuiden waren de verwachtingen ook niet best en in Nederland steeg de temperatuur.

Mooie wolken maken het plaatje

Op weg naar de Loire werd het weer beter en in het mooie Gien streken we neer op Camping Gien (klik). Vanaf onze plek zagen we aan de overkant van de Loire het prachtige stadje liggen. Het lag op loopafstand en dus klom ik de volgende ochtend al naar het jachtslot, waar ik al eens eerder was geweest, alvorens ik croissantjes kocht bij de Boulanger.

Ik zag de afgelopen week de film Chocolat, een film die keer op keer weer adembenemend mooi en mystiek is. De Franse chocoladewinkel in de film deed mij enigszins denken aan de Boulangerie in Poilley-les-Gien, waar ik de lekkerste croissantjes kocht van de hele reis.

Elke dag een uur, anderhalf uur wandelen is heerlijk. Ik had net als mijn reis vorig jaar het plan opgevat om dat elke dag te gaan doen, ik heb nou eenmaal geen zitvlees.

Gien aan de Loire

Ik moet even iets kwijt over zitvlees, want daar ging het meest gekke nieuwsbericht in tijden over in de afgelopen week. Een vrouw liet haar billen liften in Turkije en ik dacht daarbij, ik kies liever een ander soort vakantie. Maar goed eenmaal terug was ze niet tevreden over het resultaat. Ze ging hier in Nederland naar een kliniek, omdat het er toch vreemd uit bleef zien en wat bleek, er zaten borstimplantaten in haar billen. Tragikomisch vond ik dit bericht, de vrouw zal altijd achtervolgt worden door dit voorval.

Maar wat ik nog treuriger vind aan het hele bericht, is dat ze het zichzelf dat heeft aangedaan.

Geld uitgeven aan dergelijke onnodige operaties, snijden in een gezond lichaam om de schijn op te houden dat je mooi en jong bent. Kan iemand mij uitleggen waarom mensen zichzelf niet meer accepteren zoals ze zijn en blind zijn voor de commerciële activiteiten binnen dat soort schoonheidsklinieken, met de nadruk op “schoonheid”.

Werkelijke schoonheid zit vanbinnen en dat noemt men karakter.

Natuurlijk blauw

Vervelen heb ik niet in mijn persoonlijk woordenboek staan en dus heb ik naast wandelen, fietsen en zwemmen ook veel gelezen. Heerlijk dat je met een e-reader een hele bibliotheek binnen handbereik hebt. Thuis was ik al aan de Grant Country-serie (zes delen) van Karin Slaughter begonnen en dus las ik die het eerst helemaal uit. Daarna las ik het laatste deel van de Frieda Klein serie van Nicci French, “De dag van de Doden” was vlak voor mijn vakantie uitgekomen. Daarna begon ik aan de laatste van Saskia Noort “Stromboli” en voor de verandering nog wat boeken van Susanne Vermeer. Heerlijk om te verdwalen in verhalen en daar de tijd voor te hebben.

Eenmaal de drempel van mijn huis over, besefte ik hoe goed wij het toch hebben. Wifi herkende mij direct en dat was de afgelopen weken nogal eens anders. Heerlijk om weer een snelle verbinding te hebben, wat een luxe. Eenmaal thuis wil je toch ook weer zo snel mogelijk op de hoogte zijn van alles wat er in je omgeving te doen is.

Schoonheid is dat wat je laat

Toen ik ‘s avond op de bank de films bekeek die op dit moment draaien in de bioscoop, viel mijn oog direct op de film: The Bookshop. “Als we lezen, leven we ons in”, dat zijn de eerste woorden in de trailer van de film The Bookshop (klik voor de trailer) In Spanje was de film in 2017 al een enorm succes en won daar maar liefst vijf filmprijzen.

Inmiddels heb ik de film gezien en ik vond het een juweeltje. Het is een verfilming naar het boek The Bookshop van Penelope Fritzgerald uit 1959 en gaat over Florence Green die de moed en kracht heeft om haar dromen na te jagen. De film The Bookshop heeft datzelfde mystieke als de film Chocolat, de opnames zijn fabelachtig mooi en in slow motion wordt je meegetrokken in het verhaal.

Ik kende het verhaal niet en het is zo’n beetje als de tweede zin in de trailer, als de film is afgelopen gaat het verder in je hoofd.

Na de film, die we Cinerama in Rotterdam zagen, dronken we nog een heerlijke kop koffie met appel/dadel cake bij Hopper Coffee(klik) op de Schiedamse Vest en dat is een heerlijke plek om te onthouden.

Hopper Coffee Rotterdam

Thuiskomen betekent ook, de draad weer oppakken nadat alles weer schoon en op z’n plek ligt en in die fase ben ik zo’n beetje beland. Het is tijd om nieuwe plannen maken. Ik neurie een liedje: Zoveel te doen, er is nog zoveel te doen… Ik hoor een zoemer en besef dat ik wordt geroepen door mijn wasmachine, het is tijd om mijn verhaal te beëindigen.

Eerlijk is eerlijk, het is ook weer heerlijk om thuis te zijn.

Welk boek zou ik nu moeten gaan lezen?

Doordenker:

Niks moet, niksen mag.

Rozen zijn niet altijd rood

In het Spotlight:

North Sea Round Town (klik) 

Is dit weekend gestart, twee weken voor het grote North Sea Jazz Festival kun je overal op onverwachtse plekken in Rotterdam genieten van muziek. De komende weken neemt Jazz de stad over en het mooist is nog, de meeste optredens zijn gratis. Raadpleeg de site voor meer informatie.

Kunsthal Live op Zondag (klik) 

Geniet zes zondagen lang van 1 juli t/m 5 augustus van 14.00 – 17.00 uur van livemuziek, DJ’s, foods & drinks, fashion & art. Ga kijken, luisteren en dansen, vier de zomer.

Op 1 juli is de swingende kick-off door de Salsa band Marcando.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey