276 Inpakken

Het was de laatste week voor vertrek, nog even dit, nog even dat, een afspraak hier, een afspraak daar en natuurlijk inpakken. Deze keer ben ik er iets meer op voorbereid dan vorig jaar, toen vertrok ik vrij onverwachts. Maar deze keer ga ik voor een wat langere tijd, de planning is voor twee maanden.

Ik ga op reis en ik neem mee…

Toen ik in het Zuiderzee museum (waar ik vorige week ook over schreef) de klederdrachten (klik) in het binnen museum zag, werd ik mij ineens bewust dat de kleding die wij tegenwoordig dragen zoveel gemakkelijker is. Wij gaan licht en luchtig door het leven in vergelijking met zware stoffen uit vroeger tijden.

Klederdracht

Toen wij in 1958 verhuisden van Rotterdam West naar Rotterdam Pendrecht liep er in onze buurt nog een wat oudere dame in traditionele Zuid Hollandse klederdracht. Ook in andere delen van Nederland kwam je dat toen nog geregeld tegen. In 1968 (tien jaar later) ging ik voor het eerst werken in de Rotterdamse Bijenkorf en ik herinner mij nog dat er vaak dames uit o.a. Spakenburg, Staphorst, Walcheren en Zuid-Beveland in klederdracht naar de stad kwamen om inkopen te doen. 

Langzaamaan zag je de klederdrachten uit het straatbeeld verdwijnen en net als het “Snoepje van de Week”, is de herinnering gebleven.

Memory's

Tijdens het pakken dacht ik aan die onderrokken, zware baaien boven rokken, schorten, onderbroeken, dikke gebreide wollen kousen, de kraplappen, borstrokken, kappen en mutsen in het Zuiderzee museum. Ik ben er bepaald niet rouwig om, dat onze huidige kledingstijl er heel anders uitziet.

Ik moet er niet aan denken hoe men toen op reis ging, hoewel de garderobe van nu veel gevarieerder en uitgebreider is dan toen. Of zijn wij veeleisender dan toen?

Wat moet dat een helse toer geweest zijn om die klederdrachten te wassen, te stijven en te strijken en dat alles zonder een moderne wasmachine. Iedereen zat zo dik ingepakt, het is bijna onmogelijk dat men toen geen geursporen achterliet of misschien rook je dat niet door al die dikke lagen stof heen en dan te bedenken dat er ook geen deodorant was.

In Staphorst, Marken en Volendam kom je de klederdrachten nog wel tegen, maar dat wordt nu toch op een andere manier gedragen en onderhouden. Bovendien wordt het vaak niet vanuit traditie gedragen, maar uit commercieel oogpunt. Het dient een ander doel.

Kraplappen op de voetbaltribune

In het binnen museum van het Zuiderzeemuseum waren de klederdrachten op een prachtige manier tentoongesteld, zo stonden o.a. de kraplappen en mutsen van Spakenburg opgesteld voor een foto van een tribune tijdens een voetbalwedstrijd van de Spakenburgse Boy’s.

Traditie werd ook bij sportieve aangelegenheden in ere gehouden in Spakenburg.

Gelukkig hebben wij de vrijheid om te dragen wat we willen en kunnen wij zelf de kleuren kiezen. We zijn niet meer gebonden aan de bonte kleuren van de streek waarin we wonen en bovendien gaan we ook niet meer zo stijf, stug en ingeregen door het leven.

Volendams handwerk

Elke tijd heeft zo zijn charme en terwijl ik de afgelopen week op een terrasje zat, was daar ineens een “New Generation” moment en dat was wel een beetje confronterend. Ik had bovendien die dag ook mijn allereerste AOW ontvangen, ook al zo'n seniorenmoment.

Het terras zat behoorlijk vol en er kwam een gezin aanlopen. De drie jongens zochten een plekje op de bank en de ouders gingen in de rij staan bij de plaatselijke ijsco-held “Freddy”. Plotseling sprong de oudste jongen op en riep: “Ma, Ma… je mobiel! Daar loopt een YouTube-er!”, de jongen kreeg een mobiel mee en alle drie de boys renden naar een man tegenover het terras. Waar op dat moment veel Babyboomers zaten en elkaar lachend en schouderophalend aankeken. Wie was die man???

Mannen onder elkaar

De jongens maakten selfies met de voor ons gewone man en intens gelukkig kwamen ze terug en op de bank bekeken ze de foto’s met een brede glimlach.

Wie die “BN-er” was, geen idee. De jongens noemde wel een naam, maar niemand op het terras had enig idee wie de man was, maar er ontstond door dit incident een ongedwongen seniorenmomentje.

De tijden zijn veranderd en dat was op dat moment op het terras, zo helder als kristal.

Kraplappen en gehaakte mutsen

Ik ben de boel hier nu aan het afronden, nog even dit en nog even dat en ik pak mijn biezen en vertrek voor twee maanden naar het zuiden. Natuurlijk vertel ik daar later alles over, maar daar moeten jullie voorlopig wel even geduld voor hebben.

Het is nu tijd om mijn stokpaardje een tijdje los te laten.

Een oud spreekwoord zegt: Wie reist kan veel verhalen, dus wellicht kom ik barstensvol inspiratie terug. Vergeten jullie tot die tijd vooral niet volop te genieten. Want vergeet vooral niet, verspilde tijd kun je later nooit meer inhalen.

Wat zijn jullie plannen de komende tijd?

Doordenker:

Geluk herken je pas als je tevreden bent.

Scherven en geluk

In het Spotlight:

Circusstad Festival Rotterdam (klik) 

Laat je keihard raken, verwonderen en ontroeren tijdens het Circusstad Festival. Van woensdag 2 t/m zondag 6 mei 2018 is het spectaculaire van circus, de creativiteit van theater, de schoonheid van dans en het meeslepende van livemuziek te vinden in het hart van Rotterdam. Vijf dagen bomvol voorstellingen en acts die iedereen van jong tot oud aanspreken. Dit festival is een must, dus kijk snel op de site wat je zeker wil gaan zien.

Festival Trek (klik) 

Dit heerlijke festival voor Bourgondiërs wordt dit jaar voor de 5^e keer georganiseerd in het Vroesenpark in Rotterdam van 10 t/m 13 mei 2018.  Een smakelijke ontdekkingsreis door een ruim Street food aanbod en naast alle heerlijkheden is er natuurlijk ook muzikaal talent, kleinkunstenaars en acts.

Ketels aan de Kade (klik) 

Noteer nu alvast in je agenda. Op 11 en 12 augustus 2018 staan de Ketels weer aan de Kade in Delfshaven in Rotterdam. Ga terug naar de Middeleeuwen, tijdens dit mooie festival met marktkramen, proeverijen, troubadours, demonstraties oude ambachten en een openlucht Herberg. Een must voor elke levensgenieter.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey