Illusie
De avonden korten al en met de kaarsjes aan maak ik het
thuis gezellig. Hoewel ik een echt voorjaarsmens ben zie ik ook wel voordeel in die lange avonden. Tijd om weer eens wat creatiefs te starten.
Ik ben weer bezig met een cursus Aquarel schilderen bij Evelien van Rooy en ben
weer bezig met tekenen. Te lang heb ik dat niet gedaan en ik moet er weer
helemaal inkomen. Wat is het fijn om dat weer in een groepje te doen, het leren
van elkaar stimuleert je.
Samen iets bereiken, het zijn maar drie woorden maar ze zijn
van grote betekenis.
Sinds de troonrede is het begrip “Participatiestaat” veel
besproken. Nederland moet geleidelijk aan van een verzorgingsstaat een omslag
maken naar een participatiestaat.
Een participatiestaat is
een samenleving waarin burgers elkaar onderling voorzien van een
maatschappelijk draagvlak, wat tot gevolg heeft dat de overheid hier (vrijwel) geen taak aan heeft.
Participatie betekent actieve
deelname.
Wij moeten weer
voor elkaar gaan zorgen en voor elkaar klaarstaan.
Maar staat er in
Den Haag een soort “Kasteel van Doornroosje” waar iedereen slaapt. Is het niet
juist de soort mensen die in Den Haag zitten die alleen aan zichzelf denken en
volledig voorbij gaan aan de gewone mens. Is het niet juist het duo list en
bedrog die daar samenspant?
Er zijn zo
verschrikkelijk veel initiatieven in Nederland die klaar staan voor anderen. Zo
veel mensen die een hand reiken naar hun medemens. Ontelbare mensen zijn mantelzorgers
en onbekend veel mensen doen geheel belangeloos vrijwilligers werk.
Dat is het deel
van de bevolking dat altijd klaar staat voor anderen en dat altijd zullen
blijven doen en daar geen participatiestaat voor nodig hebben. Want dat is hen
van nature en van huis uit meegegeven.
Maar het andere
deel van de bevolking heeft dat van nature niet en zal dat ook nooit gaan doen.
Dat deel van de bevolking krijg je niet “Actief” in deelname aan wat dan ook.
Er zullen altijd mensen blijven die alleen met zichzelf bezig zijn.
Het is dan ook een
illusie om te denken dat heel Nederland en dus alle inwoners de helpende handen
uit de mouwen zullen steken in een vernieuwde “Participatiestaat”.
Met al die
bezuinigingen zullen juist de duizendpoten van deze maatschappij veel te veel
zorgen in handen krijgen met als gevolg veel ziekteverzuim en dus zeer hoge
gezondheidskosten.
In deze
crisistijd hebben mensen elkaar natuurlijk nodig om de touwtjes aan elkaar te
knoppen. Maar het zullen altijd de duizendpoten zijn die klaar staan.
Terwijl ik dit
schrijf denk ik aan een liedje van Boudewijn de Groot lang geleden. Er zijn zo
van die teksten die hoewel anders bedoeld toch tijdloos zijn en dus wil ik
besluiten met:
Mijnheer de Minister President
slaap zacht.
Tip: Verlies elkaar niet uit het
oog, want mensen hebben mensen nodig.
Liefs
Happy Earl
Grey
©Happy Earl Grey
U kunt mijn Blog volgen door links boven op de link aanmelden te
klikken.
U kunt
hieronder reageren zodat ik daar weer van kan leren.
(klik daarvoor op: Opmerkingen
(klik daarvoor op: Opmerkingen
Mooi en vooral raak geschreven!
BeantwoordenVerwijderenWel één opmerking: bepaalde lieden in Den Haag bedoelen met participatiestaat vooral dat de rijken niet meer financieel willen bijdragen aan de samenleving. Zij zouden het liefst alle zorg enz. afschaffen en dat helemaal aan de mensen zelf overlaten. Maar niet iedereen kan dat en DUS is een soort verzorgingsstaat (over de precieze invulling kan je altijd nog nadenken en discussiëren) hard nodig... Wat in honderd jaar door de mensen zélf met centen en stuivers is opgebouwd (ziekenfonds, pensioenen) hebben ze afgepakt en breken ze nu af of maken er een winstjachtveld van...
Jan Bontje