98 Opgebrand

Opgebrand

Ik ben aan het pakken en ondertussen schrijf ik, vroeger dan gebruikelijk een blog. Het is nog even hectisch voor ik vertrek, ik ben altijd weer bang om iets te vergeten en dat terwijl alles overal te koop is. Maar dat zit nou eenmaal tussen mijn oren en die gedachten met een knop of afstandsbediening afzetten is onmogelijk.

Deze week hoorde ik dat steeds meer jongeren in een Burn-out terechtkomen. Een jonge studente die een Burn-out had gehad deed haar verhaal. Gefeliciteerd u heeft een Burn-out had de arts haar gezegd. Gefeliciteerd?

Het is natuurlijk niet zo gek als je bedenkt wat kinderen tegenwoordig al op hun bordje krijgen. School, huiswerk, sport, muziek, kinderfeestje hier en een kinderfeestje daar en dan tussendoor nog even gamen, Whatsapp, Facebook en dat alles als ook thuis alles gepland moet worden omdat beide ouders werken.

Ook ik heb jaren geleden een Burn-out gehad. Een situatie die je niemand toewenst en zeker niet als je tot het uiterste bent gegaan en niet naar jezelf hebt geluisterd. Je bent jezelf volkomen kwijt, je bent een vreemde en je handelt op een volkomen andere wijze dan je normaliter zou doen. Je bent, zo denk je een loser en als je niets positiefs meer kan zien, horen of denken, verdwaal je in jezelf en kom je er niet meer uit. Dan wordt alles zwart.

Opgebrand en uitgeblust moet je dan een lange weg afleggen om daar uit te komen.

Gefeliciteerd, zei haar huisarts en dat klinkt vreemd, maar ik begrijp de felicitatie wel. Je leert jezelf ongelofelijk goed kennen en achteraf gezien heb ik er heel veel van geleerd. Ik zeg altijd dat diepe dalen je ook rijk maken en dat is zo, hoewel ik het liever niet had doorgemaakt,

Ook nu ik thuis ben, loop ik mezelf soms voorbij en neem ik teveel hooi op mijn vork en dan weet ik dat ik even een time-out moet nemen.

Zo ben ik aan een nieuw project begonnen, lekker creatief met naald en draad. Ik ben namelijk van plan met mijn creatieve handeltje eens deel te nemen aan de Swan Market. Maar dan moet ik nog wel het een en ander fabriceren. Maar op de een of andere manier moet ik zo veel en lijkt het soms alsof ik in een sneltrein zit.

Gewoon een paar dagen weg een heerlijk vooruitzicht en ik heb er heel veel zin in. Maar voor het zover is…….

Moet ik ervoor zorgen, als mantelzorger, dat alles voor die dagen dat ik afwezig ben is geregeld. Er is ook een blog te schrijven en foto’s te bewerken. De collages moeten ook nog worden gemaakt en nog een wasje gedraaid en weegt mijn bagage niet te zwaar. De planten moeten nog water en de koelkast leeg, de buren ingelicht. Ik moet nog zoveel doen…………. en ineens hoor ik dat liedje van Doe Maar in mijn hoofd.

Ik klaag niet want veel doe ik mezelf aan en ik heb geleerd hoever ik kan gaan en eigenlijk is het heerlijk om altijd bezig te zijn. Maar doseren, dat is moeilijk.

Maar het signaal dat jongeren in de bloei van hun leven steeds vaker in een Burn-out terecht komen heeft mij wel aan het denken gezet. Ik hoop dat ouders zich bewust worden van het feit dat ook kinderen te zwaar belast kunnen worden. Ik hoop dat de publiciteit daar wat aan bijdraagt, want jongeren mogen niet in die draaikolk terecht komen. Kinderen moeten zo lang mogelijk ongedwongen en zorgeloos kind kunnen zijn.

Ik ga verder met pakken, het is niet veel wat ik meeneem voor die paar dagen Londen. Maar het is toch altijd weer een hele klus. Alles is opgeladen en op mijn E-reader is de bibliotheek gevuld met nieuwe boeken.

Ik glimlach bij de gedachten dat ik met niet veel bagage naar Londen ga, maar wel met een goed gevulde bibliotheek.

Ik kijk op de klok en moet nu echt stoppen, morgen loopt de wekker vroeg af.

Doordenker:

Zoek het kind in jezelf, dat houdt je jong.

Blog in het Spotlight:

Jong & Burn-out is een blog geschreven door Jorieke van Noorloos omdat zij zelf een Burn-out kreeg op 18 jarige leeftijd. Misschien kan zij andere jongeren verder helpen.

Reist een van jullie een dezer dagen ook naar Londen en dan is een bezoekje aan de blog van Femke een aanrader. Zij woont in Londen en schrijft op Femke Blogt leuke tips voor een bezoek aan Londen.

En voor wie ook de draad eens wil oppakken om te gaan haken raad ik je aan eens op de site van Amigurumibb te kijken. Zo leuk!

Liefs

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

U kunt mijn Blog blijvend volgen

door rechts op de link "Volgen" te klikken.

Een reactie op mijn Blog stel ik zeer op prijs.