zondag 28 februari 2016

166 Accepteren


Lentewit

Accepteren

Ik ben laat met schrijven deze keer, de tijd is weer als zand door mijn handen gegaan. Soms vraag ik me af waarom ik mezelf alles aandoe, want uiteindelijk bepaal ik zelf wat ik ga doen en wat ik niet ga doen. Maar nee-zeggen is nou eenmaal niet mijn sterkste kant, hoewel het eigenlijk mijn enthousiasme is dat mij altijd nekt.

Maar eerlijk is eerlijk deze week heb ik wel een grote néé gezegd tegen het theaterspektakel dat op mijn pad kwam. Mijn vakantie was geen probleem volgens de regisseur. Maar mijn geboekte vakantie viel samen met de première en dat is het hoogtepunt waar je samen met de andere spelers naar toe leeft en die wetenschap heeft mij uiteindelijk doen besluiten om er mijn kostbare tijd niet aan te besteden.

De mollen ontwaken in de lente


Mijn besluit om er niet aan mee te doen was een opluchting, want je kunt wel alles met hart en ziel willen doen, je maakt het voor jezelf daarmee ook niet gemakkelijk.

Terwijl ik in de wachtkamer zat las ik deze week in weekblad Libelle een mooie kop: Accepteren maakt gelukkig! en terwijl ik even later met open mond de grijns op het gezicht van mijn tandarts zag, dacht ik daarover na. Accepteren is loslaten en als je de dingen waar je mee zit loslaat dan geeft dat ruimte en dat maakt inderdaad gelukkig.

Gelukkig vullen woorden gemakkelijk mijn beeldscherm voor wekelijkse post en dat is mijn redding vandaag, want ook vandaag rest er weinig tijd.

Lentegeluk


Naast mij ligt de nieuwe Rotterdampasgids, die ik gisteren bij het verlengen van mijn Rotterdampas (klik)  heb ontvangen. Elk jaar levert die pas mij een aardige besparing op, ook al woon je niet in Rotterdam. Hoewel je bij de aanschaf even moet investeren. Het mooie is dat je tegenwoordig via je account je besparing automatisch kunt inzien en dan blijkt telkens weer dat het mijn investering waard was.

Er is veel te doen in de stad dit jaar, want dit jaar viert Rotterdam de stad en dat werd tijd. Als ik, een geboren Rotterdammer die niet in Rotterdam woont, door de stad slenter voel ik mij trots. Al die moderne architectuur gemixt met het oude in de stad, is door mensen handen gebouwd en al ver voor het bouwen bedacht door creatieve mensen. De stad Rotterdam steekt met kop en schouders boven andere steden uit en is nog steeds niet af.

Gisteren slenterde ik, na het verlengen van mijn pas, de hele dag door mijn stad in de heerlijke lentezon en mijn creatieve geest maakte plannen.

Lentebruin


In de komende week bezoeken mijn “Andalusië-reisvriendinnen” de stad en ontmoeten we elkaar in een van de meest opzienbarende bouwwerken van Rotterdam, het Centraal Station. Maar wat laat ik ze daarna zien, er is zoveel bijzonders in de stad, daar ga ik mij vooraf eens goed in verdiepen of slaat mijn enthousiasme dan weer op hol.

De klok tikt de tijd te snel weg vandaag, ik moet nog werken of misschien is werken niet het juiste woord, mijn vrijwilligersbaan in het theater doe ik met veel plezier, maar ook daar gaat kostbare tijd in zitten. Hoe dan ook het is vooral genieten van de gasten die komen, van de artiesten, van het publiek en van de voorstelling.

Lente in Oostvoorne


Als ik weer thuis kom werk ik mijn post verder uit met de energie van de voorstelling nog in mijn lijf. De voorstelling Stroom van Joris Linssen & Caramba (klik) http://www.jorislinssen.nl/ heeft die kracht, hij is een verhalenverteller pur sang en zijn muziek doet je bloed sneller stromen. Naar mijn mening kun je die passie alleen zo overbrengen als je van mensen houdt.

Ik accepteer dat alles tijd kost en als ik er plezier aan beleef dan ben ik gelukkig.

Wat denk jij, kun je geluk afdwingen?


Doordenker:

We hebben vaak diepe dalen nodig om te beseffen hoe gelukkig we zijn.


Noord Hollandse lente


In het Spotlight:


En het zal eens tijd worden dat we deze wereldstad vieren. In de stad wordt 75 jaar wederopbouw gevierd en het startschot wordt op 30 maart gelost, dan verandert de stad in een levensgroot kunstwerk. Dwars door de stad vallen 8.000 XL-dominostenen en de laatste steen geeft het officiële startsein voor Head Lights en zeven wederopbouwgebouwen in de stad lichten op als nooit tevoren. Op het Schouwburgplein zal een metershoog lichtobject verrijzen. Kijk op de site voor alle bijzonderheden.


Vanaf 7 maart 2016 kun je in de Kunsthal een Luisterroute lopen. De Luisterroute is een innovatieve audiotour, waarmee de bezoekers een non-stop geluidswandeling maken door de Kunsthal. Met verhalen, interviews en muziek leidt Mike Boddé de bezoekers door het hele gebouw en deels erbuiten.  Hij neemt je mee op reis vol beelden, stemmen en geluiden. Verborgen verhalen die bezoekers aan de Kunsthal normaal niet zien, komen aan bod. Een bezoek waardig!





Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Happy Earl Grey

©Happy Earl Grey

3 opmerkingen:

  1. Vroeger dacht ik idd dat jouw doordenker klopte maar door ervaring ben ik van gedachten veranderd.
    Gelijkmoedigheid in alles en bewuste aanwezigheid in dat wat IS.geeft een stabieler geluk dat heel intens kan zijn. Daar kan het geluk dat je alijd weer verliest omdat het op vergankelijke basis en verdriet is opgebouwd niet tegenop.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Tja.. die diepe dalen en gelukkig zijn.. Het maakt je in ieder geval dankbaar voor wat je nog wel hebt!

    Mooi bericht over Rotterdam. Mij doet het wel eens zeer als ik mijmerend de gebouwen voorbij loop; spijtig dat er ooit zoveel kapot gebombardeerd is.. Wat dacht je van een bezoekje aan of richting het Wereldmuseum? Via Coolsibgel, Erasmus, het water.. Simpel, maar laatst met een bezoeker ook gedaan. Het was een succes!

    Wens je een hele mooie week toe. Met veel loslaten. Oh! Zei ik dat nu tegen jou of stiekem tegen mezelf. Loslaten.. moeilijk hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. De diepe dalen hebben mij eigenlijk zelf mijn geluk gebracht...Als er iets moeilijks op mijn pad komt vraag ik mij af..wat brengt dit mij? Naast dan bv angst en verdriet ;) Meestal kan ik het pas later beantwoorden maar het brengt mij altijd iets moois. Rotterdam...grappig...een vriend van ons is een geboren en getogen Rotterdammer en ik heb hem jouw blog laten lezen..hij snapt je helemaal!!! ;) Ikzelf was er gisteren nog maar ik ervaar dat dus niet zo. Ik hou niet van moderne gebouwen...die hoogte vooral. Dat zien we hier in Den Haag ook steeds meer...spiegelende torens in de meest vreemde vormen ;). Ik zeg dan altijd...was er nou niemand die daar iets mooiers van kon maken?? Zo zie je maar...smaken verschillen. haha..ik hou meer van Nissewaard...oh wat hebben we daar laatst mooi gewandeld...heerlijk die ruimte! Fijne week, liefs Petra

    BeantwoordenVerwijderen