zondag 1 oktober 2017

246 Iets





Het scheelt maar één letter met niets, maar iets kan een groot verschil maken. Het was zomaar een gedachte die ik opschreef, zodat ik het niet zou vergeten.

De aanleiding was het schokkende bericht dat een jongen van 14 jaar ervan verdacht werd zijn ouders te hebben omgebracht. De jongen heeft inmiddels bekend, maar waar is het misgegaan, zoiets doe je niet zomaar. Het is een schrikbarend bericht en het dorp Katlijk staat ineens op de kaart, van dat dorp had ik nooit eerder gehoord. Het rustige dorp ziet er in één klap heel anders uit.

Een jongen van veertien en ik dacht aan een tekst van Paul van Vliet:

Meisjes van dertien, niet zo gelukkig
Meisjes van dertien, er net tussen in


Kunsthal Rotterdam decorstuk voorstelling: Home, Conny Janssen Danst


Waar is het misgegaan met de mens, een stevig fundament heb je nodig om een gelukkig leven te kunnen leiden en daarbij het geluk om in vrijheid te kunnen opgroeien. Maar een veilige haven en een goede gezondheid zijn nog geen garantie. Er kan altijd iets misgaan en iets scheelt maar een haartje met niets.
  
Ik keek deze week naar een programma waar ik over had gehoord en ik ben er eens gaan zitten voor: Steenrijk, Straatarm (klik) . Waarin een rijke vader samen met zijn zoon een week ruilen van leven met een gezin met drie kinderen die in de schuldsanering zitten. Van penthouse naar krappe eengezinswoning in Amsterdam Noord en van een weekbudget van 1500 euro naar een weekbudget van 70 euro en andersom. De verschillen waren groot en het was ontroerend om te zien wat er gebeurde. Het gezin had de week van hun leven, maar ook de vader en de zoon hadden een verrassend mooie week en sommige uitspraken waren werkelijk ontroerend.
  
Een gelukkig leven heeft dus ook niets met de inhoud van je beurs te maken. Hoewel geld het leven natuurlijk wel wat gemakkelijker maakt.


Kunsthal Rotterdam (helaas niet meer te zien)


Ik bezocht de afgelopen week de Kunsthal (klik) in Rotterdam met als doel de tentoonstelling: 25 jaar Conny Janssen Danst (tot 1 okt. te zien). Het was een prachtige overzichtstentoonstelling en voor mij ook herkenbaar, omdat ik verschillende voorstellingen in theater had gezien. Een cadeautje was de openbare workshop te we konden bijwonen en waarin jonge mensen samen met een van de danseressen van Conny Janssen Danst een dans instudeerden.

In de kunsthal zag ik ook het werk van Koen Vermeule (klik) , de winnaar van Sascha Tanja Penning 2017 (klik) , zijn oeuvre verraste mij. De leegte in zijn landschappen in verrassende kleuren en de weergave van mensen in regenachtige straten waren opvallend anders, de weerkaatsingen en schaduwen maakten zijn werk fabelachtig mooi. Koen Vermeulen kun je nog tot 19 november 2017 zien in de Kunsthal.


De bijzondere kleuren in het werk van Koen Vermeule


Kunst in welke vorm dan ook maakt mensen milder, mooier en ook gelukkiger. Maar dan moet je het wel leren waarderen en het liefst al op jonge leeftijd leren om anders naar dingen te kijken. Maar met al die bezuinigen de afgelopen jaren is er voor kunstzinnige vorming op scholen er weinig ruimte. En dat terwijl wetenschappelijk onderzoek uitwijst dat kunstzinnige vorming echt iets met je hersenen doet.

Gelukkig krijgt het tekort aan muziekonderwijs op scholen al iets meer aandacht en iets is al meer dan niets.
  
Onverwachts had ik vanmiddag een gesprek met een buurman, zijn ouders zijn in de jaren ’60 als gastarbeider naar Nederland gekomen en hebben altijd hard gewerkt. Hij zelf is geboren in Nederland net als zijn twee zussen. Hij was net terug van vakantie en hij vertelde mij over de dreigende sfeer die hij had ervaren in het land van zijn ouders. De schrik zat er behoorlijk in en hij was er stellig van overtuigt dat er binnen afzienbare tijd een oorlog uitbreekt, hij was bang en ik zag de angst in zijn ogen toen hij dat zei. Volmondig zei hij: Ik ben zo blij om weer thuis te zijn.

Thuis dacht ik na over zijn woorden, waar is het toch misgegaan met de mensheid.


Decor voorselling Home, Conny Janssen Danst


Twitterende wereldleiders zoeken ruzie over de hoofden van miljoenen onschuldige mensen. Dreigende taal uit alle windsteken houden de gelederen bezig en iedereen weet dat er onweer dreigt. Angst zwelt aan en niemand weet precies waarvoor.

Angst is een slechte raadgever en met angst in je hart kun je niet gelukkig zijn. Ik zie “vrienden” op Facebook vaak ondoordacht filmpjes, artikelen en ongefundeerde berichten delen, haat zaaien en angst voeden. Het siert die “FB-vrienden” bepaald niet, het maakt de mens lelijker, slechter en ongelukkiger. Als dat je enige plezier in het leven is, wat wil je daar dan mee bereiken.



Maquette van een decor, een stap van niets naar iets


Vanmiddag zag ik bij ons plaatselijke theater een groep jonge meiden staan, nerveus pratend en giechelen, de mobieltjes klaar voor een filmpje. Het waren Furtjuh-fans. Huh??? Ja, dat dacht ik ook toen ik het hoorde, maar Furtjuh is met 400.000 abonnees een van de grootste YouTube-sterren van deze tijd. Ineens gingen de mobieltjes de lucht in, daar stond hij met zijn camera.

Ik liep lachend door, denkend aan 1964 en het bezoek van de Beatles aan Amsterdam, dat waren nog eens tijden, ik zat destijds aan de buis gekluisterd.


Fashion in the Air - Kunsthal Rotterdam


Is er wel zoveel veranderd in de wereld. Dreiging is er altijd geweest, was de angst die onze ouders kenden anders dan de angst die mensen nu bezighoudt. Ik vraag het mij telkens weer af, maar feit is dat wij als individu daar erg weinig aan kunnen veranderen. De geschiedenis heeft altijd op en neergaande golfbewegingen gekend.

Een mens lijdt het meest door het lijden dat hij vreest. Het is een oud gezegde, maar van oorsprong een deel van een gedicht van Nicolaas Beets (1814-1903) (klik)  :

Bemoediging
Een mens lijdt dikwijls het meest
Door het lijden dat hij vreest
Doch dat nooit op zal dagen
Zo heeft men eer te dragen
Dan God te dragen geeft

Het leed dat is, drukt niet zo zwaar
Als vrees voor allerlei gevaar
Maar komt het eens in huis
Dan helpt God altijd weer
En geeft Hij kracht naar kruis


Dreiging is van aller tijden, daar zal nooit iets aan veranderen. Wij als individu kunnen daar erg weinig aan veranderen. Ooit kreeg ik een wijze raad: Waar je niets aan kan veranderen, daar moet je niet van wakker liggen en die raad neem ik nog steeds ter harte.


Kattenliefde in de Kunsthal Rotterdam


Iets scheelt maar één letter met niets, maar dat is toch iets, al is het maar een beetje.

Het regende dikke tranen gisteren en een moeder liep langs met twee jonge kinderen, de voetjes gestoken in kleurige laarsjes. “Kijk uit jongens een auto”, hoorde ik haar zeggen en daarna: “Ja, nu kunnen jullie de plas in!”. Ik keek om en zag de kinderen de diepe plas in springen, lachend in het opspattende water. Kijk, dat is nog eens opvoeden. Wat een wereldmoeder!



Welke raad kreeg jij ooit en ben je nooit vergeten?



Doordenker:

Gelukkig zijn moet je durven.


Herfst pompoenentijd


In het Spotlight:



De film die ik de komende week wil gaan zien is Tulipina, waarin mijn favoriete Nederlandse acteur Gijs Naber speelt. Het Nederlands Film Festival opent de 37e editie met deze nieuwe film van Oscar- en Gouden Kalf-winnaar Mike van Diem (bekend van o.a. Karakter 1998 en Surprise 2015). Ik zag de trailer en ik was gelijk verkocht.



In mijn agenda voor de komende week staat het Rijksmuseum gepland. Het gebouw op zich is al een bezoek waard, maar de ook de vaste collectie is een must. Op dit moment is ook de Kantcollectie (klik)  van het Rijksmuseum te zien  



Opera Minora komt dit jaar met een nieuwe voorstelling op locatie, namelijk Odysseus: een stationsopera, in en rond Rotterdam Centraal. Tijdens de voorstelling krijg je een kijkje in de wereld van de reizende mens. Wat zijn de gevoelens van wachtende reizigers die zich zo onverstoorbaar door de wereld bewegen.
Opera Minora staat bekend om haar innovatieve en experimentele werkwijze op locatie. Zo speelde het gezelschap de voorstelling Orfeus in de Maastunnel.  
De voorstelling is op 20 t/m 22 oktober te zien in Rotterdam, daarna reist het gezelschap naar Delft en Utrecht. Reserveer vooraf via de site.





Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

Waardeer je mijn wekelijkse blog? Deel dan de link!


7 opmerkingen:

  1. Ik hoorde het ook van die veertienjarige jongen. Daar moet wel iets heel triests aan ten grondslag liggen, zoiets gebeurd niet zomaar, vreselijk. Net voordat ik op je blog ging lezen zag ik de beelden uit Spanje op t.v over de ongeregeldheden tijdens het stemmen over het referendum, ook weer zoiets, héél veel gewonden. Soms wordt je er zo somber van. We zullen zelf maar proberen te genieten van de simpele, gewone kleine geluksmomenten in ons leven en die koesteren.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Furtjuh, wist je gelijk hoe je het moet schrijven ;-) Ik heb het direct maar even opgezocht. Ja, de Beatles dat waren nog eens tijden. En de Stones die weer in Nederland optreden. Dat is pas iets. Ik ben echt vreselijk ouderwets in de ogen van de Furtjuh volgsters. Mooi verhaal heb je geschrven.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Veel stof tot nadenken deze week, Elly. Er gebeuren onbegrijpelijke dingen, en je vraagt je inderdaad af hoe mensen tot bepaalde dingen komen.
    Maar wat leuk hoe dat kind in plassen mocht springen :). Fijne week!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Gelukkig zijn moet je durven, maar ook kunnen el, met veel of weinig geld,
    ik voel me rijk met wat ik heb, ben blij met wat ik krijg, en dat is geen 1500 euro in de week, wat moeten die mensen als ze weer terug moeten zouden ze dan niet ontevreden worden? oh jee, ik wil met niemand ruilen, leef en laat leven denk ik, lekker genieten van wat je doet, op je eigen manier,
    " vaar je eigen koers" is de raad die ik kreeg en dat doe ik :-)
    m'n hele leven lang al :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Geniet zo vaak van jouw tips, zit toevallig je post te lezen in het rijks! Ga meteen kijken naar het kant. Groetjes Hetty

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Mijn vader zei altijd : zorgen moet je doen, niet maken. Van die tegeltjes wijsheden waar ik tegenwoordig nog zo vaak aan moet terug denken. Zo ook door jouw verhaal. er gebeuren zoveel rare dingen en er gaat zoveel onbegrijpelijks mis. Misschien moeten we meer en beter voor elkaar zorgen. Zoals die moeder en die kids. Zij begrijpt het..
    Fijne week Manon

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik denk niet dat er heel veel verandert is...ik denk zelfs dat er steeds meer mensen liever voor elkaar zijn geworden. Er wordt gelukkig steeds meer nagedacht en ook steeds meer mensen kiezen om bewuster te leven. Alleen...in het nieuws is vaak juist die andere kant die overbelicht is. Vroeger gebeurde er ook vreselijke dingen maar je wist het niet. In de oorlog bv wisten de meeste mensen niet wat er met de joden gebeurde...zoiets kan een gezond mens toch ook niet verzinnen??? En wat je niet weet is er niet. Tegenwoordig kun je live een bom zien ontploffen...mensen zien lijden. En dan is het er ineens wel! Maar daardoor raken mensen ook meer betrokken dus het heeft ook een functie. Het is niet meer de ver van mijn bed show...wij lijden mee als onze medemens in nood is. En dat zal uiteindelijk een positieve draai geven. Maar wat al zolang aan de gang is kan niet in 10 jaar worden omgezet...ik heb vertrouwen. Lieve groet Petra

    BeantwoordenVerwijderen