253 Potpourri

De afgelopen week zat ik al aan het begin van de week achter mijn toetsenbord en dat is niet zoals ik gewoonlijk schrijf. Buiten het gebruikelijke ritme om schrijven is vreemd, want over het algemeen overdenk ik de week en schrijf daarover, nu waren er pas een paar dagen verstreken.

Maar dan nog draait de aarde om zijn as, gewoon zoals gebruikelijk.

Emoties wisselen elkaar af, net zoals commentaar en complimenten, het leven is een medley aan levensliederen.  Een smartlap is er niets bij, het ene moment is alles rozengeur en maneschijn en het andere moment is er dood en verdriet. In een week kan het hele palet aan kleuren langskomen. That’s live (klik) en daar veranderd niemand iets aan.

Het leven, een medley aan levensliederen

Sommige gebeurtenissen doen je ineens beseffen hoe betrekkelijk alles is. Misschien zouden we ons daar eens wat meer bewust van moeten zijn. Niemand weet hoe laat het is (klik) en dat is maar goed ook.

Als kind huppelen we gelukkig in de lentezon de toekomst tegemoet en in de zomer van ons bestaan ligt er nog een lang leven voor ons. Maar in de “Mallemolen van het Leven” (klik) draaien we allemaal een rondje mee en pas in de herfst van ons bestaan beseffen we hoe kort het leven is.

Oliebollen en appelbeignets, jeugdsentiment

Is dit nu later (klik) en is dit waar je als kind naartoe wil groeien.

Herinneringen worden gevoed door onze zintuigen en geur is het meest belangrijkst. Lopend op straat ruik ik de geur van gist, rozijnen en suiker. Plotseling brengt het mij een beeld van vroeger, ben ik even het kind dat wacht tot die allereerste oliebol uit de pan komt en ik mag proeven van mijn moeders bakkunst. Er zijn al heel wat jaren verstrekken, maar het staat mij nog helder voor ogen. Dagdromend loop ik langs de bakker die op dat moment de oliebollen bruin bakt. Die geur is nog net zo zuiver als de herinnering aan toen.

Memory’s (klik) je zou er melancholisch van worden, maar daar laat ik me niet door meeslepen.

De geur van warme winterse avonden

Naast een potpourri aan liedjes die ik jullie deze keer voorschotel, probeer ik deze keer ook een potpourri aan geuren in huis te beschrijven. Naast mij een kop dampende Earl Grey thee met de geur van de bergamotplant. Op de schaal naast mij geurige sinaasappels, gemaakt van gewone sinaasappelen waar ik kruidnagels in heb geprikt. En op het vuur pruttelt mijn befaamde appelmoes van goudrenetten, gekruid met kaneel, kardemom en gember. Mijn huis ruikt naar een warme winteravond en met wat eucalyptus in de vaas zelfs al naar een vleugje kerst.

Kaarten van Maartje van Noort

Naast die heerlijke geuren, is de rust en ruimte die ik na al het klussen in huis heb gecreëerd, voelbaar. En hoewel er nog steeds wat puntjes op de i gezet moeten worden, ben ik al zeer tevreden over het resultaat. Deze week heb ik nog wat mooie aankopen gedaan bij World of Wouda (klik) en die hebben inmiddels ook een plekje gekregen.

Ik heb tegen die grote klus opgezien, maar wat ben ik blij dat ik het niet verder heb uitgesteld en mijn schouders eronder heb gezet.

Een pakje van World of Wouda is al een feest

Het leven geeft een potpourri aan herinneringen en dwalend door mooie liedjes voor deze blog kom ik, “Voor jou” (klik) tegen, een prachtige tekst, gezongen door Marco Borsato. Ik denk weer aan mijn moeder en hoor in gedachten haar stem, haar laatste woorden kunnen mij nog steeds ontroeren. Wij zongen altijd uit volle borst samen in de auto en “Niemand weet”(klik) wat wij toen samen deelden.

Niemand weet hoe laat het is en als de tijd je dreigt in te halen, is het te laat voor wat je altijd nog had willen doen. Stel nooit uit, leef je leven als het allerlaatste uur.

Droom, durf, doe en deel (klik) 

Vier het leven om je heen

Hang de slingers op en dans met iedereen

Het leven is te kort

Ja, en alleen is maar alleen

Dus deel je hart met iedereen

Hier om je heen

Wees niet alleen

De appeltjes van oranje

Ik heb geleerd dat het leven te mooi is om in een hoekje te blijven zitten, terugkijkend hebben de dalen in mijn leven mij veel geleerd. Morgen kan alles anders zijn en niets ter wereld kan die wetenschap ondermijnen.

Welk lied zou jij nog aan mijn potpourri willen toevoegen?

De potpourri op een rij:

That’s live - Frank Sinatra

Niemand weet hoe laat het is - Youp van ’t Hek

De Mallemolen van het leven - Heddy Lester
Is dit nu later - Stef Bos                                 

Memory ’s - Barbara Streisand

Voor jou - Marco Borsato

Niemand weet - Marco Borsato

Droom, durf, doe en deel - Marco Borsato

Doordenker:

Wanneer de bladeren vallen, vinden ze een plek aan de wortels.

 De bladeren vallen

In het Spotlight:

Loving Vincent (klik) 

De film Loving Vincent zag ik deze week, een bijzondere ervaring ook omdat de film de allereerste geschilderde film is. Ruim 125 kunstenaars werkten aan deze film. Thuis keek ik naar de Making of Loving Vincent (klik) en heb nog meer respect voor de makers van deze bijzondere film gekregen. De film is nog in verschillende theaters te zien.

Museum Rotterdam - Coolsingel (klik) 

In de komende 3 jaar gaat de Coolsingel op de schop en zal deze veranderen in een moderne stadsboulevard met veel groen, in de toekomst kun je er flaneren, winkelen en ontspannen. Dit nieuwe hoofdstuk in de bewogen geschiedenis van deze straat is voor Museum Rotterdam aanleiding om een grootse tentoonstelling over de Coolsingel te organiseren. Want als er één straat het verhaal van Rotterdam en zijn inwoners kan vertellen, dan is dat de Coolsingel.

De tentoonstelling Coolsingel is tot 8 april 2018 e zien in Museum Rotterdam.

IJsvrij (klik) 

Van 8 december t/m 7 januari strijkt het IJsvrij Park Festival neer in Het Park in Rotterdam. Naast een schaatsbaan is er muziek, dans en theater. En natuurlijk is dit intieme festival helemaal in wintersfeer met lampjes en vuurkorven.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey