256 Stuk

Het is al wat later op de ochtend en eigenlijk moet ik de deur uit voor de boodschappen, maar ik zit in een flow waar ik niet uit kom. De notities in mijn boekje zijn de afgelopen dagen chaotisch neergekrabbeld, om niet te vergeten. Telkens weer dwarrelen er teksten door mijn hoofd.

Ik hoef maar even zo te doen…

Deze week leerde ik Flip en Bep kennen, het zegt jullie waarschijnlijk niets en dat is niet zo gek. Ik zag Flip, de zoon van … en Bep, de dochter van… en wat mij raakte was de overeenkomst in twee totaal verschillende voorstellingen. Flip en Bep, beide kinderen van grote kunstenaars die al heel jong werden geconfronteerd met de schaduwzijde van het hebben van bekende ouders. Niet zomaar een moeder en niet zomaar een vader, maar bevlogen legendarische Nederlandse kunstenaars van kunst met een grote K.

In een rijtuigie...

We trekken ons er niks van aan, het is altijd zo gegaan…

Het is niet dat ik een groot musical liefhebber ben, maar ik moest deze musical zien: Was getekend Annie M.G. Schmidt (klik) en dat is achteraf gezien eigenlijk een must voor iedereen, tijdloos en dus voor jong en oud interessant. Wat een prachtig stuk! Het is een voorstelling over Nederlands meest geliefde schrijfster, gebaseerd op de bestseller Anna van Annejet van der Zijl (klik) .

In deze voorstelling leren we Flip kennen de zoon van Annie M.G. die in 1952 werd geboren, net zoals ik. Hij vindt een koffertje met brieven op zolder en zit vol vragen, er is nog zoveel dat hij niet van zijn moeder weet. De rol van Flip wordt prachtig gespeeld door William Spaaij. Flip is een innemend persoon in de voorstelling, zo puur en hij vraagt zich voortdurend af: Wie was mijn moeder nou eigenlijk en hij is de zoon van, maar wie is hij zelf eigenlijk.

In een interview met William Spaaij en de regisseur Paul Eenens (klik) hoor ik iets meer over de achtergrond van de voorstelling, die al dagen door mijn hoofd blijft dwalen.

Annie wordt groots gespeeld door Simone Kleinsma, een rol die haar als geen ander past, werkelijk briljant. Niemand anders had dit zo mooi kunnen neerzetten. Ze doet de echte Annie niet na, maar ze is het echt, ze staat er in levenden lijve. Annie maakte de waarheid altijd mooier dan die in werkelijkheid was en dat komt zo mooi naar voren. Alle kleuren in het hoofd van Annie zijn in deze voorstelling vertegenwoordigd.

Alle kleuren in het hoofd van Annie

Flip heeft na het overlijden van zijn ouders nog veel vragen en leest de brieven van zolder, de nalatenschap van zijn moeder. Je ziet hoe Annie altijd op zoek is geweest naar een bepaalde mate van vrijheid.

We zijn er nog niet aan toe, taboe, taboe…

Maar Annie zien we in deze voorstelling ook als kind, een eenzaam kind dat opgroeide in Zeeland binnen een strenggelovig gezin. En als jongvolwassene die niets liever doet dan schrijven. Ook de rollen van het kind en de jonge Annie worden fabelachtig mooi en puur neergezet. De voorstelling is geschreven door Dick van den Heuvel en de teksten van bekende en onbekende liedjes van Annie M.G. zijn aaneengeregen tot een bijzondere autobiografische voorstelling met de drie Annie’s als pareltjes in een collier.

Vluchten kan niet meer…

Als de man van Annie M.G., Dick van Duijn zwaar depressief wordt en afscheid neemt van het leven, krijgt de rol van Annie een andere lading als Simone zingt: De wereld is wonderlijk leeg zonder jou… Het was muisstil in de zaal, een kippenvel moment en je zou haar op dat moment willen omarmen en troosten.

De wereld is wonderlijk leeg zonder jou

Er staat maar zo weinig meer in

De hemel is aldoor zo hinderlijk blauw

Waarom? Wat heeft het voor zin?

Jeugdigheid maakt plaats voor wijsheid

Maar hoe zit dat nou met Bep, zullen jullie je inmiddels afvragen. Bep, de dochter van Rietveld (klik voor de trailer) , was een totaal andere voorstelling die ik ook deze week zag. Een theatermonoloog gespeeld door Audrey Bolder waarbij de vraag rijst, ten koste van wie of wat mag je kunstenaar zijn.

Elisabeth Rietveld, is de oudste dochter van kunstenaar, architect en meubelmaker Gerrit Rietveld (klik) . Ze laat ons door haar ogen zien hoe de kunstgroep De Stijl haar vader omarmden, een bonte stoet van personages trekt voorbij en uiteindelijk blijkt dat ook bepalend voor het leven van Bep.

Bep, de dochter van Rietveld, is een meeslepend biografisch drama. Je ziet hoe ook zij al jong werd geconfronteerd met de schaduwzijde van het hebben van een beroemde vader. Ondanks alles omarmde zijzelf, Elisabeth Eskes-Rietveld (klik) de schilderkunst en trad in de voetstappen van haar vader.

Wat voor weer zou het zijn in …

Ik kom ineens bij mijn positieve, ik was helemaal verdwaald en liep als de kleine Margootje uit Madurodam door het “Bos der Woorden”, mijn fantasie slaat op hol. Maar ik moet nog boodschappen doen en iets in mij zegt: Nou en … en dus schrijf ik verder.

Klein meisje, dit is het land waar grote mensen wonen

Aan een klein meisje

Dit is het land, waar grote mensen wonen.
Je hoeft er nog niet in: het is er boos.
Er zijn geen feeën meer, er zijn hormonen,
en altijd is er weer wat anders loos.

En in dit land zijn alle avonturen
hetzelfde, van een man en van een vrouw.
En achter elke muur zijn and're muren
en nooit een eenhoorn of een bietebauw.

En alle dingen hebben hier twee kanten
en alle teddyberen zijn hier dood.
En boze stukken staan in boze kranten
en dat doen boze mannen voor hun brood.

Een bos is hier alleen maar een boel bomen
en de soldaten zijn niet meer van tin.
Dit is het land waar grote mensen wonen...
Wees maar niet bang. Je hoeft er nog niet in.

Annie M.G. Schmidt

Dikkertje Dap zat op de trap

Dat prachtige theaterstuk over Annie laat mij niet los, aan het einde van de voorstelling kwam er direct een vraag bij mij op: Zijn wij niet allemaal Annie?

Zijn wij niet allemaal Annie, dat is tevens een prachtige doordenker. Want wij zijn allemaal uitsluitend vrij in ons hoofd, we zijn altijd ergens aan verbonden in welke context je dat ook zet. Maar ieder mens wil toch vrij zijn, vrij in bewegen, vrij in doen en laten, vrij om te zijn zoals je zelf wil zijn. Het is een mooie conclusie die ook weer vragen oproept, want niemand is vrij.

Als wij inderdaad altijd op zoek zijn naar een zekere vrijheid, waarom is het gras dan altijd groener bij de buren en waarom moet men dan altijd hebben wat een ander heeft. Veroorzaken we zelf niet de val waarin we vallen en zijn wij niet zelf de boeien waarin we vastzitten.

Naarmate mijn haren grijzer worden gaat mijn brein het leven anders zien en toch is, hoe je het ook bekijkt, vrijheid mij nog altijd heilig.

Ik hoorde kortgeleden Herman van Veen zeggen: Mijn toekomst is een andere dan toen ik 25 was en daarmee raakte hij een snaar. Uiteindelijk maakt jeugdigheid plaats voor wijsheid en dat geeft waardevolle inzichten, die mij telkens weer verbazen.

Welke Annie-woorden zijn jou bijgebleven?

Doordenker:

Alles kan stuk, maar niet alles is te lijmen.

Bewaar het kind in jezelf

In het Spotlight:

Was getekend Annie M.G. Schmidt (klik) 

Heeft mij verhaal jullie nieuwsgierig gemaakt. De musical is nog in het land te zien t/m juli 2018 en er zijn nog kaarten te reserveren. Kijk op de site naar de mogelijkheden.

Dikkertje Dap (klik) 

Dikkertje Dap is ook een schepseltje van Annie M.G. en Dikkertje is nu verfilmt, hoe leuk is dat. De film speelt in verschillende bioscopen in het land en lijkt mij een geweldig leuke tip voor een familie-uitje met de feestdagen.

Woef Side Story (klik) 

Een andere tip voor de komende feestdagen is de Woef Side Story, deze familievoorstelling (8+) is het verhaal van Romeo en Julia op z’n hondjes. Deze award winnende musical van regisseur Pieter Kramer is, wegens succes terug en te zien t/m 15 april 2018 in verschillende theaters.

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey