257 Licht

De afgelopen week is zo snel als een vederlichte sneeuwvlok in een warme hand verdwenen. Soms heb de dingen ook niet in de hand en verlopen dagen zoals je van tevoren niet had kunnen plannen.

Zeven dagen van vierentwintig uur, een gewone week?

Het weer is natuurlijk een belangrijke factor in het menselijk leven. Ik hoor jullie nu denken, maar echt het weer heeft een hoofdrol gekregen in ons leven of je dat nou wel of niet wil. Hoewel niemand het weer kan sturen en het gewoon gaat zoals het gaat.

Met de hysterie van code rood werd angst ons weer met de paplepel ingegeven, maar waarom ervaar je dat in landen om ons heen toch minder, vraag ik mij af. Zijn we in ons kleine landje niet veel te betuttelend bezig, is gewoon het weerbericht (buienradar enz. enz.) niet voldoende voor de Jip en Jannekes in ons kleine landje. Dat is een vraag die mij de afgelopen dagen bezighoudt en mij niet alleen.

Kerstkaart wandeling

Maandag, code rood was aangegeven, maar er stond een reisje geboekt naar Duitsland en toch zijn we gegaan. Het was s ’morgens heerlijk rustig op de weg, de wegen waren schoon en richting het noordoosten was nog erg weinig aan de hand. Nabij Amersfoort begon het te sneeuwen, maar voorbij midden Nederland werd dat weer minder en bij de grens nabij Enschede lag zelfs veel minder sneeuw en dat was ook in Bad Bentheim, Duitsland het geval. De hoteleigenaar had duidelijk wel last van onze code rood, er hadden mensen afgebeld en dus had hij een strop.

Winter schoonheid

Natuurlijk is het belangrijk om het weer in de gaten te houden, maar ik heb vaak het idee dat wij hier in ons kleine landje te weinig winterervaring hebben en daarom als angstige sneeuwhazen bibberend luisteren naar wat de media ons influistert. Het is winter dus het kan glad zijn en er kan sneeuw vallen, maar dat is geen hel op aarde.

Misschien moet de “Hollandse Top van Vervoer” eens wat meer ervaring gaan op doen in landen als b.v. Zwitserland, Scandinavië en Canada.

Het was niet zo gek dat de week om vloog, als ik al mijn activiteiten deze week op een rij zet, zou je er licht hysterisch van worden. Achteraf denk ik, het zit nog wel goed met mijn energie.

Het kroonluchter licht van Het Loo

Als je het opschrijft blijkt het onmogelijke, mogelijk te zijn.

Zo was er een korte vakantie met familie, dus een koffertje gepakt en op reis. Gezellig samen naar een konditorei, glühwein, samen eten en erop uit met een bezoek aan de kerstmarkt in Münster (klik) , een bezoek aan de Burcht in Bad Bentheim (klik) en een bezoek aan het Loo in Apeldoorn. Bij thuiskomst s ’avonds weer uitpakken en het huis aan kant want de volgende dag stond er een lunch gepland bij mij thuis met vrienden en daarna even op bezoek bij mijn oude buurvrouw. De dag daarna de kapper, een verjaardag en samen met oud-collega’s op pad naar het theater voor de jubileumavond 100 jaar Oude Luxor (klik) ,  met Paul de Leeuw en Brigitte Kaandorp. Maar de week was nog niet om, de volgende dag een middagvoorstelling in het Zuidpleintheater waarin mijn getalenteerde achternichtje danste en daarna geheel onverwachts naar de jubileumvoorstelling in het Nieuwe Luxor, Waardenberg en de Jong en de dames van toren C. En tussendoor heb ik ook nog de fotocollages gemaakt en de kerstwensen en kaarten geregeld. Vandaag een rustdag…

Het winterpaleis Het Loo

Nog even over Paleis Het Loo (klik) , we waren eigenlijk te vroeg want vanaf 16 december 2017 is er, Winterpaleis Het Loo. Waarbij al het serviesgoed uit de kast komt en alles in kerstsfeer op tafel staat. Eigenlijk zagen wij daar nog boven verwachting veel van, er werd nog aan gewerkt, bomen versierd en tafels gedekt, maar het grootste gedeelde was al klaar.

De gedekte tafels met de glanzende kristallen glazen en karaffen en de mooie serviezen maakten het paleis, samen met de brandende kroonluchters, kandelaars en de versierde bomen en het kerstgroen nog mooier dan het altijd al is. Een en al pracht en praal, prachtig om te zien, maar je moet er toch niet aandenken hoeveel tijd en energie dat heeft gekost om alles zo te etaleren. Twee bomen van kerels waren nog bezig met het versieren van een boom, er werd bij gezongen: O, dennenboom, o dennenboom… Zouden die mannen dat thuis ook zo doen?

De heren zingend aan het werk

Er waren nog niet veel bezoekers en dus konden wij alles rustig bekijken en vastleggen. Hoewel dat laatste met een mobiel toch minder mooi is dan met een camera.

Vandaag is het zondag, code oranje en een rustdag of nou ja…

Bijkletsen tijdens de koffie met mijn nicht en daarna koken, strijken, de dagelijkse beweging, een uur lopen en natuurlijk mijn blog schrijven. Tja, met de energie zit het nog wel goed denk ik en met een glimlach denk ik aan Brigitte Kaandorp die in het Oude Luxor deze week zong: Ik heb een heel zwaar leven, echt waar heel zwaar (klik)  

Een tafel vol gepoetst zilverwerk weerkaatst in het plafond

Nog een week te gaan en dan is het alweer kerst, de komende week zal daar de hysterie weer voor losbarsten en zal er weer een vermogen worden uitgegeven aan exclusieve lekkernijen en cadeaus. Voor het gemak vergeten we gewoon even massaal dat die luxe niet voor iedereen is weggelegd.

Als code rood tijdens de feestdagen maar geen roet in de kerstmaaltijd komt gooien, want dan blijven we met de gebakken stoofpeertjes zitten.

Hoe “energiebesparend” ben jij tijdens de kerst?

Doordenker:

Soms zwijg ik in alle talen, omdat spreken niets uit zal halen.

Code rood... help!!!

In het Spotlight:

Winterpaleis Het Loo (klik) 

Paleis Het Loo heeft ook dit jaar weer de mooiste serviezen, tafelstukken, glas en kristal uit de kast gehaald. In verband met de aanstaande renovatie is het voorlopig de laatste keer dat de kerstopstelling met de gedekte tafels en versierde kerstbomen te zien is in het paleis. De gedekte tafels zijn te zien t/m 7 januari 2018, een mooi familie-uitje voor de kerstvakantie en vergeet dan ook je schaatsen niet, want er is ook een ijsbaan.

Woef Side Story (klik) 

Een andere tip voor de komende feestdagen is de Woef Side Story, een feest voor jong en oud, deze familievoorstelling (8+) is het verhaal van Romeo en Julia op z’n hondjes. In deze voorstelling zien we de stoere straathond, Toto die de bloedmooie rashond Marina ontmoet en ze worden stapelverliefd op elkaar.

Deze award winnende musical van regisseur Pieter Kramer is, wegens succes terug en te zien t/m 15 april 2018 in verschillende theaters.

Romeo en Julia (klik) 

Elk jaar rond de feestdagen is er in de diverse theaters in het land ook klassiek ballet te zien. Dit jaar trekt het Ballet van de Staatsopera uit Tatarstan door het hele land met Romeo en Julia. Het ultieme en tragische liefdesverhaal wordt gedanst op de muziek van Prokofiev in een sprookjesachtig decor.  

Blijf positief, geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey