Het is bijna niet te bevatten, het is hoogzomer in de lente
en drie weken geleden was het nog bar koud. Heerlijk wisselvallig Hollands!
In het kader van “Ouwe Meuk is ook leuk” vertrok met een
Kruidvat treinkaart naar het noorden en hoewel je daarmee door de weeks pas na
negen uur mee mag reizen, was ik al vroeg uit de veren. Ik was die dag vast van
plan om met de eerste trein na negen uur naar Enkhuizen af te reizen met als
doel het Zuiderzee Museum. Ik was er heel veel jaren geleden eens geweest, maar
door de jaren een is er nogal wat veranderd en er is een binnen museum
bijgekomen.
Tijdreis
Vanaf het station in Enkhuizen stapte ik op de boot die je
in stijl naar het buitenmuseum brengt, lopen is ook een optie, maar waarom
lopen als de boot aan de steiger ligt.
In het buitenmuseum van het Zuiderzee museum kun je vanaf
de aanlegsteiger naast de kalkfabriek al direct op avontuur door de tijd en
ontdek je wat de zee en het land ons allemaal te bieden heeft. Alles stond in
het museum in het teken van: Vers van Vroeger. De hapjes van vroeger verrassen
je, maar dat doen ook de hedendaagse lekkernijen die geïnspireerd zijn op toen.
Proeven van toen
Ik noem het een tijdreis en daarvan werd ik mij nog sterker bewust toen ik: Het Huishouden van 1920 betrad. Terwijl ik de drempel over stapte bedacht ik dat mijn ouders werden geboren in 1922 en 1925.
In de kleine ruimte naast de deur stonden pannen op een petroleumstelletjes te pruttelen. Ik rook de geur, een kruidige geur van uien en vlees, vermengd met de geur van petroleum. In het volgende vertrek, de kleine woonkamer een breiwerkje op een stoel naast de bedstede. Er werden sokken gebreid op vier naalden, zoals ik dat mijn Oma en mijn Moeder zo vaak had zien doen. Op de tafel in het midden van de kamer stond de thee te trekken. Het was alsof ik zo een andere tijd in stapte.
Slow cookers
Die geur van uien, stoofvlees en petroleum ken ik ook uit
mijn jeugd, eind jaren ’50 werden de petroleumstelletjes ook nog gebruikt in de
keuken. Tegenwoordig spreekt men over Slow Cookers (klik) ,
maar eigenlijk is dat dezelfde manier van koken als toen.
Ik vergaapte mij aan alle mooie bloesembomen, die in de keurig verzorgde moestuintjes stonden en even later liep ik door een winkelstraatje, bij de apotheek keek de Gaper op mij neer met open mond. Binnen was de tentoonstelling: Zeg eens AAA (klik) , waar ik prachtige Gapers zag en verrassend genoeg zag ik daar ook Dante, de Italiaanse schrijver en dichter tussen staan. In de apotheek kwam ik ook de smaak van vroeger tegen en ik proefde de roze en witte suiker mintjes.
Ik vergaapte mij aan alle mooie bloesembomen, die in de keurig verzorgde moestuintjes stonden en even later liep ik door een winkelstraatje, bij de apotheek keek de Gaper op mij neer met open mond. Binnen was de tentoonstelling: Zeg eens AAA (klik) , waar ik prachtige Gapers zag en verrassend genoeg zag ik daar ook Dante, de Italiaanse schrijver en dichter tussen staan. In de apotheek kwam ik ook de smaak van vroeger tegen en ik proefde de roze en witte suiker mintjes.
Gapers gaapten mij aan
In de bakkerij naast de apotheek werden versgebakken
polderwafels gemaakt van aardappelen. Verrassend, zo had ik wafels nog nooit
geproefd.
Ik zag de mandenmaker, de touwslager, de kuiper en de zeilmaker aan het werk en in het Urker straatje hing de was aan de lijn en zaten de mannen netten te breien. De polkabrokken en kaneelstokken in het kleine snoepwinkeltje lachten mij toe, net als de winkeljuffrouw die geheel in stijl achter de toonbank stond.
Ik zag de mandenmaker, de touwslager, de kuiper en de zeilmaker aan het werk en in het Urker straatje hing de was aan de lijn en zaten de mannen netten te breien. De polkabrokken en kaneelstokken in het kleine snoepwinkeltje lachten mij toe, net als de winkeljuffrouw die geheel in stijl achter de toonbank stond.
Mijn tijdreis was heerlijk ontspannen, van de snelheid van
het hedendaagse, was daar niets terug te vinden.
Weer Blauw van Aliki van der Kruijs
Op verschillende plekken in het buitenmuseum kun je zien
hoe de geschiedenis rondom de Zuiderzee vormgevers en kunstenaars inspireert.
Met hedendaagse interpretaties van historische technieken, materialen,
collecties en thema’s is er in het Zuiderzee museum ook design te zien o.a.
Weer Blauw van Aliki van der Kruijs en rENs met Tot Stof.
rENs met Tot Stof
Ik bekeek de oude fietsen en de grove fietszadels die niet
te vergelijken zijn met die van onze moderne fietsen en E-bikes. Hoewel de
bakkerskar wel iets weg had van de fietskarren waarin moeders tegenwoordig hun
kinderen in rondrijden.
Ik ging op de geur af naar de visrokerij en daar proefde ik
een vers gerookte spiering en dat smaakte. De kleine vissershuisjes hadden iets
beklemmends. Het deed mij denken aan de legendarische woorden van Kniertje: De
vis wordt duurbetaald, een tekst uit het toneelstuk: Op hoop van zegen (klik) van
Herman Heijermans, dat in 1900 in première ging.
Het was inmiddels al laat in de middag, er was niet veel tijd over voor het binnen museum, dat buiten het buitenmuseum is gelegen. Ik had nog een drie kwartier om daar rond te kijken. Veel te weinig tijd eigenlijk, maar toch besloot ik ook daar een kijkje te nemen en tot sluitingstijd dwaalde ik rond tussen de oude houten scheepjes en klederdrachten.
Het was inmiddels al laat in de middag, er was niet veel tijd over voor het binnen museum, dat buiten het buitenmuseum is gelegen. Ik had nog een drie kwartier om daar rond te kijken. Veel te weinig tijd eigenlijk, maar toch besloot ik ook daar een kijkje te nemen en tot sluitingstijd dwaalde ik rond tussen de oude houten scheepjes en klederdrachten.
Vers gerookte spiering
Omdat ik met de Kruidvat treinkaart op pad was en je buiten
het weekend pas na 18.30 uur kon reizen, had ik nog voldoende tijd om in
Enkhuizen rond te kijken en iets te eten.
Vanaf het museum wandelde ik terug richting station. Daar had ik een smeedijzeren poort gezien naar een park. Het Snouck van Loosenpark(klik) en bij nader onderzoek bleek dat een van de eerste Sociale Woningbouwprojecten van Nederland te zijn.
Vanaf het museum wandelde ik terug richting station. Daar had ik een smeedijzeren poort gezien naar een park. Het Snouck van Loosenpark(klik) en bij nader onderzoek bleek dat een van de eerste Sociale Woningbouwprojecten van Nederland te zijn.
Margaretha Maria Snouck van Loosen was de laatst levende
van zes (kinderloze) dochters van Cornelia Petronella van Loosen en SamuëlSnoeck van Loosen (klik).
In het testament van Margaretha Maria Snouck van Loosen
stond vermeld dat zij de wil had arbeiderswoningen te bouwen “als de stad de
grond wil afstaan”. Dit stond woordelijk in het testament: “Elke woning van behoorlijke grootte en ruimte met drie slaapplaatsen
en voldoende regenwaterbak en voor lage prijzen te verhuren aan gezinnen, die
door duurzame arbeidzaam en goed gedrag boven anderen uitmunten”. Ofwel, je
behoort niet tot de rijkere laag van de bevolking te horen, maar je gedragingen
in het dagelijks leven waren wel van belang om in aanmerking te komen.
Snouck van Loosenpark in Enkhuizen
Het in 1897 geopende park bestond (en bestaat nog) uit 50
arbeiderswoningen en 1 opzichterswoning. De woningen staan er nog prachtig bij
en op de borden die her en der door het park stonden las ik wat meer over de
geschiedenis.
Eenmaal in de trein terug naar huis bedacht ik dat elke
voordeur zijn verhaal heeft. Elk huisje heeft zijn kruisje en dat is niet aan
tijd gerelateerd. Waar je wiegje heeft gestaan is natuurlijk wel van groot
belang, want dat geeft je een positieve of negatieve lading mee in het leven en
die lading verlies je nooit.
Eenmaal thuis sloot ik de voordeur, het was inmiddels al
donker, mijn voeten hadden rust nodig. Ik zette een verse kop thee, installeerde
me op de bank en terwijl ik de geur van mijn Earl Grey special blend rook, werd
ik mij plotseling bewust van de rijkdom die wij in onze tijd kennen.
Een tijdreis maken we allemaal vanaf onze geboorte tot aan
einde van ons bestaan.
Aan welke geur uit je jeugd moet jij nu denken?
Doordenker:
In het Spotlight:
Laat je keihard raken, verwonderen en ontroeren tijdens het
Circusstad Festival. Van woensdag 2 t/m zondag 6 mei 2018 is het spectaculaire
van circus, de creativiteit van theater, de schoonheid van dans en het
meeslepende van livemuziek te vinden in het hart van Rotterdam. Vijf dagen
bomvol voorstellingen en acts die iedereen van jong tot oud aanspreken. Dit
festival is een must, dus kijk snel op de site wat je zeker wil gaan zien.
Op 12 en 13 mei wordt de 46ste Nationale Molendag gehouden.
Ruim 900 molens door het hele land zullen draaien en/of malen waarvan het
merendeel ook de deuren voor je openzet en een molen beleef je pas echt als je
binnen bent. Dus trek er die dagen op uit, wandelend of op de fiets, bezoek een
molen en ontmoet de molenaar.
Het leukste en avontuurlijke festival van Rotterdam zijn
toch wel de Rotterdamse Dakendagen die dit jaar op 1,2 en 3 juni 2018 worden
georganiseerd. De eerste daken zijn al bekend gemaakt. De Dakpas is nu al te
koop en met een Dakpas heb je toegang tot alle open daken van de stad.
Geniet van het leven en
deel je geluk.
Liefs,
Elly Embregts
©Happy Earl Grey
Suddervlees op een petroleum stelletje. Ik herinner me het ook. Wanneer ik aan de geur van vroeger denk denk ik direct aan de geur van het huis van mijn oma. Haringpakkerstraat, Rotterdam. Ze hadden alleen koud water, geen douche. Maar o, wat was ik gek op dat huis. Het rook lekker, veilig, lief. Het is afgebroken. Er staat nu nieuwbouw. Lijkt er een beetje op. De oude school staat er nog wel. Ik denk aan de lucht van de Gloria Dei roos die ze veel in Den Haag in tuinen hadden, zo lekker. De Maya parfum van mijn moeder en de eau de cologne van mijn oma.
BeantwoordenVerwijderenWat een fijn verslag!! Ik kom er zeker wel 5x per jaar, woon in de buurt Met mijn oudste kleindochter,maar ook zonder haar. Gewoon voor mijn eigen plezier. Er is altijd wel iets speciaals.
BeantwoordenVerwijderenDat was echt een reis terug in de tijd, dan realiseer je je hoe alles veranderd is. Leuke bestemming voor een dagje met de trein.
BeantwoordenVerwijderenDat is weer een leuke dagtip, ik ga het binnenkort eens ontdekken. Groetjes Hetty
BeantwoordenVerwijderenLang geleden dat ik daar was en ik kan er ook niet zo veel meer van herinneren..
BeantwoordenVerwijderenMooi om nog eens te gaan bezoeken en dankzij jouw foto's heb ik daar zin in!
de kolenkachel!
BeantwoordenVerwijderensuper, met de boot naar het museum
BeantwoordenVerwijderenTerug in de tijd, de geuren eenvoud, hoef je ook niet zoveel meer te kiezen. En zij te rekenen, want daar ging het ook om, kan ik dit betalen.
BeantwoordenVerwijderen