Wat een mooie week ligt er achter ons, prachtige
wolkenluchten en heerlijk Hollands weer. Een stralend zonnetje, af en toe een
buitje en een aangename temperatuur, mij hoor je niet klagen na al die hitte.
Toen ik een paar weken geleden op zoek ging naar leesvoer,
omdat ik nog een boekenbon had liggen, kwam ik het boek: De vintagewinkel van
Stephanie Lehmann tegen. Er zijn zo van die boeken die je direct al op het oog
boeien en dit was zo’n “parelmoerknoopje”, om maar even in de vintagetermen te
blijven.
Gisteren sloot ik het boek of hoe zeg je dat anders bij een e-book. Ik heb het boek in een adem uitgelezen en ik moet weer even bij zinnen komen.
Oude en nieuwe tijden, een mooi weefsel.
Amanda, eigenaresse van kledingboetiek Astor Place Vintage,
krijgt van een oude dame een kist kleding aangeboden. Het lijkt een routineklus
totdat ze een ingenaaid dagboek vindt in een bontstola. Het dagboek onthult het
leven van Olive Westcot, een jonge welgestelde vrouw die in 1907 vanuit de
provincie naar New York verhuisde. Ze droomt ervan om kledinginkoper te worden
bij een groot warenhuis. Voor die tijd was dat ongepast voor welgestelde dames.
Naarmate Amanda meer leest over Olive, ontdekt ze dat haar leven en dat van
Olive veel meer met elkaar zijn verweven dan ze had kunnen denken.
Twee vrouwen, twee levens en een verschil van 100 jaar, een
eeuw en gek genoeg zag ik ook parallellen met mijn eigen leven.
Links: Mijn eerste werkplek, De Bijenkorf op de Coolsingel in Rotterdam
Op 2 september 2018 (de 1e viel op zondag) is
het precies een halve eeuw geleden dat ik als leerling verkoopster begon in
Magazijn De Bijenkorf. Ik droomde als klein meisje al van het werken in een
winkel, maar niet zomaar een winkel en zeker geen supermarkt. In 1968
solliciteerde ik bij Magazijn De Bijenkorf in Rotterdam. Maar ik moest eerst
door de strenge selectie zien te komen en als ik werd aangenomen volgde er een
opleiding van een jaar en aan het eind van dat jaar moest je ook nog een examen afleggen.
Een Bijtje werd je niet zomaar, had mijn grootmoeder mij vooraf al verteld. Wat
was ze trots toen ik werd aangenomen.
Confronterend om te schrijven, dat het al een halve eeuw
geleden is. Pfff, al zo oud!
Rechts: Het boek dat werd uitgegeven ter gelegenheid van het honderd jarig bestaan.
De tijden zijn veranderd, hoewel De Bijenkorf (klik) nog steeds bestaat en zijn status heeft
behouden, zijn de meeste warenhuizen ter ziele gegaan in ons land. Ik weet nog
hoe groot de schok was toen Modemagazijn Gerzon eind jaren zestig failliet
ging. Warenhuizen met een lange geschiedenis, veelal begonnen als familiebedrijven,
zijn verdwenen, het straatbeeld is daardoor ook volkomen veranderd.
Gelukkig is er nog heel veel terugvinden over de verdwenen warenhuizen en dat roept herinneringen op. Ken jij ze nog?
Mooie oude warenhuizen met rijkversierde lichthallen kennen
wij in ons land niet meer. Hoewel in het pand van De Bonnetterie in Den Haag
nog wel iets van de vergane glorie terug te zien is. In Londen, Parijs en Praag
heb ik nog wel mooie oude warenhuispanden gezien, maar in slechts enkele panden
zitten nog de oorspronkelijk zaak.
Wat dof is poetsen we graag op
In New York ben ik nooit geweest, maar na het lezen van het
boek weet ik dat ook daar het straatbeeld sterk veranderd is. De tijd staat nergens stil, de uren tikken nog steeds op dezelfde
manier weg als honderd jaar geleden.
In het boek las ik een mooie doordenker: Als je niet
bijblijft, raak je achterop.
Met het boek De Vintagewinkel schets Stephanie Lehmann een
hartverwarmend verhaal dat je laat wegdromen naar het New York van 100 jaar
terug, waarin ze een vooruitstrevende jonge vrouw portretteert, die tegen de
normen en waarden van haar tijd durfde in te gaan.
Oude foto's maken de herinneringen levendig
Het verleden kent veel parallellen met onze tijd, hoewel
niets gelijk is gebleven. Er bestaan nog steeds standsverschillen en er zijn nog
steeds verschillen in het belonen van vrouwen ten opzichte van mannen met
dezelfde baan. En wat de affaires op de werkvloer betreft, ik denk dat die door
de eeuwen heen ook zullen blijven bestaan.
Toen het boek uit was ben ik eens gaan snuffelen in mijn
oude foto’s. Mijn grootmoeder moet ongeveer dezelfde leeftijd gehad hebben als
Olive Westcot in het boek. De mode en de hoedjes uit het boek De Vinagewinkel, had ik mijn grootmoeder ook zien dragen. Wat fijn om die plaatjes weer eens terug
te zien en nog even rond te dwalen in die “goeie ouwe tijd”.
In het midden: Mijn grootmoeder samen met haar moeder
Vintagewinkeltjes en marktjes zijn heel populair. Ik hou
ervan om tussen ouwe meuk te dwalen, ook al koop ik niets. We romantiseren het
verleden natuurlijk veel te veel, want niet alles was rozengeur en maneschijn in
het verleden. Alles lijkt achteraf altijd mooier dan de werkelijkheid was.
Schoonheid van vroeger is meestal schone schijn, wat dof is
poetsen we graag op.
Toen ik deze week bij Bruna mijn aankoop afrekende kreeg ik
een cadeaukaartje. Ik kocht een cadeautje en kreeg een cadeautje voor mijzelf.
Kwam dat even goed uit, acht gratis te downloaden e-books en alle acht boeken had
ik nog niet gelezen.
Met een fijn boek kun je wegdromen naar alle hoeken van de
wereld, zonder te reizen, zonder een stap te verzetten.
Welk bijzonder warenhuis met een mooie historie ken jij?
Doordenker:
Het leven is een kwestie van tijd.
Dwalend over marktjes vindt je voetstappen van welleer
In het Spotlight:
Op 26 augustus 2018 van 11.00 – 17.00 uur kun je de Swan
Market bezoeken aan de Parkkade in Rotterdam. Een prachtige historische locatie
midden in de stad, dat zal de sfeer zeker ten goede komen.
Op 15 september 2018 is er in Mijnsheerenland een Brocante
Markt in Franse stijl, ruim 200 deelnemers met spullen van toen tonen hun
mooiste schatten en unieke vondsten. Op het terrein zijn Foodtrucks met culinaire
lekkernijen en natuurlijk is er livemuziek.
Ik vond op mijn zoektocht naar vintage- en brocantemarken een
leuke site met de naam: Meuk is Leuk, de naam zegt al genoeg. Je vindt op die
site een agenda met allerlei verschillende marktjes door het hele land, erg
handig omdat je kunt selecteren per provincie en op soort markt. Kijk zelf maar,
er is nog genoeg te ontdekken.
Geniet van het leven en
deel je geluk.
Liefs,
Elly Embregts
©Happy Earl Grey
Ja, de Bijenkorf. Wat een mooie herinnering. Hier is de Bijenkorf nu weg. Echt jammer. Er zit nu een Primark. En Galeries Modernes, daar kwam ik lang, lang geleden. Is al meerdere tientallen jaren hier weg. Nostalgie. In het V&D gebouw komt nu.... ik las het ergens en weet het niet meer. Ik mis de grote warenhuizen. Ik zag een site over Arnhem en daar werd in aangegeven dat er 5 warenhuizen zijn. 1 daarvan is Action. Is dat geen armoe troef?
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reaktie, Het straatbeeld lijkt zich te vullen met marktwinkels vol goedkope spullen. Armoedig is het juiste woord. Groetjes
VerwijderenDe Nederlandse warenhuizen die ik ken(de) heb jij al genoemd. Ik kom nog steeds graag bij de Bijenkorf, weet wel dat die relatief duur is, maar ik vind het een heerlijke winkel.
BeantwoordenVerwijderenVan vroeger herinner ik me nog dat mijn moeder vaak bij Ter Meulen bestelde. Daar kregen we van die papieren gidsjes van, gedrukt op dun papier. Toen ik later in Poortugaal kwam te wonen, zag ik het voormalige pand van dit warenhuis.
De naam Bonneterie kwam je vaak in meisjesromans tegen, voor de gegoede lui natuurlijk ;-)
In Nederland is volgens mij geen nieuwe aanwas van dit soort warenhuizen, alleen maar die van minder allooi. Ik vel er geen oordeel over hoor, maar je kunt ze niet vergelijken, vind ik.
Je hebt een heerlijke sfeer gecreëerd met je foto's en o ja, het boek lijkt me ook boeiend, ik zet het op m'n lijstje.
Fijne week!
Even een naschrift: het boek was voorradig bij de bieb, dus ik heb het al in huis. Neem ik lekker mee op vakantie.
VerwijderenBedankt voor je reaktie, Dat was ik vergeten, volgens mij was Ter Meulen ook een postorder bedrijf, misschien zelfs wel de eerste in Nederland. Wat leuk dat je het boek nog heb kunnen bemachtigen. Fijne vakantie, veel plezier en groetjes
VerwijderenMisschien heb ik wel eens iets van je gekocht destijds in de Bijenkorf in Rotterdam. Grappig idee. Ja, Maison de Bonneterie in Den Haag, dat was de favoriet van mijn moeder. Jammer is dat, dat al die mooie winkels zijn verdwenen. Ik mis V&D nog steeds omdat ik daar vaak kwam.
BeantwoordenVerwijderenHet lijkt me een leuk boek!
Bedankt voor je reaktie, Ik heb er elf jaar gewerkt en vertrok uit de Bijenkorf in 1979. Ik heb er mooie herinneringen aan. Groetjes
VerwijderenIk mocht ook altijd graag naar V&D gaan, vind het nog altijd jammer dat ze er niet meer zijn. Maar ja, zo gaat het.
BeantwoordenVerwijderenLeuk om zomaar een cadeautje te krijgen! Zulke kleine verrassingen zijn waardevol.
Bedankt voor je reaktie Marleen, Het is een hele leuke verrassing van Bruna en het eerste boek heb ik inmiddels uit. Groetjes
VerwijderenEen heerlijk boek lijkt me dat. En ik heb ook in de Bijenkorf gewerkt. In Amsterdam. Ik had zeven jaar voor de klas gestaan en ging verhuizen. In mijn nieuwe woonplaats had ik niet meteen werk en ik was altijd dol op de Bijenkorf dus... het was zeer leerzaam
BeantwoordenVerwijderenBerdankt voor je reaktie, Wat leuk dat jij in Amsterdam werkte, ik kwam daar ook wel bij de inkopers. Ik heb er elf jaar gewerkt en vertrok in 1979 en dat is alweer heel lang geleden. Groetjes
VerwijderenIk herinner me nog heel goed de boekjes van Ter Meulen Post waar we uit bestelden. Ik ben in Rotterdam ook in de winkel geweest.
BeantwoordenVerwijderenToen ik klein was gingen mijn ouders regelmatig winkelen en dan kwamen we ook bij V&D. Ik vond dat altijd een erg leuke winkel. En de Bijenkorf is nooit zo mijn ding geweest.
Mooie foto's heb je geplaatst!
Vedankt voor je reaktie, Zo mooi dat iedereen zo zijn eigen verhaal heeft bij de herinneringen aan warenhuizen. Groetjes
VerwijderenHeerlijk om te lezen!
BeantwoordenVerwijderenIn het dorp met stadsrechten waar ik opgroeide was de Ter Meulen Post een welkome afleiding en aanvulling.
Bedankt voor je reaktie. Jeugdherinneringen, daar krijg je nooit genoeg van en ieder heeft zijn eigen verhaal. Groetjes
VerwijderenAls ik vroeger in Rotterdam kwam, ging ik altijd in de kelder van de Bijenkorf "kleuren kijken" Al die handdoeken, badjassen enz lagen en hingen zo mooi op kleur. En daarna thee met gebak boven.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reaktie. Thee met gebak en uitzicht op de Coolsingel en dat kan nog steeds. Leuk! groetjes
VerwijderenWat een gezellige post weer. De warenhuizen halen goede herinneringen bij mij naar boven. Ik ken ze allemaal maar De Bijenkorf staat bij mij toch bovenaan. Als ik naar de stad ga, ga ik eerst naar de Bijenkorf. Toen ik nog een schoolmeisje was ging mijn moeder in de vakanties met mijn zus en ik naar de stad, op de fiets naar Spijkenisse, dan met de tram naar de Rozenstraat en daaarna met het 'trammetje' naar het centrum. Allereerst gingen we dan boven in de Bijenkorf koffie drinken, wij kregen een kindercomplet. Daarna winkelen en dan weer lunch in de Bijenkorf, beneden. Heel lang wilde ik stewardes worden en als ik dat niet zou kunnen serveerster in de Bijenkorf. Het werd echter secretaresse bij de HAL, haha.
BeantwoordenVerwijderenGerzon was ook een bijzonder warenhuis voor mij. Als we een schoolfeest hadden of een andere gelegenheid, dan gingen we naar Gerzon. Toen ik naar dansles ging kochten we daar mijn eerste strakke jurkje, ik zie het nog helemaal voor me.
Het boek lijkt me ook heel leuk, heb het genoteeerd.
Groet, Janneke
Bedankt voor je leuke reaktie. Dat trammetje op de Rozenstraat werd ook wel "Het Moordenaartje" genoemd, ik weet het ook nog heel goed. Koffie bij de bijenkorf boven met uitzicht op de Coolsingel en "Het Ding". Leuk dat je Gerzon ook nog kent. Groetjes
VerwijderenIk vind het heel jammer dat al die modepaleizen verdwijnen, Het had toch wel wat als je binnenkwam en zo'n plafond zag als in de Bonneterie. Nu zit in Amsterdam H&M erin dat is toch wat anders...
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reaktie. Die oude panden hadden een statige uitstraling, in de oude panden die er nog zijn is dat veelal weggemoffeld. Alles moet strak tegenwoordig. Jammer... In de Bonneterie in Den Haag zit ook H&M en is alles ook glad en wit, maar kun je nog wel iets zien. Groetjes
VerwijderenWat heerlijk om ze lekker weg te dromen in een boek en je even in een andere wereld wanen. Met een goed boek kan dat. Ik houd ook wel van dit soort boeken. Ik ken het boek trouwens niet.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reaktie Corrie, we dromen wat af. Groetjes
VerwijderenIk werkte in het centrum v Rdam. Tussen de middag ging ik graag een pasteitje nuttigen, staande aan een tafeltje. Zo lekker! Altijd vergelijk ik en nooit is ie zo lekker als in de Bijenkorf. Ik kom er nog steeds graag.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor je reaktie Margreet, mooie herinnering. Groetjes
Verwijdereneen mens herleeft terug met deze aangename temperaturen hé
BeantwoordenVerwijderenhaha ja, als we al kunnen zeggen 50 jaar geleden deed ik dit of dat dan schrik je daar van, in ons hoofd voelen we ons nog lang niet zo oud, ons lichaam daarentegen...