300 Yes!

Het was een bloedstollende week met een mijlpaal als afsluiting.

Met een gevoel van trots schrijf ik deze keer de woorden en ik vind het werkelijk ongelofelijk dat ik al bijna zes jaar wekelijks schrijf, destijds wist ik totaal niet waar ik aan begon. Ik las de verhalen van anderen en dat vond ik leuk, maar om een eigen site in elkaar te zetten was nog wel even een dingetje. Maar als je wil kun je (bijna) alles, misschien niet zo perfect, maar als de wil er is dan kun je leren en in die zes jaar heb ik veel geleerd.

Toen was ik een beetje Alice in Wonderland en eigenlijk ben ik nog altijd op avontuur.

Wie zoet is krijgt lekkers...

Hoezo een bloedstollende week, zal de lezer denken. Maar dat begon met het lezen van het boek “Oktober” geschreven door SØren Sveistrup, de Deense bedenker en scenarioschrijver van de serie The Killing. Ik durf te stellen dat het een gevaarlijk boek is en verslavend goed, want je kunt het niet loslaten en vanaf het begin tot het eind blijft het intens spannend.

Het verhaal: Een dramatische verdwijning van de twaalfjarige dochter van de minister van Sociale zaken, Rosa Hartung. Na een jaar hervat zij haar werkzaamheden in het parlement en op diezelfde dag wordt er een jonge vrouw op brute wijze vermoord in haar huis in een van de buitenwijken van Kopenhagen. Wanneer de rechercheurs Thulin en Hess op de plaats van delict arriveren treffen zij bij het lijk een kastanje poppetje aan, dat een sinister geheim bij zich blijkt te dragen. Als er nog een vrouw wordt vermoord heeft het er alle schijn van dat de missie van de moordenaar nog niet voorbij is…

Bloedstollend spannend en verslavend

Zelfs in een slapeloze nacht besloot ik verder te lezen en dat werd een vroegertje durf ik te bekennen. Maar toen ik begon te gapen besloot ik nog wat uren te slapen.

Ik lag te woelen, hoe kon ik zo stom zijn vroeg ik mij af. Hoe kon ik vergeten om mijn bagage mee te nemen, ik had bijna niets bij mij en ik zou nog twee weken onderweg zijn. De hut was heerlijk warm en ik voelde de branding van de zee, het schip deinde op de golven. Wat moest ik aan de volgende ochtend? Kleding wassen was geen optie, ik moest het doen met wat er in de kleine tas zat. Waarom had ik mijn bagage thuisgelaten? Gelukkig stonden er toiletartikelen in de badkamer, douchen kon in elk geval wel. Tegen de ochtend hoorde ik kabaal, werd het schip aangemeerd? We waren in de haven dacht ik, maar in welke stad.

Links mijn laatste werk van de cursus Art Journaling

Waar was ik? Wat was dat geluid en ik opende mijn ogen en zag dat het kwart over acht was.

Ik stond op en zag de schimmen op het rolgordijn, het leek er haast op alsof ik in Jurresic park was beland. De kranen in mijn laan, met grijpers, stonden in de schijnwerpers waardoor er een schimmenspel was ontstaan. Ik zag er Dinosaurussen in, helaas was ik te laat voor een filmpje. Jurresic park.... ik moest er om lachen.

Ik had gedroomd en was niet op reis. Alice was niet in Wonderland, maar gewoon thuis en al dat lawaai kwam van de grootgrutter die op de kleintjes let, de winkel is twee weken dicht voor verbouwing en alles wordt er nu uit gesloopt. Er werd van vroeg in de ochtend tot vroeg in de avond hard gewerkt aan het slopen van het interieur.

Blijkbaar ben ik onbewust, toch al met reizen bezig, hoewel dat nog ruim drie weken duurt en nog lang niet aan het pakken ben.

Wie jarig is trakteert...

Gek genoeg is hier het nieuwe jaar ook al een beetje begonnen, hoewel de maand december net is aangebroken. Deze week lag de agenda voor 2019 in de bus, een “cadeautje” van de loterij waarin ik en velen met mij in meespelen. Niet omdat ik er ooit iets bijzonders mee won, maar het goede is het doel dat we met z’n alle steunen. Toch is dat jaarlijks een aardig bedrag, maar opzeggen is ook geen optie, want stel je voor…

Een lach verzacht...

Ik vond ook de jaarlijkse brede lach met de rode neuzen in de brievenbus, van mijn vrienden die ik als donateur een warm hart toedraag.

De CliniClowns (klik) steun ik al jaren en als ik het blad: Lach! lees, raak ik door de verhalen altijd weer ontroerd. Ooit had ik de wens om CliniClown te worden, wat niet zo eenvoudig bleek te zijn. Na mijn bezoek aan de CliniClowns in Amersfoort, waar ik zag hoeveel werk daar wordt verzet om met een lach het leed te verlichten van kinderen, ouders en dementerenden, besloot ik om daar altijd een bijdrage aan te leveren. Want een lach verzacht de pijn in zware tijden.

Geef een grijze dag een vrolijke kleur...

Ook kleuren kunnen een grijze dag opfleuren, wellicht is die rode neus van net zoveel belang als die clowneske lach.

En toen ik op een donkergrijze dag dit prachtige lied hoorde, dat nu al dagen door mijn hoofd zingt: Fields of Gold (klik) , zag ik in gedachten de CliniClowns met hun rode neuzen door een goudgeel veld huppelen en ik dacht: Yes!

Dit is mijn 300^ste en dat mag best worden gevierd en wie jarig is trakteert natuurlijk. Yes, ik ga drie leuke pakketjes verloten onder diegenen die deze keer reageren. Voel je vrij om te schrijven, reageer en misschien win jij deze keer een Give a Way.

De 16^e december 2018 maak ik bekend wie de gelukkigen zijn.

Doordenker:

Stilte is de slaap die wijsheid voedt.

December, een maand vol verrassingen

In het Spotlight:

The Children Act (klik) 

Wat doe je als een 17-jarige jongen zich door zijn religieuze overtuiging gedwongen ziet af te zien van alle medische hulp, zelfs als dat betekent dat hij zal sterven.

Dit is het dilemma waar The Children Act om draait en waarmee Fiona Maye (Emma Thompson) geconfronteerd wordt. Fiona is een gerespecteerd rechter aan het Hooggerechtshof die bekend staat om haar professionele en weloverwogen uitspraken binnen het Familierecht. Terwijl haar huwelijk op springen staat stort ze zich met totale overgave op de zaak. Wat weegt er zwaarder: het recht op leven of het recht op vrije wil?

Een zwaar onderwerp, maar echt een film die je gezien moet hebben.

Hamlet, een familievoorstelling (klik) 

Elk jaar presenteert Theater Rotterdam met de maker Pieter Kramer een feestelijke voorstelling voor het hele gezin. Dit seizoen iets heel spannends met het beroemdste stuk ter wereld – Hamlet van William Shakespeare. En natuurlijk doet Pieter de Kramer dat op de manier die je van hem gewend bent; dus met haastverkledingen, kolderieke knokpartijen en swingende songs, die geschreven zijn door Alex Klaassen.

Het verhaal in een notendop: De Deense puberprins Hamlet maakt een hoop ellende mee. Hij raakt zijn vader kwijt, zijn oom trouwt met zijn moeder en een aantal van z’n vrienden is echt niet te vertrouwen. Voeg daar een nachtelijk bezoek van een geestverschijning aan toe en je hebt een jonge prins die erg in de war raakt.

En geloof mij maar, deze voorstelling wordt vast weer een feest voor de hele familie. Bekijk nu alvast de trailer op de site.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey