De maand maart sluiten we vandaag af met als bijkomend
nadeel, het verzetten van de klok, we zijn ineens weer een uur ouder. Het is
langer licht vanavond en dat is fijn natuurlijk. Maar dat verzetten van die
klok, ik vind het toch elke keer een dingetje.
Hoe het ook zij, de tand des tijds blijft toch aan ons
vreten.
Moeder Natuur draagt inmiddels een bontgekleurde
voorjaarscreatie, ik hoop dat we haar wintergarderobe de komende zes à zeven
maanden niet meer zien. De bomen in mijn laan zie ik elke dag veranderen, de
groei zit erin en nog even een paar dagen zon en het frisse lindengroen komt
tevoorschijn. Die eerste zonnestralen doen wonderen, kijk maar rond, je ziet
het en je voelt het.
De rafel-tulpen in beeld
Ik heb altijd bloemen op tafel en in het voorjaar kies ik tulpen
zolang ze er zijn. En meestal gaan die tulpen voor ik ze in de vaas zet, op de
foto en vaak in de dagen erna nog eens. Vorige week koos ik voor de kleur die
bij de lente hoort, geel, een kleur die ik zelden kies, omdat geel niet
helemaal mijn kleur is. Maar deze keer ging ik ook voor de vorm, die liet een
rafelrandje zien en door het groen van de knoppen heen, verscheen een lichte lente-gele
kleur.
In de loop van de week verscheen het ware karakter van de tulpen, er verscheen een
explosieve kleur geel met hier en daar een zweempje roze. Het was alsof ik
vuurwerk in een vaas had staan. De bloemen groeiden enorm en helemaal open, wel
een doorsnede van twaalf centimeter. Maar ook de mooiste tulpen hebben niet het
eeuwige leven en dus kocht ik gisteren een verse bos. Dubbele tulpen in een
roze tint, die ook heel fotogeniek zijn.
Gele kanjers
Het is alweer drie maanden geleden dat ik Portugal bezocht,
daarna heb ik mijn foto’s met jullie gedeeld van de prachtige paleizen en
kloosters die ik daar zag. Toen ik vorige week Haarzuilen bezocht dacht ik aan
die vakantie terug, ook ons kleine landje bezit juweeltjes en dat vergeten we
vaak.
Kasteel De Haar (klik) in Haarzuilens, ik was er al eens
geweest, maar dat was héél erg lang geleden. Het was toen nog in bezit van de
familie van Zuylen. In het jaar 2000 werden het kasteel en het direct omheen
gelegen park (55 ha) eigendom van de Stichting Kasteel De Haar en het Landgoed
Haarzuilens (350 ha) kwam in handen van Natuurmonumenten. Alleen het Châtelet
bleef in handen van de familie.
De kleuren van Kasteel De Haar, links de toegangspoort
De geschiedenis van dit sprookjesachtige kasteel gaat terug
naar de 12e eeuw. Door het huwelijk van Yosina van de Haar met Dirk
van Zuylen van Harmelen kwam het slot in het jaar 1449 in het bezit van de
familie Van Zuylen. Ondanks herhaalde verwoestingen en aanvallen o.a. tijdens
de Hoekse- en Kabeljauwse twisten, werd het kasteel telkens hersteld en
uitgebreid totdat de laatste bewoner overleed. Het kasteel en de landerijen
bleven echter in het bezit van de Katholieke tak van de familie Van Zuylen van
Nyevelt. Maar het werd niet meer bewoond en raakte steeds meer in verval. Aan
het einde van de 19e eeuw restte er niet meer dan een romantische
ruïne
Het droomkasteel aan de achterzijde
In 1890 erfde baron Étienne van Zuylen van Nyevelt van de Haar (klik) de
kasteelruïne. Hij was in het jaar 1887 in Parijs getrouwd met barones Hélène de
Rothschild, een erfgename uit de Franse tak van de schatrijke bankiersfamilie
De Rothschild. Mede dankzij haar fortuin had Étienne de middelen om het
voorvaderlijke kasteel op een grandioze manier te laten verbouwen. Er werd een
beroemde architect ingeschakeld, die er in samenwerking met zijn zoon 20 jaar
aan bezig was (van 1892 tot 1912).
Die beroemde Nederlandse architect was Pierre Cuypers (klik) , die
we natuurlijk ook kennen van o.a. het Rijksmuseum en het Centraal Station in
Amsterdam.
Een adembenemende ontvangsthal
Na jaren bezocht ik Kasteel De Haar en het eerste aanzicht
deed mij weer denken aan Doornroosje, het is echt een sprookjeskasteel. Maar zodra
je het kasteel binnenstapt herken je de stijl van de architect, veel
houtsnijwerk, prachtige ornamenten en ook hier is zowel het gebouw, als het
meubilair op elkaar afgestemd. De vertrekken waren ingericht alsof de bewoners
er nog woonden en dat maakt het geheel natuurlijk helemaal compleet. Heerlijk
om door die vertrekken te dwalen en je te vergapen aan al die pracht en praal.
Alsof de barones zo binnenkomt
Het was een prachtige dag, het park en de tuinen om Kasteel
De Haar lagen er prachtig bij en nodigden uit tot wandelen. En op een bankje in
de zon droomde ik weg als de barones zelf.
Toe ik die avond in mijn bescheiden luchtkasteel thuis de
plaatjes terugkeek, bedacht ik met een glimlach, dat je wel heel erg rijk moet
zijn om een degelijk kasteel met park te bezitten en te onderhouden. Rijk zijn maakt het leven gemakkelijk, maar zeker niet voor alles. Die erfgenamen moeten slapeloze
nachten van gehad hebben, alvorens het kasteel werd overgedragen aan een Stichting in het jaar
2000.
Als je haar maar goed zit
Rijk zijn en geld hebben is geen garantie op een mooi en
waardevol leven. Je rijk voelen daarentegen is eigenlijk al voldoende om
tevreden en gelukkig te zijn.
Ik zag deze week in een filmpje een schoolklasje, aan de
kinderen werd gevraagd: Wat wil je later worden? Rijk en beroemd, was het
antwoord van een van de meisjes. Een lief en naïef antwoord van een kind van een jaar
of acht. Op die leeftijd mag je nog over alles dromen, maar wij weten wel beter.
Een een oud spreekwoord zegt: Verstand komt met de jaren.
Ik ben er wel van overtuigd dat we een leven lang groeien in
denken en doen, maar wat mij betreft blijft het de vraag of verstand altijd met
de jaren komt. Wat denk jij?
Doordenker:
Zelfs een wijze uil is ooit een uilskuiken geweest.
De keuken, een paradijsje met glanzende pannen
In de Spotlight:
Dit jaar 2019 is uitgeroepen tot het Jaar van Rembrandt.
Ter gelegenheid van de 350ste sterfdag van de meester zijn er
verschillende tentoonstellingen te zien.
Rijksmuseum (klik) Amsterdam
Het Rijksmuseum presenteert t/m 10 juni 2019 voor het eerst
in de geschiedenis een overzichtstentoonstelling van alle schilderijen, etsen
en tekeningen van Rembrandt uit de eigen collectie.
De multimediatour in het Rijksmuseum biedt ook de
mogelijkheid om het monumentale pand, werk van architect Pierre Cuypers nader
te leren kennen.
Rembrandthuis (klik) Amsterdam
Met de tentoonstelling Rembrandt’s Social Network gaat alle
aandacht uit naar Rembrandts relaties en de rol die zij speelden in zijn leven
en werk. Want de grote kunstenaar was bepaald geen eenzaam genie.
Het is heel bijzonder om de werkplaats van meester-schilder
Rembrandt e zien.
Mauritshuis (klik) Den Haag
Het Mauritshuis bezit een van de grootste belangrijkste
collecties schilderijen van Rembrandt ter wereld. Alle 18 werken van de
meester-schilder van de Gouden Eeuw zijn te zien in de monumentale ambiance van
het Mauritshuis t/m 15 september 2019.
Geniet van het leven en
deel je geluk.
Liefs,
Elly Embregts
©Happy Earl Grey
Ik waardeer het als je een reactie achterlaat en delen
met je vrienden mag ook.
