311 Verhalen

Het is alsof de gordijnen afwisselend open en dicht gaan en alsof het licht aan en uit gaat in huis. De zon danst samen met de wolken en dat is een prachtig schouwspel.

Hoewel het buiten stormachtig is, hebben we over het weer niets te klagen, het is immers nog zo vroeg in het jaar en de lente hangt al volop in de lucht. Het is alsof iedereen uit zijn schulp kruipt en de stemming veranderd. Wij mensen maken weer plannen, krijgen de ruimkriebels en schoonmaakdrang en in de dierenwereld is dat niet anders.

Er hangt iets wonderlijks in de lucht en dat is de frisse lente.

Er hangt lente in de lucht, iedereen kruipt uit zijn of haar schulp

De week in het kort. Een mooi boek, een prachtige film, een hilarische voorstelling, een lunch, een bezoekje, een boottocht en tussen die activiteiten door ook een bezoek aan de tandarts, de kapper, de pedicure en natuurlijk sportief bewegen. Maar ook nog het huis poetsen, koken, mijn plantjes koesteren en ook nog wat tv kijken en lezen. Ach je bent jong en je wil lekker bezig zijn.

Nou jong… extra belegen is waarschijnlijk een betere term. Vandaag even een rustdag. Hoewel… beddengoed wisselen, wassen en strijken, de slaapkamer poetsen en tussen die bedrijven door schrijven, op mijn programma staan.

De week zat weer vol avonturen en dat besef was de afgelopen week groter dan in andere weken.

De eerst madeliefjes zijn er al

Ik zag een aflevering van Andere Tijden, Heel Nederland aan het Aardgas deel 1 (klik) Dat wij thuis overgingen van kolen en stadsgas naar aardgas, kon ik me nog heel goed herinneren. Alleen heb je daar als kind (nog geen tiener) andere herinneringen aan. Het is heel interessant om met volwassen ogen te zien en te horen hoe dat destijds ging. Tijdens het kijken kwamen de herinneringen aan de ijsbloemen op de ramen en aan de kolenkachel, boven. Er moest destijds een nieuw fornuis komen en er wij kregen niet veel later ook een moederhaard en centrale verwarming met de nodige leidingen door het hele huis.

Achter elke voordeur werd een stap naar de toekomst gezet.

Heerlijk om dat stukje van mijn eigen geschiedenis terug te zien, maar daardoor besefte ik ineens dat wij allemaal een bibliotheek vol met verhalen bevatten. Elk mens, elk lijf zit bordevol verhalen, alleen komt dat niet altijd naar buiten.

Nog even en er zijn weer jonge eendjes

Ik zag de met meerdere Oscars bekroonde film Green Book (klik) een prachtige autobiografische roadmovie over de pianist Don Shirley (klik) en diens chauffeur en lijfwacht Tony Lip. De titel van de film verwijst naar The Negro Motorist Green Book (klik), een reisgids uit de periode van de Jim Crow-wetten (klik). Het is een film van ruim 2 uur en hoewel rassenscheiding een zwaar onderwerp is, is het toch een film vol humor, die helder laat zien hoe een groot land als Amerika altijd al verdeeldheid heeft gekend, toen in 1962 en nu nog steeds.

Het zijn de verhalen die een mens doen beseffen dat er andere tijden waren, maar dat de kern van die verhalen niet zoveel verschillen laten zien met de verhalen in onze huidige tijd.

De natuur laat zich horen en zien

Op 20 maart a.s. gaan we weer naar de stembus voor de Provinciale Staten en het Waterschap en dus trekt het Politieke Circus weer door het land. Ik zal mijn Kiesrecht nooit verloren laten gaan, maar kwam eigenlijk tot de conclusie dat ook hier de geschiedenis zich herhaalt. Denk o.a. aan de gaswinning, het milieu en het vluchtelingenbeleid. 

Maar als het verleden het heden niets kan leren, hoe kan het heden dan iets betekenen voor de toekomst?

Ik zag het eerste Verkiezingsdebat en hoorde de mooie praatjes, de sprookjes die ons worden voorgeschoteld en eigenlijk werd ik er niet veel wijzer van, ook van de Kieswijzer ben ik niet veel wijzer geworden.

Wat de verhalen ook zijn, het recht zal zegevieren. Ik vertrouw op mijn innerlijke stem, zonder het vertrouwen in de toekomst te verliezen. Want hoe anders de tijden ook zullen worden, in de kern veranderd er niet zoveel.

Het boek de Terug naar Wharton park of De Orchideeëntuin, hetzelfde verhaal maar waarom twee titels?

Ik las het boek De Orchideeëntuin van Lucinda Riley deze week uit, ik moest het gat na die vijf delen van de Zussenserie vullen. Gek genoeg blijkt dat boek ook onder een andere titel: Terug naar Wharton park, in Nederland te zijn uitgebracht. Het was een prachtig, fictief verhaal over een wereld verscheurd door oorlog en twee families die voor altijd verbonden zijn door familiegeheimen. Schotland en Thailand, heden en verleden zo bijzonder met elkaar verweven tot een dik boek en je leest het in een adem uit.

Hoewel dat laatste natuurlijk ook fictie is, want ik vulde er elke vrije minuut mee en ademde gewoon door.

Mijn respect voor de schrijfster Lucinda Riley groeit nog steeds. Maar toch vraag ik mij af of je zulke prachtige verhalen ook kunt schrijven zonder daar je persoonlijk ervaringen in te door te laten schemeren. Om tot een goed verhaal te komen moet je naar mijn mening veel van je eigen historie kennen en een grote dosis empathie bezitten.

Uit het boek: De Orchideeëntuin:

Om tot de toekomst te kunnen behoren, moet je het verleden accepteren.

Piepjonge kuikens

We leren een leven lang van de verhalen die de geschiedenis levendig houden, hoe zwart, grijs of kleurig die ook zijn en de praatjes, de sprookjes die verteld worden door de eeuwen heen bevatten altijd wel ergens een kern van waarheid.

De tijd zal ons en de volgende generaties leren, waar die kern van waarheid in onze tijd heeft gezeten.

Geloof jij in sprookjes?

Doordenker:

De Natuur heeft geen haast en bereikt altijd haar doel.

Je hoort ze niet, maar er zijn weer Violen

In de Spotlight:

Familievoorstelling Hamlet (8+) (klik) 

Een ander historisch verhaal in mijn week, Shakespeare zoals je Shakespeare nog nooit zag, was Hamlet. Zoals alle familieproducties van Theater Rotterdam, succesvol, verrassend en hilarisch voor jong en oud, waarin heden en verleden elkaar omarmen. Met de regie in handen van Pieter Kramer en met liedteksten van Alex Klaassen een echte must see. 

De voorstelling is nog tot eind april in verschillende theaters in het land te zien, raadpleeg hier de speellijst (klik)  

Museum Rotterdam ’40 - ‘45 (klik)

Verhalen moet je blijven vertellen en een bezoek aan Museum Rotterdam ’40- ’45 is daarom zeker een must see voor de huidige generatie. Het bombardement op Rotterdam is ruim driekwart eeuw geleden, maar dreunt nog steeds na in de stad Rotterdam. De experience zet je midden in het Rotterdam van mei 1940 met persoonlijke verhalen, indringende beelden en overdonderend geluid. Hoe voelt het als je leven in één klap overhoop wordt gegooid en je vertrouwde omgeving in stukken ligt?

Een verhaal uit het verleden, maar bombardementen zijn er nog steeds.

Beleef de Lente (klik) 

De webcams van de Vogelbescherming Nederland zijn weer in de lucht en zo kun je vanuit je luie stoel, op elk moment van de dag kijken naar “Vogel-soap’s”. Want soms is het echt een soap, omdat de filmpjes alles in zich hebben, het dagelijks leven vol liefde, leed en intriges. Alleen is er geen sprake van fictie, zoals in een echte soap.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey