maandag 22 april 2019

317 Wijsheid





Terug van mijn korte maar mooie reis, waarvan niet alleen het gebied schitterend was, ook het weer zat natuurlijk heel erg mee en dat maakt alles nog mooier dan het al is. Wat een rijkdom om erzomaar even tussenuit te kunnen gaan, dat denk ik als ik mijn foto’s terugkijk, elk plaatje haalt een herinnering boven.

Voor dat reisje vertrok ik al voor dag en dauw op de geboortedag van Leonardo da Vinci (15 april 1452) een uitzonderlijk intelligent genie, waarover ik een paar weken geleden een prachtige serie zag. Die serie brachten weer andere mooie reisherinneringen boven, waarover ik het nu niet ga hebben.

Toen ik zaterdag een artikel in het AD las met de kop: We worden steeds slimmer, maar niet per se wijzer, wist ik met grote zekerheid dat dat een feit was.


De Bastei, adembenemende beelden 


Fijn dat terugkijken zo eenvoudig is geworden, vanmorgen zette ik The Passion op en besloot een begin te maken aan mijn blog, die deze keer een dag later verschijnt dan gebruikelijk. Het thema van The Passion is dit jaar: Ik zie jou. Al in het begin heeft de verteller (Martijn Krabbe) het over eenzaamheid, in Nederland is 30% van de inwoners eenzaam en in Dordrecht is dat zelfs 50%. De camera’s nemen het thema “Ik zie jou” heel letterlijk en brengen mensen in tranen in beeld.

De dag daarna komen de verhalen los van de mensen die in beeld waren, een vreemde manier van nagenieten, maar het past in ons verarmde tijdperk.

Even voor ik begon met schrijven las ik over de explosies in de kerken en hotels in Sri Lanka, waar honderden doden en gewonden zijn gevallen. Het is eerste Paasdag en ik denk aan het artikel in de krant gisteren: We worden steeds slimmer, maar niet per se wijzer.

Maria zingt (klik) op de achtergrond: Want je ben niet alleen, ik zal er voor je zijn als het even te veel wordt …


Een bijzonder gebied in het oosten van Duitsland


Ik bezocht het voormalig Oost-Duitsland, met als hoofddoel Dresden, maar daarover volgende week. Wat mij vooral op viel was dat de verschillen met Oost en West Duitsland nog steeds heel groot zijn. De Berlijnse Muur(klik) is weliswaar gevallen op 9 november 1989 en officieel was 3 oktober 1990 de Dag van de Duitse hereniging (klik) , maar als buitenstaander zie je wel degelijk dat het Oosten veel armer is.

Waar bij ons in elke stad en elk dorp volop, veelal dezelfde winkels zijn te vinden, ontbreken die in het Oosten van Duitsland. En waar ik winkels zag, viel mij op dat je geen mensen zag lopen met overvolle tassen met aankopen. In het Oosten van Duitsland ligt het gemiddelde loon veel lager en moeten de euro’s bewust worden besteed. De mens is hier nog niet verziekt door commercie, maar het is ook niet zo gek dat hier het rechts-extremisme groeit.

Balans is wat de mens nodig heeft om tevreden te zijn, evenwicht en samenhorigheid.


De rivier de Elbe


De prachtige natuur in dit gebied, dat ook wel de Zwarte Driehoek (klik) wordt genoemd omdat hier een lange periode van extreme luchtvervuiling heeft bestaan, is adembenemend mooi. De Bastei (klik) een rotsformatie van 305 m hoog in de Duitse streek Saksisch Zwitserland op de rechteroever van de Elbe, is prachtig wandelgebied. Vanaf verschillende punten heb je schitterende vergezichten over de Elbe (klik), de rivier die vanuit het Reuzengebergte in Tsjechië door Duitsland naar de Oostzee stroomt.

Liefde overwint alles, zegt de verteller op de achtergrond en ik denk dat mijn liefde voor de natuur daar bovenop de Bastei weer is gegroeid. Ondanks al de extreme luchtvervuiling in het verleden zag ik het lentegroen rondom mij en in gedachte hoorde ik Moeder Natuur spreken (klik): Ik ben sterker dan jij!


Bruggen verbinden


De mens is de zwakke schakel in het geheel denk ik, we zijn met elkaar niet in staat om iedereen gewoon te respecteren zonder te oordelen en te vooroordelen. Delen doen we alleen via sociaal media en verder moet iedereen maar voor zichzelf zorgen. Terwijl we met gebundelde krachten tot zoveel in staat zijn. We zijn slimmer, dat is een feit, maar feit is ook dat we niet wijzer zijn geworden van alle ervaringen vanuit de geschiedenis.

Op diezelfde dag dat ik de Bastei beklom zag ik ook Festung Köningstein (klik), de oudste schriftelijke vermelding van die vesting dateert uit het jaar 1233.


Festung Köningstein


Festung Köningstein werd tijdens de Frans Duitse Oorlog, de Eerste en de Tweede wereldoorlog gebruikt als staatsgevangenis voor oorlogsgevangenen. En de vesting werd na de Tweede wereldoorlog door de Russen gebruikt als militair ziekenhuis. Van 1949 tot 1955 was het een Jugendwerkhof, een heropvoedingskamp voor jongeren en degenen die een “ander” beeld hadden dan de socialistische maatschappij.

Maar vandaag de dag is Festung Köningstein een van de grootste toeristische attracties van Saksen en beslist de moeite waard om te bezoeken.
  
De hoogbouw van toen is volledig anders dan die wij in onze tijd kennen, maar wat de mens door de eeuwen heen zal blijven fascineren, is uitzicht van grote hoogte. Wat is dat toch, dat wij altijd weer hoger en hoger willen klimmen in verschillende opzichten. 

Toch zegt het spreekwoord, wie hoog klimt kan laag vallen.


Prachtige vergezichten vanaf Festung Köningstein


Op een van de hoge uitkijkpunten zag ik een treurig verdroogt boeketje liggen, als een treurig souvenir van eenzaamheid en ellende. Zelfdoding, ik werd mij pijnlijk bewust van de andere kant die dit gebied kent.


Alles draait om investeren, alleen op een andere manier dan commerciële instellingen van ons verwachten. We moeten meer investeren in elkaar en veel minder in onnodige materiële goederen, waaraan vaak ook een treurig verhaal hangt. Investeren nog voor dat ons welvarend schip kapseist. Maar hoe komen we weer in balans?

Ik besluit hiermee mijn verhaal deze keer, er is nog zoveel te vertellen, maar de zon schijnt en morgen veranderd het weer.

Volgende week vertel ik jullie over Dresden, de stad die mij versteld heeft doen staan.


Doordenker:

Wandel met je hart en je voeten zullen volgen.


Moeder Natuur spreekt


In het Spotlight:


De Pasen is achter de rug, Koningsdag komt eraan en dan kleurt Nederland oranje. En er is op die dag zoveel te doen in het land, te veel om hier te noemen. Maar op de site Dagje Weg kun je per provincie zien wat er te doen is. Wellicht een site om je eigen Koningsdag vooraf te plannen.


De magie van het circus is niet onder woorden te brengen en dus moet je het met je eigen ogen gaan zien en dat kan van 1 t/m 5 mei tijdens het Circusstad Festival in Rotterdam. Tijdens het festival kun je artiesten zien vanuit de hele wereld op verschillende plekken in de stad. Het is een feest voor jong en oud, dus ga je verbazen en ga zien waartoe de mens in staat is.


Misschien wat vroeg om al te vermelden, maar noteer de maand van de Architectuur Rotterdam alvast in je agenda zodat je vooraf kunt plannen wat je wil zien. Van 24 mei t/m 16 juni 2019 staat de stad van moderne architectuur, Rotterdam bol van evenementen.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey

Ik waardeer het als je een reactie achterlaat en delen met je vrienden mag ook.

7 opmerkingen:

  1. De hardheid en egoisme van de mens maakt mij bang.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het lijkt me daar heel erg mooi. Ik ga het onthouden.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Fijn dat je zo geniet van de natuur, ik doe dat ook ook ontzettend.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. prachtig Elly, een erg mooi gebied,
    laten wij maar een beetje omkijken naar elkaar,
    telkens als er iemand van weblog overlijd valt het mij op dat we erg verbonden zijn... dat voelt goed

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Een prachtig gebied, voor mij niet zo voor de hand liggend, ben er nog nooit geweest.
    Ja we worden niet wijzer als mensheid.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Die rotsen zien er spectaculair uit, ben benieuwd naar de andere foto's.

    BeantwoordenVerwijderen