maandag 13 april 2020

352 Ommezwaai






Het zomerse weer maakt dat we van de zon kunnen genieten en dat verzacht de pijn in de bizarre omstandigheden waarin we zitten. Gek genoeg vermaak ik me best, hoewel de avonturen anders zijn dan anders en eigenlijk niet meer dan een flinke wandeling en een enkel fietstochtje in de buurt.

In deze tijd wandel ik tranen met tuiten onder de meidoorn door en langs het fluitenkruid en koolzaad. Aan de enorme hoeveelheid bloeiende boosdoeners helpt geen hooikoortspilletje. Maar toch houdt dat mij niet tegen om een wandeling te maken langs stille weelderig begroeide paden. Ik geniet van de buitengewone stilte en luister naar de vogels. Tijdens het wandelen maak ik foto’s en af en toe een filmpje met de geluiden van vogels. En als je lang genoeg blijft filmen, kun je daar thuis ook weer van genieten.

In stilte zit meer dan het denken kan bevatten.




Op een mooie middag besloot ik toch even het veilige nest te verlaten. We moeten de lokale ondernemingen steunen in deze tijd en dat was een mooi excuses voor een ijsje. Freddy was er zelf en mijn bezoek kreeg een verrassende wending toen hij vroeg waarom ik gestopt was met bloggen.

Ik schreef over in 2014 over hem in nummer 84 IJstijd (klik) en dat kon hij destijds zeer waarderen.

Terwijl hij naar het bloggen informeerde omdat hij had gelezen dat ik was gestopt, koos ik mijn favoriete smaak en liet het inpakken voor thuis. We namen afscheid en hij riep mij nog na: “Blijven bloggen hoor!” en met een glimlach liep ik weg. Ik was verrast omdat hij mij al die jaren was blijven volgen.




Op mijn laatste blog nummer 351 Isolement (klik), een editie die ik schreef nadat ik drie maanden was gestopt met schrijven, kreeg ik ook zulke leuke verrassende reacties en dat vervulde mij met trots.

Thuis besloot ik terug te lezen wat ik destijds over Freddy schreef en de herinneringen kwamen boven, in gedachte zag ik die dag terug. Mijn moeder was vaste klant bij Freddy en zeker in de zomer bij mooi weer was een wandelingetje naar Freddy, haar dagelijkse loopje. Mijn moeder is er niet meer en hoewel ik haar nog steeds mis, ben ik blij dat ze deze bizarre ommezwaai niet meer behoeft mee te maken.




We hebben tijd zat nu en dus lees ik nu ook regelmatig een blog terug en dan komen daarbij ook de beelden en emoties terug. Zo bijzonder waardevol al die schrijfsels, zeven jaar lang herinneringen, gedachten en doordenkers. Het verrast mij zelfs als ik lees hoeveel avonturen er in een week gingen, zeker nu we aan regels zijn gebonden.

Maar al die regels waaraan we gebonden zijn, geven ons ook ruimte. Ruimte om op adem te komen, om weer tot ons zelf te komen en ruimte om te creëren en om veel te lezen.  




Op dit moment lees ik een fantastisch boek, een heerlijke roman geschreven door Jojo Moyes (klik), De Sterrengever.

In het kort: In 1937 volgt de Britse Alice Wright haar kersverse echtgenoot Bennett, zoon van een rijke landeigenaar, naar zijn thuisland Kentucky, Amerika. Al snel blijkt dat de vrijgevochten Alice zich niet kan schikken naar de eisen van haar man en vooral haar schoonvader. Ze sluit zich aan bij de Pack Horse Library (paardenbibliotheek): een groep van vijf vrouwen die te paard in het armoedige en onderontwikkelde gebied boeken uitlenen aan mensen die anders verstoken zouden blijven van kennis. Hier leert ze ware vriendschap en liefde kennen. Deze “paardenbibliotheek” heeft werkelijk bestaan: het was een project dat opgezet was door de presidentsvrouw Eleanor Roosevelt.




De Sterrengever is een historisch verhaal en tijdens het lezen worden de verschillende thema’s duidelijk. De onderdrukking van de vrouw speelt een hoofdrol, maar ook ongeletterdheid, racisme, de opkomst van vakbonden spelen een rol in het verhaal. Het is een heerlijk verhaal, maar zeker geen zware kost, door de humoristische schrijfstijl lees je het boek met een glimlach.




Een prachtig verhaal dat mij ook doet beseffen hoe vrij en rijk wij in ons kleine landje zijn, zelfs nu met alle beperkingen. En hoewel ik in vrijheid ben opgegroeid, weet ik dat vrijheid absoluut niet vanzelfsprekend is.

Terwijl ik in gedachte op die eerste Paasdag het bos in liep, fietste er iemand langs die ik niet kende en hij riep: “Vrolijk Pasen!”. Ik glimlachte en dacht dat deze grote ommezwaai, de Corona-story, wellicht uiteindelijk toch nog een happy end zal krijgen.

Tja, ik blijf ten alle tijden positief.


Doordenker:

In stilte kun je beter horen.






Pas goed op jezelf en op ieder die je lief is, wees verstandig en volg alle adviezen op.

Blijf gezond en positief.

Lieve groet,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey                      

12 opmerkingen:

  1. Heerlijk, alweer een blogje van je. Van mij mag je de draad weer oppakken hoor. Niet alleen voor de lezers leuk maar ook voor jezelf op je oude dag!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Het C virus is verschrikkelijk ik weet er alles van, werk nl in het ziekenhuis. Dat de wereld soms zoiets nodig heeft ben ik ook van overtuigd en dat er een goede dingen uit voortkomen is heel mooi. De weinige mensen die je tegenkomt zeggen iid gedag. Men bekommert zich om elkaar en das mooi.
    Zo ook dat jij weer blogt, vind ik zelf heel mooiiiiiiiii

    BeantwoordenVerwijderen
  3. wat is het heerlijk om u blog te lezen,omdat ik het zo zelf geschreven zou kunnen hebben,
    ik ben zo blij dat we de natuur hebben,dat houdt mij erg op de been altijd al.
    ik lees graag u blogs,hoop dan ook ze nog vaak te mogen lezen :D
    een hele fijne dinsdag
    veel liefs ramona

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Fijne week Elly....liefs Ria 💕🙏💕🙏💕

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wat schrijf je toch altijd zinnige zaken. Zeker in deze tijd.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hallo Elly.
    Heb altijd genoten van je bespiegelingen en geniet daarom weer enorm.
    Voel je niet verplicht maar weet wel dat het gewaardeerd wordt ,fijne week !
    Groeten van Gerda

    BeantwoordenVerwijderen
  7. in destilte hoor je je eigen gedachten zelfs Elly....

    Je blogt weer :-)

    * grijns*

    BeantwoordenVerwijderen
  8. en zo is er terug tijd om te bloggen
    leuke reactie van de ijsjesman

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Pas goed op jezelf. Mooi he zoals dat bloggen werkt!
    Mooi die herinneringen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Fijn! Twee blogposts om te gaan lezen! Bedankt alvast.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik wandel tranen met tuiten, hihi leuk verwoord en erg herkenbaar.

    BeantwoordenVerwijderen