291 Aangenaam

De laatste dagen van september zijn dit jaar wel heel bijzonder. Ik fietste deze week nog zonder jas en genoot intens van de zon op een terrasje, alsof de zomer nog niet lang genoeg duurde. Het was deze week zondermeer, heerlijk.

Ik genoot de afgelopen week van de “Big Five” (klik) in mijn geboortestad. Maar hoewel ik die grote vijf wel zag, was dat niet de reden van mijn bezoek. In Blijdorp waren nieuwe bewoners gearriveerd vanuit Tierpark Rheine (Duitsland), Gelada-apen (klik) die oorspronkelijk uit Ethiopië komen. Een hele familie en het is het enige soort aap dat gras eet. Ze zitten in een heel nieuw verblijf en zijn prachtig. Een knusse familie, jonge en volwassen apen, die gezellig met de hand aan het gras trekken en het dan eten. Helaas kreeg ik ze niet goed voor de lens vanachter het gaas, de observatietunnel was nog niet open voor bezoekers. Mooie reden om nog eens te gaan.

Het was een bijzonder aangename dag en zo door de weeks is het ook iets minder druk dan in het weekend. In het Afrika-gedeelte besloot ik mijn vest uit te trekken en naast mij stond een giraf nieuwsgierig te kijken. Het was alsof ze mij aanmoedigend toeknikte en ik denk dat zij net zo genoot van het weer als ik.

Wat mij vooral ook opviel is dat de natuur zich zo snel heeft hersteld na die extreem droge periode van deze zomer. In die prachtige tuin, die Blijdorp zeker ook is, zijn nog zoveel kleuren te zien. De herfst toont haar bonte klederdracht en lijkt apetrots.

Zoals ik al eerder schreef begon ik aan een korte cursus Art Journaling en ik moet zeggen ik heb het te pakken. Thuis heb ik inmiddels ook het een en ander op papier gezet en ben daar zelfs enigszins tevreden over. Maar als je met het een bezig bent, blijft iets anders weer liggen en daarmee bedoel ik het boek waaraan ik ben begonnen. Ik ben al ver over de helft, het is een prachtig boek, maar heel vrolijk word ik er niet van en toch wil ik verder uitlezen.

Het verhaal: De familiereünie, geschreven door Tatiana de Rosnay is een intense roman over identiteit, liefde en vergeving. Het verhaal: Paul Malegard, een beroemde bomenkenner, is getrouwd met de Amerikaanse Lauren en samen hebben ze twee volwassen kinderen, Tilia en Linden. Ze zijn op familieweekend in Parijs en alle vier dragen ze een geheim met zich mee. Doordat de Seine buiten zijn oevers dreigt te treden door de aanhoudende regen is het gezin tot elkaar veroordeeld en kunnen hun geheimen niet langer verborgen blijven.

Het water blijft stijgen en het blijft maar regenen in het boek, terwijl hier buiten de zon alsmaar schijnt, eigenlijk is verschil te groot.

Toen het lezen ter sprake kwam tijdens de cursus Art Journaling, vertelde E. dat ze zich tijdens het schilderen altijd liet voorlezen, ze was daar heel enthousiast over. Ik had ooit, langgeleden eens een luisterboek op Cd gekocht, maar dat vond ik destijds helemaal niks, ik viel daarbij in slaap. Maar dat zou ook kunnen liggen aan wie er voorleest, zei de Storytel-fan.

Wandelend naar huis bedacht ik dat tijden veranderen en mijn mening vaak ook.

Na die gedachten en aangestoken door het verhaal over Storytel (klik) bezocht ik thuis de site en zag ik dat je voor twee weken een proefabonnement kon afsluiten. Dat leek mij wel iets, ik zat dan nog nergens aan vast. Ik besloot de App te downloaden op mijn mobiel, zocht wat boeken uit en even daarna liet ik Job Cohen het boek: Wees Onzichtbaar, voorlezen.

Terwijl ik aan tafel, te midden van potloden, kleurpotloden en stiften een recept op papier zette luisterde ik en stelde mijn mening over het voorlezen bij.

Het boek: Wees Onzichtbaar van Murat Isik, gebaseerd op zijn eigen jeugd, is een ontroerend en weergaloze literaire roman over een Turkse jongen die opgroeit in de Bijlmer.

De vijfjarige Metin komt, begin jaren tachtig, met zijn ouders en zus vanuit Turkije naar de Bijlmermeer. De tirannieke vader is een werkeloze communist die overdag boeken van Marx leest en zich ’s avonds bezat met vrienden. Thuis is hij vaak gewelddadig en dan siddert het hele gezin. Metin vreest hem en maakt zich onzichtbaar. Maar langzaam, als de kinderen ouder worden en de moeder emancipeert, groeit het verzet tegen de vader.

Ondertussen veranderd ook de Bijlmer. Bedoeld als vooruitstrevende wijk verwordt het tot een gevreesd getto met veel criminaliteit en hordes junks. Op een zondagavond in 1992 boort een Boeing 747 zich in de flat Kruitberg. Tientallen bewoners komen om. In de weken daarna lopen op Metin middelbare school de radicale spanningen op. De Bijlmer verandert in de jaren daarna definitief: ondanks fysiek verzet van activistische bewoners worden veel flats gesloopt, waaronder die van Metin.

Wat een prachtig boek, een mooi tijdsbeeld en een boek dat een duidelijk beeld schept over het opgroeien in een multiculturele samenleving.

Ik ben inmiddels twee recepten (tekeningen) verder, het eerste boek is uit en ik ben om, voorlezen is echt een uitkomst voor een duizendpoot zoals ik.

Direct na het eerste boek volgde een boek van Simone van der Vlugt: In mijn dromen, voorgelezen door Diewertje Blok, een boek van een heel ander genre. Het voorlezen bevalt, ik ben aangenaam verrast, maar de stem van de voorlezer doet ook heel veel. En bovendien kan ik op deze manier twee dingen tegelijk doen en dat is wel heel erg handig. Ik moet mezelf wel aan banden leggen, niet alleen luisteren, maar ook zelf blijven lezen.

In het zonnetje ben ik verder aan het lezen, het regent nog steeds in Parijs en het waterpeil stijgt onheilspellend, mensen worden geëvacueerd en ik ontrafel de geheimen achter de hoofdpersonen.

Wat een rijkdom toch als je kunt lezen, want lezen is heerlijk.

Maar ook in lezen schuilt een gevaar, je wordt er lui van, want met een goed boek blijf ik te lang zitten. En ik moet dagelijks blijven bewegen, anders word ik op de vingers getikt door mijn stappenteller op mijn mobiel, het moet niet gekker worden denk ik grinnikend.

Maar als je je valkuilen kent dan moet je alert blijven. Ik trek de wandelschoenen aan, want buiten is het heerlijk en laat ik de heftige regenbuien thuis. Dat is weer eens wat anders, zeg ik even later tegen mijn spiegelbeeld in de gang en glimlach naar mijzelf.

Ik wandel de herfst tegemoet, de paden op, de lanen in.

Wat lees of luister jij, of ga jij zonder boeken door het leven?

Doordenker:

De meeste regen valt naast je.

In de Spotlight:

Natuurtochten (klik) 

Natuurmonumenten organiseert prachtige tochten en zeker in de herfst is het een aanrader om eens mee te gaan. Op de site kunt je per provincie zien wat er te doen is, wandelen, varen of fietsen, er zijn heel veel mogelijkheden.

Diergaarde Blijdorp (klik) 

Natuurlijk wil je de nieuwe familie gaan zien in de mooiste dierentuin van Nederland. Kijk voor dat je gaat plannen dan thuis even naar de agenda op de site of download de app. Een aanrader is ook zeker de Vrije Vluchtvoorstelling, die mag je zeker niet missen.

Dorus, de film (trailer) 

Ik vind actrice Tjiske Reidinga altijd geweldig en dus moest ik deze film zien. Dorus een film waarin zij de hoofdrol speelt.  Een heerlijke ontspannen film en het verhaal is voor heel veel mensen herkenbaar. Dorus, is een gescheiden vrouw met twee kinderen aan de vooravond van haar vijfenveertigste verjaardag, ze is op een dood punt in haar leven aanbeland. Er is van haar dromen weinig terecht gekomen.

Heerlijke film, die op een treurige herfstdag zeker de zon laat schijnen.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey