296 Offer

Wat zijn we goed de wintertijd ingegaan. Ik geniet van de kortere dagen en mijn creatief brein wil alles ter hand nemen. Zoals mijn moeder altijd zei: als mijn handen gaan, gaat het goed. Het zit in mijn genen, verveling staat niet in mijn woordenboek.

Heerlijk, de kaarsjes aan vroeg in de avond en wat tekenen, iets schilderen, een haakwerkje afmaken dat er al zolang ligt. Het is november en de bomen in mijn laan zijn inmiddels alweer feestelijk verlicht, maar dit jaar hangen de blaadjes er nog in. Die lange zomer heeft ook mij veel energie gebracht en ik hoop daar nog heel de winter op te teren.

Wintertijd brengt handen in beweging.

Tijdens een wandeling rondom het Quakjeswater in Rockanje zag ik een man tussen de bomen in vol ornaat, volledig gekleed in camouflagekleuren. Zelfs zijn enorme camera droeg dezelfde kleding. Ik moest er om lachen er zat geen kreukje in zijn pak, misschien had zijn vrouw het nog voor hem gestreken voor hij de deur uitging die morgen.

Kleur je eigen wereld, een ander doet dat niet.

Ik ben aan de verliezende hand en dat schrijf ik met een brede grijns, want ik sta op winst.

De zomer was aan mij blijven plakken en dat zag ik niet alleen op de weegschaal, maar ook in de spiegel. Ik moest mijn levensstijl maar weer eens onder de loep nemen en zo’n drie weken geleden begon ik mijn eetpatroon aan te passen. En met al die opgebouwde energie van de afgelopen zomer lijkt het mij deze keer te lukken. Ik ben aan de verliezende hand, althans in kilo’s. Winst is dat mijn stappenteller op mijn mobiel overuren maakt en dat voelt goed.

In het grote geheel stellen wij niets voor.

Ik hoorde een commercial over eerlijke handel, Fairtrade(klik) een mooi initiatief die beslist aandacht verdient.

Dat handel ook binnen onze grenzen niet eerlijk is werd mij duidelijk toen ik een filmpje tegenkwam van de Keuringsdienst van Waarde die de goedkoopste supermarkt onder de loep nam. Kijk hier en oordeel zelf (klik) 

De man achter Keuringsdienst van Waarde, Teun van de Keuken bracht kortgeleden een nieuw boek uit: De Supermarkt Survivalgids, dé reisgids voor de supermarkt. Ik vond daarbij zelfs een leuk filmpje (klik) Hoe overleef je de tocht langs de schappen van de supermarkt. Een interessant gegeven, zeker nu ik het merendeel van de artikelen in de supermarkt links laat liggen.

Als makke schapen lopen we als consument precies de vooraf bedachte richting op.

Ik hoorde het betoog over ingrediënten van Teun van de Keuken al eerder bij RLT Late Night (klik) en zijn uitspraak: De waarheid staat op de achterkant van de verpakking, staat op mijn harde schijf. Er wordt ons veel door de strot geduwd, we zijn dus genoodzaakt alle artikelen te bestuderen alvorens we het kopen.

Niets is wat het lijkt en ik ben er inmiddels wel achter dat, als alles wat werkelijk goed voor ons is uit de schappen van de SUPERmarkt wordt gehaald, er een klein kruideniertje overblijft. Zo’n kruidenier die ik uit mijn jeugd ken, die gewoon puur en eerlijke producten verkocht, niets meer en niet minder.

Er is nog een harde noot te kraken op het gebied van eerlijke handel.

Ik koos deze keer niet zonder reden de titel Offer. Dat vertaalt vanuit het Engels, aanbieding betekent en wat we vaak vergeten is dat ook aanbiedingen, verleidingen zijn. Verleidingen die ons naar de winkel lokken om meer te kopen dan nodig is, alles is uitgedacht en er wordt niets aan toeval overgelaten.

Toen ik daar die man zag in zijn gladgestreken camouflagepak, moest ik lachen omdat ik ineens bedacht dat hij een prachtige mascotte zou kunnen zijn in de volgende reclamecampagne van de een of andere groot Super. Waarom?

Steekt die wolk daar nou zijn middelvinger op???

Ik zag hem stram overeind komen in zijn flitsende stoere outfit en toen ik goed keek was het zeker geen stoere jonge SUPERman, maar een man die al driekwart eeuw achter de rug had. Geweldig, dacht ik, werkelijk niets is wat het lijkt.

Na dit alles blijf ik met een vraag zitten, bestaat eerlijke handel eigenlijk wel.

Wanneer voelde jij je bedrogen?

Doordenker:

De verandering die je zoekt zit altijd in jezelf.

Het fluitekruid lijkt hier zo hoog als een boom, maar de werkelijkheid is anders.

In de Spotlight:

Rafaël (klik) 

Ik zag deze Nederlandse film, een verhaal dat op waargebeurde feiten berust, al bij de eerste beelden zat ik op het puntje van mijn stoel. De beelden kwamen binnen, hoewel het slechts één schrijnend voorbeeld is van de vele vluchtelingen verhalen. De film was een lang verhaal in het kort, maar toch raakte het mij en bleef het verhaal mij nog lang bij.

De Dirigent (klik) 

Vanmiddag zag ik een prachtige film van een heel ander kaliber. De dirigent is een werkelijk schitterende film, een bijzondere geschiedenis over een vrouw die dirigent wil worden, maar aan alle kanten wordt tegengewerkt omdat zij vrouw is. Dat laatste is niet het enige dat de film opzienbarend maakt. Het is ook het onderliggende verhaal en daarnaast ook de feiten die aan de orde worden gesteld en nog steeds in de samenleving spelen. Maar de prachtige acteerprestaties en waanzinnig mooie opnames maken deze film echt een topper. Wat mij betreft een juweeltje voor de Oscars en echt een must see.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey