330 Oersprong

De bovenstaande titel is geen verschrijving, maar wel degelijk bewust gekozen en hoe dat zit daar kom je zeker achter, omdat we allemaal van oorsprong nieuwsgierig zijn. We zijn echter in onze huidige tijd ver afgedwaald van ons oorspronkelijke zijn.

Het is vandaag 4 augustus voor mij een gedenkwaardige dag, in zekere zin ligt mijn bestaan ten grondslag aan die datum. Het is de trouwdag van mijn ouders en hoewel zij er niet meer zijn, moet ik daar elk jaar aan denken. 

Immers, zij waren de bron waaraan ik ben ontsproten.

Zwerfkeien

Of ik zin had en een film, of eigenlijk twee films, ik had nog geen plannen en dus stemde ik toe. Hoewel ik eigenlijk van die eerste film nog niets gehoord had, maar van de tweede wel en die stond hoog op mijn lijstje en ik had alle vertrouwen in de keuze van de eerste film. 

Altijd leuk een bioscoopfilm, lekker relaxed, thuis heb ik vaak geen geduld voor een film.

De eerste film: Een groepje vrienden bezoekt tijdens hun vakantie een geïsoleerd Zweeds dorpje waar de inwoners tijdens het Midsommar-festival de langste dag van het jaar vieren, waarbij het niet donker wordt. Deze ogenschijnlijke, idyllische festiviteiten pakken echter anders uit dan je op het eerste gezicht zou verwachten. De vakantiebestemming, het lieflijke Zweedse dorpje blijkt een wrede sekte te zijn, waarin bizarre rituelen worden voltrokken en offers gebracht.

Gek genoeg liepen rituelen en offers als een rode draad door de week, hoewel dat wel luchtiger was dan in het Zweedse horror-avontuur.

De tweede film: The Lion King kwam gelukkig minder heftig binnen en bracht andere emoties met zich mee. Maar de les die deze story ons verteld, waarschijnlijk kent iedereen het verhaal, heeft alles te maken met de bron, de oorsprong, je herkomst en wie je bent.

De keientuin

Als ik schrijf dat ik een tijdreis maakte zullen jullie dat hoogstwaarschijnlijk niet geloven, toch komt het daar enigszins op neer. Deze week stond namelijk een bezoek aan Drenthe gepland met als doel een openluchtspektakel (over o.a. de oertijd) op de Drentse hei in Buinen nabij Borger.

Verrassend genoeg kwamen we vooraf bij toeval terecht bij het Hunebed Centrum (klik) even buiten Borger. Helaas was het centrum al gesloten, maar de keientuin aan het begin van het centrum was wel toegankelijk. In deze grootste keientuin van Nederland liggen, groot en klein naast en door elkaar, vele duizenden Drentse zwerfkeien. Ze zijn allemaal hier gebracht tijdens de voorlaatste ijstijd, zo’n 150.000 jaar geleden. Je treft er een bijzonder grote variatie aan verschillende gesteentetypen. Bij heel veel stenen staan bordjes waardoor je een idee krijgt van de afstanden die de keien hebben afgelegd in de ijstijd en hoe oud ze zijn. De namen van de stenen lijken fantasienamen, variërend van helleflint, rapakivi, uppsala graniet, gneis en dergelijke. Maar het zijn officiële namen door wetenschappers bepaald.

Die oeroude, fotogenieke zwerfkeien werden natuurlijk met onze moderne digitale vernuftigheden vastgelegd voor thuis.

Het Mammoet fietspad

Nabij ons doel, het openluchttheaterspektakel Mammoet, zagen we Mammoeten staan in het veld. Gemaakt van natuurlijk materiaal, geweldig om te zien en een oergevoel bekroop ons, niet zo gek want we waren in Drenthe dé Oer-provincie van ons land. 

Na het grote succes van het theaterspektakel Het Pauperparadijs, dat meer dan 130.000 bezoekers trok, brengen de makers nu Mammoet (trailer),  een nieuwe unieke theaterervaring op een verrassende locatie. Kijk hier naar een filmpje dat Musicalworld maakte, met een interview met Tom de Ket de regisseur van de voorstelling Mammoet (klik)

In de voorstelling neemt spiritueel leider Urdward (Paul R. Kooy) het publiek mee op een mythische reis. Volgens zijn “Icka”- filosofie zijn wij veel te veel bezeten van onszelf. Met zijn vrouw Freya (Gusta Geleynse), dochter Luna (Myrthe Burger) en hun volgelingen laat hij oeroude rituelen naspelen om ons te genezen. De verhalen van de Heilige Mammoetjacht, Het meisje van Yde, het Hert van de Oostvaart en de Steen des Aanstoots laten iedereen zien en ook voelen wat de geheimen van het leven zijn, die wij in onze tijd zijn vergeten.

Het begin van de voorstelling Mammoet

Het was met recht een Oer-sprong die wij maakten, de spiegel die ons werd voorgehouden maakte veel duidelijk, in deze voorstelling zit een wijze les.

De voorstelling geeft stof tot nadenken, we dwalen door de dilemma’s van deze tijd en beseffen niet meer waar we vandaan komen en wat werkelijk belangrijk is. De natuur heeft ons niet nodig, maar wij kunnen absoluut niet zonder die bron.

Het podium waarop de voorstelling wordt gespeeld ligt echt midden op de hei en de tribune is rond als een arena opgebouwd met als decor uitzicht op de natuur, de heide waar je paarden en schapen ziet lopen. Wonderlijk genoeg waren de weergoden met ons, die middag had het gehoosd en kwam de regen met bakken uit de hemel. Maar tijdens die bijzondere voorstelling waren we getuige van een schitterende zonsondergang en dat maakte het geheel compleet.

Na die tijdreis de afgelopen week begon ik aan een nieuw boek. Het boek Draaidagen (klik) van schrijfster Bianca Boer en op de eerste pagina las ik: De geschiedenis is een zootje waar wij een verhaal van maken.

Maar misschien zien we dat wel verkeerd en moeten we juist van de geschiedenis leren.

Het pad over de hei naar de tribune

Vandaag is het een gedenkwaardige dag, die nooit mag worden vergeten.

Vandaag precies 75 jaar geleden op 4 augustus 1944 (klik) werd Anne Frank (klik) samen met de andere zeven onderduikers van het Achterhuis en twee van hun helpers gearresteerd. De laatste passage van Anne’s dagboek dateert van 1 augustus 1944. 

Het dagboek van Anne: Het Achterhuis, is in 70 talen vertaald.

Het pad na de voorstelling

De steen (klik) die nu hier op tafel ligt herinnert mij aan mijn tijdreis, een oersprong en helpt mij de oorsprong van alles niet te vergeten.

Wat de afgelopen week mij geleerd heeft, is dat het hoog tijd wordt om te herbronnen, zoals men dat in de voorstelling Mammoet zegt.

Waar sta jij in deze wereld?

  

Doordenker:

Het leven is geen generale repetitie.

Het onvergetelijke decor

In het Spotlight:

Pleinbios Rotterdam (klik) 

Van 7 t/m 25 augustus is er weer Pleinbios in het Museumpark en het programma is inmiddels bekend. Dat beloofd weer negentien zomeravonden film in het hartje van de stad. Neem zelf je stoeltje mee of huur er een voor een euro en geniet onder de blote hemel van de beelden.

Midsommar (klik) 

Het wordt nu als de horrorfilm van het jaar genoemd, je moet ervan houden, het is een vreemde bizarre film. Eng, mysterieus, wreed en bloederig. Maar de filmbeelden zijn bijzonder opmerkelijk, er zitten prachtige opnames in de film.

The Lion King (klik) 

Hoewel iedereen het verhaal kent is de nieuwe Lion King film een juweeltje. Ik heb me doorlopend afgevraagd hoe ze deze film hebben gemaakt. En hoewel het onnatuurlijk is om dieren te zien praten, is het een bijzondere film.

Let op: De film is niet geschikt voor kleine kinderen, er komen wrede scenes in voor.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey

En natuurlijk is het leuk als je een reactie achterlaat.