zondag 25 augustus 2019

333 Leermoment






Wat een heerlijke zomerse week ligt er achter ons en ook die laatste week van augustus beloofd een warme week te worden. Het grijs maakte plaats voor helderblauw en dat doet iets met de mens.

De tijd tikt weg en de eerste scholen zijn alweer begonnen. Ik moet altijd denken aan al die kleintjes die voor het eerst naar school gaan en aan de tranen die rijkelijk vloeien bij zowel moeder als kind, als die eerste stappen naar (eigen)wijsheid worden gezet.


Kleurige schoolplaten


In 1958 zette ik mijn eerste stap over de drempel bij het lager onderwijs. Heel erg veel weet ik er niet meer van, maar wel wie mijn eerste juf was. Juffrouw Blanken en dat was een hele lieve juf, ik zie haar nog voor me. Zij leerde mij lezen en letters schrijven met een kroontjespen en inkt. Alles was vreemd en alles was nieuw. We waren dat jaar ook verhuisd naar de nieuwbouwwijk Pendrecht (klik) in Rotterdam en dus was ook ons huis en de buren, vreemd en nieuw.

Het waren ingrijpende veranderingen voor een zesjarige en die veranderingen staan ook nu nog in mijn geheugen gegrift.


De lichte hal in het Nationaal Onderwijsmuseum


Ik bezocht het Onderwijsmuseum en daar borrelden de herinneringen boven. Wellicht herkennen jullie ook iets op de foto’s die ik maakte in het museum.

Het Nationaal Onderwijsmuseum (klik) is sinds 2015 gevestigd in Dordrecht en ligt op loopafstand van het station. Toen ik het gebouw in het oog kreeg herkende ik de hand van de meester meteen. De architect Sybold van Ravesteyn (klik) was ongetwijfeld de ontwerper, van zijn hand is o.a. ook Diergaarde Blijdorp. Het monumentale pand verraste mij en na even googelen las ik iets meer over het gebouw “De Holland” (klik) dat in 1939 gebouwd werd.

Ook binnen verraste het museum mij, de grote hal waarin je binnenkomt is licht en ruim. Aan het hoge plafond hangen allemaal schoolplaten, sommige herkende ik van vroeger. Ik had echt even een wow-moment, er was zoveel te zien.


Leren lezen en schrijven


Ik stond even stil bij de schoolbank die ik herkende van mijn eerste lagere-schoolervaring en schoof het geïntrigeerde inktpotje even open. Schrijven leerde ik met een kroontjespen, de ballpoint was in opkomst en op school toen nog ten strengste verboden. Ik zag in een vitrine de kroontjespennen liggen en een inktlap. Ik was een dromer op school en dus drupte er nogal eens inkt van mijn pen op mijn werk met als gevolg een vlek. Wat een ellende!


Scholen en regels van toen


Tussen de schooltassen zag ik een exemplaar dat wel heel veel op mijn eerste, rode leren schooltas met de metalen beugel leek.

En dan het leesplankje, die woorden werden er 61 jaar geleden ingestampt en ik kan de woorden ook nu nog opdreunen. Aap, Noot, Mies, Wim, Zus, Jet, Teun, Vuur, Gijs…


Het leesplankje, wie kent het niet


Ik zat op een moderne, openbare school en we hadden naast schrijven, lezen, rekenen, aardrijkskunde en geschiedenis, ook tekenen, zingen, gymnastiek, zwemmen en we gingen jaarlijks naar Zuidpleintheater. Vooral de creatieve vakken hadden mijn voorkeur.


Een tien met een griffel was voor mijn tijd


In de kelder van het Nationaal Onderwijsmuseum is tot oktober de tentoonstelling In Perspectief (klik) te zien. Daarin is ruimte gegeven aan de mooiste tekeningen uit de collectie en het tekenonderwijs van de 19e eeuw tot nu. Dat was geen vrijblijvend vak, maar noodzakelijk om ambachtsman of kunstenaar te worden, of om schoonheid bij te brengen. Van eindeloos natekenen tot het aanboren van eigen creativiteit en beiden leiden soms tot verbluffende resultaten. In Perspectief is een tentoonstelling over de ontwikkeling van het schoolvak tekenen en een tentoonstelling om je te verwonderen.

En dat laatste deed ik, verwonderen over al het moois dat mijn oog raakte.


Ontelbare tekeningen


Bij de vitrine met linialen gingen mijn gedachten naar Juffrouw Mulder, een vals kreng durf ik nu te schrijven. Een Juffrouw die ik nog zo voor mij ziet en die je flink op je vingers sloeg met een liniaal als je niet oplette en dat overkwam deze dromer nogal eens. Gelukkig zijn die praktijken aan banden gelegd en is er heel veel veranderd in het onderwijs.

Onderwijs is belangrijk en het is dan ook zorgelijk dat er zo’n groot leerkrachten te kort is ontstaan. Ik vind het onbegrijpelijk dat zoiets noodzakelijks als goed onderwijs een blinde vlek is gebleken bij de dames en heren in Den Haag. Een slechte zaak. Het kan nog jaren duren voor er voldoende nieuwe leerkrachten bijkomen en daar zijn onschuldige kinderen de dupe van. De schade is niet in cijfers uit te drukken.


Natuurkunde


Scholing is belangrijk of je het nu leuk vindt of niet. Als de laatste schooldeur achter je dichtvalt en je tas in de mast hangt, lijkt het met leren gedaan. Maar pas veel later zal je ontdekken dat het leren nooit stopt, uiteindelijk blijkt de hele schooltijd slechts een leermoment te zijn

Want aan de Universiteit van het Leven blijft iedereen student, een leven lang.


Wat weet jij nog van je eerste schooldag?



Doordenker:

Jaren leren je dingen die dagen niet weten.


Handwerken

In het Spotlight:

Wereldhavendagen(klik)

Op 6, 7 en 8 september 2019 klopt het hart van Rotterdam nog net iets harder dan normaal. Dat eerste weekend in september staat Rotterdam in het teken van de haven met dit jaar als thema “Mariteam”. Loop langs de kades en bezoek de imposante schepen. Bekijk de demonstraties op het water en op het land. Of boek een excursie en leer de haven op een andere manier kennen.

Op de site zijn de excursies nu al te boeken, plan je dag tijdig want er wordt ook dit jaar weer topdrukte verwacht.

Pow! Wow! festivalRotterdam 2019 (klik)

Het Pow! Wow! Festival is ’s werelds bekendste street-art festival. Ooit begon het in Hawaï, waar de grauwste buitenwijken transformeerde tot een geliefde open air gallery. Na een aantal succesvolle edities op het eiland, breidde Pow! Wow! zich uit naar Los Angeles, Taiwan, Hong Kong, en Japan. De allereerste Europese editie vond in 2018 plaats met Rotterdam als trotse gaststad.

Dit jaar vindt het festival plaats in de multiculturele Afrikaanderwijk en tijdens het festival kun je een aantal bekende Street-art kunstenaars (klik) aan het werk zien.

Dus als je van Murials, Street-art of gewoon van kunst in het algemeen houdt, dan moet je zeker van de partij zijn op 13 t/m 15 september 2019 in de Rotterdamse Afrikaanderwijk.





Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey


Ik waardeer het als je een reactie achterlaat en delen met je vrienden mag ook.

14 opmerkingen:

  1. Wat een leuk blogje!
    Ja, ik herken veel, vooral het leesplankje! Wat vreselijk dat je met een lineaal een tik op je vingers kreeg. Dat heb ik niet meegemaakt, zo ging het op onze school gelukkig niet.
    Mijn eerste schooldag vond ik verschrikkelijk, ik moest echt de kat uit de boom kijken. En durfde niet te antwoorden op de vraag die de juf me stelde. Herinner het me als de dag van gisteren. Het is gelukkig goed gekomen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ja die herinneringen blijven je bij, met inkt schrijven voor de eerste keer, ik ruik nog de geur van de blauwe inkt. Ik geloof dat we dezelfde schooltas hadden , rood met een beugel inderdaad.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat een heerlijk museum. Zie die rode schooltas zo voor me (had ik volgens mij ook). Maar ik ben van de generatie Boom Roos Vis.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ik herken alles. Zelfs het gebouw (als Dordtenaar)mijn moeder heeft me wel eens verteld dat op mijn eerste schooldag niet huilde maar haar hand zeer stevig vast hield, zo dat haar hand pijn deed. Ik weet er niks meer van. Des te meer weet ik nog van mijn eerste schooldag als juf
    Bijna nog van minuut tot minuut

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Helaas heb ik me verveeld in de eerste klas. Een ouder vriendinnetje had me al lezen,schrijven en rekenen geleerd. We hadden een oude juf,die het eigenlijk te veel was. Ik mocht andere kinderen helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een heerlijk blog en zo herkenbaar. Ik heb de leesplank nog inclusief het blikje met letters.
    Over de eerste schooldag schreef ik dit: https://ferrara-victoriene.blogspot.com/2012/03/een-en-een-is-twee.html. En die inktlap met het knoopje uit de knopendoos is een zoete herinnering.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Het leesplankje en de kroontjespen heb ik niet meer meegemaakt. Schoolplaten waren er nog wel. Ik heb goede herinneringen aan de juffen en meesters. De handwerkjuf was streng, maar dat heeft het plezier in handwerken niet minder gemaakt.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Ik was links, en moest in de eerste klas rechts leren schrijven. Wat een drama. Dat museum lijkt me leuk, weleens van gehoord, maar nu meer info, bedankt.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Ja, leuk museum is dat in Dordt... Ik ben er ook geweest, samen met een vriendin. Er was toen ook een prachtige handwerktentoonstelling en dat combineerden we.
    Ach, de meeste kinderen laten geen traantjes meer tegenwoordig. Ze zijn het al zo gewend van de peuterspeelzaal en de kleutergroepen. Maar spannend zullen ze het misschien wel vinden, dat is elke verandering!

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je gelooft het niet...… Ik had de rode schooltas met een ijzeren beugel ook. Wat leuk nu te constateren dat het blijkbaar een hype :-) was. Ik herinneren me dat ik er een keer mee om me heen geslagen heb om kinderen die mijn jongere broer pestten weg te jagen. Het lukte dankzij die beugel.

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Ik ben van 1949 dus ging jou een paar jaar voor. Van de eerste schooldag weet ik niet veel meer maar wel van de eerste klas. Houten banken, inktpotjes en een strenge oudere juf.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wat interessant! Ik wist niet dat dit museum bestond, bedankt dat je het onder mijn aandacht brengt. Geweldig om de geschiedenis van het gebouw te lezen.
    Onderwijs is ontzettend belangrijk, ik merk dat in Nederland die dankbaarheid voor goed onderwijs niet zo sterk is. Er word altijd gemopperd over praktische zaken en de schooluren zijn zo 'lastig' voor de werkenden. Alsof dat de reden is waarom scholen zijn opgericht. Zo jammer vind ik dat.
    Ik heb geen enkele herinnering aan mijn eerste schooldag. Kan me op de kleuterschool de poppenhoek nog herinneren en dat de juf vond dat ik ook maar eens wat anders moest doen dan altijd met poppen spelen. Dat vond ik stom, weet ik nog, want er was blijkbaar ook gezegd dat ik mocht doen wat ik wilde.

    Het leesplankje had ik niet op school, maar ik had later thuis wel een placement met aap noot mies prent. Toen heb ik het alsnog uit mijn hoofd geleerd. Er zijn ook twee versies van toch? Ik zal effe googelen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik leerde ook eerst met pen en inkt schrijven. Mijn eerste schooldag was op mijn 3. Toen ging ik naar de kleuterklas in een wijkschooltje. De 3 klassen zaten gewoon bij mekaar. Moet toch wel druk geweest zijn voor de juf alhoewel ik me niet veel herinner van wat we in de klas leerden. Wel de speeltijd van de kleuterschool herinner ik me vaag. Daarna ging ik naar het eerste leerjaar (groep 3 in Nederland) in de meisjesschool van het dorp met veel nieuwe gezichten. Toen was ik zes en het was toch wel even slikken herinner ik me. Maar ik had wel een heel lieve juf. Er zijn er andere gevolgd! ;-) Ons minimeneerke is 2,5 jaar en mag maandag voor het eerst naar school. Dat daar traantjes gaan vloeien weet ik zeker want hij was nog niet eerder in een creche of peuterspeeltuin. Zal slikken zijn maandag.

    BeantwoordenVerwijderen
  14. heel erg leuk zo'n onderwijsmuseum, k heb dat hier ook eens bezocht
    al die herinneringen

    BeantwoordenVerwijderen