zondag 1 september 2019

334 Sparen







Aan het begin van de week besefte ik dat ik mijn balans moest hervinden. Want hoewel er geen onweer in de lucht zat, bespeurde ik een onbestendig gevoel van onrust in mijn lijf. Misschien ben ik wel een beetje te ondernemend geweest de afgelopen tijd en heb ik te veel kunst en cultuur gesnoven, maar goed dat heeft mij dan ook weer heel veel gebracht.

Maar ik weet ook uit ervaring dat ik de signalen niet moet negeren. Gelukkig zat er veel groen ik de week, de natuur heeft een helende kracht en daar vond ik mijn balans terug.


Romantiek in Het Park


De foto’s zijn deze keer genomen tijdens het weekend van de Romantische Muziek in Het Park (klik). Het prachtige park onderaan de Euromast heeft een rijke geschiedenis en eigenlijk is het jammer dat de oude bomen hun geheimen niet prijsgeven, want ongetwijfeld hebben heel veel mensen bijzondere herinneringen aan het door Zocher (klik) ontworpen park.

De andere foto’s maakte ik tijdens mijn bezoek aan het Louwman Museum (klik) in Den Haag. In het museum is een verzameling van ruim 250 historische auto’s, koetsen, en motorfietsen te zien. Die verzameling is sinds 1934 door twee generaties van de familie Louwman bijeengebracht.


Louwman's imposante museum


In 2010 werd de nieuwbouw van het Louwman Museum geopend. Een imposant gebouw dat door de Amerikaanse architect Michael Graves (klik) is ontworpen. Het museum heeft drie etages en ruim 10.000 m2 expositieruimte. Een aanrader om eens te bezoeken.

Toen ik een paar weken geleden van Wassenaar naar Scheveningen (lees erover in nummer 327 Minderen) wandelde dacht ik aan Dierenpark Wassenaar (klik). Een leuk klein dierenpark waar ik als kind weleens kwam en dat in 1985 werd gesloten. Bijna niemand weet het waarschijnlijk meer, maar dat kleine dierenpark kwam tijdens de wandeling ineens in mijn gedachten en korte tijd daarna kwam het weer in beeld.


Een van de oudste juweeltjes


Na mijn bezoek aan het prachtige museum in Den Haag was ik eigenlijk wel nieuwsgierig naar de familie Louwman die de prachtige verzameling voertuigen met veel passie bij elkaar “gespaard” had. Ik googelde thuis en tot mijn grote verbazing zag ik dat Dierenpark Wassenaar in 1937 opgericht werd door de gefortuneerde auto-importeur Piet Louwman, en werd voortgezet door Jan Louwman. Verzamelen zat blijkbaar in de genen. 

Na de sluiting van het dierenpark Wassenaar is als enig overblijfsel het toegangshek bespaard gebleven.

Ik had het hek met de Leeuwen wel zien staan aan het begin van de oprijlaan naar het museum, maar totaal niet verwacht dat het de oude entree van het Dierenpark Wassenaar uit mijn herinnering was. Maar mijn verbazing groeide toen ik achter de oorspronkelijke herkomst kwam. Het siersmeedwerk werd ooit bij een sloper gekocht en is afkomstig van de oude Rotterdamse Diergaarde.

En op z'n Rotterdams gezegd, kreeg ik ogen als schoteltjes.


Romantisch vervoer


Bij die ontdekking moest ik direct denken aan het prachtige boek: Het huis met de leeuwen (klik) dat geschreven is door Tania Heimans (klik).

De oude Rotterdamse Diergaarde werd in 1855 geopend in de binnenstad aan de Kruiskade. Het boek vertelt het verhaal vanaf 1924 over die oude Rotterdamse Diergaarde en wat er gebeurde in de Tweede Wereldoorlog. Het Huis met de Leeuwen geeft je ook een kijkje in de historie van de dierentuinen van die tijd, toen het handelen in dieren totaal anders was dan nu.

Rotterdam ik ben er geboren en ik kom er altijd weer op terug, ook als dat niet de bedoeling is.


Vintage kleurige automobielen


Rotterdam die stad klinkt vanaf nu als muziek in de oren, zeker nu het Eurovisie Songfestival 2020 (klik) er wordt georganiseerd. Heel de wereld zal kunnen zien hoe de stad van handen uit de mouwen eruitziet, tachtig jaar na dat grote dramatische bombardement en vijfenzeventig jaar na de bevrijding.


Op de laatste dag van augustus stond dit met grote letters in het AD:

Welkom Europa, welkom in Rotterdam

Stad van Erasmus, Deelder en Koolhaas.
Van Erasmusbrug, Markthal en Koopgoot.
Van haven en water, een rivier die als een aorta
dwars door de stad stroomt.
Van Lubbers, Fortuyn en Aboutaleb.
Van Ahoy, Feyenoord en het Kasteel.
Van Lee, Coentje en Georginio.
Van gebombardeerde en herrezen binnenstad,
Moderne architectuur en industriële vormgeving.
Van natte “t” en rollende “r”, maar ook van de straattaal van de jeugd.
Van North Sea Jazz, Filmfestival en Luxor – het ouwe en het nieuwe.

U zult het straks in 2020 allemaal zien en leren kennen.


Ik zeg maar zo, ik zeg maar niks, want de stad zelf zegt al voldoende.


Opzienbarende vervoersmiddelen


Rotterdam klinkt niet alleen als muziek in de oren, er is ook altijd muziek te horen.


Het weekend van de Romantische Muziek blijft een bijzonder evenement voor jong en oud. Mensen zijn daar op hun mooist, gewoon zichzelf of even iemand uit een andere tijd. Het was schitterend weer dit jaar en dus werd er volop gepicknickt, in de schaduw onder de bomen genoten honderden, wellicht duizenden mensen van de muziek, de sfeer en van het mensen kijken. Ook toen de schemer viel bleef de melancholische sfeer hangen, echt bijzonder om daar getuigen van te zijn.


Romantische tafereeltjes


Sparen, bij de bank levert qua rente niets meer op. Je kunt nog beter een ouwe sok vullen of een stenen varken, naar de bank brengen doe je niet meer voor de winst. Maar geld sparen met een doel voor ogen of sparen en een verzameling opbouwen geeft nog altijd trots en voldoening.

Mijn week stond in het teken van energie sparen en nee, dat doe ik niet stilzittend op de bank, maar door aan de gang te gaan in de natuur. Gewoon met het verstand op nul en de haren in de wind. Ik krijg van een dag toffe perenplukken energie, maar daarover vertel ik jullie volgende week alles. Mijn batterijen zijn in elk geval weer opgeladen, mijn voorraad is weer aangevuld en nu de temperaturen weer een beetje normaal zijn maak ik weer plannen.


Verzameling hoeden


Ik zag een paar weken geleden een mooie film: Richard Says Goodbye (klik) met in de hoofdrol Johnny Depp (klik) en hoewel de film geen hoge ogen gooide en de recensies niet heel erg lovend waren,  zat er een mooie boodschap in de film: Omarm het leven, verspil geen tijd aan onbenulligheden en vier elke ademtocht. 

Dus stel je plannen niet uit tot ooit, maar maak er werk van. Maak je dromen waar nu het nog kan. Besef dat morgen alles anders kan zijn, want niemand weet hoe laat het is. 

Met mijn volgende doel al in het vizier sluit ik deze week af met de wekelijkse vraag.


Wat spaar of verzamel jij?


Doordenker:

Verzamel momenten geen dingen.


De avond valt en de melancholische sfeer blijft

In de Spotlight:

Als je graag mooie foto’s maakt voor je verzameling dan zijn dit evenementen die je niet mag missen.

Wereldhavendagen (klik)

Op 6, 7 en 8 september 2019 klopt het hart van Rotterdam nog net iets harder dan normaal. Dat eerste weekend in september staat Rotterdam in het teken van de haven met dit jaar als thema “Mariteam”. Loop langs de kades en bezoek de imposante schepen. Bekijk de demonstraties op het water en op het land. Of boek een excursie en leer de haven op een andere manier kennen.

Op de site zijn de excursies nu al te boeken, plan je dag tijdig want er wordt ook dit jaar weer topdrukte verwacht.


Pow! Wow! festival Rotterdam 2019 (klik)

Het Pow! Wow! Festival is ’s werelds bekendste street-art festival. Ooit begon het in Hawaï, waar de grauwste buitenwijken transformeerde tot een geliefde open air gallery. Na een aantal succesvolle edities op het eiland, breidde Pow! Wow! zich uit naar Los Angeles, Taiwan, Hong Kong, en Japan. De allereerste Europese editie vond in 2018 plaats met Rotterdam als trotse gaststad.
Dit jaar vindt het festival plaats in de multiculturele Afrikaanderwijk en tijdens het festival kun je een aantal bekende kunstenaars (klik) aan het werk zien.

Dus als je van Murials, Street-art of gewoon van kunst in het algemeen houdt, dan moet je zeker van de partij zijn op 13 t/m 15 september 2019 in de Rotterdamse Afrikaanderwijk.






Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts
©Happy Earl Grey


Ik waardeer het als je een reactie achterlaat en delen met je vrienden mag ook.

12 opmerkingen:

  1. Erg mooi het Louwman museum, wij zijn er een paar keer geweest met de diverse kleinkinderen. Het zijn echte auto fans, maar zelfs ik, die niks met auto’s heeft vond het geweldig.
    Leuk dat jullie het songfestival mogen presenteren.
    Fijn dat je weer in balans bent.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. In balans zijn is belangrijk (zeg ik als echte Weegschaal). Hoe je die balans weer terugvindt, is voor iedereen anders. Mooi dat je jouw manier hier deelt.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik herken die onbestemde onrust en dan is het heel goed om weer even de balans te vinden.
    Wat een toevalligheden van het hek van het dierenpark Wassenaar! En mooi dat Rotterdam in de schijnwerpers komt te staan volgend jaar. Mooie tekst in de AD!

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goederen spaar ik niet. Ik hecht namelijk weinig waarde aan spullen en dat heb ik altijd al gehad. Ik teer meer op herinneringen van vroeger en ik maak nu nieuwe herinneringen, al dan niet fotograferend. Na het overlijden van onze zoon ontdekte ik hoe belangrijk foto's zijn en hoe naarstig je al die bewaarde kiekjes en momenten bij elkaar zoekt als iemand er niet meer is.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Nou ik herinner me de Wassenaarse dierentuin nog wel hoor en moet er altijd aan denken als ik er langs rijd, gisteren dus nog. Met inderdaad de imposante leeuwen bovenop bij de ingang.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Hoi Elly,

    grappig: eind van de middag ga ik naar de film, waar jij het over hebt: Richard says goodbye.
    Ik ben er nu helemaal benieuwd naar!!
    Overigens: teveel aan kunst en cultuur kan je het Stendhal-syndroom opleveren.
    Hij was in Florence en werd na een hele tijd helemaal depri van alle prachtige indrukken, die hij opdeed. Dat noemen ze nu dus het Stendhal-syndroom. Even pauze is dus best wel goed...

    Ik spaar niks, of... het moeten mooie momenten zijn!

    dagdag...
    groetjes van Marlou

    .

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Prachtige foto's van Het Park, of je in een kostuumstuk bent beland.D
    En van die hoedjes raak ik op slag lyrisch, ik verzamel namelijk hoedenpinnen uit vervlogen tijden. Ik val je nog een keer lastig met een linkje. Kun je zien wat ik bedoel. Eerlijk gezegd is het de erfenis van mijn moeder die ik met plezier voortzet. Helaas is de markt behoorlijk afgeroomd en worden ze steeds duurder. https://ferrara-victoriene.blogspot.com/2011/11/de-hoeden-die-ik-had.html

    BeantwoordenVerwijderen
  8. De dierentuin in Wassenaar heb ik nog een paar keer bezocht voor dat hij gesloten werd.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een bijzondere kleding, dat zie je vrijwel nooit meer ergens! En de foto van de oude voertuigen, de Messerschmidt vind ik zo´n wonderlijk wagentje! En wat spaar ik? Ik spaar veel, ik spaar dingen waar ik gelukkig van word, dingen die me aan oma's tijd doen denken, en heel veel retro spullen. Toch ben ik ook weer heerlijk aan het weg doen. Op de een of andere manier kan ik nu beter nadenken over wat ik echt wil bewaren en wat niet. Dat ruimt fijn op. Ook ben ik weer kinderspeelgoed aan het uitzoeken en dat ruil ik op de sint recycle beurs voor nieuwe (tweedehands!) dingen die de meisjes van de sint gaan krijgen.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. natuur werkt zeker helend
    en helpt zo goed om rust te vinden in je hoofd
    prachtige foto's van romantiek in het park, wat een sfeertje, genieten is dat
    ook van die oude wagens, helemaal top

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wat fijn om dan de balans weer terug te vinden in het groen.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik spaar geld, maar dat gaat niet zo snel helaas.

    BeantwoordenVerwijderen