Rozenburg
138 Waarde
Buiten is het zomers warm, heerlijk ik heb daar zo naar verlangt.
Na al die dagen binnen, ook doordat ik druk was met het ontruimen van haar
huis, absorbeer ik de zonnestralen als een droge spons.
Alles is door mijn handen gegaan en herinneringen dreven
boven en telkens dacht ik aan de woorden van mijn vader: “Het zijn maar dingen.”
Natuurlijk heb ik de voor mij “waardevolle” artikelen meegenomen naar huis, maar
je kunt niet alles bewaren. Alles heeft een bestemming gekregen, wat rest is nu
nog even schoonmaken, hoewel alles er keurig uitziet, maar toch…
IJmuiden
Maar ik besefte des temeer dat waarde niet in bezit verborgen zit, het meest waardevolle is niet in cijfers, getallen en/of bedragen te benoemen. De schat aan herinneringen die ik meedraag is waardevoller, is niet te koop en kan niet van mij worden afgenomen.
In een tijd waar alles en iedereen op targets, statistieken
en grafieken werkt en wordt afgerekend, gaat de mens aan het allerbelangrijkste
voorbij, het zijn. Ik las deze week een artikel van Mieke van Stigt met als
titel: “Hoe empathie uit onze samenleving verdwijnt.” Een interessant stuk dat eigenlijk de zorg van veel mensen verwoord. Maar als
ik dan de reacties lees en ook zie dat anderen die zorg delen, dan vraag ik me
af waarom we tegenwoordig zo weinig voor elkaar over hebben. Als zoveel mensen
ook die zorg hebben, dan moet er nog hoop zijn.
Scheveningen
Komt het empathie loos gedrag van mensen misschien voort uit het te veel bezig zijn met wat we aan materialistische zooi hebben.
Als ik op een zonnig terrasje rondom mij kijk zitten veel
mensen niet met elkaar te praten, maar kijken op een schermpje, van een mobiel,
een tablet of een laptop en gaan daar helemaal in op. Een gezellige conversatie
komt daardoor niet op gang. Moeders, met een voorbeeld functie, die samen met
kinderen wat eten en drinken gaan op in hun mobiel en als kinderen wat vragen
dan wordt dat afgewimpeld.
Waarom moeten we altijd en overal alles bijhouden en
bereikbaar zijn. Hoe deden we dat vroeger, toen geluk nog heel gewoon was.
Vlissingen
Op een mooie dag als vandaag kan ik volledig opgaan in een strandwandeling, een terrasje, een barbecue met vrienden. Dat is voor mij geluk en dat heeft voor mij veel meer waarde dan alles wat te koop is en waar een bedrag, een getal of een cijfer aanhangt. Geluk is niet te meten, niet in statistiekjes op te nemen en een target kun je er helemaal niet aanhangen.
Hoe kun je mensen bewust maken van het feit dat de
oplossing naar een betere wereld, waar empathie weer in hoofdletters geschreven
wordt, begint bij jezelf.
Ameland
Als we allemaal elke dag beginnen om eens een praatje te maken met een vreemde, hetzij op straat, in de bus, in de winkel of waar dan ook en daarbij ook eens een helpende hand uitsteken, dan moet het toch als een olievlek gaan werken.
Ik ben er al mee begonnen, echt het werkt en het is zoals
ik op mijn kaartje heb staan: “Een glimlach kan je dag veranderen”.
Wanneer begin jij met deze missie?
Doordenker:
Luisteren kan zoveel zeggen.
Haamstede
In het Spotlight:
Een evenement dat je zeker eens in je leven moet bezoeken
is de Dag van de Romantische Muziek in het park bij de Euromast in Rotterdam.
Een bijzonder evenement, er wordt op die dag geflaneerd in prachtige historische
en romantische kleding en hele families komen picknicken. Het is een sfeer die
je altijd zal bijblijven en de muziek, die dor het hele park klinkt maakt alles
volledig compleet.
Het Spijkenissefestival wordt dit jaar op 21, 22 en 23
augustus gehouden het is een jaarlijks evenement dat geheel gratis te bezoeken
is. Kijk voor het programma op de site en kom zeker een van die dagen even
langs het is een evenement voor jong en oud.
Op zoek naar een gezellige Craftymarkt? Kijk dan is bij Sophie
Sweet Vintage in haar agenda staan de leukste Crafy markten op een rijtje.
Liefs,
Happy Earl Grey
©Happy Earl Grey
Ik hou veel van geschiedenis en heb de afgelopen anderhalf jaar veel boeken van schrijvers die in de 19-e eeuw leefden gelezen en ook biografieën van mensen die in die tijd leefden. Het socialisme kwam op. Ik verbaas me er steeds over hoe weinig er, nadat er bijna 100 jaar voor gestreden werd, over is van het idee van een eerlijke verdeling van goederen. en welvaart. Dat het delen met elkaar weer hooguit tot weldoen en voedselbanken en tv programma's waarin rijke dames geld ophalen voor de armen heeft geleid. Hoe kan dit toch? Wanneer Piketty gelijk heeft en 90 % van het vermogen in handen is van 10 % van de mensen en de overige 10 % in handen van 90 % van de mensen, hoe kan dit? En hoe kan het dat we het normaal vinden dat op die 10% bezuinigd moet worden? Is het daarom dat we verharden? Dat we willen voorkomen dat we bij de losers horen?
BeantwoordenVerwijderenIk vind het een mooie link. War krijgt ze een boel reacties. Soms denk ik ook wel eens dat we alleen via de media horen over deze harde oordelen, alsof het normaal is, Maar is er ook geen tegenmaatschappij aan het ontstaan? Ik luister niet meer veel naar de normale media en lees geen kranten. Af en toe via Blendle. Maar volg des te meer alternatieve sites. Waar ik andere geluiden hoor. En die maken me veel opgewekter.
En je missie, ben ik helemaal voor. Ik doe mee ;-)
BeantwoordenVerwijderenJa ik had dat artikel ook gelezen en vond het net als jij erg interessant. De reacties zo mogelijk nog interessanter en ook zeer wisselend. Over de reacties waar ik het niet mee eens was, was in ieder geval wel nagedacht, dat was te merken. Ik heb mijn eigen mening niet zo duidelijk. Ik weet niet of empathie uit de samenleving verdwijnt. Ik heb zelf voor het merendeel positieve ervaringen. Ben ik nou zo bevoorrecht? En hoe komt dat dan?
BeantwoordenVerwijderen