282 Dromen

Eigenlijk wil ik het er niet over hebben, maar je ontkomt er niet aan, het is alles overheersend en onvermijdelijk. Het was vrijdag de warmste dag van deze zomer tot nu toe en de nacht van donderdag op vrijdag was het zelfs de warmste nacht ooit in ons land. 

Het hitteplan was van kracht, kortom het was bloedheet.

Ik klaag niet, maar van mij mag het wel wat minder, door die aanhoudende hitte worden de lontjes korter en de mens stekelig. 

Deze zomer laat sporen na

Binnen was het dertig graden, maar dat was nog steeds minder warm dan buiten, daar was het zesendertig graden. Ik had de tafelventilator voor een groot koelelement gezet en dat gaf verkoeling, de temperatuur zakte binnen een graad. Die dag bleef ik thuis, alles dicht en vooral niets te doen. Nou ja niets, nietsdoen blijft moeilijk voor mij en dus werd er geschreven, gelezen en keek ik naar een film. Time-out!

Wat een luxe, ik besef maar al te goed dat ik bof omdat ik de mogelijkheid heb om niks te doen, dat is lang anders geweest. Quality-time, het is voor heel veel mensen onmogelijk om daar aan toe te geven.

Op die bloedhete ochtend zocht ik in het filmaanbod op tv naar een film die ik in 2015 zag in de bios. Een film over een bijzondere familie op het Franse platteland, bijzonder omdat de ouders en de zoon doof zijn en alleen de dochter horend is. Een film die op je netvlies blijft hangen en de muziek nestelt zich als een oorwurm in je hoofd, een prachtige film voor een bloedhete dag.

Je bent jong en de toekomst ligt voor je.

De film: La Famille Bélier (klik) is het verhaal van een opgroeiende dochter met talent, die tevens 24 uur van de dag mantelzorger is. Hoe zwaar die taak is komt duidelijk naar voren in de film, een last die bepalend is voor haar keuze. Ze heeft nog een hele toekomst voor zich, is ambitieus en droomt ervan om naar Parijs te gaan. Een moeilijke beslissing, kan ze haar familie loslaten, ze zijn eigenlijk volkomen afhankelijk van haar.

Haar leraar zegt in de film: Twijfel aan alles, maar niet aan mij en een andere mooie uitspraak is: Je denkt te veel, probeer dom te zijn. Maar hij kent haar thuissituatie niet.

Kleurig Cambrils

Het is een verhaal dat je raakt op heel veel vlakken, omdat het gaat over opgroeien, de zoektocht naar wie je bent, keuzes maken, twijfel, loslaten, vallen en opstaan. De film past zo mooi in deze tijd van het jaar, waarin heel veel ouders te maken krijgen met het loslaten van opgroeiende kinderen, jongeren die straks gaan studeren.

Iedereen weet dat jongen het nest uitvliegen, maar de gedachten aan een leeg nest doet ouders pijn. Maar vergeet nooit dat wij zelf ook ooit uitvlogen en vol vertrouwen begonnen aan de toekomst.

Uitvliegen

De film zit vol humor en leert je ook dat je niet moet oordelen zonder de feiten te kennen. Alles draait om vertrouwen, hoe je het ook went of keert.

Ik zag de film in 2015 en nog altijd zit dit in mijn hoofd, gezongen door Louane Amera: Je vole (klik)

Mijn lieve ouders, ik vertrek

Ik hou van jullie, maar ik vertrek

Jullie zullen vanavond geen kind meer hebben

Ik vlucht niet, ik vlieg

Begrijp goed: ik vlieg

Zonder rook, zonder alcohol

Ik vlieg, ik vlieg

Nog nooit was een zomer zo mooi als dit jaar, zo abnormaal warm en zo bijzonder. Nog nooit is een schoolvakantie zo droog verlopen, maar aan alles komt een eind.

De nettenboeters pauzeren in Cambrils

Toen ik zaterdag opstond had het geregend, ik ben nog nooit zo blij met regen geweest. De temperatuur was gedaald en dus gingen alle ramen en deuren open. De warmte moest het huis uit. Terwijl er een heerlijk briesje door het huis ging zocht ik de foto's bij elkaar en dacht aan de vakantie die lang zo warm niet was als afgelopen week. 

De foto’s zijn deze keer gemaakt in Cambrils (klik) , dat ook bekend staat om zijn vissershaven.

Niets blijft zoals het is, alles is aan verandering onderhevig en daarmee bedoel ik niet alleen het weer. Dromen, we doen het allemaal, de een over de toekomst en de ander over wat koeler weer. En op dit moment behoor ik bij die laatste groep, wetend dat niet alle dromen bedrog zijn, want volgende week wordt het echt iets minder.

Verse vis in de haven van Cambrils

Het brein werkt traag, het lichaam is lui en er komt niet veel uit mijn handen. Ik kan er slecht tegen, tegen luiheid en tegen die bloedhitte. Ik ben echt een kind van de lage landen. 

Krijgen we elk jaar dit soort zomers, moet ik een airco aanschaffen?

Ik hoor het die leraar nog zeggen: “Je denkt te veel, probeer dom te zijn”, wat een wijs advies. Ik maak me niet druk, gewoon niet denken en doen komt later.

Wat fijn dat de temperatuur vandaag was gezakt, ik bloei weer op.

Wat doe jij om af te koelen?

Doordenker:

Oordeel niet zonder de feiten te kennen.

De Oleander bloeit

In het Spotlight:

Pleinbios (klik) 

Als het weer mooi blijft dan is een avondje film in de openlucht wel heel erg leuk om eens mee te maken. Van 8 t/m 26 augustus 2018 is er weer Pleinbios in het Museumpark in Rotterdam, het programma is inmiddels bekend. Neem je stoeltje mee of huur er een en ga genieten.

Duizel in het Park (klik) 

Op 3, 4 en 5 augustus 2018 wordt er een feestje gevierd in het Vroesenpark in Rotterdam. Het festival Duizel in het Park bestaat dit jaar 10 jaar en viert dat met een breed aanbod aan literatuur, kunst, theater en muziek. Kijk op de site wie er allemaal optreden of laat je verrassen.

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey