348 Projectie

Een week voorbij en een week voor de boeg en die laatste zal ook weer omvliegen, daar kan niemand iets aan veranderen. December en januari kunnen mij niet snel genoeg gaan, het liefst knip ik ze er tussenuit. Maar ook dat zal niemand ooit kunnen realiseren en dat is maar goed ook want naar ieders wens krijgen we het nooit.

Deze mooie doordenker sprak Gremdaat (klik) deze week in de DWDD: Als je kon zegt is kan al voorbij.

Mooie woorden aaneengeregen tot een doordenker. Ik ben er gek op en dat is niet nieuw voor mijn vaste bloglezers. Maar wat mij vaak verbaasd is dat er zoveel van dit soort verrassende uitspraken je pad kruisen. Ook tijdens een gesprek hoor of spreek ik zelf iets uit waarvan ik denk, dat zou ik op moeten schrijven. Helaas komt direct opschrijven niet altijd uit en vaak ben je de uitspraak later allang weer vergeten. En wellicht zouden dat soort doordenkers, als je echt alles gaat opschrijven, gek-makers worden.

Het Mauritshuis en het populaire Puttertje

Woorden kunnen maken en breken, binnenkomen of juist een muur optrekken, iets moois of heel lelijks voortbrengen. Maar woorden komen ook te pas of te onpas, soms zijn ze moeilijk te vinden en soms overbodig. Je kunt woorden hebben of weglaten en een stilte laten vallen. Wellicht is dat laatste het meest waardevolle.

Elke week weer ga ik op zoek naar een passende titel bij mijn verhaal. Een woord dat bij het geheel past en waarmee ik een verhaal tot een geheel kan weven. Soms ligt dat voor de hand en soms is het even zoeken. Maar deze week kwam het zomaar onverwachts uit de hoek tijdens een dagje Den Haag.

De bovenste etage van het Mauritshuis

Ik bezocht deze week het Mauritshuis (klik) in Den Haag, een van Nederlands mooiste musea. Maar wist je dat het Mauritshuis officieel het Koninklijk Kabinet van Schilderijen is?

Het vierkante gebouw is in Hollands-classicistische stijl gebouwd en staat bovengronds op een hoge sokkel en is gelegen naast het beroemde Torentje (klik). De gevel heeft een kroonlijst, aan elke zijde gedragen door een kolossaal orde van Ionische zuilen. Van buiten is het prachtig, maar ook binnen is het schitterend. In het museum voornamelijk kunst uit de Gouden Eeuw. Tot de vaste collectie behoren o.a. De anatomische les van Dr. Nicolaes Tulp van Rembrandt, Het meisje met de Parel van Johannes Vermeer, De Stier van Paulus Potter, Het Puttertje van Carel Fabritius

Het indrukwekkende interieur van het Mauritshuis

Maar deze keer ging ik naar de tijdelijke tentoonstelling met werken van Nicolaes Maes (klik), hij wordt ook wel een van Rembrandts origineelste leerlingen genoemd, de tentoonstelling is nog tot 19 januari 2020 te zien.

Grappig genoeg was Nicolaes Maes ook een inspiratiebron voor Pieter de Hooch waarover ik schreef in 346 Levenskunst (klik) , daarin schreef ik ook over Het Puttertje, het schilderij uit het gelijknamige boek en de film: The Goldfinch (trailer) Het schilderij Het Puttertje hangt ook in het Mauritshuis en daar heb ik deze keer wat langer naar gekeken met in gedachten het verhaal uit het boek. Ik geloof ook niet dat ik de enige was die daar zo stond, ik zag later in de museumwinkel ook het boek liggen en heel veel artikelen met de afbeelding van het kleine vogeltje. Soms wordt een schilderij uit de Gouden Eeuw ineens populair, denk ook maar aan het Meisje met de Parel dat ook in het Mauritshuis hangt.

Nicolaes Maes (rechts)  en het Chirurgijnsgilde

Maar voordat ik bij het Mauritshuis aankwam liep ik vanaf het station door de stad. Ik vind Den Haag altijd een heerlijke stad om te dwalen. Ik liep over de Lange Poten (klik) en ik besloot bij de Wiener Konditorei koffie te drinken, daar was ik al heel vaak langsgelopen, maar was de drempel nog nooit overgegaan. Maar eenmaal de drempel over stapte ik terug in de tijd en kwam er onverwachts een mooi “Gelukzoekers”-verhaal tegen.

Ik schreef al eens eerder dat gelukszoekers van alle tijden zijn o.a. in 325 Zichtbaar (klik) en in 344 Keigoed (klik) en ook deze keer werd dat bevestigd.

De slapende oude vrouw van Nicolaes Maes

In de Wiener Konditorei bestelde ik koffie met traditionele apfelstrudel, de verleiding was niet te weerstaan. Op de kaart las ik in het kort de geschiedenis van de Wiener Konditorei (klik) waar zelfs Juliana eens koffiedronk.

De Joodse banketbakker Willy Prager vluchtte in 1934, als 25-jarige jongeman uit Wenen. Hij vond hier werk in de zaak aan de Poten, die hij later zou overnemen. Zijn taart was al snel wereldberoemd in Den Haag. Maar er zit ook een bitter randje aan het mooie, zoete verhaal. Het Joodse gezin van oprichter Willy Prager werd in de Tweede Wereldoorlog vermoord. Alleen Willy zelf overleefde.

Het was smullen op dat nostalgische plekje, zowel van de taart als van de geschiedenis.

De verleiding van de Wiener Konditorei

Zo’n verhaal blijft aan mij plakken en dus zocht ik thuis verder naar de story van de Wiener Konditorei en ik kwam een mooi filmpje tegen uit het programma Kassa: Een begrip in Den Haag (filmpje), waarin de huidige eigenaar de kleinzoon van Willy Prager de geschiedenis verteld en ik vond ook een artikel uit het AD met de kop: Een Haags Begrip sinds 1934 (klik) 

De dag in Den Haag had niet beter kunnen beginnen, maar dat het verrassend zou eindigen wist ik toen ook nog niet en dat laatste heeft alles met de titel te maken.

Is dit het gezin van Nicolaes Maes? Dat is nog steeds de vraag.

Lopend naar het Maurishuis zag ik een aankondiging hangen: The Hague Highlights (klik) tot 21 december 2019 van 18.00-22.00 uur op donderdag, vrijdag en zaterdag. Wat had ik een mazzel die dag. Want het was donderdag en op die dag was er een fantastische lichtshow te zien, een videoprojectie op de Ridderzaal en op het Mauritshuis.

Achteraf kan ik het beamen het was werkelijk fantastisch om te zien.

Rembrandt in Den Haag

In het donker op het plein van de Ridderzaal werd de titel van vandaag geboren en het woord projectie heeft meer inhoud in dit geheel dan je misschien zou vermoeden.

Projectie (klik) in het kort volgens Wikipedia: Projectie is o.a. een term uit de psychologie. Van projectie kan sprake zijn wanneer men eigenschappen of emoties van zichzelf tracht te ontkennen, verbergen of verdringen door deze toe te schrijven aan iets of iemand anders.

De Ridderzaal door projectie verlicht

Soms is dus wat men zegt, schreeuwt, schrijft en in de media deelt toe te schrijven aan projectie en dat zegt dus meer over de mens dan je op het eerste gezicht zou denken. 

Zelfs een enkel woord kan een doordenker zijn. Woorden, je kunt erop voortborduren, maar je kunt er ook een eind aan breien, zoals ik nu doe.

Doordenker:

We denken te veel en vragen te weinig.

Het Meisje met de Parel in projectie

In het Spotlight:

Joodse Huizen (klik) 

Nog meer verhalen als die over Willy Prager van de Wiener Konditorei zijn te lezen in het boek: Joodse Huizen dan in 2017 is uitgekomen. Het is een boek met verhalen van vooroorlogse bewoners uit verschillende plaatsen in Nederland is nog te koop en ik denk dat ik dat maar eens ga doen.

IJsvrij (klik) 

Op Plein 1940 in Rotterdam, het plein waar het beeld van Zadkine staat achter het Maritiem museum, wordt voor de derde keer op rij het IJsvrij-festival georganiseerd. Bij IJsvrij kun je schaatsen op de romantische ijsbaan, drink je warme chocolademelk, eet je een echte Zweedse hotdog en geniet je van het culturele programma vol met muziek en theater. Over dat laatste vindt je alles op de site.

Winterwijck (klik) 

Tijdens Winterwijck beleef je Plaswijckpark in gezellige winterse sferen. Speel een potje Curling of leef je uit op de langlaufbaan. Maar vergeet ook je schaatsen niet voor een pirouette op de overdekte schaatsbaan van 500m2 en als je toch je schaatsen vergeet, dan zijn ze ook te huur. Lekker opwarmen kan natuurlijk in het poffertjesrestaurant.

De kikker is een fragment uit het enorme schilderij: De Stier

Geniet van het leven en deel je geluk.

Liefs,

Elly Embregts

©Happy Earl Grey